Biografie religijne

"Moi drodzy przyjaciele!" - tak właśnie zwraca się do czytelników abp Fulton J. Sheen. Ten Czcigodny Sługa Boży, już w tym zwrocie przejawia troskę o duszę każdego człowieka. Sam bowiem, będąc przyjacielem Boga, pragnął, by został nim każdy człowiek. W książce "Święta Teresa. Piękna historia miłosna" arcybiskup-przyjaciel, opowiada piękną i wzruszającą do głębi historię miłości św. Teresy do Zbawiciela i Chrystusa do człowieka. Opowieść ta przeplatana jest motywami biblijnymi i wydarzeniami z życia autora. Przez liczne i bezpośrednie zwroty do czytelników abp Fulton J. Sheen, bez wytchnienia, jak przyjaciel, towarzyszy nam w duchowej wędrówce; krok po kroku ze św. Teresą wchodzi w naszą codzienność. I pomimo, że książka została po raz pierwszy wydana w innym czasie i innym miejscu, nie straciła na swojej aktualności, a wręcz przeciwnie - zyskała. Zyskała w świecie, w którym wielu cierpi, gdzie mało ludzi jest szczęśliwych. Duchu Święty, przyjdź, aby opowieść arcybiskupa - przyjaciela Boga i ludzi - popłynęła z jego serca do serc czytelników i aby lektura tej książki przyniosła owoce nadprzyrodzone dla każdego, kto po nią sięgnie.

Bohater, artysta, święty. Powstaniec styczniowy, utalentowany malarz, opiekun nędzarzy. Tak można najkrócej opisać niezwykłą i do dziś fascynującą postać Adama Chmielowskiego, którego imię zakonne Brat Albert stało się w Polsce powszechnie znane już pod koniec XIX wieku. Te trzy rodzaje działalności i te trzy postawy życiowe zostały pięknie ukazane w niezwykłej książce. Niezwykłej nie tylko z uwagi na głównego bohatera, Brata Alberta, ale także na niespotykaną, podwójną narrację o nim. Jedna to opowieść złożona z ponad 50 obrazów malarskich, ilustrujących ważne sceny z życia Brata Alberta od narodzin aż po śmierć oraz jego kult. Obrazy te wyszły spod bardzo sprawnej ręki przedwojennego profesora rysunku i scenografa Zygmunta Wierciaka, który w młodości miał jeszcze możliwość osobiście zetknąć się z Bratem Albertem i jego miłosiernym dziełem. Kilkanaście nastrojowych fotografii (w tym z beatyfikacji i kanonizacji) oraz reprodukcji obrazów Adama Chmielowskiego uzupełnia tę bogatą opowieść ilustracyjną. Druga narracja prowadzona jest równolegle przy użyciu słowa. Znana autorka licznych artykułów i książek przybliżających literacko wielkie postaci oraz wydarzenia związane z życiem Kościoła, Jolanta Sosnowska ukazuje nam zarówno heroizm, jak i głębię wiary Brata Alberta. Heroizm, który po raz pierwszy wyraża się na polu bitwy z wojskami zaborcy, a potem podczas amputacji nogi; drugi raz w odrzuceniu blichtru środowiska tzw. śmietanki artystyczno-towarzyskiej i poświęceniu się bez reszty ludziom najuboższym, brudnym, obdartym, wynędzniałym, upadłym moralnie, odrzuconym przez wszystkich. Głębię wiary, która cechowała go w każdej sytuacji przejął nasz bohater od rodziców, w szczególności od matki. Nawet podczas tragicznej amputacji w polowych warunkach po powstańczej bitwie nie stracił ufności w Bożą moc. Nawet gdy wraz ze swymi podopiecznymi zaczynał nieraz przymierać głodem – pomoc zawsze nadchodziła, choć nieraz w ostatniej chwili. Autorka teksu odnosząc się do scen przedstawionych przez malarza, opiera się jednocześnie na najnowszej wiedzy na temat życia Brata Alberta. Książka z uwagi na swoje walory plastyczne i literackie jest świetnym narzędziem popularyzacji postaci św. Brata Alberta oraz ideałów chrześcijańskich, w szczególności zaś miłosierdzia.

