Grzegorz Ryś

Klucz do Ewangelii św. Jana jest kontynuacją serii komentarzy do czterech Ewangelii tego autora. Są to słowa oparte na własnym doświadczeniu modlitwy i trwaniu w obecności Boga. Kardynał Grzegorz Ryś podzielił tekst na fragmenty odpowiadające czytaniom mszalnym i opatrzył je szczegółowymi komentarzami biblijnymi, teologicznymi oraz historycznymi. Wyjaśnia, dlaczego Ewangelia św. Jana tak bardzo od pozostałych. Gdybyśmy chcieli dziś przyjrzeć się tym różnicom, moglibyśmy przywołać zdanie Ojców Kościoła: „to, co synoptycy opisują, Jan objaśnia”, czyli bardziej zainteresowany jest znaczeniem czynów i słów Jezusa niż tylko ich historycznym opisem. Zdaniem wielu biblistów Jan zasadniczo poszukuje głębokiego sensu wydarzeń lub wypowiedzi Jezusowych. Mimo to dziś także mocno dowartościowuje się historyczny wymiar Ewangelii Janowej. O ile w Ewangeliach synoptycznych Jezus przepowiada Królestwo Boże, o tyle czwarta Ewangelia od razu pokazuje Jezusa jako Tego, w którym Ewangelia się wypełnia. W Ewangelii św Jana kluczową rolę odgrywają obrazy i symbole: światło i ciemność, woda żywa, chleb żywy, dobry pasterz, krzew winny. Wszystkie one są wprost zaczerpnięte ze Starego Testamentu. Jan podkreśla, że w Jezusie jest pełnia czasu objawienia. Stary Testament wypełnił się w Nowym i w nim się realizuje.

Książka ks. Grzegorza Rysia "Duch Święty" Duch Święty działa tak, jak chce. Cechą Ducha Świętego jest absolutna wolność, oczywiście wolność w miłości. kard. Grzegorz Ryś Duch Święty – kim jest najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej? Czy faktycznie jest równy Ojcu i Synowi? Jak działa? Czym są dary Ducha Świętego? Dlaczego tak mało o Nim wiemy? Duch Święty to niezaprzeczalnie najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej. Jest niewidoczny jak wiatr, a jednak działa. W Starym Testamencie bywa przedstawiany jako potężna moc, którą posługuje się Bóg, a dzisiaj najczęściej kojarzymy Go z obrazem gołębicy, płomienia czy silnego podmuchu. Jego nieoczywista moc, o której mówią te wizerunki, może zdziałać cuda. Wystarczy poznać Go i dać się Mu poprowadzić. Dopiero w Nowym Testamencie ukazuje nam się nie jako jakaś siła, wiatr, tchnienie czy moc, ale Osoba Boża. Kardynał Grzegorz Ryś w swoich tekstach odkrywa przed nami tajemnice Ducha Świętego. Daje nam wskazówki, jak wykorzystać w życiu Jego dary.  

Pogłębione i wyczulone na niuanse odczytanie biblijnej opowieści o Rut Moabitce jako objawienia niezwykłej prawdy o Bogu. Bogu, który jest gotowy zawiesić prawa religijne, które sam ustanowił. Bogu, który jest obrońcą grzeszników. Bogu, który jest naszym krewnym. „Bóg jest naszym obrońcą, ponieważ poczuwa się do pokrewieństwa z nami. Robi to z potrzeby serca: «mówiłeś z serca do serca twojej służebnicy». Nie dlatego nas broni, że ma w tym interes; nie dlatego nas pomści, że na tym zyska; On jest poruszony więzami pokrewieństwa z nami. Musi wziąć nas w obronę, bo jest naszym krewnym. To już nie jest Bóg prawa. To już nie jest tylko Bóg przykazań, Bóg przymierza, ale nasz najbliższy krewny, który o nas zadba, który nas pomści, obroni, wyzwoli”. (fragment książki) Kardynał Grzegorz Ryś – arcybiskup metropolita łódzki, historyk Kościoła, autor wielu książek, m.in. opublikowanych w Wydawnictwie eSPe: Brat Albert. Inspiracje, Ecce Homo i Mandatum. To czyńcie na moją pamiątkę.

