Fronda

Kiedy w 2019 roku ukazały się Ostatnie lata polskiego Lwowa, nie podejrzewałem, że jest to początek cyklu, który będzie liczył kilka tomów. W niniejszej, szóstej już części, skoncentrowałem się na terenach dzisiejszej Litwy i Białorusi, gdyż wprawdzie naszych rodaków na tych ziemiach pozostało niewielu, to jednak w ostatnich dwóch stuleciach nadawali oni ton tamtejszemu życiu kulturalnemu i społecznemu.A w latach powstań narodowych i okresie międzywojennym – także politycznemu. Sławomir Koper*  Stanisław Moniuszko w Wilnie i Mińsku. Nieznane szczegóły biografii wielkiego kompozytora*  „ Athenaum ” Ignacego Józefa Kraszewskiego*  Człowiek, który swoją kreską zatrzymał czas. Napoleon Orda*   Bulwar Aleksandryjski w Wilnie. Tajna drukarnia „Robotnika”, organu PPS-u*  Riviera Tyszkiewiczów. Ekskluzywna Połąga po polsku*  Nowotrzeby i Kalużyce. Młodość Melchiora Wańkowicza*   Władysław Broniewski. Frontowe przypadki ideowego komunisty*  Obca w Grodnie. Nadniemeńskie lata Zofii Nałkowskiej*   Jak pozbyć się opozycji parlamentarnej. Proces brzeski*   Ordonka w Wilnie. Niezwykłe przypadki wielkiej gwiazdy.*   Bereza Kartuska. Hańba demokracji II Rzeczypospolitej.*  Prawda historyczna a prawda Hollywood. Tewje Bielski i Puszcza Nalibocka*  Sergiusz Piasecki kontra Czesław Miłosz. A wszystkiemu winna kobieta*   Ostatni repatrianci kresowi. Czesław Niemen i Władysław Kozakiewicz.

Podobno Zygmunt Freud miał powiedzieć, że „Niemcy to naród, który został źle ochrzczony”. Z kolei wybitny niemiecki pedagog, Friedrich Wilhelm Foerster po pierwszej wojnie światowej mówił o swoich rodakach, że jako naród „powinni się wyspowiadać”. Do tej frazy lubił odwoływać się bł. kardynał Stefan Wyszyński tłumacząc sens słynnego listu polskich biskupów do biskupów niemieckich z 1965 roku, w którym padły słynne słowa „przebaczamy i prosimy o wybaczenie”. Jak podkreślał Prymas Tysiąclecia, ten list miał być „chrześcijańską pomocą dla naszych braci Niemców w ich rachunku sumienia”.Niniejsza książka, która jest zapisem wykładów wygłaszanych przeze mnie w ciągu kilku ostatnich lat dla Instytutu Andegavenum, oczywiście nie pretenduje do wyjaśnienia tych frapujących kwestii. Zanim Europa i świat zaczęły mieć kłopoty z Niemcami, Niemcy mieli rosnący przez wieki kłopot z Europą jako pewną formacją kulturową, która ukształtowała się jako „uboczny rezultat ewangelizacyjnej pracy Kościoła”.Kłopot Niemiec z Rzymem. Nasz i całej Europy kłopot z Niemcami. To są dwa aspekty jednej i długiej historii, o której opowiada ta książka. A jaki jest związek między Immanuelem Kantem a strategią Mitteleuropy? Dlaczego mamy się bać niemieckich laureatów Pokojowej Nagrody Nobla? Odpowiedzi na te i na wiele innych pytań Czytelnicy mogą znaleźć na kartach książki.Grzegorz Kucharczyk

Dlaczego postanowiłem napisać „Mit starszych braci w wierze”? Nie była to łatwa decyzja. Musiałem przecież pokazać, że u samego źródła obecnego kryzysu i choroby katolicyzmu, czego najpełniejszym przejawem jest powszechne odchodzenie od Kościoła, leży szereg gestów i dwuznacznych wypowiedzi hierarchów, teologów, a nawet papieży, niestety na czele z Janem Pawłem II na temat judaizmu. Pokazuję, jaką rolę w przyjęciu nowego, fatalnego stanowiska wobec judaizmu, odegrał „meaculpizm”, irracjonalne i niedające się okiełznać poczucie winy za Holocaust. To co było niemiecką zbrodnią masowego zabijania Żydów zostało imputowane katolikom. Ci, którzy powinni tę operację napiętnować, radośnie się jej poddali. W książce pokazuję źródła ideowe tego nowego podejścia: zarówno pisma modernistycznych teologów katolickich, jak i rozważania rabinów. Nie wyobrażam sobie, by odrodzenie katolicyzmu było możliwe bez przezwyciężenia tej osobliwej, fałszywej nauki, która od tylu lat zagnieździła się w życiu Kościoła. Dopiero wtedy Kościół odzyska to, co zawsze było jego chlubą, a więc moc przyciągania.                                Paweł LisickiKrólestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce: jak wobec tych tak klarownych słów dialogiści mogą traktować współczesnych żydów za spadkobierców obietnicy złożonej Abrahamowi? Czemu służyć ma ich dialog, jeśli, aby istnieć w swej obecnej formie, musi siłą rzeczy pomijać najistotniejsze niekompatybilności, jak właśnie mesjańskość i bóstwo Pana Jezusa czy ciągłość wybrania potomstwa Abrahama w Kościele katolickim? Atutem książki Pawła Lisickiego jest przedstawienie niepodważalnych danych pozwalającychzrozumieć do jakiego stopnia, współczesne podstawy dialogu katolicko-żydowskiego są oderwane od rzeczywistej tożsamości katolicyzmu i realiów rabinicznego judaizmu, do jakiego stopnia dialog ten w swych założeniach opiera się na zakłamaniu Ewangelii, zaprzecza słowom i czynom Jezusa Chrystusa, tak jakby Jego Męka nie była konsekwencją pryncypialnego odrzucenia przez Jego Naród i tak jakby istniała inna możliwa ekonomia odkupienia i zbawienia, niż ta, którą On ustanowił.                   dr  Wojciech GolonkaInstytut Dziedzictwa Europejskiego Andegavenum