Charyzmatyczną postacią Polskich Sił Zbrojnych za Zachodzie w latach 1940-1945 był biskup polowy gen. Józef Gwalina – niezmordowany duszpasterz, który stał całym sercem przy polskich żołnierzach na wszystkich frontach. Jego czyny i dokonania były ogromne na wielu płaszczyznach pracy duszpasterskiej. Wymienić można jego posługę: organizacyjną, dyplomatyczną, kulturalną, charytatywną, a przede wszystkim duchową. Biskup generał był kapłanem wielkiego serca, nadzwyczajnej inteligencji, do końca oddanym sprawie Kościoła katolickiego i Polsce. Przeto służył z całego serca, jak tylko umiał. Był powszechnie lubiany, kochały go dzieci, które uratował z „nieludzkiej ziemi”, kochało go wojsko. Tą samą miłością kierowali się względem jego posługi prości żołnierze, ale także z wielkim szacunkiem odnosili się do niego wyżsi dowódcy. Dla wszystkich był duchowym ojcem i przewodnikiem. Pośród wojska cieszył się wielkim autorytetem i szacunkiem. Również z całym oddaniem służyli pod jego rozkazami kapelani wojskowi.

Ojciec Agostino da San Marco in Lamis był długoletnim spowiednikiem i kierownikiem duchowym Ojca Pio, świadkiem jego mistycznych spotkań z Bogiem. Nikt nie poznał duszy Ojca Pio tak wnikliwie jak właśnie on. „Dziennik” zawiera słowa wypowiedziane przez Ojca Pio podczas ekstaz i rzuca cenne światło na wiele wydarzeń z Jego życia. Jest też świadectwem rozwijania się kultu Ojca Pio. Z kart „Dziennika” przebija prawdziwa postać Ojca Pio, człowieka z krwi i kości, podlegającego różnym zdarzeniom codziennego życia, zarówno wzniosłym ekstazom jak i cierpieniom i udrękom duchowym. Zapiski ojca Agostino maja wartość dokumentalną. Są – obok zbioru listów Ojca Pio – podstawowym źródłem poznania życia i duchowości Ojca Pio.

Książka Meleńka Nic to opowieść fascynująca, ponieważ życie jej bohaterki św. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego było w całości fascynujące. Pani Grażyna Pawlaczyk wprowadza nas w świat Małej Arabki, budując poszczególne części swojej narracji poprzez wierne odwołanie się do tego, co wiemy o kolejach życia Świętej.

Po kilkuletniej przerwie ukazuje się kolejny tom opowiadań sercańskiego prozaika ks. Józefa Lacha, oddającego się pracy duszpastersko-rekolekcyjnej. Tom zawiera dziesięć opowiadań: Mimo drzwi zamkniętych, Narodziny matki, Powabne twarze zła, "Bo Pan przyrzekł", Rekolekcje, Do domu Ojca, Droga ku prawdzie, Bojowaniem jest żywot człowieka, Gość wigilijny, Wigilia.