Dobrze, że ukazuje się obecna publikacja. Jej potrzebę podkreślali już w dniach Kongresu jego uczestnicy – wszyscy mieliśmy świadomość, że i na poziomie refleksji pastoralnej, i w doświadczeniu żyjącego Kościoła – dzieje się coś naprawdę ważnego i Bożego! Mam nadzieję, że ponowna lektura i odświeżenie tamtej refleksji zaowocuje w nas „nowym zapałem”, „nowymi metodami” i „nowymi środkami wyrazu”, a przede wszystkim odnowioną miłością do ludzi, którzy tworzą nasze miasta i którzy – każdy z osobna i razem we wspólnocie – czynią je ukochanym miejscem przebywania Boga. abp Grzegorz Ryś

Wnikliwa i oryginalna prezentacja postaci, idei i tekstów, które stanowiły inspirację dla św. Brata Alberta. Głównymi bohaterami książki, obok samego Brata Alberta, są święci, bez których nie można go zrozumieć: Franciszek z Asyżu, Jan od Krzyża i Wincenty a Paulo. Lektura obowiązkowa dla każdego, komu bliska jest fascynująca duchowość Biedaczyny z Krakowa – autora obrazu Ecce Homo. Książka jest i nie jest o Bracie Albercie. Jeśli święci nas pociągają i naprawdę fascynują, to dobrze jest zapytać o źródła ich myśli, postaw i duchowości. Czy zaczerpnięcie z tych samych źródeł zaspokoi także nasze pragnienie? Czy wsłuchanie się w teksty, które przemawiały do Brata Alberta, wzbudzi w nas taki sam rezonans? Czy pomoże nam doszukać się w sobie charyzmatu albo przynajmniej wrażliwości, które on w sobie odnalazł i rozpalił? Nawet jeśli nie – jeśli nie zrozumiemy lepiej samych siebie, to z całą pewnością mamy szansę przynajmniej lepiej zrozumieć jego. I w tym sensie jest to książka o Bracie Albercie. ks. bp Grzegorz Ryś

Kardynał Grzegorz Ryś wprowadza nas w fascynujący świat Ewangelii łącząc wiedzę egzegetów z własnymi spostrzeżeniami, które pomagają lepiej zrozumieć nauczanie i życie Jezusa. „Klucz do Ewangelii św. Łukasza” rozpoczyna nową serię komentarzy do czterech Ewangelii, które mają ułatwić czytelnikowi lepsze zrozumienie Dobrej Nowiny. Cały tekst został podzielony na 125 fragmentów, odpowiadających  mniej więcej czytaniom mszalnym. Każdy z nich autor opatrzył szczegółowym komentarzem biblijnym, teologicznymi oraz historycznym. Z książki dowiemy się kim był autor Ewangelii, skąd pochodził, kiedy powstała i do kogo była adresowana.Czym wyróżnia się Ewangelia św. Łukasza spośród pozostałych? Egzegeci nie mają wątpliwości, że obraz Boga miłosiernego i Jego wzajemnych relacji z człowiekiem są w niej przesłaniem kluczowym. Nazywana jest też Maryjną ponieważ zawiera najwięcej fragmentów o Maryi. Kardynał Grzegorz Ryś zwraca uwagę na powtarzający się od wieków schemat. Św. Paweł poszedł do Rzymu ponieważ wiedział, że musi przejść tę samą drogę, którą przeszedł Jezus do Jerozolimy i jest to droga, którą muszą pokonać wszyscy wierzący i Kościół w każdym pokoleniu. Zachęca też do czytania fragmentów Biblii w kontekście całości, co pomoże nam ustrzec się przed błędną interpretacją tekstu.

Drogi Krzyżowe 2007-2012 to zapis rozważań bpa Grzegorza Rysia z Pieszych Pielgrzymek Krakowskich na Jasną Górę. Nie powstawały one za biurkiem ani nawet w kościele, lecz w drodze. Są zapisem żywej modlitwy. Pomagają przejść z Jezusem drogę Jego krzyża, a w świetle tej drogi popatrzeć uważniej na własne życie i spotkać w nim swego Pana i Boga. Całość to sześć książeczek – tak jak sześć jest tygodni Wielkiego Postu. Wydanie zostało przygotowane przez wspólnotę namARKA z okazji 25-lecia święceń kapłańskich Autora. Zdjęcia na okładkach nawiązują do miejsc, z którymi był związany.

