Kozakowska-Zaucha Urszula

Album pt. „Andrzej Lichota. Malarstwo” przedstawia najważniejsze prace współczesnego artysty malarza, rysownika, reżysera i rzeźbiarza.Prezentuje przede wszystkim dzieła malarskie – artysta tworzy w nurcie abstrakcji ekspresyjnej, do którego inspiracją są autentyczne przeżycia artysty. Istotnym elementem jego twórczości jest także rzeźba, pejzaż, struktury i fragmenty, ale także spotkania i miejsca oraz szeroko pojęte odwołanie się do archetypu. Artysta zrealizował takie cykle malarskie jak: Australia, Iran i La Gomera, Corrida. Album opatrzony wstępem autorstwa Urszuli Kozakowskiej-Zauchy, całości dopełnia projekt dra Michała Piekarskiego.

Jacek Malczewski (1854–1929) – jeden z najwybitniejszych polskich artystów, malarz i rysownik, zwany ojcem symbolizmu malarstwa polskiego, współzałożyciel Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” i członek grupy Zero. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego, następnie szkolił się w École des Beaux-Arts w Paryżu. Malczewski był wieloletnim profesorem i dwukrotnym rektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Wczesna twórczość artysty nawiązuje bezpośrednio do martyrologii i literatury romantycznej (Na etapie, 1883; Wigilia na Syberii, 1892; Śmierć Ellenai, 1883), późniejsza z kolei, pełna wątków biblijnych, mitologicznych i baśniowych, bliższa jest symbolizmowi (Meduza, 1895; Allegro, 1907; Chrystus przed Piłatem, 1910). Malarstwo Malczewskiego, charakteryzujące się enigmatycznością i kontrastowością, jest odzwierciedleniem nastrojów społecznych, przeżyć samego twórcy oraz przemian artystycznych przełomu XIX i XX wieku. Album opracowany przez Urszulę Kozakowską-Zauchę zawiera ponad dwieście najsłynniejszych prac Jacka Malczewskiego pochodzących z polskich i zagranicznych muzeów oraz z kolekcji prywatnych.

Olga Boznańska – najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski, tworząca w nurcie realizmu i impresjonizmu. Znana jako doskonała portrecistka, ale także malarka martwych natur, studiów wnętrz i pejzaży. Tworzyła w Monachium oraz w Paryżu, gdzie w 1937 roku zdobyła Grand Prix na Wystawie Światowej. Malarstwo artystki charakteryzuje lekkość w operowaniu barwami, których paleta zawężała się do ciemnych tonów: brązów, zieleni, szarości i czerni, kontrastowanych akcentami bieli i różu. Do najbardziej znanych dzieł malarki należą m.in.: „Dziewczynka z chryzantemami”, „Portret kobiety”, „Dziewczynka z koszem jarzyn w ogrodzie” czy „Portret panny Dygat”.Album stanowi wybór najlepszych prac Olgi Boznańskiej z całego okresu jej twórczości. Czytelnik znajdzie w nim ponad 50 znanych i mniej znanych reprodukcji, uzupełnionych wstępem poświęconym twórczości artystki.

Nowa publikacja w miniaturowej serii „Malarstwo” prezentuje twórczość Kazimierza Sichulskiego (1879–1942) – malarza, rysownika, karykaturzysty, grafika, jednego z najwybitniejszych polskich artystów, którzy inspirowali się kulturą huculską. Sichulski kształcił w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego, studiował również w Wiedniu i Paryżu. Wspólnie z Fryderykiem Pautschem i Władysławem Jarockim wyjeżdżał w karpackie plenery, aby uwieczniać barwne życie Hucułów. Malował portrety charakteryzujące się barwnością, secesyjną linią i ekspresyjnymi połączeniami, projektował druki i rysował karykatury. Minialbum, do którego wstęp napisała Urszula Kozakowska-Zaucha, zawiera znane prace artysty: „Niedzielę Palmową” (1906), „Wiosnę”(1909) oraz „Pokłon Trzech Króli” (1913).

Zestaw trzech miniaturowych albumów w etui poświęconych wybitnym polskim malarkom - Oldze Boznańskiej, Tamarze Łempickiej i Zofii Stryjeńskiej. Olga Boznańska to najwybitniejsza polska malarka okresu Młodej Polski, tworząca w nurcie realizmu i impresjonizmu. Album stanowi wybór najlepszych prac Olgi Boznańskiej z całego okresu jej twórczości. Czytelnik znajdzie w nim ponad 50 znanych i mniej znanych reprodukcji, uzupełnionych wstępem poświęconym twórczości artystki. Tamara Łempicka to najbardziej znana polska artystka na świecie. Jej obrazy należą do najchętniej kupowanych i osiągają zawrotne ceny na aukcjach. Elegancka, błyskotliwa skandalistka w Paryżu zrobiła furorę swymi portretami o świetlistych, żywych kolorach z wyraźnymi cieniami i w niestandardowej stylizacji. Z tego okresu pochodzą Autoportret w zielonym bugatti, Portret Iry P. oraz akty Andromeda i Kobieta z gołębiem. Zofia Stryjeńska zwana „księżniczką malarstwa polskiego”. Jej przepełnione duchem słowiańskim prace zachwycają wielobarwnością i porywają żywiołowością. Są świadectwem niezwykłej wyobraźni, humoru i niepowtarzalnego talentu. Zaprezentowane w książce reprodukcje pochodzą ze zbiorów muzealnych oraz kolekcji prywatnych w Polsce i na świecie.

