Aleksander Minkowski

Jest to opowieść o przyjaźni, miłości i władzy. Szesnastoletni Marcel trafia do odciętego od świata sanatorium, położonego w tajemniczej dolinie okrytej buddyjską legendą. Diaboliczny dr Jael jest tu bezlitosnym despotą, a rówieśnicy Marcela żyją wśród intryg, zdrad i walk o władzę – jak dorośli w państwie totalitarnym. Marcel nie godzi się na nikczemności i łajdactwa. Tu, w Dolinie Światła, przeżywa swoją pierwszą wielką miłość. Lektura dla klasy VII

Tajemnicza, mądra opowieść o piętnastolatku, który ucieka przed nieszczęśliwą miłością do starego, pełnego przedziwnych antyków domu babki. W czasie tych niezwykłych wakacji w Różach ma okazję zaprzyjaźnić się z tą starszą damą i rozwikłać sekrety swojej rodziny. A dzięki duchowi czarnej bestii i rodzinnej relikwii - zębowi Napoleona - przekonuje się, że od prawdziwego uczucia uciec nie można.

Niełatwo być nastolatką. Co krok to problemy, pytania, wątpliwości. Często brak Ci odwagi albo się wstydzisz zapytać – i jest to zrozumiałe. Nie możesz przecież otwierać szeroko drzwi do swego intymnego świata. Zmienia się Twoje ciało. Obserwujesz te zmiany z niepokojem, niekiedy z lękiem. Co o nich wiesz? Co czeka Cię jeszcze? Odkrywasz w sobie nieznane dotąd uczucia i pragnienia. Chwilami aż się boisz samej siebie. Koleżanki, zwłaszcza te starsze, opowiadają niestworzone rzeczy. Ile w tym prawdy, a ile bzdur? Co odrzucić, a co wziąć sobie do serca? Najbliższym Ci i najżyczliwszym człowiekiem jest mama, ale jak z nią rozmawiać o sprawach wstydliwych? Czy zrozumie, nie zgorszy się, nie potępi? Czym różni się jej pokolenie od Twojego? Masz zastrzeżenia do swojego wyglądu, a coraz bardziej Ci zależy, żeby się podobać, zwłaszcza chłopcom. Całkiem niedawno wcale o tym nie myślałaś, teraz nie daje Ci to spokoju. Czy są sposoby, aby poprawić swój wygląd? Jakie? A może się mylisz i nie ma co poprawiać? Ubrać się odpowiednio to też niełatwa sztuka. Warto wypracować własny styl, dopasować makijaż i uczesanie do typu urody. Kto podpowie, mądrze doradzi? Chłopcy. Znaczą dla Ciebie coraz więcej, a przecież tak mało o nich wiesz. Jak rozpoznać wartościowego, odróżnić ziarno od plew? Kto jest uczciwy i szczery, a kto ściemnia? Na co można pozwolić sobie i jemu, gdzie są granice, których przekroczyć nie wolno? Miłość. Niby wiesz o niej wszystko. I wiesz, że nic nie wiesz. Czy to, co poczułaś do Niego, to już prawdziwa miłość, czy tylko zauroczenie, które wkrótce minie? Czy istnieje miłość bez przyjaźni? A miłość na zawsze? Miłość od pierwszego wejrzenia? Fizyczne zbliżenie, seks. Może już to przeżyłaś. Albo masz jeszcze przed sobą. Kto skacze do wody, nie wiedząc, jaka jest głęboka? Można skręcić kark. Nie ma tematów tabu i nic, co ludzkie, nie powinno być Ci obce. Czym jest pożądanie? Kiedy seks może dać szczęście? Jak być w zgodzie ze swymi zasadami moralnymi. Boisz się samotności. Każdy się boi. Jak jej uniknąć? Jak się wyzwolić, gdyby Cię dopadła? Na kogo można i należy w życiu liczyć? Obok miłości sprawą najważniejszą między ludźmi jest przyjaźń. Miłość i przyjaźń mają jedną cechę wspólną: są tylko wtedy prawdziwe, gdy wolisz dawać, niż brać. Altruizm? Szczególna forma egoizmu? Jedno i drugie, ponieważ sprawianie radości bliskiej osobie sprawia radość Tobie. Pytań a pytań! Dopiero uczysz się żyć i sytuacji nieznanych piętrzy się mnóstwo. Chcemy Ci służyć radą, pomocą. Szczerze i bez pruderii. Mówimy otwarcie o wszystkim, co ważne dla Ciebie. W sprawach kontrowersyjnych namawiamy do przemyśleń. W codziennych - dajemy praktyczne rady. Poradnik nastolatki powstał pod redakcją znanego pisarza dla młodzieży Aleksandra Minkowskiego i doktor Lilianny Minkowskiej, ale współtworzył ją cały zespół konsultantów, między innymi psycholog, seksuolog, prawnik, dietetyk i pedagog. Autorzy postawili sobie za cel nie tylko podzielenie się swoją wiedzą, ale także nawiązanie z czytelniczką mądrego dialogu na niemal dwieście ważnych tematów, także tych trudnych i kontrowersyjnych. Poradnik nastolatki stanie się cennym prezentem dla każdej dziewczyny.