Tom ósmy Pro memoria obrazuje – z perspektywy prymasa Wyszyńskiego – sytuację Kościoła w PRL w okresie narastającego napięcia w obrębie stosunków wyznaniowych. Zapiski prymasa, rejestrujące prawny i faktyczny status Kościoła, uwarunkowania jego działalności, codzienność życia duchowieństwa, inteligencji polskiej i przeciętnych ludzi, stanowią cenne świadectwo epoki oraz nieobojętny dla dyskursu historiograficznego głos w sprawie okresu gomułkowskiego, który nierzadko bywa idealizowany i „rozgrzeszany”. Władysław Gomułka walczył z Kościołem, ponieważ postrzegał go jako wroga ideologicznego i politycznego. Stosował przede wszystkim metody administracyjne, choć nie tylko. Zmierzał do faktycznej eliminacji przejawów religijności z przestrzeni publiczno-prawnej. W realizacji tego zadania znaczącą rolę odegrała centralna i terenowa administracja wyznaniowa państwa, stanowiąca narzędzie władz partyjno-rządowych w ograniczaniu działalności Kościoła. Podsumowując rok 1961, prymas Wyszyński stwierdził, że dla Kościoła był to czas pełen udręk.

Ojciec Pio jest jednym z największych świętych naszych czasów. Wiele osób kojarzy go ze stygmatami, ale nie są one jedynymi niezwykłymi zjawiskami w życiu tego zakonnika. Czym są stygmaty i jak powstają? Jakie inne niezwykłe cechy posiadał Mistyk z Pietrelciny? Czy potrafił lewitować i bilokować się, co to oznacza? Jakie cuda dokonały się za jego pośrednictwem? Czy miał poczucie humoru? Czego dokonał i co nam pozostawił po sobie? Czy potrafił przewidzieć przyszłość? Czy spotkał się z Janem Pawłem II? Jak odbywała się beatyfikacja i kanonizacja? Odpowiedzi na te i inne pytania związane ze świętym Ojcem Pio znajdują się w tej książce. Mamy nadzieję, że przybliży ci ona sylwetkę tego wielkiego świętego i wyjaśni wiele tajemnic i legend, które go otaczają.

Opowiadania Piotra Skargi o świętych karmiły przez wieki wyobraźnię polskich czytelników, zasługując na miano "bestsellera" literatury staropolskiej, ale badacze kierowali swoją uwagę raczej ku działalności kaznodziejskiej wielkiego jezuity. Monografia poświęcona Żywotom świętych ukazuje najmniej dziś znane oblicze autora: hagiografa, a zarazem "szermierza kontrreformacji". Panorama źródeł, zaprezentowanych tak, aby uwypuklić strategie motywujące selekcję przedstawianych postaci i faktów, analiza zabiegów translatorskich oraz przemian, zwłaszcza wynikających z cenzury, jakim podlegały Żywoty w kolejnych wydaniach autorskich, rzucają nowe światło na początki kontrreformacji w Polsce, obserwowanej na tle dokonujących się w Europie procesów historyczno-kulturowych

Ksiądz Józef Mandziuk opracował historię biskupów pomocniczych od biskupa Wita z połowy XIII w. przez biskupa Karola Franciszka Neandra, który w XVII w. przez ponad 30 lat sprawował czynności biskupie ze względu na brak święceń u ordynariuszy lub ich nieobecność w diecezji, aż po biskupa Jacka Kicińskiego prekonizowanego w 2016 r. Książka jest uzupełnieniem poprzedniej publikacji Rządcy (Archi)Diecezji Wrocławskiej. Tym razem autor zamiast biogramów zdecydował się zastosować narrację ciągłą uporządkowaną według epok historycznych. Opisom kolejnych sufraganów wrocławskich, tak jak w przypadku ordynariuszy, towarzyszy materiał ilustracyjny.

