Eleonora i Park Rainbow Rowell Książka
Wydawnictwo: | Otwarte |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa ze skrzydełkami |
Wydanie: | pierwsze |
Liczba stron: | 360 |
Format: | 136 x 205 mm |
Rok wydania: | 2015 |

Szczegółowe informacje na temat książki Eleonora i Park
Wydawnictwo: | Otwarte |
EAN: | 9788375153378 |
Autor: | Rainbow Rowell |
Tłumaczenie: | Magdalena Zielińska |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa ze skrzydełkami |
Wydanie: | pierwsze |
Liczba stron: | 360 |
Format: | 136 x 205 mm |
Rok wydania: | 2015 |
Data premiery: | 2015-03-18 |
Język wydania: | polski |
Podmiot odpowiedzialny: | Wydawnictwo Otwarte Sp. z o.o. Smolki 5 lok. 302 30-513 Kraków PL e-mail: [email protected] |
Podobne do Eleonora i Park
Inne książki Rainbow Rowell
Oceny i recenzje książki Eleonora i Park
Książka wyczekiwana i chwalona przez wielu, być może dlatego spodziewałam się jakiegoś efektu „wow", a tymczasem... Tymczasem to prosta historia, którą każdy z nas lepiej lub gorzej pamięta, to historia PIERWSZEJ miłości.
E l e o n o r a . . . Nie sposób jej nie zauważyć: rude włosy, dziwne ciuchy. Czyta mu przez ramię. Uważa Romea i Julię za bogate dzieciaki, które dostawały wszystko, co chciały. Njabardziej nie lubi weekendów, bo spędza je bez niego.P a r k . . . Dobrze mu w czerni. Denerwuje się, gdy musi prowadzić samochód w obecności taty. Uwielbia imię Eleonory i nie skróciłby go ani o sylabę. Wie, która piosenka jej się spodoba, zanim ona zacznie jej słuchać. Śmieje się z jej dowcipów, zanim ona dotrze do puenty.-Nic co było przed tobą się nie liczy - zapewnił ją. - I nie potrafię sobiew ogóle wyobrazić czegokolwiek po Tobie.Już po samym wstępie możemy się domyślić, że będzie to historia o miłości. O miłości z młodzieńczych lat, o tej pierwszej, która nas najbardziej pociąga, dzięki której poznajemy świat z zupełnie innej strony.Dwoje nastolatków. Oboje jedyni w swoim rodzaju. Eleonora - ruda dziewczyna, która wyśmiewana jest przez rówieśników ze swojej nadwagi, koloru włosów i sposobu w jaki się ubiera. A to wszystko dlatego, że pochodzi z wielodzietnej rodziny i ma okropnego ojczyma. Natomiast Park to nastolatek, któremu najlepiej jest w czarnym kolorze, który słucha punka i nie wierzy w przetrwanie pierwszej miłości. Żadne z nich w to nie wierzy, jednak zdesperowani dają jej szansę.Myślisz, że wystarczy kogoś mocno tulić, żeby być blisko niego.Myślisz, że możesz kogoś przytulić tak mocno, że odciśnie się w tobiei będziesz go czuć, nawet gdy już się od ciebie odsunie.Książka pisana jest z dwóch różnych punktów widzenia, Eleonory i Parka. Autorka posługuje się dość nietypowym stylem, który pewnie nie każdemu podpasuje, jednak mi przypadł do gustu. Rozdziały są krótkie, opisy obu bohaterów również, jednak czytelnik nie odnosi wrażenia, że czegoś brakuje. Książka nie należy również do tych, w których przeważają dialogi. Wszystko jest tak napisane, że książkę czyta się bardzo szybko.Autorka bardzo dokładnie opisuje uczucia, jakie towarzyszą tytułowym bohaterom książki. Zwróciła również uwagę na bardzo powszechne w dzisiejszych czasach odrzucenie w środowisku rówieśniczym, życiu w dysfunkcyjnej rodzinie oraz ich wpływie na dalsze życie i rozwój nastolatków.Eleonora i Park, oboje indywidualiści, ale oboje potrzebujący siebie nawzajem.Słyszałam wiele pozytywnych opinii o tej książce, jednak dopiero teraz postanowiłam ją przeczytać, z lekką obawą, że mi się nie spodoba. Jednak jest to jedna z lepszych książek, które do tej pory czytałam i żałuję, że wcześniej nie zdecydowałam się po nią sięgnąć.Bardzo podoba mi się styl pisania autorki i pomysł na pisanie powieści z dwóch różnych punktów widzenia, co ułatwia czytelnikowi wyobrazić sobie siebie na