Droga światła to nabożeństwo, które odwołuje się do wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie. Rozpoczyna się od zmartwychwstania Chrystusa, a kończy na zesłaniu Ducha Świętego. Najczęściej, podobnie jak droga krzyżowa, składa się z czternastu stacji. Porywające rozważania biskupa Grzegorza Rysia to doskonała inspiracja duchowa zarówno na okres wielkanocny, jak i na każdy czas, kiedy potrzebujesz, aby Chrystus zmartwychwstał w Tobie. To pogłębione medytacje nie tylko nad tajemnicą Jego zmartwychwstania, ale także nad wielkanocną przemianą każdego człowieka, naszym powstaniem z martwych. Wiara w zmartwychwstanie nie dotyczy wszak jedynie wydarzenia z przeszłości. To wiara w to, że Chrystus żyje i działa w nas dzisiaj i że będzie z nami przez wieczność.

Medytacje nad obrazem „Ecce Homo” Brata Alberta. Medytacje ks. Grzegorza Rysia nad obrazem „Ecce Homo”, który znajduje się w Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta w Krakowie. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. „Ecce Homo” został namalowany nie po to, żeby cieszyć oczy. Z medytacji nad nim rodzą się pytania: Co wiem o Bogu? Ile wart jest człowiek? Patrząc na ten obraz znajdujemy też odpowiedzi na te pytania. Ks. Grzegorz Ryś, dr habilitowany Historii Kościoła, wykładowca PAT, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

Za życia rzadko uważani za świętych. Zazwyczaj nie pasowali do kanonu. Radykalni, nieprzewidywalni, nie wiadomo było, co o nich myśleć. Arcyludzcy w swoich słabościach, pasji i uporze. Piotr, gdyby żył kilka wieków później, byłby ekskomunikowany. Mikołaj rozdawał prezenty prostytutkom. Rita żyła rozdarta między dwiema rodzinami, których członkowie mordowali się nawzajem. Błogosławieni – bo pozwolili Bogu działać. Święci – nie dlatego, że się tacy urodzili. Szczęśliwi – bo spotkali miłość, która zmieniła ich życie. Nie stawiajmy im pomników, ale dostrzeżmy w nich ludzi z krwi i kości, którymi warto się zainspirować. * „Pan Bóg wszystkich stwarza jako oryginały, a stanowczo za dużo ludzi umiera jako kserokopie. Świętych trzeba naśladować, ale przekopiować się ich nie da. (…) Trzeba mieć odwagę, aby we wspólnocie, ale każdy po swojemu, iść do Pana Boga”. kard. Grzegorz Ryś

Odkryj żywy Kościół i zacznij go tworzyć Czy Kościół jest dla ciebie ważny? Czy czujesz się w nim jak w domu? Czy wciąż jest dla ciebie wspólnotą żywą? Kardynał Grzegorz Ryś w trzech obrazach ukazuje fascynującą wizję Kościoła, jakiego chciał Bóg. Pisze o zstępującym z nieba mieście ludzi wolnych i równych sobie, rodzinie tworzącej nowe więzy krwi oraz oblubienicy Baranka. W prosty, przystępny sposób wprowadza nas w te zachwycające przestrzenie, zachęcając, byśmy każdego dnia na nowo odkrywali,„jak Bóg pomyślał Kościół”, i starali się Jego pomysł wcielać w życie. Książka zbiera nauczanie kard. Rysia o Kościele wygłoszone do różnych grup, stając się ważnym zaproszeniem do troski o wspólnotę, którą tworzymy. Kościół nam mówi: „Jesteście potrzebni, nie ja was potrzebuję, tylko Jezus”, a my odsuwamy się z niechęcią, bo nam się Kościół nie podoba. To nie jest popularne, by się do niego przyznawać. Powszechną praktyką jest natomiast opisywanie wszystkich jego braków, ułomności, grzechów. Ta książka może stać się okazją, by się raz jeszcze Kościołowi przyjrzeć. Nie zamykając oczu na braki, zobaczyć w nim to, co widzi Bóg. Może dzięki temu uda nam się spojrzeć świeżym okiem na Kościół. Zachwycić się tą wizją. Zapragnąć jej. Ale też podjąć się jej realizacji. kard. Grzegorz Ryś Grzegorz Ryś(ur. 1964) – arcybiskup metropolita łódzki, w latach 2011–2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Przewodniczący Rady do spraw Dialogu Religijnego i Komitetu do spraw Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Opublikował między innymi: W Kościele jest miejsce dla wszystkich; Skandal miłosierdzia; Skoro jest miłość. W lipcu 2023 roku papież Franciszek mianował abp. Rysia kardynałem.