Trzeci i ostatni tom nowej trylogii bazującej na bestsellerowej książce wydanej w formie albumowej  - Świat Maryjnych Objawień. Autor dokonał licznych uzupełnień i zmian. Tom otwiera objawienie Ghiaie di Bonate, nazywane epilogiem Fatimy z roku 1944, a zamyka opowieść o Królewskiej Dziewicy z Al Warraq  z 2009 r.Czytelnik znajdzie tu ponad 30 najsłynniejszych objawień, m. in. objawienie PaniWszystkich Narodów z Amsterdamu  (1945 r.), Róży Mistycznej z Montichiari (1947 r.), Apokaliptycznej Madonny z Akity (1973r.), Królowej Pokoju z Medjugorje (objawienia trwają od 1981 r.), Matki Słowa z Kibeho (1981 r.). Autor opisuje także wielki cud Maryi rozkazującej żołnierzom z Filipin (1986 r.) W nowej edycji specjalnej Autor przedstawił także – nieujęte we wcześniejszychwydaniach – dodatkowe objawienia:* Madonna na klęczkach, (Salta, 1990 r). Matka Boża wielkiej przemiany* Królowa Różańca i pokoju (Itapiranga, 1994 r.)  brazylijskie objawienia Madonny ogłaszające, że Przymierze Trzech Serc (Najświętszego Serca Jezusa, Niepokalanego Serca Maryi i Najczystszego serca Św. Józefa) da światu ocalenie. Specjalne dodatki: Śladami łez Matki Bożej - o płaczących wizerunkach z całego świata oraz  opowieść o niezmordowanym apostole różańca Anatolu Kaszczuku – w rozdziale "Sobotnie rozmowy z Maryją"Prywatne objawienia mogą mieć charakter proroczy i być cenną pomocą w lepszymzrozumieniu i życiu Ewangelią w określonym czasie.Benedykt XVI, Verbum Domini (2010 rok)

"Autorka Mahatmy Witkaca dotarła do ostatnich świadków pamiętających jeszcze Witkacego: Oli Watowej, Ireny Krzywickiej, Anny Linke, Wally Pawlikowskiej. Pokazała też tragikomiczne, dopełniające katastroficzne wizje Witkacego, peerelowskie losy jego najbliższych, żyjących w zbydlęconym świecie, w którym on sam odmówił udziału, np. jego żony, Jadwigi Witkiewiczowej, chromej i starej, przepędzonej przez komunistę Polewkę z literackiego kołchozu na Krupniczej w Krakowie. Samotność i nędza „demonicznych” niegdyś modelek, wyprzedających jego obrazy w zamian za miejsca w domu starców. Przypomniała tragigroteskę „grzebalnej awantury”, gdy na zakopiańskim cmentarzyku, wśród przemówień o polsko-radzieckiej przyjaźni, pochowano zmarłą w czasie porodu Bogu ducha winną młodą Ukrainkę. Nowe wydanie Mahatmy poszerzone zostało o unikatowe i niepublikowane wcześniej zdjęcia Witkacego na „wyrypach” w ukochanych Tatrach oraz jako męża i nie-męża z żoną i najważniejszymi kobietami jego metafizycznego haremu, a także o trzy nowe rozdziały: „Ciućka jego tango tańcowała” – o Witkacym jako wirtuozie słowa, niepodrabialnego języka pełnego komizmu, twórcy neologizmów, które weszły do polszczyzny, np. pyfko, papojka, kobietony, bebechy, szpryngle, oraz przekleństw podniesionych do rangi sztuki, np. sturba jego suka, ścierwa ich pyzdry, ty skierdaszony wądrołaju! * „Kronika intymna” – o szczerych, wręcz ekshibicjonistycznych listach Witkacego do żony i przyjaciół, swoistym intymnym dzienniku artysty i człowieka z krwi i kości, ze swadą i humorem relacjonującego swoje twórcze niemoce, jak też kłopoty z zębami i hemoroidami. * „Śpiewki poranne” – o tworzonych zwykle podczas kąpieli żartobliwych wierszykach o tematyce erotycznej, peyotlowej, klozetowej, pisanych dla rozrywki i ucieczki od prześladujących go glątw. Często niecenzuralnych, dosadnych, nigdy jednak wulgarnych, jak chociażby ten: Wlazła na piedestał/i prosiła, żeby przestał,/ale on nie słuchał wcale/ i dalejże ją na tym piedestale "

Niebo to doskonała wspólnota ze Stwórcą i wszystkimi zbawionymi. Czyściec jest „przedsionkiem” nieba, miejscem oczyszczania dusz tych, którzy wymagają jeszcze pracy nad sobą. To miejsce dojrzewania do doskonałej miłości, koniecznej do osiągnięcia nieba.  Ciężar kary czyśćcowej zależy od rodzaju oraz liczby popełnionych grzechów. Oczyszczenie dokonuje się przez „ogień”, który nie jest fizycznej natury, lecz jest bólem duchowym wynikającym z uświadomienia sobie miłości Boga i własnych niedoskonałości. Innym oczyszczającym cierpieniem jest tęsknota za Bogiem.  Ogień czyśćca, w przeciwieństwie do ognia piekielnego, oczyszcza, ponieważ nie jest rozpalony przez pychę i nienawiść, lecz przez łaskę Bożej miłości. Dusza ubolewa nad każdą zmarnowaną na ziemi chwilą, która mogła być wykorzystana dla udoskonalenia miłości.Jak wygląda czyściec w oczach wielkich świętych i mistyków: św. Malachiasza, św. Augustyna z Hippony, św. Gertrudy z Helfty, św. Marii Magdaleny de’ Pazzi, św. Jana Marii Vianneya, bł. Dominika Henryka Suzo, św. Jana Kapistrana oraz św. Piotra Damiani * Ekstazy św. Franciszki Rzymianki – wizja kręgów piekła i czyśćca* Św. Katarzyna z Genui i jej traktat o czyśćcu* Nie tylko Pasja – czyśćcowe wizje Anny Katarzyny Emmerich* Czyściec w wizjach Św. Siostry Faustyny* Wanda Malczewska i ważna wiadomość od dusz w czyśćcu cierpiących* Objawienia czyśćca Św. Brygidy Szwedzkiej* Ojciec Pio, wizyty z zaświatów i tajemnice czyśćca* Maria Simma i wizyty dusz proszących o duchową pomoc* Jak możemy pomóc duszom czyśćcowym ? Praktyczny przewodnik* Jak dusze czyśćcowe pomagają ludziom na Ziemi?* Wielkie tajemnice świata ujawniane przez dusze czyśćcoweCzy jesteś w stanie wyobrazić sobie moment spotkania z braćmi i siostrami w Niebie? Gdy już tam wejdziemy wielu z nich będzie podchodzić do nas, dziękując i błogosławiąc. Zapytamy: Kim oni są?, a oni odpowiedzą: «biednymi duszami z czyśćca, za którymi się modliłeś». Abp Fulton Sheen

