Samotny wilk Jo Nesbo Książka

“Samotny wilk” Jo Nesbø to osobna powieść kryminalna, książka w książce. Jest pisarz, który przylatuje do Minneapolis, by poczuć miejsce, w którym doszło do zbrodni sześć lat temu - będzie pisał o tym książkę i będzie ona przedstawiała historię z perspektywy postaci: zabójcy i śledczego. I to w środku niej dostajemy. Przenosimy się w czasie i zaczynamy od początku, od pierwszego strzału, który sprawił, że sprawa szybko stała się medialna. Autor dobrze buduje napięcie skacząc perspektywą, zwodząc czytelnika i rozpraszając uwagę, by już za chwilę solidnie zaskoczyć. A jednak wydaje mi się, że to nie intryga jest tutaj tak naprawdę ważna, a kilka innych spraw. Przede wszystkim autor uświadamia nam jak dużo zmienia perspektywa - czy znamy czyjeś motywacje czy nie. Już sama postać śledczego jest wstrząsającym przykładem - na początku, kiedy akcja dopiero raczkuje, toczy się bardzo spokojnie, jego kreacja jest tak odpychająca, że nie byłam pewna, czy będę w stanie przeczytać książkę do końca. A potem pstryk! Przyglądamy się jego doświadczeniom, poznajemy przyczyny zachowania i nagle okazuje się, że bohater już nie denerwuje, a kreacja jest po prostu genialna! Zrozumienie nie równa się usprawiedliwienie, ale pokazuje szerszy obraz, który sprawia, że widzimy drogi wyjścia. Ale to nie wszystko - jest też problem społeczny, temat prawa do posiadania broni. Autor przedstawia go od różnych stron, pod różnymi kątami, sprawia, że sami musimy zdecydować po której stronie staniemy. Bo jest to temat dotyczący bezpieczeństwa nas wszystkich, coś, czego nie można ignorować. Są i oczywiście bardziej uniwersalne wartości, a raczej emocje, uczucia. Wypalanie się miłości, samotność, żal, złość. “Samotny wilk” to bardzo pojemna książka, której akcja pochłania, zasmuca, ale zaskakuje. A co najważniejsze - pozostawia z pytaniami i zagadnieniami, które trzeba sobie uświadomić. Mocno polecam fanom klimatycznych, mądrych powieści kryminalnych!