miejscu każdego z bohaterów. Książka do ostatniej strony jest strasznie wciągająca. Już pod sam koniec (jakieś 100 stron) miałam tętno powyżej 160, nie wiedziałam co ze sobą zrobić, nie mogłam usiedzieć w miejscu, a jak skończyłam czytać to nagle w mojej głowie znalazło się pełno pytań "Jak to się mogło tak skończyć?", "Jak ona mogła tak zrobić?", "Przecież tak się nie robi!!!", "Czy ona już kompletnie zwariowała?!".Spróbował sobie przypomnieć, co o niej pomyślał, gdy zobaczył ją po raz pierwszy. Próbował sobie przypomnieć, jak do tego doszło - jakim cudem z kogoś obcego stała się jedyną osobą, która się liczyła.Książka jest naprawdę świetna, nie tylko dla młodzieży. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Jedynym szokiem dla mnie jest jej zakończenie. Autorka w takim momencie przerwała pisanie, że czytelnikowi same nasuwają się na myśl pytania: "Co się działo potem?", "Jak im się ułożyło?"
Wielu pisarzy Young Adult odniosło sukces, nazwiska Johna Greena, Colleen Hoover, czy Cassandry Clare są znane na całym świecie. Uważam, że do nich powinno się zaliczyć również Rainbow Rowell - autorkę, spod pióra której wyszli Eleonora i Park. Eleonora nie jest przeciętną nastolatką. Z tłumu wyróżniają ją rude loki, za duże ubrania i pulchna sylwetka. Park natomiast jest Azjatą, ma kochającą rodzinę, lubi czytać komiksy i słuchać muzyki. Ta nietypowa dwójka spotyka się w szkolnym autobusie. Eleonora nie miała łatwego życia i nie zapowiada się, że będzie takie mieć. Park... sami zobaczycie. „Eleonora i Park" jest powieścią dla młodzieży, poruszającą problemy dotyczące młodych ludzi, takie jak przyjaźń, pierwsza miłość, kłótnie w rodzinie. Chciałam ją przeczytać już jakiś czas temu, jednak ciągle wydawało mi się, że inne pozycje bardziej zasługują na przeczytanie. Nie wiem jednak dlaczego zwlekałam z "Eleonorą i Parkiem". Prawie każdy fragment tej książki poruszył moje serce do tego stopnia, że przewracałam jej kartki ze łzami w oczach, nie mogąc się od niej oderwać. Czegoś takiego nie zdołała we mnie wywołać jeszcze żadna książka. Ale nie martwcie się! W „Eleonorze i Parku" nie ma samych przykrych momentów, znajdzie się tam również mnóstwo humoru i zabawnych scen. Może nie we wszystkich, którzy ją czytali, wywołała aż takie emocje, jednak według mnie była fantastyczna! Pani Rowell posłużyła się jasnym, prostym językiem (jak to w YA bywa) i jej książka nie jest bardzo długa, ma trochę ponad 300 stron. Okładka może na pierwszy rzut oka nie jest porywająca, jednak myślę, że pasuje - jest przejrzysta i ładnie się prezentuje. Teraz czas na kilka cytatów:Czasem słowa mają większy wpływ na czyjeś serce niż pocałunki - A ty wyglądasz jak ty - powiedział. - Tylko na cały regulator. - Romeo i Julia to dwójka bogatych dzieciaków, które zawsze dostawały wszystko, czego zapragnęły. A teraz wydaje im się, że pragną siebie nawzajem.- Kochają się...- powiedział nauczyciel łapiąc się za serce.- Nawet się nie znają - odparła. - Szekspir nabija się z miłości. Brzmiała prawie rozsądnie. Gdyby nie to, że ten rozsądek to kropla w morzu szaleństwa. Podsumowując, to była naprawdę świetna książka. Przedstawione w niej wydarzenia mogły się zdarzyć w rzeczywistości. Podobało mi się to, że autorka zwróciła swoją uwagę ku ludziom nieco wyróżniającym się z otoczenia (wyglądem, zachowaniem). Dzięki temu czytelnicy mogą wykruszyć z siebie odrobinę empatii i nagle zaczynają rozumieć takie osoby. Eleonora jest naprawdę ciekawą osobą i przyjemnie by było się z nią zakolegować, chociaż „nie była miła", jak to powiedział Park. Ta książka nadaje się zarówno dla dziewczyn jak i chłopców. Nie, chłopaki, nie myślcie, że to jakiś kolejny głupi romans. To opowieść o życiu i o tym, co może się w nim zdarzyć.