Nie wiem kiedy dokładnie zrodził się projekt stworzenia nowego człowieka, istoty z jednej strony niemal zwierzęcej, bo bez duszy i bez odniesienia do Boga, z drugiej niemal boskiej, bo wolnej od cierpienia i prawie nieśmiertelnej. Być może o niej śnili już filozofowie Oświecenia, przygotowując wielki przewrót jakim była Rewolucja Francuska. Dość, że za sprawą Klausa Schwaba i Światowego Forum Ekonomicznego w Davos projekt zyskał charakter uniwersalny i na stałe zagościł w świadomości Zachodu. Jego realizacja będzie prowadzić do katastrofy. Taki jest prosty efekt bezbożnych, świeckich utopii. Ta demoliberalna nie jest mniej niebezpieczna niż komunistyczna. O tym opowiada książka Końcowe odliczanie. Start up projektu transczłowieka. Napisałem ją i wydałem (pod tytułem Przerwa w pracy) w 2009 roku, kiedy to w Polsce niemal nikt nie słyszał ani o transhumanizmie, ani o globalizmie, ani nie wyobrażał sobie zawrotnej kariery Yuvala Noaha Hararego, proroka nowej wersji człowieka-boga. Dziś to się zmieniło. Dlatego też, paradoksalnie, obecny czytelnik będzie mógł lepiej zrozumieć moją powieść i zawartą w niej przestrogę. To, co tam opisuję jako przyszłe, dzieje się przecież na jego oczach. Końcowe odliczanie to najbardziej powieściowa z moich dystopii. Tak jak Epoka Antychrysta i System diabła pokazuje konsekwencje upadku cywilizacji Zachodu, ale skupia się na jednostce i konkretnym bohaterze. Zachęcam do jej przeczytania tych wszystkich, którzy nie boją się myśleć, ale też tych, którzy zwyczajnie lubią klasyczną prozę.Paweł LisickiKuszący świat „organizacji pozarządowych”. Bogaci sponsorzy, konferencje w luksusowych hotelach, sławni, utytułowani prelegenci na wyciągnięcie  ręki… Każdy marzy, by się tam dostać i zacząć „coś znaczyć”. Ale nic za  darmo, ten świat ma swoją nieznaną stronę – i to ją właśnie odsłania  powieść Pawła Lisickiego.                                                                                                                                                  Rafał A. ZiemkiewiczNiezwykła to książka. Są w niej wszelkie niezbędne komponenty rasowej powieści sensacyjnej - spisek, miłość i zbrodnia. Jest jednak znacznie więcej. Gorzki, odbity w krzywym zwierciadle obraz współczesnego świata, jego zdegenerowanych elit, chorobliwych idei i wcielonego zła. Dla mnie Końcowe odliczanie to również dość zaskakujący dowód, że Paweł Lisicki jest nie tylko znakomitym filozofem, cenionym redaktorem naczelnym, ale także niesłuchanie wnikliwym satyrykiem.Marcin WolskiPowieść Pawła Lisickiego demaskuje głębokie mechanizmy rządzące biegiem otaczającej nas rzeczywistości. Biegiem, którego ewidentnym kierunkiem jest przepaść. Żywa proza nie pozwoli się nudzić, a bogata intryga kryminalna wciągnie każdego. W postaci głównego bohatera Czytelnikodkryje znakomitą analizę kryzysu człowieczeństwa naszych czasów.Polityczne, kulturowe i religijne tło pozwoli zrozumieć, skąd ten kryzys się wziął – i jak się skończy. Krótko mówiąc: dobra lektura gwarantowana. Paweł Chmielewski – Polonia Christiana

Kapitalnie wścibska Joanna Siedlecka wpuściła swoim „Panem od  poezji” tyle życia do herbertologii – pisał krytyk Andrzej Horubała.   Jej książka o Herbercie jest bowiem  barwną opowieścią o życiu Pana Cogito od kolebki po grób, dokumentującą jego kolejne etapy: Lwów, Sopot, Warszawę, Paryż, złożoną z relacji imponującej liczby świadków z najróżniejszych środowisk: szkolnych kolegów, przyjaciół, pierwszej wielkiej miłości i wielu ważnych nazwisk naszej literatury, m.in. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Jerzego Giedroycia.    Jest też w „Panu od poezji”  to, czego przede wszystkim szukamy w biografiach – Herbert prywatny, osobisty, intymny. Dręczony chorobą i cierpieniem, alkoholem, „wiecznie w podróży”. Pozorny kobieciarz, w istocie bał się kobiet, unikał trwałych z nimi związków.  Autorka odkrywa również mroczne, skrywane przez Poetę, bolesne rany – poczucie winy za brak udziału w konspiracji z powodu kalectwa i „sromotnej” ucieczki ze Lwowa w marcu 1944, gdy jego rówieśnicy szykowali się do walki.  Pierwsze wydanie  książki było nominowane w 2003 r. do dwóch najważniejszych literackich laurów:  Nagrody Nike i Nagrody im. Józefa Mackiewicza.   Drugie wydanie  poszerzone zostało o sześć nowych, równie odkrywczych rozdziałów:- „Czarne słońce” i „Przepraszam za męża” o Katarzynie Herbertowej w roli żony i wdowy po Herbercie;- „Sopot, Bieruta 8” o wielkiej pomocy udzielanej mu  przez ukochaną kobietę i rodziców - o czym milczał , „podkręcając” swój mit samotnie zmagającego się z potworem komunizmu;- „Odwoływać nie będziemy” - o skutkach „Hańby domowej”, głośnego wywiadu Herberta z Jackiem Trznadlem o udziale polskich pisarzy w komuniźmie;- „Dosięgnie mnie ręka tych panów” o Panu Cogito w trybach bezpieki;- „Przystań”- portret wymarzonego mieszkania Poety na ulicy Promenada, które okazało się nafaszerowaną podsłuchami pułapką, z sąsiadem - tajnym współpracownikiem. O pierwszym wydaniu książki pisał sam Czesław Miłosz: „Czytam Siedlecką z wielkim zainteresowaniem, bo ona tam, w „Panu od poezji”, opisuje środowisko polonistyki warszawskiej w latach pięćdziesiątych, […].To jest ważne świadectwo, bo nie mamy za wiele wspomnień o tamtych czasach. I jeszcze ta książka mówi o tym, co ja uważam za bardzo ważne, to znaczy, o terrorze środowiska. Na przykład kiedy się było poetą, miało się status poety i pryszczaci mówili: „Chodź na wódkę”, to jeśli się nie poszło z nimi, to właściwie opowiadało się po przeciwnej stronie.  (Agnieszka Kosińska, Miłosz w Krakowie, Znak, Kraków 2015) Joanna Siedlecka – członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, „pani od biografii” zasłynęła głośnymi, wznawianymi reporterskimi książkami o pisarzach: „Jaśnie paniczem” o Witoldzie Gombrowiczu, „Mahatmą Witkacym” o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu, „Czarnym ptasiorem” o Jerzym Kosińskim, dwoma tomami „Wypominków” o pisarzach przemilczanych. Jest też autorką trzech książek o ciemnym rewersie oficjalnego życia literackiego w PRL-u: „Obławy. Losy pisarzy represjonowanych”, „Kryptonimu Liryka” i „Biografii odtajnionych”. Laureatka wielu nagród, m.in. Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007) oraz Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2016). 

