Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Myślenie sieciowe w teorii i praktyce

Piekarczyk Anna, Zimniewicz Kazimierz

Myślenie sieciowe w teorii i praktyce

47,90

 

Czy pojęcie sieci można odnieść do myślenia? Myśl jest czymś nieuchwytnym, bytem niewidzialnym charakteryzującym inteligencję człowieka. Myśli nie widać, ale można ją przedstawić w postaci słowa pisanego, zapisu nutowego, obrazu, rzeźby, budowli, założenia krajobrazowego itd. Pojedyncza myśl zawiera zaledwie cząstkę tego, co człowiek chce wyrazić. Książka, utwór muzyczny to już zbiory myśli. Propozycja rozwiązania jakiegoś problemu musi się opierać na myślowym ogarnięciu zagadnienia, a potem na przedstawieniu propozycji decyzyjnych. Ogarnięcie zagadnienia można sobie wyobrazić jako skomplikowaną sieć powiązań między zarówno znanymi, jak i odkrywanymi w tym procesie elementami. Sformułowanie „myślenie sieciowe”, czyli obejmujące swoim zasięgiem jakiś problem, ma zatem istotne uzasadnienie. Myślenie sieciowe ma podstawy teoretyczne, które można przenieść do praktyki. W literaturze polskiej myślenie sieciowe nie cieszyło się dotychczas większym zainteresowaniem. Tymczasem w piśmiennictwie obcojęzycznym, szczególnie niemieckim, ukazało się wiele poważnych opracowań na ten temat. Luka w tym zakresie była ważną inspiracją do napisania książki. Celem pracy jest przedstawienie polskiemu Czytelnikowi tego interesującego instrumentu rozwiązywania problemów, który często jest nazywany metodyką myślenia sieciowego.
Praca składa się z siedmiu rozdziałów. W dwóch pierwszych uzasadniono przydatność myślenia sieciowego w rozwiązywaniu problemów oraz potrzebę propagowania tego myślenia. Scharakteryzowano podstawy teoretyczne metodyki wywodzące się z teorii systemów. W rozdziałach 3 i 4 przedstawiono proces rozwiązywania problemów według koncepcji P. Gomeza, G. Probsta i H. Ulricha, a także w ujęciu J. Honeggera i H. Vettigera. W tych rozdziałach zilustrowano rdzeń teoretyczny myślenia sieciowego. Metodyka myślenia sieciowego wymaga pracy twórczej o charakterze zespołowym. Temu zagadnieniu poświęcono rozdział 5. Okazuje się, że zespół analityczny może korzystać ze wsparcia ze strony technologii komputerowych. Tę kwestię omówiono w rozdziale 6. W ostatnim rozdziale przedstawiono przykłady zastosowania myślenia sieciowego. Książkę polecana praktykom i teoretykom z różnych dziedzin, również politykom, działaczom samorządowym, lekarzom, architektom, urbanistom oraz pracownikom zatrudnionym w innych sektorach gospodarki. Wielu studentów znajdzie w niej interesujące kwestie, gdyż znajomość metodyki myślenia sieciowego bardzo ułatwia odnajdowanie się w życiu.

PWE
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-208-1886-4

Liczba stron: 184

Format: 16.2x23.7cm

Cena detaliczna: 47,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...