Eleonora i Park to jedna z wielu książek pisarki Rainbow Rowell, autorki m.in. Fangirl. Zamawiając ją nawet nie zastanawiałam się nad tym, że może mi się nie spodobać. Po przeczytaniu Fangirl stwierdziłam, że muszę ją mieć. Książka mnie nie zawiodła. Wręcz przeciwnie-totalnie mnie zachwyciła.
Początki zawsze są trudne, ale nie za każdym razem później jest łatwo Historia, w której nowa rudowłosa dziewczyna jest gnębiona przez koleżanki z klasy. I właśnie ta dziewczyna poznaje chłopaka, z którym łączy ją miłość do muzyki i komiksów Eleonora ma czwórkę rodzeństwa, z którymi dzieli pokój. Poza tym jej rodzina jest bardzo biedna i dysfunkcyjnaNatomiast życie Parka jest zupełnym przeciwieństwem. Jego rodzice zarabiają dobre pieniądze i nie szczędzą ich dla swoich dzieciPrzez nieporozumienia spowodowane stresem i różnymi spojrzeniami na świat, które zostały im wpojone od dziecka Eleonora i Park często się kłócą Poruszająca historia, której akcja dzieje się w latach 80-tych. Z tego powodu pojawiały się smaczki dla miłośników The Beatles czy innych zespołów z tamtych czasów
Jest to książka, która gwarantuje, że wypuścicie na niej choćby łzę. Tematy poruszone w niej są ciężkie, ale opisane w sposób realistyczny, zdolny poruszyć nawet najzimniejsze serce. A do tego postacie, które da się polubić - połączenie idealne.Ale wracając. Możemy zaobserwować podział na różne klasy w szkole: tych popularnych i tych, którzy są uważani za outsiderów. Jedni szerzą kły, a inni próbują przetrwać w środowisku i nie dać się im zjeść. Jedną z takich osób jest Eleonora - dziewczyna, która nie tylko boryka się z problemami w domu, ale także musi radzić sobie z trudnościami w szkole. Polubiłam ją od samego początku, mogłam jej współczuć i z zainteresowaniem śledziłam jej dalsze losy.Park również zyskał moją sympatię. To postać, która była autentyczna, która pragnęła być sobą - co w okresie, gdy rozgrywa się historia, nie było jeszcze tak powszechnie akceptowane.Podobał mi się fakt, że opisane zostały ubrania Eleonory, które wydawały się nietypowe dla osób ze szkoły (przykładowo męskie koszule), zupełnie inny wygląd, który pokazywał "to jest główna bohaterka!", ale również "coś się dzieje nieprzyjemnego". Cieszyła mnie również początkowa cisza między Eleonorą i Parkiem. Wydawało się, że nie przepadali za sobą, ale jednocześnie nie mieli serca zrobić sobie nawzajem krzywdy, dążąc do czegoś więcej. A to za sprawką czytania komiksów czy muzyki.Miałam wrażenie, że czytam opowiadanie z wyższej półki. Rozdziały były krótkie. A mówiąc "krótkie", mam na myśli naprawdę krótkie, z perspektywami zmieniającymi się między Eleonorą a Parkiem. To przyspieszało i ułatwiało czytanie. Dla mnie to plus. To coś innego, niż zazwyczaj czytam. Dodatkowo nie trzeba się mocno skupiać i wytężać umysłu, żeby coś zrozumieć, więc jest to idealna pozycja nawet na zastój czytelniczy.Łzy, wściekłość, zdziwienie - wszystkie te emocje możemy doświadczyć podczas lektury, nie licząc rzecz jasna tych "lepszych" emocji. Jednym z momentów, który mną wstrząsnął, znajdował się na stronie 181 i przez kolejne parę stron. Wtedy musiałam na chwilę odłożyć książkę i ochłonąć, ale to zostawię już wam do przeczytania. Nie chcę psuć w końcu zabawy.Jest to książka obowiązkowa, jeśli lubicie takie tematy. Zapewne wrócę do niej jeszcze niejeden raz.