Św. Ignacy pozostawił po sobie kilka tysięcy listów przechowywanych w rzymskim archiwum Towarzystwa Jezusowego. Znajdują się wśród nich uprzejmościowe liściki i krótkie instrukcje, listy kierowane do władców i innych znacznych osobistości, do pierwszych towarzyszy, do podwładnych i współbraci. Niektóre zawierają szczegółowe instrukcje dotyczące Towarzystwa Jezusowego, działalności misyjnej, organizacji szkół, inne - wskazówki duszpasterskie, porady duchowe, jak również uwagi i słowa pocieszenia w różnych czysto ludzkich sprawach. Należy pamiętać, że jedną z pasji tego pielgrzyma z wyboru było „rozmawianie z ludźmi o sprawach Bożych”. Kierując rozrastającym się zakonem ze swej skromnej celi w Rzymie został pozbawiony możliwości bezpośredniej pracy apostolskiej, ale kontynuował ją właśnie za pośrednictwem listów. Z jego polecenia listy stały się również głównym narzędziem organizacyjnym, pozwalając na nieprzerwaną wymianę informacji pomiędzy domami zakonnymi i szkołami rozsianymi po całym świecie. Do tej pory w języku polskim ukazał się jedynie skromny wybór najważniejszych listów św. Ignacego, stąd też znaczna część korespondencji zawartej w tym tomie trafia do polskiego czytelnika po raz pierwszy.

Książka ta ukazuje Wspólnotę Cenacolo (Wieczernik) i postać jej założycielki, siostry Elviry. Wspólnota, skupiająca osoby walczące z różnymi uzależnieniami, ma krótką historię, ale zyskała już międzynarodowy rozgłos i uznanie. Lokalne wspólnoty Cenacolo powstają na całym świecie, w tym również w Polsce. Dzięki nim setki ludzi uwolniły się z ciężkich nałogów. W książce obok historii i opisu funkcjonowania Cenacolo, jak również duchowej biografii siostry Elviry oraz jej myśli i wskazówek, znajdują się świadectwa osób uwolnionych we Wspólnocie od uzależnień. „Książka ta niesie nadzieję wszystkim tym ludziom – młodym i całkiem już dorosłym – którzy ulegli pokusie «radzenia sobie» z życiem poprzez sięganie po substancje zdradliwe. Publikacja o wspólnotach Cenacolo ukazuje konkretnych ludzi, którzy wyszli ze szponów śmiertelnego nałogu czy innych słabości. Pokazuje też drogę, jaką ci ludzie przeszli, by odzyskać wolność. Warto podkreślić fakt, że niniejsza książka potrzebna jest nie tylko ludziom uzależnionym oraz tym, którzy udzielają im pomocy. Niezwykle cenne są wskazania dla rodziców zawarte w piątym rozdziale tej książki. Siostra Elvira jest realistką i dlatego przypomina o tym, że jeśli młodzi ludzie przeżywają dotkliwy kryzys, to zwykle także ich rodzice powinni dokonać rewizji swego dotychczasowego życia.Z pewnością publikacja, która jest podsumowaniem dotychczasowej historii wspólnoty Cenacolo, zainteresuje każdego, kto pragnie wypływać na głębię tajemnicy człowieka, po to by formować bogate człowieczeństwo w sobie oraz w innych ludziach”. Ks. Marek Dziewiecki, z przedmowy do polskiego wydania

W nocy 11 września 1936 roku grupa republikańskich milicjantów otoczyła dom rodziny Roig i Diggle w El Masnou, w Barcelonie. Zanim mężczyźni uprowadzili Joana, chłopak zdążył krzyknąć do swej matki: „Bóg jest ze mną!”. Oprawcy przewożą go na cmentarz. Wiedzą, co mają robić. Dostali rozkaz... – Niech wam Bóg wybaczy, jak i ja wam już przebaczyłem. Niech żyje Chrystus Król! – to ostatnie słowa dziewiętnastolatka. I wtedy pada pięć strzałów. Cztery kule trafiają w serce Joana, jedna wbija się w kark. Bezwładne ciało młodego mężczyzny upada na ziemię. Na horyzoncie pojawiają się łagodne światła świtu. Jest poranek 12 września, wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi… W tej książce Carla Vilallonga opisuje poruszającą historię życia i śmierci Joana Roiga i Diggle – beatyfikowanego przez papieża Franciszka męczennika z okresu wojny domowej w Hiszpanii (1936–1939), ucznia liceum Zakonu Pijarów w Barcelonie.