Powstanie Warszawskie w 100 przedmiotach nie jest zwykłym albumem ze zdjęciami. To nowy sposób opowiedzenia dziejów społecznych, politycznych, wojskowych, technicznych i kulturalnych Powstania. Każdy z pokazanych przedmiotów opowiada historię, którą trudno zrozumieć bez właściwego kontekstu. Przedmioty czasem zwyczajne awansowały na świadków wielkiej historii.Goliat – niemiecki dron lądowy, zdalnie sterowana mina niszcząca powstańcze barykady.Panterka – zdobyczny element niemieckiego munduru w charakterystyczne, maskujące łaty. Obiekt marzeń powstańczej młodzieży.Samolot Douglas C-47 – Misja Jana Nowaka – Jeziorańskiego.Broszura Akt żalu doskonałego i warszawska kapliczka podwórkowa.Właz do kanału i torba powstańczej łączniczki.Sztandar 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej gen. Sosabowskiego – desant, który nie nastąpił.Urna z prochami książek z Biblioteki Krasińskich.Reklama na fabryce Franaszka – zapomniana rzeź Woli.Motopompa wykorzystana do ataku na budynek PASTy.Skrzynka pocztowa Harcerskiej Poczty Polowej i znaczki poczty powstańczej.Powstanie Warszawskie do dziś wywołuje gorące emocje, często w poprzek tradycyjnych podziałów politycznych. Jedni twierdzą, że przyniosło tylko zniszczenie Warszawy i hekatombę cywilnych ofiar – inni utrzymują, że powstrzymało sowietyzację Polski. Nasza książka nie wnosi do tego sporu żadnego nowego komentarza politycznego czy historycznego. Przybliża za to czas próby i honoru poprzez przedmioty, rzeczy, którymi posługiwali się powstańcy, żołnierze ruszający na pomoc Warszawie i zwykli mieszkańcy.

Pokutuje opinia, że kobiety w Kościele stanowią tylko dodatek do supremacji mężczyzn. A tymczasem to właśnie kobiety nawracały papieży, to niewiasty otrzymywały wielokrotnie więcej informacji z niebieskich źródeł niż faceci. To one potrafiły się kontaktować z duszami czyśćcowymi, czy mając talent bilokacji ratowały więźniów na Syberii, wykonywały tajne papieskie misje wykorzystując swoje nadnaturalne umiejętności. Spektakularne misje ujawniane po latach i udokumentowane w watykańskich archiwach. Niewiasty potrafiące przemieszczać się w czasie i przestrzeni, potrafiące przenikać ściany i cudze myśli. To książka o kobietach „z mocami”; obywających się latami bez jedzenia, wizjonerkach, mistyczkach, stygmatyczkach. Szkoda, że Hollywood nie nakręca o nich wysokobudżetowych filmów akcji. Maria Teresa Carloni. Bilokacje i tajne misje papieskie.Myrna Nazzour. Tajemniczy olej na rękach mistyczki.Natuzza Evolo.  Obrazy i teksty nieludzką ręką pisane na ciele wizjonerki.Bł. Anna Katarzyna Emmerich. Stygmatyczka której dane było widzieć Pasję.Św. Gemma Galgani, św. Siostra Faustyna - niepozorne dziewczyny przed którymi drży piekło.Maria Simma. Przewodniczka i dobrodziejka dusz czyśćcowych.Teresa Neumann. Wizjonerka i stygmatyczka, która przez dziesięciolecia żywiła się tylko Eucharystią.

Fulla (Stefania) Horak. Sybiraczka i filozof. Cudem przetrwała sowieckie łagry. Wydobyła się z ciemności niewiary i ateizmu a za Łaską Bożą stała się mistyczką. Pan Bóg pozwolił jej zajrzeć do Czyśćca i Piekła, rozmawiać ze świętymi i błogosławionymi. Św. Magdalena Zofia Barat przekazała mistyczce wiele pouczeń , jak powinniśmy żyć, aby zasłużyć na wieczne zbawienie. Fulla Horak w swoich duchowych kontaktach uzyskiwała też wskazówki dotyczące konkretnych osób, o których losy zadawała pytania. Dana jej była także wizja przyszłości Polski. Czyściec składa się z nieprzeliczonych a najrozmaitszych kręgów. Krąg Głodu, Lęku, Grozy, Utrapień. Mówiąc o Czyśćcu, pominę udrękę tęsknoty za Bogiem, gdyż tęsknota ta jest zasadniczym stanem pokutującej duszy. Mogłoby się zdawać, że wchodząc w coraz wyższe Kręgi oczyszczania, zbliżając się coraz bardziej do Przedwiecznej Światłości — męka tęsknoty słabnie, wobec nadziei rychłego zaspokojenia. Nie! Pobliże tej Światłości właśnie wzmaga w duszy wytężone, jedyne dążenie do połączenia się z nią — rwie ją ku sobie z niepojętą siłą tak, że w ostatnim Kręgu Czyśćca, gdzie prócz czekania nie ma już innych cierpień, tęsknota za Bogiem dochodzi do najwyższego nasilenia. Zmarli mogą objawiać się żywym pomimo, że nie posiadają już fizycznego ciała. Nie podlegają prawom materii, ponieważ znajdują się poza nią. W świecie, w którym przebywają nie liczą się więc prawa fizyki znane na Ziemi. Dusze podlegają tylko Prawom Bożym i jedynie za zgodą Stwórcy wolno im komunikować się z żyjącymi. Dusza, zanim straci w pierwszym Kręgu Czyśćca świadomość całokształtu swego życia, długości czekającej ją kary i jakości wiecznej nagrody, przez cały czas od śmierci do pogrzebu wie, że będzie musiała odpokutować wszystkie winy i odrobić wszystkie zaniedbania. I jakże jest szczęśliwą, że może! Wie już teraz, jak niewspółmiernie lekkim jest najdłuższe i najbardziej przykre nawet życie w porównaniu do jednej choćby chwili spędzonej w Czyśćcu. Z jakąż radością wróciłaby na ziemię, na nędzę, na poniewierkę, na choroby, na poniżenia — i jakby je teraz umiała pożytecznie znosić! Gdybyś wiedział jak wyglądają męki czyścowe, uczyniłbyś wszystko, by nigdy do Czyśćca nie trafić!