Jest to książka, która gwarantuje, że wypuścicie na niej choćby łzę. Tematy poruszone w niej są ciężkie, ale opisane w sposób realistyczny, zdolny poruszyć nawet najzimniejsze serce. A do tego postacie, które da się polubić - połączenie idealne.Ale wracając. Możemy zaobserwować podział na różne klasy w szkole: tych popularnych i tych, którzy są uważani za outsiderów. Jedni szerzą kły, a inni próbują przetrwać w środowisku i nie dać się im zjeść. Jedną z takich osób jest Eleonora - dziewczyna, która nie tylko boryka się z problemami w domu, ale także musi radzić sobie z trudnościami w szkole. Polubiłam ją od samego początku, mogłam jej współczuć i z zainteresowaniem śledziłam jej dalsze losy.Park również zyskał moją sympatię. To postać, która była autentyczna, która pragnęła być sobą - co w okresie, gdy rozgrywa się historia, nie było jeszcze tak powszechnie akceptowane.Podobał mi się fakt, że opisane zostały ubrania Eleonory, które wydawały się nietypowe dla osób ze szkoły (przykładowo męskie koszule), zupełnie inny wygląd, który pokazywał "to jest główna bohaterka!", ale również "coś się dzieje nieprzyjemnego". Cieszyła mnie również początkowa cisza między Eleonorą i Parkiem. Wydawało się, że nie przepadali za sobą, ale jednocześnie nie mieli serca zrobić sobie nawzajem krzywdy, dążąc do czegoś więcej. A to za sprawką czytania komiksów czy muzyki.Miałam wrażenie, że czytam opowiadanie z wyższej półki. Rozdziały były krótkie. A mówiąc "krótkie", mam na myśli naprawdę krótkie, z perspektywami zmieniającymi się między Eleonorą a Parkiem. To przyspieszało i ułatwiało czytanie. Dla mnie to plus. To coś innego, niż zazwyczaj czytam. Dodatkowo nie trzeba się mocno skupiać i wytężać umysłu, żeby coś zrozumieć, więc jest to idealna pozycja nawet na zastój czytelniczy.Łzy, wściekłość, zdziwienie - wszystkie te emocje możemy doświadczyć podczas lektury, nie licząc rzecz jasna tych "lepszych" emocji. Jednym z momentów, który mną wstrząsnął, znajdował się na stronie 181 i przez kolejne parę stron. Wtedy musiałam na chwilę odłożyć książkę i ochłonąć, ale to zostawię już wam do przeczytania. Nie chcę psuć w końcu zabawy.Jest to książka obowiązkowa, jeśli lubicie takie tematy. Zapewne wrócę do niej jeszcze niejeden raz.
