Podróże serc Agnieszka Panasiuk
Oceny i recenzje książki Podróże serc
Nie jest łatwo pozbierać się po porzuceniu przez ukochaną osobę. Nie jest łatwo odbudować swój świat i uwierzyć, że „jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie”. Przekonała się o tym Joanna, bohaterka książki „Podróże serc” Agnieszki Panasiuk. Kiedy Joannie ywdawało się, że skazana jest na samotność, a w jej życiu już nic się nie zmieni, na jej drodze los postawił 6-letnią Anielkę. Kobieta nawet nie podejrzewała, jak bardzo mocno to dziecko zmieni jej życie. Całość opowieści dopełnia fakt, że została ona umiejscowiona w czasach zaborów, kiedy życie dodatkowo nie było łatwe. Świetnie napisana opowieść.
Anielka to dziewczynka, którą kocha się od momentu pojawienia. Urocza, rezolutna, wygadana – nie sposób jej nie pokochać. Dziewczynka ma tylko 6 lat, gdy zostaje na świecie sama, jej rodzice giną tragicznie. Trafia pod opiekę Joanny, swojej chrzestnej, wywracając jej poukładany świat do góry nogami, jednocześnie jednak, zupełnie nieświadomie, ratując kobietę i nadając jej życiu nowy sens. Po porzuceniu przez ukochanego Joanna nie mogła się odnaleźć, cierpiała. Anielka odmieniła jej życie, pokazując że wciąż jeszcze wiele przed nią. Historia, która niejednokrotnie was wzruszy, sprawi że popłyną wielkie jak grochy łzy smutku, a zarazem radości. Niebanalna, piękna, warta każdej poświęconej jej minuty.
Nie tylko ciepła i pełna wzruszeń opowieść o miłości, ale także niezwykle realistyczny obraz podlaskich i łowickich ziemian XIX wieku. Historia osadzona w niełatwych czasach, kiedy to pod zaborem rosyjskim Polacy każdego dnia musieli walczyć o zachowanie swojej tożsamości. Opis trudów ówczesnego życia i wyzwań przed jakimi stali nasi przodkowie przeplata się z historią miłości – dziecka do dorosłego i dorosłego do dziecka. Piękna, ciepła i dająca nadzieję opowieść.
Nie jest łatwo pozbierać się po porzuceniu przez ukochaną osobę. Nie jest łatwo odbudować swój świat i uwierzyć, że „jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie”. Przekonała się o tym Joanna, bohaterka książki „Podróże serc” Agnieszki Panasiuk. Kiedy Joannie ywdawało się, że skazana jest na samotność, a w jej życiu już nic się nie zmieni, na jej drodze los postawił 6-letnią Anielkę. Kobieta nawet nie podejrzewała, jak bardzo mocno to dziecko zmieni jej życie. Całość opowieści dopełnia fakt, że została ona umiejscowiona w czasach zaborów, kiedy życie dodatkowo nie było łatwe. Świetnie napisana opowieść.
Anielka to dziewczynka, którą kocha się od momentu pojawienia. Urocza, rezolutna, wygadana – nie sposób jej nie pokochać. Dziewczynka ma tylko 6 lat, gdy zostaje na świecie sama, jej rodzice giną tragicznie. Trafia pod opiekę Joanny, swojej chrzestnej, wywracając jej poukładany świat do góry nogami, jednocześnie jednak, zupełnie nieświadomie, ratując kobietę i nadając jej życiu nowy sens. Po porzuceniu przez ukochanego Joanna nie mogła się odnaleźć, cierpiała. Anielka odmieniła jej życie, pokazując że wciąż jeszcze wiele przed nią. Historia, która niejednokrotnie was wzruszy, sprawi że popłyną wielkie jak grochy łzy smutku, a zarazem radości. Niebanalna, piękna, warta każdej poświęconej jej minuty.
Nie tylko ciepła i pełna wzruszeń opowieść o miłości, ale także niezwykle realistyczny obraz podlaskich i łowickich ziemian XIX wieku. Historia osadzona w niełatwych czasach, kiedy to pod zaborem rosyjskim Polacy każdego dnia musieli walczyć o zachowanie swojej tożsamości. Opis trudów ówczesnego życia i wyzwań przed jakimi stali nasi przodkowie przeplata się z historią miłości – dziecka do dorosłego i dorosłego do dziecka. Piękna, ciepła i dająca nadzieję opowieść.
Zauroczyłam się ta historią, bohaterami i całym tym światem stworzonym przez autorkę! To piękna powieść obyczajowa, z elementami romansu, umieszczona w XIX wieku, gdy świat dla Polaków był niezwykle okrutny, a szczęścia trzeba było szukać w najdrobniejszych elementach codzienności.
Bardzo podobała mi się książka Pani Agnieszki Panasiuk, pełna ciepła, zwykłej radości z życia, jakie by ono nie było w trudnych i często wymagających warunkach, do tego poszukiwanie zarówno miłości jak i rodziny, odrobiny ludzkiego zrozumienia i współczucia. Piękne opisy, silna kobieca postać, wszystko bardzo dobrze się czytało i sprawiło, ze książkę czytało się bardzo dobrze, a historia jest bardzo ujmująca. Polecam!
Piękna, pełna ciepła, wzruszeń i pięknych opisów książka o rodzinie, miłości oraz ich poszukiwaniu. Dodatkowo autorka umieściła wszystko w czasie niezwykle trudnym dla naszego narodu, co dodatkowo potęgowało uczucia, jakie towarzysyzły podczas czytania książki. Świetna i poruszająca, bardzo mi się podobała, polecam :))
Zauroczyła mnie ta książka. Jej prostota, bijące z niej ciepło chwyciły mnie za serce. To przepiękna opowieść o bezwarunkowej miłości dziecka, relacjach międzyludzkich w jakże ciężkich czasach, Z pewnością przeczytam inne książki tej autorki, jeżeli tylko się ukażą. Czego jej i sobie życzę. Pani Agnieszka Panasiuk ma ewidentny talent!