Powieść z wątkami autobiograficznymi. Tytułowy bohater powraca wraz z rodzicami z Syberii. Przeżył tam koszmar zesłania, mrozu i głodu. Czy potrafi przystosować się do warunków po powrocie?

Pasjonująca powieść o potrzebie ideałów, młodzieńczym buncie i konflikcie pokoleń. Tytułowa bohaterka mocno wierzy w swojego ojca. Tymczasem on, nieustraszony himalaista i bohater, boi się ryzyka na gruncie zawodowym. Zbuntowana Majka nie może pogodzić się z tchórzostwem ojca, dlatego ucieka z domu. Czy ojciec ją odnajdzie? Czy odzyska jej miłość i zaufanie? Podobny bunt przeżywa Ariel - chłopak nie akceptuje związku swego ojca z miejscową lekarką. Majka i Ariel poznają się przypadkowo. Czy podobne sytuacje rodzinne zbliżą bohaterów na tyle, że ich znajomość przerodzi się w miłość?

Ta powieść narodziła się z osobistego przeżycia. Przeżyłem dramatycznie i ciekawie wizytę mojego wnuka Filipa, który przyjechał do mnie z Australii i… dał mi popalić. A ja jemu. Nie jest łatwo zrobić z nastolatka mężczyznę. Ja postanowiłem spróbować. Nie było to proste ani przyjemne – przynajmniej czasami – ale i Filip, i ja z sentymentem wspominamy naszą wspólną męską przygodę. Ogólnie rzecz biorąc, nie wierzę ani w dzieci, ani w nastolatków. Są to mali dorośli, mocno zależni od nas i walczący przemocą lub sprytem o przetrwanie. Ich przewaga to nasza miłość. Są do tyłu, gdy stawiamy na ich dobro. W sumie nasze związki to seria potyczek i bitew, przeplatana wzajemnym uczuciem. Jeśli się uda, wygrywają na tym obie strony miłosnego konfliktu. I jeszcze jedno. Kiedyś, dawno temu, napisałem GRUBEGO – powieść o mnie samym, wedle której powstał, do dziś powtarzany, serial telewizyjny. NIE BĄDŹ PIGGY to w pewnym sensie jej ciąg dalszy. Aleksander Minkowski Aleksander Minkowski – jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy dla młodzieży. Urodził się w Warszawie pod znakiem Ryb. Wojenne lata spędził z rodzicami na głodowym syberyjskim zesłaniu. Po wojnie zdał maturę we Wrocławiu i po raz pierwszy się zakochał, a w Warszawie ukończył filologię na Uniwersytecie Warszawskim. Pisał już wtedy nowele, scenariusze, powieści. Uzbierał wiele nagród literackich, wykładał na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Pisze o miłości, przyjaźni i buncie przeciw złu.

Zacząłem pracować nad tą książką chyba z dziesięć lat temu. Lecieliśmy Lufthansą do Nowego Jorku, w iluminatorze zobaczyłem stadko przelatujących ludzi, jak na obrazie Chagalla: jakąś całującą się parę, staruszka z kozą na postronku, dwie baby rozplotkowane, dzieciaki kopiące szmaciankę. Nie zwrócili na nas uwagi. Przyszło mi wtedy do głowy, że też bym sobie polatał. Później, na Manhattanie, pokazałem żonie budynek przy Sto Trzynastej Ulicy, w którym mieszkałem, prowadząc seminarium na Uniwersytecie Columbia ćwierć wieku temu. Przyszło mi do głowy, by zapukać do swoich drzwi – kto tam teraz mieszka? Zapukałem. Otworzył mi… ja tamten, z roku 1972. Tak zaczęła się powieść, konfrontacyjna, baśniowo-realistyczna i pełna magii, jak u Chagalla. Dałem się ponieść fantazjom, grzebałem w przeszłości, opowiadałem nie kończącą się miłość i wpisywałem zdarzenia z teraźniejszości. Rzucałem. Wracałem. Wraz ze swoim młodszym antysobowtórem lewitowałem w czasoprzestrzeni. Nazwałem go Ptasidziób. Nigdy nie czytałem podobnej książki. Wątpiłem czy ją skończę. Ale udało się w końcu. Zabić Ptasidzioba jest w drukarni, ukaże się wkrótce nakładem Wydawnictwa SIEDMIORÓG. A ja już przeżywam spotkanie z Wami. Aprobata czy potępienie? Maszynopis powieści przeczytało paru moich przyjaciół: tak sprzecznych opinii nie uzyskała dotychczas żadna z moich książek, a wydałem ich sporo. Żadna też nie była tak osobista, może z wyjątkiem Grubego.

Jest to opowieść o przyjaźni, miłości i władzy. Szesnastoletni Marcel trafi a do odciętego od świata sanatorium, położonego w tajemniczej dolinie okrytej buddyjską legendą. Diaboliczny dr Jael jest tu bezlitosnym despotą, a rówieśnicy Marcela żyją wśród intryg, zdrad i walk o władzę – jak dorośli w państwie totalitarnym. Marcel nie godzi się na nikczemności i łajdactwa. Tu, w Dolinie Światła, przeżywa swoją pierwszą wielką miłość.