Książka ta świetnie wpisującą się w nurt aktualnych rozważań nad strukturą i organizacją społeczności zamieszkujących w pradziejach Europę Środkową. Podjęcie tej problematyki, choć niezupełnie nowe, wyróżnia dzieło J. Żychlińskiej wśród wielu innych publikacji, traktujących o epoce brązu i wczesnej epoce żelaza z punktu mniej lub bardziej drobiazgowych rozważań nad relacjami chronologiczno-kulturowymi, które nadal stanowią dominujący nurt w literaturze przedmiotu.