Święta Rita jest najczęściej nazywana patronką spraw trudnych. Każdy z nas miał w swoim życiu taką chwilę, kiedy gasła wszelka nadzieja... W takich momentach warto prosić o pomoc właśnie św. Ritę. Kiedy żyła, widzialnym znakiem obecności Chrystusa w jej sercu był stygmat ciernia. Dzisiaj znakiem rozpoznawczym św. Rity jest jej skuteczność w orędowaniu za tymi, którzy modlą się za jej wstawiennictwem do Boga. Wzywajmy zatem pomocy św. Rity. To święta, która nas rozumie. W tej książce siostry Augustianki zawarły esencję związaną z kultem św. Rity: życiorys, przepiękne modlitwy i nabożeństwa do św. Rity, a także opisy cudów, jakimi podzielili się ci, którzy doświadczyli wstawiennictwa orędowniczki w sprawach najtrudniejszych. Specjalnym dodatkiem do książki jest pachnąca różami zakładka z wizerunkiem i modlitwą za wstawiennictwem św. Rity.

Życie św. Rity nie było usłane różami, a mimo to jej najbardziej rozpoznawalnym znakiem jako świętej jest właśnie róża. Rita z Cascii całe życie spędziła w Umbrii, malowniczym regionie Włoch. Była ukochaną córką swoich rodziców, wspaniałą żoną i mamą dwóch synów. Po śmierci męża i dzieci została siostrą zakonną, augustianką. Od najmłodszych lat zawsze była wpatrzona w niebo, słuchała Pana Boga i bardzo lubiła się modlić. Doświadczyła cierpienia, ale i wielu łask. Warto poznać historię św. Rity i zaprzyjaźnić się z tą niezwykłą świętą. Podczas swojej ziem-skiej wędrówki doświadczyła ona wielu trudów, stąd tak dobrze rozumie nasze problemy. Jako mama świetnie dostrzega troski dzieci, dlatego do tej świętej najmłodsi mogą śmiało przyjść i opowiadać o swoich kłopotach, a ona zaniesie te wszystkie sprawy do Jezusa. To święta, która nam pomaga!

Szaweł z Tarsu dał początek Kościołowi wśród narodów poza Izraelem. Skąd miał w sobie tyle siły, żeby oderwać się od własnej żydowskiej tradycji i głosić Chrystusa językiem zrozumiałym dla pogan? Na czym polegał jego geniusz, zapewniający mu przyjęcie i uznanie? Skąd ta jego mądrość, nad którą do dziś rozmyślają chrześcijańscy teologowie? Odpowiedź znajdziemy w tej książce.

My musimy tak żyć, żebyśmy nie mieli nic do ukrycia. A co ja mam do powiedzenia w sprawach publicznych, mówię głośno na ambonie. Prymas Stefan Wyszyński We wspomnieniach ks. Bronisława Piaseckiego – ostatniego kapelana kardynała Stefana Wyszyńskiego – poznajemy prywatne oblicze Prymasa Tysiąclecia. Widzimy go jako człowieka pełnego pogody ducha i poczucia humoru, posiadającego zdrowy dystans do siebie samego; człowieka, który codziennie żył w prawdzie wobec Boga i wobec ludzi. Autor przytacza wiele historii dotychczas nieznanych i nigdy niepublikowanych - począwszy od przedwojennej działalności ks. Wyszyńskiego, jego posługi jako biskupa lubelskiego, przez pierwsze lata pełnienia roli Prymasa i trudny okres aresztowania, po czasy „Solidarności”. Ze względu na swoją postawę wobec władz komunistycznych otrzymał przydomek „niezłomnego”. Dzięki lekturze książki poznamy m.in. kulisy watykańskich rozmów kard. Wyszyńskiego czy przebieg spotkań w cztery oczy z najwyższymi włodarzami PRL, Władysławem Gomułką i Edwardem Gierkiem. Opowieść ks. Piaseckiego pozwala również poznać poglądy Prymasa Tysiąclecia na temat ówczesnej sytuacji w Polsce i Kościele i wiernie oddają klimat relacji Państwo – Kościół. Wspomnienia zostały opatrzone licznymi zdjęciami Prymasa zarówno z jego spotkań oficjalnych, jak i prywatnych.