Nie ma bliższych sobie religii i nie ma trudniejszej historii. Najnowsza książka abp. Grzegorza Rysia, historyka mediewisty, to niezwykła próba ukazania stosunku chrześcijan do Żydów w starożytności i wiekach średnich, zatem w okresie budowania tożsamości zarówno Kościoła, jak i judaizmu rabinicznego. Wspólne relacje wyznawców obu religii od początku naznaczone były napięciem, które z biegiem lat pogłębiało się i obejmowało kolejne dziedziny życia, by osiągnąć apogeum w drugim tysiącleciu chrześcijaństwa. Wtedy to pojawiły się krucjaty, pogromy, wypędzenia i inkwizycja. Powstała rana, którą coraz trudniej było wyleczyć. Wyjątkowo odważna, poparta źródłami, analizą tekstów i wydarzeń, a jednocześnie przystępna opowieść o bolesnym pęknięciu we wspólnym dziedzictwie chrześcijan i wyznawców judaizmu. Ta książka to także zadane nam dziś pytanie o to, co z tym pęknięciem zrobimy. Bez odkrycia przeszłości trudno zrozumieć teraźniejszość i budować przyszłość. W naszym kraju jest to pionierska publikacja. Autor, zawodowy historyk mediewista, wnikliwie i krytycznie relacjonuje oraz tłumaczy na podstawie źródeł, w jaki sposób Kościół odnosił się do Żydów i judaizmu przez piętnaście wieków trudnej historii. Książka zawiera zwięzłe i rzetelne omówienia, mało znanych polskiemu czytelnikowi, dokumentów Kościoła. Niektóre z nich, choćby te dotyczące stanowiska papieży wobec tzw. mordu rytualnego, można uznać za przebłyski światła w pełnej mroku historii chrześcijańskiego antyjudaizmu. ks. prof. dr hab. Andrzej Perzyński (UKSW)

Książka powstała na podstawie spotkań ze studentami z duszpasterstwa akademickiego. Biskup Ryś błyskotliwie i konkretnie odpowiada na bardzo aktualne pytania młodych ludzi o Kościół, miłość i życie. • W jaki sposób Bóg okazywał swoje miłosierdzie w Starym Testamencie? • Na czym polega nieomylność papieża? • W jaki sposób powinno się traktować relikwie? • Gdzie jest granica pomiędzy tolerowaniem naszych bliskich trwających w grzechu, a koniecznością ich upominania? • Jak się modlić, aby Bóg nas wysłuchał? • W jaki sposób odczytywać, rozeznawać to, czego Bóg chce ode mnie? • Jak poznać, że to, co słyszę w swoim sercu to głos Boży a nie mój? • Jak znaleźć dobrą żonę, dobrego męża?

Porywające rozważania nad znaczeniem Jezusowego wezwania „To czyńcie na moją pamiątkę”, których punktem wyjścia jest wielkoczwartkowy obrzęd obmywania nóg, nazywany mandatum. Autor pokazuje, że nie jest to nakaz celebrowania jakiegoś kolejnego religijnego rytuału przez kastę kapłanów, ale skierowane do każdego z chrześcijan wezwanie do stania się nowym człowiekiem. Człowiekiem, którego charakteryzować będzie postawa wyrażona może najpełniej w zaskakującym i szokującym dla uczniów geście Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy. Jaka treść kryje się ostatecznie w wypowiedzianych przez Chrystusa słowach: „TO czyńcie na moją pamiątkę”? Co to tak naprawdę znaczy? Czy chodzi jedynie o to, aby «odprawiać Mszę świętą», czy także o to, aby Eucharystia sprawiała w nas to, do czego została ustanowiona? Czy chodzi tylko o święte obrzędy? Jeśli tak, to dlaczego Jan w ogóle nie zamieścił opisu tego obrzędu — opisu ustanowienia Eucharystii?! Jak przeżył ten obrzęd Jezus i jak przeżyli go Jego uczniowie? Przeczuwamy, że chodzi tu o coś więcej niż obrzęd. Tu chodzi o nowego człowieka. Eucharystia uzdalnia człowieka do przyjęcia nowej postawy względem bliźniego — postawy służby. Bez takiej przemiany — nie ma Eucharystii; nie ma pamiątki Pańskiej. /fragment książki/ Bp Grzegorz Ryś jest uznanym rekolekcjonistą, przewodniczącym Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji przy Komisji Duszpasterstwa Episkopatu Polski, wykładowcą historii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II, autorem kilku książek, m.in. wydanych w Wydawnictwie eSPe: Rut Moabitka. Krewna Boga, Ecce Homo i Brat Albert. Inspiracje.

