Ostatnia, a zarazem jedna z najważniejszych książek Chantal Akerman, wybitnej belgijskiej reżyserki, artystki wizualnej i pisarki. Jej radykalny, przenikliwie intymny niby-dziennik to wielowątkowa opowieść o rodzinie, dzieciństwie, dojrzewaniu, burzliwych związkach miłosnych, o wykluwaniu się własnej „innej” tożsamości. Przede wszystkim zaś jest to opowieść o milczeniu okrywającym wojenną przeszłość rodziców reżyserki, polskich Żydów, którzy przeżyli Szoa.
Książka ukazała się we współpracy ze Stowarzyszeniem Nowe Horyzonty z okazji retrospektywy filmów Chantal Akerman zorganizowanej podczas 22. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty we Wrocławiu.