lata 80, dwójka nastolatków i spotkania w autobusie szkolnym...czytanie komiksów, słuchanie muzyki...brzmi jak początek uroczej historii miłosnej, prawda?nie do końca tak jest...„Eleonora i Park" to powieść o trudach dorastania, o szukaniu wsparcia z dużym wątkiem romantycznym.Eleonora ma rude włosy i ubiera się dosyć niestandardowo, wyróżnia się w grupie. Park ma Azjatyckie pochodzenie i nie spełnia oczekiwań ojca. Oboje doświadczają różnych form nękania w szkole.Ważny jest też wątek rodzinny głównej bohaterki. Eleonora wychowuje się w przemocowym domu, w którym nie ma szans na spokój i bezpieczeństwo. Bardzo cieszę się, że ta tematyka jest podejmowana w młodzieżówkach, bo to naprawdę ważny problem społeczny, o którym trzeba edukować. Życzyłabym sobie pogłębienia jednak tego wątku i lepszego zwieńczenia w zakończeniu powieści.Wątek romantyczny był momentami trochę przesłodzony, ale spodziewałam się tego, biorąc pod uwagę do jakiej grupy kierowana jest ta książka. Chyba wyrosłam już trochę z tego typu powieści, niemniej czytało się szybko i miło spędziłam czas.ps. Uwielbiam to wydanie! Jest o wiele ładniejsze niż poprzednia wersja
Książka nagrodzona Goodreads Choice Award w kategorii Best Young Adult Fiction!Eleonora jest nowa. W szkolnym autobusie wyróżnia się wszystkim: ogniście rudymi włosami, totalnie pokręconymi stylówkami i tym, że każdego dnia siada obok Parka. Park jest inny. Najczęściej milczy, odcina się od świata, włącza walkmana, zakłada słuchawki i czyta komiksy. Pewnego dnia Eleonora zaczyna zerkać na czytane przez Parka strony, w cichym porozumieniu wspólnie pochłaniają komiksowe światy. Zamieniają kilka słów, dzielą się muzyką i z każdym dniem stają się sobie bliżsi. Jednak początki wielkich miłości nigdy nie są łatwe, a jeszcze trudniejsze są ich końce."Eleonora i Park" to historia dwójki outsiderów, których łączy coś wyjątkowego. Na tyle mądrych, by wiedzieć, że pierwsza miłość prawie nigdy nie trwa długo, ale też na tyle odważnych, żeby spróbować.Eleonora i Park, to młodzieżówka od autorki m. in. Fan Girl.Już miałam styczność z książkami tej autorki i po raz kolejny nie zawiodłam się. Bohaterowie są cudownie wykreowani, cały czas coś się dzieje, przez co nic się nie ciągnie.Książka mimo tego, że jest młodzieżówką, nie do końca jest słodka. Jest bolesna, a ja rzadko płacząc na książkach, wylałam na niej dosyć dużo łez.Historia dwójki outsiderów, których łączy coś wyjątkowego. Na tyle mądrych, by wiedzieć, że pierwsza miłość prawie nigdy nie trwa długo, ale też na tyle odważnych, żeby spróbować. (fragment z opisu z tyłu książki)Nie wiem co więcej pisać. Książka mnie złamała, a zakończenie zmiotło mnie z planszy. Zdecydowanie wam ją polecam i dziękuję jeszcze raz wydawnictwu za możliwość zrecenzowania tej cudownej historii.
Początki zawsze są trudne, ale nie za każdym razem później jest łatwo...Historia, w której nowa rudowłosa dziewczyna jest gnębiona przez koleżanki z klasy. I właśnie ta dziewczyna poznaje chłopaka, z którym łączy ją miłość do muzyki i komiksów.Eleonora ma czwórkę rodzeństwa, z którymi dzieli pokój. Poza tym jej rodzina jest bardzo biedna i dysfunkcyjna.Natomiast życie Parka jest zupełnym przeciwieństwem. Jego rodzice zarabiają dobre pieniądze i nie szczędzą ich dla swoich dzieci. Przez nieporozumienia spowodowane stresem i różnymi spojrzeniami na świat, które zostały im wpojone od dziecka Eleonora i Park często się kłócą.Poruszająca historia, której akcja dzieje się w latach 80-tych. Z tego powodu pojawiały się smaczki dla miłośników The Beatles czy innych zespołów z tamtych czasów.