Żyjemy w kulturze rywalizacji, w której należy ścigać się o „palmę pierwszeństwa”. Liczy się wyłącznie świętowanie zwycięstwa; pierwszeństwo w rankingu, najwyższy stopień podium. Bycie przywódcą, a nie zastępcą. Także wśród Chrześcijan, którzy przecież znają słowa Jezusa „ostatni będą pierwszymi”. Drugi plan nadal umyka uwadze, mimo pontyfikatu papieża Franciszka, którego fascynacja takimi postaciami była inspiracją tej książki. Jest to zbiór rozmów na temat biblijnego drugiego planu – z abp. Grzegorzem Rysiem, metropolitą łódzkim, historykiem Kościoła i wielkim pasjonatem Biblii rozmawiała Małgorzata Bilska, dziennikarka i socjolog.

Książki abp. Grzegorza Rysia to Ewangelia głoszona z niezwykłą mocą i wiarą. Autor, jak mało kto, przekazuje Słowo, które nie jest przysłonięte efektowną retoryką, ale żywym doświadczeniem bliskości i miłości Boga. Pokazuje, że Biblia bardzo precyzyjnie oświetla rzeczywistość, w której się poruszamy.Te cztery najważniejsze tytuły polskiego duchownego pozwolą ci dostrzec, jak z pozoru niewielkie Słowo ma moc zmienić twoje życie. Sięgnij po nie, gdy zauważysz, że tempo spraw i obowiązków zasłania ci to, co naprawdę ważne.Grzegorz Ryś – arcybiskup metropolita łódzki, w latach 2011-2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Znany z nieustannego głoszenia Ewangelii w każdym miejscu i czasie. Przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji KEP. Zaangażowany w dialog ekumeniczny i międzyreligijny. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Autor wielu bestsellerów.

Książka Grzegorza Rysia "Jeden, święty, powszechny, apostolski. Spotkania z historią Kościoła" - W jaki sposób papież reagował na rzezie urządzane przez krzyżowców? - Jaka była reakcja duchownych na wprowadzenie celibatu? - Czego dzisiejszy Kościół mógłby się nauczyć od średniowiecznego? Abp Grzegorz Ryś jest znany z tego, że nie zadowalają go łatwe diagnozy, ale potrafi sięgać głębiej. Jest mistrzem stawiania trafnych pytań i wydobywania ukrytych znaczeń z pozornie banalnych faktów. Pisze w sposób prosty, ale pozbawiony uproszczeń. Do historii Kościoła autor podchodzi z podwójną pasją, łącząc perspektywę wiary z fascynacjami naukowymi. Poznajemy jego spojrzenie na zjawiska, które ukształtowały dzisiejszy Kościół – także te trudne i kontrowersyjne, a czasem niesłusznie zapomniane. Nowe, poszerzone wydanie klasycznego dzieła * „Abp Ryś zawsze uważał, że bardziej interesujący od elit intelektualnych, biskupów czy mistrzów uniwersyteckich jest zwykły człowiek. I to jego szuka w średniowiecznej rzeczywistości. (…) Czytelnik będzie mógł razem z Autorem udać się w podróż w poszukiwaniu człowieka średniowiecza, aby przekonać się, kto od kogo mógłby uczyć się wiary, tolerancji, współpracy ponad podziałami…” (Maciej Müller, ze wstępu do tomu) "Jeden, święty, powszechny, apostolski. Spotkania z historią Kościoła" - książka Grzegorza Rysia Grzegorz Ryś (ur. 1964) – arcybiskup metropolita łódzki, wcześniej biskup pomocniczy krakowski. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, specjalizuje się w historii Kościoła. Był m.in. dyrektorem Archiwum Metropolitalnego na Wawelu, kierownikiem Katedry Historii Kościoła w Średniowieczu oraz Katedry Historii Starożytnej i Średniowiecznej na UPJP2. Jak sam podkreśla, zajmowanie się historią bardzo pomaga mu w duszpasterstwie.