Drugi tom nowej trzytomowej edycji bazującej na bestsellerowej książce wydanej w formie albumowej Świat Maryjnych Objawień. Autor dokonał licznych uzupełnień i zmian.Tom otwiera objawienie Madonny Cudownego Medalika która ukazała się Katarzynie Labouré w Paryżu w roku 1830, a zamyka opowieść o Matce Światła, odwiedzającej Alexandrinę da Costę, portugalską mistyczkę, w latach 1944-1955.Czytelnik znajdzie tu ponad 30 najsłynniejszych objawień, m. in. objawienie Matki Bożej Płaczącej  z La Salette (1846 r.), Bolesną Królową Polski z Lichenia (1850 r.), Madonnę Nowenny Pompejańskiej  (1872 r.), gietrzwałdzkie objawienia Matki Bożej - przemawiającej po polsku. (1877 r.), a także objawienia które zmieniły życie wielkich świętych: Maksymiliana Kolbe, Ojca Pio, Faustyny Kowalskiej oraz najbardziej znane objawienia w historii; Maryja Niepokalane Poczęcie  z Lourdes (1858 r.) i Matka Boża Wielkiego Orędzia  w Fatimie (1917 r.)W nowej edycji specjalnej Autor przedstawił także – nieujęte we wcześniejszych wydaniach – dodatkowe objawienia:* Madonna Na Skale, Valmala, 1834 r. Dowód na Niebo i liturgia niebieska* Bezgrzeszna więc Zwycięska (Wigratzbad, 1938 r.)  bawarskie objawienia Madonny nawołującej do „odmodlenia” III RzeszyPrywatne objawienia mogą mieć charakter proroczy i być cenną pomocą w lepszymzrozumieniu i życiu Ewangelią w określonym czasie.Benedykt XVI, Verbum Domini (2010 rok)

Zmiany przekształcające Polskę po II wojnie światowej miały zasięg i naturę kataklizmu, i to kataklizmu rozciągniętego w czasie. W II wojnie naród polski doznał strat, jakich nie doświadczył nigdy w przeszłości.  Wyginęła duża część naszej inteligencji, stanowiącej elitę II Rzeczpospolitej. Naród po II wojnie był już innym narodem. Zniszczono ziemiaństwo i arystokrację. Zdewastowano inteligencję, klasę przedsiębiorców, rzemieślników. Zerwanie ciągłości uzewnętrzniło się także w war¬stwie estetycznej. Komunizm był ustrojem niewyobra¬żalnie brzydkim, a była to brzydota nachalna,intensywna i wszechobecna. Nowa estetyka niosła zawsze piętno tymczasowości. Budynki, biurowce, bloki, wystroje zewnętrzne i wewnętrzne wyglądały, jakby powstały na krótki czas, na kilka lat lub jedno pokole¬nie, w oczekiwaniu na ten okres, kiedy wreszcie będzie można tworzyć na wiele przyszłych pokoleń. Uznaliśmy za oczywiste, że żyć musimy „na razie”, że ciągle trwa okres przejściowy, po którym miały nastą-pić czasy stabilizacji i normalnego rozwoju. "Esej o duszy polskiej" -  klasyczne dzieło Ryszarda Legutki, nauczyciela akademickiego, publicysty i europosła. Opowiada o powojennej inteligencji, kreowanej przez nowe władze i jej nowotworzonej tradycji intelektualnej. Autor celnie punktuje jej wtórność i jałowość. Poddaje także analizie trendy intelektualne dominujące w Polsce w czasach transformacji, po roku 1989. 

Tytuł książki jest zaczerpnięty z Ewangelii św. Mateusza (Mt 18, 20). Przywołany werset brzmi:  „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”. W książce przedstawione są zapisy modlitw prowadzonych z udziałem Autorki w kilkuosobowych grupach w latach 1987–1988. Modlitwy te mają zazwyczaj formę rozmowy z Osobami, do których były kierowane. Niezwykły jest klimat tych rozmów, a także urzekająca osobowość Rozmówców. Anna Dąmbska opisuje to następująco: „Pan rzeczywiście był wśród nas, tak jak to obiecywał w Ewangelii (Mt 18, 20). Nasza modlitwa stawała się wyraźnie rozmową z Nim: odpowiadał nam, uczył, tłumaczył. Odczuwaliśmy Jego miłość, wrażliwą na nasze najdrobniejsze zmartwienia czy kłopoty, troskliwość, delikatność, często nawet żartobliwość i uśmiech, a także smutek, powagę, współczucie. Te rozmowy przyczyniały się do wzrostu zaufania do Niego. Każdego z nas powoływały do przyjaźni z Jezusem Chrystusem”. W roku 1989 Autorka wspólnie z kilkoma uczestnikami spotkań dokonała wyboru fragmentów, którymi gotowa była się podzielić z innymi. Pan ją w tym zamiarze utwierdził słowami:  „Pragnę, abyście ukazali naszą przyjaźń innym ludziom, gdyż może to zachęci ich do szukania wspólnoty ze Mną i ze swymi bliźnimi”. 

Husaria. Skrzydlata kawaleria. Legenda. Mit. Symbol. Formacja znanapraktycznie każdemu Polakowi, z lekcji historii, obrazów wielkich malarzy, jakKossakowie, Matejko, Brandt oraz kart literatury, choćby Sienkiewicza. Niesie ze sobą wielki ładunek emocjonalny. Dla wielu istotą sprawy jest ukute powiedzenie: „Gdzie husaria tam zwycięstwo”.Publikacja syntetycznie i przejrzyście przedstawia czytelnikowi husarię jako unikalną w historii wojskowości formację oraz jej dzieje, w oparciu o najnowsze badania i prace naukowe. Książka powstała na podstawie wieloletnich badań Autora nad fenomenem polskiej husarii. Husaria to nie tylko legenda, nieudolnie pokazywana na ekranach kin. Dzięki takim entuzjastom historii jak Jakub Pokojski, dowiadujemy się jak naprawdę wyglądała szarża husarii, jakich umiejętności wymagała od rycerza, jaką wunderwaffe były polskie kopie husarskie. Ze zdumieniem dowiemy się, że husarze tak łatwo w filmach spadający z konia, w istocie mieli najniższy w historii odsetek strat osobowych w wyniku działań bojowych, niedościgły nawet dla amerykańskich rangersów.Barwa i broń. Poczet husarski; zawodowcy czy amatorzy? Koń husarski i kopia husarza. Legendarne zwycięstwa i wyjaśnione po latach klęski. 