Zbiór biogramów biskupów, arcybiskupów, kardynałów, a także (w latach1945-1972) administratorów diecezji wrocławskiej został opracowany na podstawiemonumentalnej publikacji autora Historia Kościoła katolickiego na Śląsku iinnych zgromadzonych materiałów. Teksty poprzedzone Ogólną charakterystykąepiskopatu wrocławskiego zostały wzbogacone o bogaty materiał ikonograficznyherby, ilustracje, fotografie pomników i zdjęcia samychrządców.

W książce w formie słownika biograficznego upamiętnieni zostali duchowni zaangażowani w walkę o polskość Górnego Śląska w okresie pruskiego zaboru – powstań śląskich i plebiscytu. W trakcie okupacji hitlerowskiej Polski w latach 1939–1945 duchowieństwo znowu opowiedziało się za racją uciemiężonego narodu polskiego, szykanowane i unicestwiane za to w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych. Mamy nadzieję, że to opracowanie przyczyni się do utrwalenia pamięci o wojennych zasługach księży z terenu Górnego Śląska oraz że przybliży mieszkańcom ich chlubną działalność. Tadeusz Sobolewicz, były więzień w KL Auschwitz – nr ob. 23053: „Dla hitlerowskich siepaczy szata duchowna nie była puklerzem ochronnym – wręcz przeciwnie. Zdawali sobie sprawę, że hart ducha i postawa moralna większości duchowieństwa polskiego stanowiły niebezpieczne przeszkody i bariery w eksterminowaniu ludności polskiej”.

Życie Giovanni Battisty Montiniego – papieża Pawła VI w oczach osób związanych z nim samym i z jego procesem beatyfikacyjnym. Autorka zamieściła w książce obszerne wywiady: z szefem Centrum Studiów i Instytutu Pawła VI oraz z wicepostulatorem procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Pawła VI. Czytając tę książkę poznamy wiele wydarzeń z życia papieża Montiniego, jego przyjaźń z bł. Janem XXIII i spotkania z kard. Karolem Wojtyłą, powiązania Pawła VI z Polską i Polakami. Dowiemy się, jakie zmiany dokonały się w Kościele za jego pontyfikatu oraz poznamy najważniejsze elementy nauczania Pawła VI. Znajdziemy tu również reportaż z wizyty w domu narodzin Pawła VI w Concesio, świadectwa uzdrowień dokonanych za sprawą papieża Montiniego oraz cud uznany w jego procesie beatyfikacyjnym. Na końcu zamieszczono modlitwy do nowego błogosławionego oraz jego nieznane, niepublikowane dotąd w Polsce fotografie.

Komiks o życiu św. Teresy z Lisieux: dzieciństwo Teresy Martin, powołanie, życie w karmelu. Narracja biograficzna przeplatana z wyimkami z pism św. Teresy, które ilustrują jej duchową „małą drogę” do świętości. W 1895 roku w klasztorze karmelitanek w Lisieux siostra Teresa od Dzieciątka Jezus, posłuszna poleceniu przeoryszy, a zarazem swojej rodzonej siostry Pauliny, zaczyna spisywać swoje wspomnienia. Ledwo Teresa Martin przyszła na ten świat, przepowiedziano jej, że kiedyś będzie różą. Dwadzieścia cztery lata później, u schyłku swoich dni, zapowie, że po śmierci spuści na ziemię deszcz róż. Do tego mistycznego symbolu będzie wracać przez całe życie, siebie samą zaś nazywać będzie „małym białym kwiatkiem”. Teresa pozwoli całkowicie pochłonąć się miłości i miłości odda swoje ostatnie tchnienie. Uda jej się to dzięki małej dziecięcej drodze. Sześć miesięcy po jej śmierci biskup Flavien Hugonin otrzyma spisane jej ręką Dzieje duszy…