Pan stworzył nas wolnymi – i dzięki temu zdolnymi do miłości Cudowność działania Boga w naszym życiu nie polega „jedynie” na tym, że czyni nas On wolnymi (zewnętrznie, wewnętrznie); chodzi o to, że czyni nas wolnymi ku miłości. Sprawia, że w życiu chodzi nam o coś więcej niż o siebie samych, o własne szczęście, komfort i wolność. Chodzi o prawdziwie „cudowne” uzdolnienie nas do bycia dla innych. Arcybiskup Grzegorz Ryś głosi Ewangelię jak mało kto: w sposób świadczący o żywym doświadczeniu wiary, bliskości i miłości Boga. Przekazuje Słowo z mocą, która może odmienić nasze życie. Abp Grzegorz Ryś – arcybiskup metropolita łódzki, w latach 2011-2017 biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Znany z nieustannego głoszenia Ewangelii w każdym miejscu i czasie. Przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji KEP. Zaangażowany w dialog ekumeniczny i międzyreligijny. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii. Autor wielu bestsellerów.

Pokusa chronienia instytucji - nawet wynikająca z jakichś wzniosłych motywów, cokolwiek by miało to znaczyć - jest możliwa wyłącznie w przypadku człowieka, który nigdy nie rozmawiał z osobą poszkodowaną. Natomiast jeśli ktoś miał na tyle odwagi i pokory, że to zrobił, to mu do głowy nie przyjdzie, by chronić instytucję. abp. Grzegorz Ryś W wywiadzie z Piotrem Sikorą abp. Grzegorz Ryś odpowiada na pytania i zarzuty najczęściej stawiane dzisiejszemu Kościołowi w Polsce. Analizuje obecną sytuację, odwołując się przy tym do Pisma Świętego i chrześcijańskiej tradycji oraz korzystając z licznych wypowiedzi papieży i dokumentów soborowych. Opowiada, jak na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zmieniła się mentalność i procedury kościelne oraz jaką rolę odgrywa watykańska Kongregacja ds. Biskupów. Przedstawia też zasady postępowania i prewencji w przypadku przestępstw seksualnych. W każdym z poruszonych zagadnień cytuje liczne przykłady z życia Kościoła i własnej posługi duszpasterskiej co sprawia, że jego przekaz przemawia do czytelnika. Dzięki wywiadowi poznajemy blaski i cienie kościelnego duszpasterstwa. W czasie pandemii wielu parafian zrezygnowało z uczestnictwa w nabożeństwach w swojej parafii. Pojawiło się nowe zjawisko - churching wirtualny, którym niektórzy wierni zastąpili tradycyjną obecność na mszy św. Przy tej okazji arcybiskup przypomina, jakie zadania od wieków stoją przed Kościołem. Kościół powinien pozostać zawsze apolityczny i równocześnie stwarzać przestrzeń do spotkania ludzi o różnych poglądach w celu wspólnego namysłu nad dobrem publicznym. Porusza tutaj między innymi problem oddzielenia odpowiedzialności za losy swojego kraju od poddawania się wpływom partii politycznych. Mówiąc o hierarchii i władzy przypomina, czym powinny kierować się osoby sprawujące urzędy, opowiada, jak zmieniła się w ostatnim czasie formacja kapłańska i dlaczego potrzebny jest dialog pomiędzy wszystkim członkami Kościoła. Odpowiadając na pytanie o stosunek Kościoła do LGBT powołuje się na wypowiedź Benedykta XVI o współczesnym zwarciu kulturowym. Mówi o szacunku dla osoby i szacunku dla tego, co Kościół rozczytuje jako prawdę objawioną. Wyjaśnia na czym tak naprawdę polega ekumenizm w Kościele powołując się przy tym na wypowiedzi św. Jana Pawła II i papieża Franciszka. Zadaje czytelnikowi ważne pytanie: Czy będę mniej katolikiem, kiedy modlę się razem z prawosławnym, albo bo razem z luteraninem czytam Biblię? Przestrzega, że doszliśmy do takiego momentu w naszej kulturze, że wydaje nam się, iż żyjemy w chrześcijańskim świecie tylko dlatego, że mamy dookoła pobudowane kościoły. Zapominamy, że nasza kultura stała się kulturą tymczasowości. Liczy się tylko tu i teraz, natychmiast… I nic na jutro… Człowiek jest tylko konsumentem. Głoszenie złej nowiny, piętnowanie zła i tych co nas atakują dużo lepiej się sprzedaje. Dlatego tak ważne jest aby pamiętać, że prawdziwa ewangelizacja jest tylko wtedy, gdy głosi się Dobrą Nowinę. I ta powinna być zawsze oparta na wzajemnym dialogu czyli słuchaniu i nauczaniu.