Olga Boznańska (1865–1940) to najwybitniejsza malarka Młodej Polski i jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystek. Zasłynęła przede wszystkim jako autorka portretów – na płótnach uwieczniała ówczesnych ludzi kultury, nauki i polityki, choćby Henryka Sienkiewicza, Feliksa Jasieńskiego czy Augusta Radwana, jak również młode damy i dzieci. Kunszt sztuki portretowej Boznańskiej polegał na oddaniu za pomocą gry barw i cieni samopoczucia i usposobienia malowanej postaci oraz panującego wówczas nastroju. W dorobku artystki na uznanie zasługują również martwe natury, pejzaże i studia wnętrz.Niniejszy album, opracowany przez Urszulę Kozakowską-Zauchę i zaprojektowany przez Lecha Majewskiego, prezentuje blisko 200 prac Boznańskiej pochodzących z polskich muzeów i kolekcji prywatnych. Pokazane w publikacji „Dziewczynka z chryzantemami”, „Imieniny babuni”, „W oranżerii” czy „Japonka” to tylko nieliczne spośród najbardziej znanych obrazów malarki. To pozycja obowiązkowa dla wszystkich wielbicieli polskiej sztuki.

Minialbum prezentujący twórczość Artura Grottgera (1837–1867) uznawanego za jednego z czołowych przedstawicieli romantyzmu w malarstwie i rysunku. W swojej twórczości poruszał głównie tematy historyczne. Jednak to nie obrazy olejne ani nie akwarele przyniosły mu największą sławę, a patriotyczne cykle rysunków, które na stałe weszły do kanonu sztuki narodowej. Poświęcone są one wydarzeniom walk niepodległościowych i wojennych. Odzwierciedlając narodowe mity, pokazują sceny walk, agonię, tragedię, poświecenie, męczeństwo, patriotyzm i solidarność narodową. Dominuje w nich tematyka martyrologiczna oraz wizerunek kobiety – matki, żony, Polki – heroicznie i z poświęceniem wspierającej walkę o wolność.

Album prezentujący dorobek malarza i rysownika Konrada Krzyżanowskiego (1872–1922). Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie zainteresował się malarstwem portretowym i pejzażowym, tam też zaczął rozwijać swój charakterystyczny, dynamiczny styl. Kiedy po późniejszym pobycie w Monachium Krzyżanowski przyjechał do Warszawy, rozpoczął wówczas najbardziej intensywny okres swojej twórczości. Jego efektem były dzieła pełne ekspresji, o intrygującej kolorystyce, takie jak m.in. Portret Marii Krzymuskiej, Chmury w Finlandii czy Portret Pelagii Witosławskiej.

Julian Fałat (1853–1929) – artysta młodopolski, przedstawiciel malarstwa pejzażowego i rodzajowego. Absolwent krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych oraz Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W latach 1886–1895 był zatrudniony na dworze cesarza Wilhelma II, po czym został dyrektorem a następnie rektorem wspomnianej SSP w Krakowie. Za swoją twórczość, wystawianą zarówno w Polsce, jak i za granicą, był wielokrotnie doceniany najważniejszymi nagrodami, m.in. złotym medalem na międzynarodowych ekspozycjach w Berlinie, Monachium i Dreźnie oraz Wstęgą Komandorii Orderu Polonia Restituta. Początkowo jego obrazy cechował realizm, szczegółowo przedstawiał życie codzienne, religijność chłopów, sceny z polowań. Później twórczość Fałata bardziej skłaniała sie ku wpływom impresjonizmu i związanej z nim spontaniczności tworzenia, czemu dał wyraz w malarstwie pejzażowym. Do znanych dzieł artysty należą m.in. Kraków rankiem (1897), Krajobraz zimowy (1891) czy Pejzaż z Bystrej (1919).

Tadeusz Makowski (1882–1932), bohater kolejnego albumu popularnej serii Malarstwo, przebywał i tworzył głównie we Francji, do której wyjechał po ukończeniu studiów w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1908) i w której pozostał już do końca życia. Początkowo poruszał się w nurcie symbolistycznego malarstwa pejzażowego, później w jego dziełach coraz wyraźniej zaznaczały się wpływy kubizmu, by z czasem ustąpić cechom charakterystycznym dla impresjonizmu. Motywem przewodnim obrazów Makowskiego często były dzieci, których postaciom artysta poświęcił większość swoich prac. Do najpopularniejszych z nich należą, m.in. „Kapela dziecięca” (1922), „Maskarada” (1928) oraz „Troje dzieci pod drogowskazem” (1930).