Toskania. Sama nazwa wywołuje skojarzenia z fantastycznymi krajobrazami i dziełami sztuki zgromadzonymi w zachwycających kościołach i galeriach. Ponad jedna trzecia najważniejszych zabytków z terenu Włoch znajduje się właśnie w Toskanii.Do tego - rewelacyjna kuchnia, która sprawia, że kraina ta wydaje się przedsionkiem raju. Stale powstają filmy i książki, których akcja osadzona jest w toskańskich dekoracjach.Niezwykła Toskania  powstała jako pokłosie dwudziestu lat wypraw Sławomira Kopra do tej bajecznej krainy. Autor każdego roku spędzał tydzień w innym mieście by spokojnie poznać okolicę i  przekazać czytelnikowi jak najwięcej barw, smaków i zapachów Toskanii. Florencja - krwawe dni stolicy Toskanii Pani Walewska na Elbie - babie lato cesarza Bonaparte Siena - nieśmiertelne palio i przepyszne Gnocchi con polloMedyceusze - mecenasi i żonobójcy Lukka – ukochane miasto Pucciniego i Antipasti ToscaniTajemniczy świat Etrusków - Orvieto, Chiusi, FiesoleŚladami niesfornego mnicha i jego syna - Florencja, Prato, SpoletoPiza - śniadanie po włosku w cieniu Krzywej WieżySan Gimignano - Manhattan średniowieczaSamochodem przez wzgórza Toskanii - Piza, Pistoia, Chiusure, VinciWódz Maximus i jego toskańska posiadłość, czyli Toskania i film- Cortona, Lucignano, Montepulciano, Pienza, Arezzo i  VolterraWiosną 2020 roku, gdy wybuchła światowa pandemia, zostałem jak wszyscy Polacy zamknięty w domu. Czytelnie i biblioteki nie funkcjonowały, odwołano spotkania autorskie, nie nagrywałem programów internetowych. Chcąc oderwać się od rzeczywistości zacząłem pisać tę książkę. Właśnie wtedy wydano pierwsze pozycje z cyklu reportaży historycznych („seria z walizką”), które zostały bardzo ciepło przyjęte przez Czytelników.Przyznam się, że nad żadną książka tak długo nie pracowałem. Wydawca zostawił mi praktycznie wolną rękę, wiedząc, że jest to pozycja zupełnie odmienna od innych. To moja wizja Toskanii w której zakochałem się od pierwszego pobytu i mam nadzieję, ze chociaż część tej fascynacji udało mi się przelać na papier.To moja najlepsza książkaSŁAWOMIR KOPER

Wszystkie wizje i objawienia, które miały miejsce po ukształtowaniu się Nowego Testamentu, nazywamy objawieniami prywatnymi. To objawienia Jezusa Chrystusa, Maryi, świętych lub aniołów, którzy poprzez wizje zmysłowe lub duchowe, przekazują wizjonerowi albo grupie wizjonerów orędzia. Pomagają im lepiej zrozumieć Ewangelię, poprzez jej pryzmat odczytywać „znaki czasu”.W książce zostało opisanych 100 objawień prywatnych, które zapisały się w historii Polski i Kościoła. Zaowocowały m.in. nowymi formami pobożności, budową kościołów lub utworzeniem sanktuariów, a także powstaniem dzieł mistycznych (Dzienniczek św. siostry Faustyny, pisma s. Roberty Babiak, s. Leonii Nastał czy Fulli Horak).Autorski wybór Henryka Bejdy uwzględnia przede wszystkim objawienia Pana Jezusa, Maryi, aniołów i świętych, w dostrzegalnej przez wizjonerów postaci.Druga część poświęcona jest wybranym pomniejszym objawieniom, które miały bardziej ograniczony publiczny wydźwięk, oraz innym cudownym zjawiskom związanym z samymi wizerunkami Pana Jezusa, Maryi i świętych.Górka Klasztorna, Licheń Stary, Okulice, Supraśl, Bardo Śląskie, św. Lipka Ludźmierz, Leżajsk, Radecznica, Pińczów, Matemblewo, Siekierki, StudziannaŚw. Jacek, św. Anna, św. Jadwiga Andegaweńska, św. Stanisław, św. Kazimierz Kaźmierczyk, św. Stanisław Kostka, św. Antoni Padewski

Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że Polska może istnieć bez Kresów, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Po rynkowym sukcesie „Ostatnich lat polskiego Lwowa” i „Ostatnich lat polskiego Wilna” oddajemy do Państwa rąk tom poświęcony mniejszym ośrodkom kresowym. Znajdą tu Państwo egzotykę, wielkie miłości, skandale, celebrytów, a nawet walkę wywiadów. Znani popularyzatorzy historii Sławomir Koper i Tomasz Stańczyk udowadniają po raz kolejny, że magię miejsc, urodę przyrody, słynną otwartość mieszkańców i legendę Kresów można przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia. • Bandyci, którzy zostali premierami. Wielki napad na pociąg w Bezdanach • Polski Teksas. Borysław i gorączka naftowa • Młodość marszałka Śmigłego w Brzeżanach • Ciche Grodno nie znosi skandalistki Elizy Orzeszkowej • Polska Amazonia. Bajeczne rozlewiska Polesia • Kresowa Reduta Juliusza Osterwy • Co robił rezydent angielskiego wywiadu Carton de Viart w dawidgródeckiej Ordynacji • Druskienniki i Truskawiec – najsłynniejsze uzdrowiska Rzeczpospolitej • Kresowa kraina Półksiężyca. W świecie Karaimów i Tatarów • Pani na Hruszowej – niezwykłe losy Marii Rodziewiczównej • Polski ryż i pomarańcze. Tropiki nad Dniestrem. Zaleszczyki • Kuty. Zachwycająca stolica polskich Ormian. • Marszałek i piękna lekarka. Piłsudski i Eugenia Lewicka. • Nie tylko dla grubasów. Lecznica doktora Tarnawskiego • Czarna karta pogranicznej krainy. Bereza Kartuska • Kresowa bandera wojenna. Z dziejów flotylli pińskiej • Nie chciał doczekać „Szewców”. Ostatnie dni Stanisława Ignacego Witkiewicza. • Bohaterska obrona Grodna w 1939 r. • Odyseja Korpusu Ochrony Pogranicza • Ostatnia szansa Września. Przedmoście rumuńskie • Kres Kresów – zmiany granic wschodnich Polski w latach 1944 – 1951.