Człowiek jest dzisiaj bardzo samotny, w szczególności Europejczyk. Stworzyliśmy taki świat, w którym każdy żyje sam. Ta samotność prowadzi nas do myślenia, że nikomu nie jesteśmy potrzebni – a to jest niesamowite kłamstwo. Jeśli weźmiemy Biblię do ręki, usłyszymy, że jesteśmy bardzo potrzebni, że jesteśmy chciani, że jesteśmy w sposób aktualny teraz stwarzani. Każdy z nas istnieje dlatego, że Bóg go chce w tej chwili. Augustyn pisze w Wyznaniach, że kiedy zaczął czytać Biblię, zaraz ją odłożył – stwierdził, że jest za prymitywna. On się naczytał pięknej literatury greckiej i Biblia była dla niego zbyt „prostacka” – żaden styl. Potem mówił o sobie w ten sposób: „Moja pycha tak mi nadęła policzki, że przestałem widzieć”. Trzeba się nauczyć języka Biblii. To wymaga pokory. Będąc ludźmi XXI wieku, potrzebujemy odpowiedniej pokory, by czytać Biblię, ale fundamentalne pytania, jakie zadajemy dzisiaj, nie różnią się zasadniczo od tych, które mieli ludzie w czasach Augustyna: „Kim jestem, skąd jestem, dlaczego urodziłem się tutaj i teraz, dlaczego kocham, dlaczego cierpię, dlaczego umrę?”. Ostateczną odpowiedzią nie jest tekst, nawet najpiękniejszy tekst, ale Osoba – Słowo Wcielone… Wypełnieniem Biblii staje się osoba Jezusa Chrystusa.

Wczytaj się w swoisty hymn ku czci boskiej i ludzkiej miłości. Skoro łączy nas miłość czy potrzebny nam sakrament małżeństwa? Co zrobić, kiedy nasze relacje zaczynają być dalekie od ideału i wydaje się, że uczucie po prostu się kończy? Jak zapraszać do życia Boga, by religia nie stała się przeszkodą w drodze do budowania małżeńskiej jedności? Czy zawsze warto przebaczać? Bóg stworzył człowieka, Trójca – parę. Stwórca jest przepełniony zachwytem nad ludzką miłością, gdyż widzi w niej własne odbicie. Przykłada wielką miarę do budowania relacji między mężczyzną a kobietą i z ich miłością wiąże wielkie obietnice. Od tej prawdy wychodzi abp Grzegorz Ryś w swoich rozważaniach. Bardzo często spotyka się z małżeństwami, a z wieloma z nich się przyjaźni. Wie, z jakimi problemami się borykają, czego oczekują od Kościoła i w jaki sposób szukają Boga. Ma świadomość, jak trudne pytania w sobie noszą. Nie ma napięcia między Bogiem a miłością między ludźmi. Nie ma tu żadnej sprzeczności. Nie dajcie sobie tego wmówić. To jest jakaś bzdura, gdy ktoś ustawia Boga po jednej stronie, a po drugiej miłość między mężczyzną a kobietą. Nie ma sprzeczności, nawet jeśli ta miłość nie jest idealna. abp Grzegorz Ryś