1. Ponieważ wielu, którzy pragną szybko poznać dzieła Boże, poprosiło mnie usilnie o ich przedstawienie, postanowiłem podsumować w skrócie fakty przytoczone przez Pismo Święte, zaczynając od początku świata i kończąc na naszych czasach i opowiadając o nich w poszczególnych rozdziałach w sposób chronologiczny [...] 2. Nie uważam bez znaczenia tego, że po opisaniu świętej historii aż do czasu ukrzyżowania Chrystusa i księgi Dziejów Apostolskich, należy dodać fakty dziejące się później. Opowiem tu o zniszczeniu Jerozolimy i prześladowaniu chrześcijan, o czasach pokoju i powszechnym przewrocie wywołanym walkami wewnątrz Kościoła. Nie mam trudności z wyznaniem, że gdy zostałem zmuszony, posłużyłem się dorobkiem świeckich historyków w celu rozróżnienia epok i śledzenia przebiegu wydarzeń, biorąc od nich to, czego brakowało do uzupełnienia moich znajmości. Wszystko to ma służyć nauczaniu niewiedzących i nawróceniu ludzi wykształconych. 3. Rzeczy opowiedzialne przez nas w krótkiej formie, poczynając od ksiąg świętych, nie są przeze mnie proponowane czytelnikom po to, aby odsunąć od siebie dzieła, z których zostały zaczerpnięte. Ten, kto je zna, pozna u mnie to, co tam przeczytał. Wszystkie boskie misteria mogą być czerpane jedynie u swoich źródeł. (fragment Prologu)

Dwutomowe, jubileuszowe wydanie biografii słynnego stygmatyka z Pietrelciny. "Nie pozostaje mi nic innego, tylko pogratulować tak kompletnego obrazu curriculum vitae tej nadzwyczajnej postaci, od momentu narodzin aż do śmierci. Ja, który jestem -- jak dobrze panu wiadomo -- jedynym, który zapoznał się z dokumentacją dotyczącą życia ojca Pio przechowywaną w Świętym Oficjum, mogę szczerze zaświadczyć, że ta książka nie jest "zwykłą" biografią, lecz Biografią Ojca Pio, bogatą w dokumentację rzadką, a może nawet unikatową" . (mons. Mario Crovini z Kongregacji Doktryny Wiary) "Jest to dzieło monumentalne, świetnie napisane i precyzyjne, jeśli chodzi o dokumentację". (Gherardo Leone, periodyk "Casa Sollievo della Sofferenza") "Luigi Peroni stworzył biografię kompletną i bez niedomówień na temat bolesnych kolei losu tego świętego człowieka. Autor miał też odwagę przyznać prawdzie należne jej miejsce, powstrzymując się jednak od powtarzania odrażających szczegółów. Nie przemilczał on jednak ani nie pominął faktów, których brak mógłby zafałszować historię tego przeżytego z najwyższą godnością życia. Książka ta bardzo mnie zainteresowała i chciałbym, aby została ona należycie doceniona" . (P. Mondrone S.J. z "Civilta Cattolica") LUIGI PERONI, urodzony w Rzymie w 1916 r., najbardziej znany biograf ojca Pio i jego wieloletni duchowy syn. Dyrektor jednego z urzędów administracji publicznej, asystent na Uniwersytecie Rzymskim w katedrze Egzegezy Źródeł Prawa Włoskiego, autor wielu publikacji z zakresu prawa. Doradca w zarządzie międzynarodowym Grup Modlitwy Ojca Pio i współpracownik kilku periodyków.