Niezwykła książka będąca pokłosiem wyprawy księdza profesora Waldemara Chrostowskiego i Pawła Lisickiego do Ziemi Świętej. Zadają ważne pytania, które od początku zawsze poruszały chrześcijan. Jak doszło do procesu Jezusa? Dlaczego tak popularny początkowo Nauczyciel z Galilei skończył ostatecznie na krzyżu? Kim byli Jego sędziowie i oskarżyciele? Do jakich frakcji religijnych należeli i czym się one od siebie różniły? Dlaczego doszło do procesu przed rzymskim prefektem? Kim był Mesjasz dla ówczesnych Żydów? Kim byli kapłani i jaką rolę odgrywali w świątyni jerozolimskiej? Jak to się stało, że Mesjasz przyszedł do swego ludu, a ten Go nie przyjął? Paweł Lisicki nakreśla w tych rozmowach tło historyczne, polityczne i społeczne, a jego rozmówca, ksiądz profesor Chrostowski, skupia się na wymiarze teologicznym i religijnym. To rozmowy spokrewnionych ze sobą w duchu, którzy wierzą, że ziemia Izraela jest „piątą Ewangelią”, że jej drzewa, drogi, jezioro, domy, zapachy, zgiełk i cisza, odsłaniają historię narodzin, życia, śmierci i chwalebnego Zmartwychwstania Jezusa z Nazaretu. Kiedy pierwszy raz w 2020 roku odezwał się do mnie Krystian Kratiuk z propozycją zrobienia filmu odwołującego się do mojej książki Kto zabił Jezusa?, nakręconego w Izraelu i z udziałem księdza profesora Waldemara Chrostowskiego, nie wahałem się ani chwili. Czym innym jest bowiem pisać książkę w oparciu o dokumenty, analizy, wykłady, przekazy i źródła, a czym innym znaleźć się w Ziemi Świętej i kroczyć śladami Zbawiciela. Tego nie da się zapomnieć, to trzeba przeżyć. Książka stanowi zapis dużej części rozmów, jakie przez niemal tydzień prowadziliśmy z księdzem profesorem w listopadzie 2022 roku. Nie da się przenieść na papier obrazów czy dźwięków współczesnej Jerozolimy lub Galilei. Jednak czytając tekst można się skupić na słowie, można oddać się refleksji do czego serdecznie zachęcam. Paweł Lisicki

Odważna książka Pawła Lisickiego o Zmartwychwstaniu Chrystusa rozprawiająca się z argumentami przeciwników chrześcijaństwa. Lisicki dowodzi, że Zmartwychwstanie jest logiczną i jedyną odpowiedzią na pytanie, co się wydarzyło trzy dni po śmierci Jezusa. Zauważa, że jedyna różnica pomiędzy dawnymi a współczesnymi wrogami Jezusa polega na tym, że dzisiejsi krytycy Zmartwychwstania posługują się językiem pozornie naukowym. Paweł Lisicki doskonale zdaje sobie sprawę, że bez Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa chrześcijaństwo po prostu nie istnieje. Dlatego w swojej najnowszej pracy podejmuje się apologii tej fundamentalnej kwestii, mierzy się z dawnymi i nowymi zarzutami krytyków tej prawdy wiary. Zna je doskonale. Paweł Lisicki, argumentując za Zmartwychwstaniem, broni jego historyczności i wskazuje na transcendentny wymiar tego wydarzenia. Ks. prof. Przemysław Artemiuk Niezawodna trafność tekstów Pawła Lisickiego, wynika z jego olbrzymiej wiedzy i wnikliwości, z ponadprzeciętnych zdolności oraz wielkiej gorliwości i pracowitości człowieka wierzącego, dla którego wiara jest najważniejszą sprawą życia. To wystarczająca rekomendacja, aby przestudiować jego kolejne dzieło, tym razem broniące samego fundamentu chrześcijaństwa – Zmartwychwstania Chrystusa. Ks. dr hab. Dariusz Oko, prof. UPJP2 Paweł Lisicki, po głośniej książce „Kto zabił Jezusa” teraz, z pasją wytrawnego śledczego, z ogromną erudycją i wielką skrupulatnością, idzie dalej, by przedstawić dowody na Zmartwychwstanie. Bogactwo źródeł, rzetelne osadzenie w kontekście i logika argumentacji. Rozpinając śmiało skrzydło rozumu, uruchamia drugie skrzydło – skrzydło wiary. Jan Pospieszalski

Chiny dokonały w ostatnich 40 latach niemożliwego. Startując pod koniec lat 70. XX wieku z pozycji najludniejszego, zapóźnionego i jednego z najbiedniejszych państw świata, Chiny wchodzą w trzecią dekadę XXI wieku jako niekwestionowana druga gospodarka w skali globu. Skutecznie zwyciężają z powszechnym niegdyś ubóstwem, ale co jeszcze bardziej fascynujące, technologicznie zaczęły konkurować ze światowymi liderami. Prace chińskich naukowców zaczynają dominować w periodykach naukowych. Chińscy astronauci pracują w chińskiej stacji orbitalnej, a za chwilę, śladem chińskich łazików udadzą się na Księżyc, by zbudować tam pierwszą w historii ludzkości bazę zamieszkałą przez ekipy naukowców i… księżycowych górników. Chiński kapitał okazuje się być obecny w zupełnie nieoczekiwanych branżach, jak na przykład amerykański przemysł filmowy. Chiny systematycznie rozpychają się w naszej współczesności, a my o Chinach wiemy niewiele. I coraz mniej je rozumiemy. Nie rozumiemy, bo nie przyjmujemy do wiadomości, że są osobną cywilizacją, osobnym centrum kulturowym, przestrzenią rządzoną osobnymi stosunkami społecznymi, z których wywodzi się odmienny ustrój polityczny i osobny sposób zarządzania państwem. Zebrałem w jednym miejscu najważniejsze czynniki kształtujące współczesne Chiny, a sprawiające, że nie mając o nich pojęcia, zupełnie Chin nie rozumiemy. Zebrałem je w jednym miejscu, ale można się z nimi zapoznawać w dowolnej kolejności, bo ta kolejność nie ma znaczenia. A skąd tytuł „Twierdza”? Wiem, ale nie powiem. Dowiecie się Państwo czytając niniejszą książkę. Leszek Ślazyk Zachód próbujący zrozumieć Chiny jest jak szkółka futbolowa, która stara się zrozumieć na czym polega gra w szachy. Ai Weiwei