Twarzą Boga jest miłość. Każdy inny Jego portret jest karykaturą Jak doświadczyć bliskości w czasach izolacji? Jak budować jedność w czasach podziałów? Skąd czerpać nadzieję w czasie pełnym lęku i niepokoju? Abp Grzegorz Ryś przekonuje, że wspólnota nie tylko jest nam potrzebna jak tlen, ale też wciąż jest możliwa. Tego, co rozdarte, nie posklejamy dyskusjami ani narzuconymi z góry nakazami. Liczą się proste gesty: zrobienie zakupów sąsiadowi, telefon do kogoś samotnego, wyciągnięcie ręki do zgody, modlitwa. Obecność, troska, szacunek, solidarność – te podstawowe ludzkie wartości są równocześnie najgłębiej chrześcijańskie. Nasza wiara mówi nam przede wszystkim o tym, że Pan nie zostawia nas samych w momentach doświadczenia, choroby czy cierpienia. Przeciwnie, Jego obecność i miłość zawsze skierowana jest „bardziej” do tych, którzy są słabsi i uciśnieni. Teksty zebrane w książce stanowią wybór wypowiedzi metropolity łódzkiego z 2020 roku. Abp Grzegorz Ryś – ceniony i lubiany duszpasterz, wykładowca, rekolekcjonista, historyk Kościoła, od 2011 roku przewodniczący Zespołu KEP ds. Nowej Ewangelizacji. W latach 2011–2017 biskup pomocniczy krakowski, od 2017 arcybiskup metropolita łódzki. W 2020 powołany przez papieża Franciszka do Kongregacji ds. Biskupów.

Inkwizycja – historyczna konieczność czy diabelska pokusa? Spośród rozmaitych ciemnych kart historii Kościoła inkwizycja szczególnie mocno działa na wyobraźnię. Stosy, tortury, polowania na heretyków, Żydów i czarownice. Tysiące ofiar i wszechogarniający lęk. Tak ją postrzegamy. Jak było naprawdę? W jaki sposób narodziła się w Kościele idea przymuszania do wiary i tropienia odstępców? Czym były „okresy łaski”, jak dzięki inkwizycji ukształtowało się sądownictwo? Kogo torturowano i kiedy masowo palono stosy? Czy opowieści o inkwizytorskiej bezwzględności są przesadzone? Poszerzone, drugie wydanie książki abp. Grzegorza Rysia jest teologiczno-historycznym przewodnikiem po czasach, które z dzisiejszej perspektywy niełatwo zrozumieć, opowieścią o ówczesnym Kościele i jego własnej wizji siebie. W znacznej mierze jest jednak głosem ostrzeżenia przed pokusą stworzenia Kościoła totalitarnego w miejsce powszechnego. To nie obrona inkwizycji. To próba zrozumienia jednego z najboleśniejszych fragmentów historii Kościoła i doszukania się przyczyn tego zjawiska – jego powstania i trwałości. Zrozumienie nie przynosi usprawiedliwienia, ale raczej przestrogę. Na przyszłość.

Ziemia Święta nazywana jest Piątą Ewangelią. Pielgrzymowanie i odkrywanie ojczyzny Jezusa przemawia do nas, uzupełniając obrazy biblijne, dając wyobrażenie o realiach, w których żył Chrystus. Proponujemy, by w podróż po Ziemi Świętej wybrać się z charyzmatycznym i obdarzonym niezwykłym talentem oratorskim abp. Grzegorzem Rysiem. Książka jest zapisem pielgrzymki, jaką Ksiądz Arcybiskup odbył, podążając śladami Zbawiciela. We wszystkich tych miejscach, które znamy ze scen ewangelicznych, jako przewodnik snuje refleksje, wygłasza homilie, powołuje się na Pismo Święte i opatruje je swym komentarzem. Przy okazji podaje mnóstwo ciekawostek, odkrywa fascynujące nieznane fakty oraz tajemnice ojczyzny Jezusa. Ale przede wszystkim przybliża prawdy wiary i daje świadectwo obecności Boga. Dajmy się poprowadzić Słowu i wsłuchajmy się w przepiękną narrację abp. Rysia, która będzie niezapomnianym komentarzem do Pisma Świętego.