Huta Pieniacka przed masakrą liczyła 172 gospodarstwa i około 1000 mieszkańców, we wsi znajdowała się również spora liczba uciekinierów z innych miejscowości. We wczesnych godzinach porannych 28 lutego 1944 roku miejscowość została otoczona przez 500-600 żołnierzy ukraińskich formacji policyjnych SS. Wojsko wspierali członkowie UPA oraz ukraińscy mieszkańcy okolicznych wsi. Napastnicy zaczęli przeszukiwać zabudowania, a mieszkańców zgromadzili w kościele i szkole znajdujących się w centrum wsi. Zabudowania podpalono. W czasie zagłady została wymordowana niemal cała ludność Huty Pieniackiej. Uciekinierzy po latach napisali wspomnienia, złożyli swoim najbliższym relacje, przekazane po latach historykom, i instytucjom naukowym. Wielu z nich złożyło też odpowiednie zeznania przed prokuratorami IPN. W ten sposób powstała obszerna dokumentacja tragedii. Materiał badawczy, zawiera 100 opowieści świadków dramatu oraz sporą liczbę wspomnień, strof poetyckich i luźnych zapisków. Autor dotarł również do dokumentów historycznych, rozkazów wojskowych, raportów Armii Krajowej, odpowiednich fragmentów kroniki 14 Dywizji SS Galizien, materiałów niemieckich, ukraińskich i rosyjskich, które pozwoliły na ustalenie przebiegu akcji pacyfikacyjnej i jej zakończenia. Naród, który nie szanuje swojej przeszłości, nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości Józef Piłsudski

Zmiany polityczne po II wojnie światowej na zawsze odcięły ziemie ukraińskie od Polski, a po przesiedleniach nasz kraj uzyskał kształt zbliżony do granic etnicznych. Dziś nikt nie myśli o rewindykacji Lwowa czy Krzemieńca, ale sentyment pozostał. Nie można wymazać dorobku cywilizacyjnego polskich miast i dworów Ukrainy. Tę ziemię nasi rodacy kochali, za jej obronę płacili własną krwią. Podróż po Ukrainie, to wędrówka śladami polskości, reliktami naszej przeszłości, kościołów, zamków i dworów. I chociaż miasta, wsie i ulice noszą często już inne nazwy, a władze sowieckie uczyniły wiele, aby zatrzeć ślady naszej kultury, to nie udało się zniszczyć kilkuset lat polskiej tradycji. „Żaden uczeń Polak nie mówił do drugiego jak tylko po polsku – wspominał Józef Burczak- Abramowicz. – Czuliśmy się gospodarzami tej ziemi, a kulturą i inteligencją imponowaliśmy otoczeniu. Zamożność Polaków też uderzała w oczy, a Polacy w wolnych zawodach, adwokaci przede wszystkim, to świetni mówcy, mający duże wzięcie” Wyjechałem z Krymu w poniedziałek, 30 września 2013 roku. Dwa miesiące później wybuchły starcia na Euromajdanie, a pod koniec zimy Krym został zaanektowany przez Rosję. Nie sądziłem, że wydarzenia potoczą się tak szybko. Wygląda na to, że moja wizyta na Półwyspie Krymskim będzie mi musiała wystarczyć na wiele lat… SŁAWOMIR KOPER • Ostatnie lato na ukraińskim Krymie • Śladami bohaterów Ogniem i mieczem. Na kozackiej Siczy (Chortyca w Zaporożu) • Borysław – energetyczna stolica polskiej nafty i Truskawiec – słynne a senne uzdrowisko • Samochodem przez Dzikie Pola • Ołyka. Radziwiłłowskie ostatki • Kamieniec Podolski. Najsłynniejsza twierdza Rzeczpospolitej. • Szlakami Wołynia. Ateny Krzemienieckie nad Ikwą • Kiedy „heroina” oznaczało jeszcze bohaterkę. Dzielne damy kresowe: Anna Dorota Chrzanowska i Teofila Chmielecka. • Halicz czyli „Królestwo Golizny i Głodomerii”… • Pisz pan na Berdyczów! • Sadyk Pasza, Mickiewicz i Żydowski Legion • Sześć wieków wspólnej historii. Matka Boża Częstochowska z Bełza • Symferopol. Nutria w sosie piwnym i Sonety krymskie • Legendarne schody Odessy. Eisenstein i Machulski Oglądałem przez lornetkę odległą groblę oddzielające zatokę od Morza Azowskiego. –Tam dalej, za wodą, to już Rosja? – zapytałem jednego z mieszkańców Mariupola, gdy przechodzili obok mnie wracając do samochodów. Spojrzał na mnie zaskoczony i spokojnie odparł wzruszając ramionami: – Tu też jest Rosja.

Pierwszy tom nowej, zweryfikowanej przez Autora i uzupełnionej po latach, trzytomowej edycji, bazującej na bestsellerowej książce Świat Maryjnych Objawień. Pierwszy tom otwiera objawienie Matki Bożej del Pilar z Saragossy z roku 40, a zamyka objawienie Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Rue du Bac w Paryżu, w 1830 r., w którym Maryja ukazała się św. Katarzynie Labouré. W tym tomie czytelnik znajdzie ponad 30 najsłynniejszych objawień, m. in. Matkę Boża Śnieżną (Rzym 352 r.), Matkę Bożą Szkaplerzną z Cambridge (1251 r.), Objawienia z Guadalupe (1531 r.) oraz maryjną cudowną interwencję w czasie bitwy pod Lepanto (1571 r.) W nowej edycji specjalnej Wincenty Łaszewski przedstawił także – nieujęte we wcześniejszych wydaniach – dodatkowe objawienia: * Madonna z kluczami, Poitiers, 1202. Objawienie z czasów okupacji Francji przez Anglików kiedy Maryja schowała klucze do bram miejskich Poitiers, aby zdrajca nie mógł wydać ich wrogom… * Wokół misji Królestwa Maryi, Neapol, 1608, Objawienia maryjne jezuity o. Juliusza Mancinellego i długie pasmo objawień pełnych światła, jakie miały miejsce w XVII w. w Polsce. Widzenia wyraźnie wskazywały, że Matka Boża pomaga narodowi polskiemu w podjęciu ważnej misji. * Matka Boża Zastępująca nas przed Synem, Leżajsk 1560. Tajemnicze i mało znane objawienia na skraju dawnej Puszczy Sandomierskiej, po których w Leżajsku wystawiono kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie oraz świętych Jana Chrzciciela, Wawrzyńca, Sebastiana i Małgorzaty. „Prywatne objawienia mogą mieć charakter proroczy i być cenną pomocą w lepszym zrozumieniu i życiu Ewangelią w określonym czasie.” Benedykt XVI Verbum Domini (2010)