Menu

Marcin Żuchowski

Książka Demencja. Podstawy przedstawia czytelnikowi jasne i pełne współczucia wprowadzenie do problematyki demencji oraz przystępny przewodnik po przechodzeniu przez różne etapy życia z demencją, od okresu poprzedzającego diagnozę i samej diagnozy do opieki postdiagnostycznej, rosnących potrzeb w zakresie wsparcia, a także opieki pod koniec życia. Książka, której współautorkami są naukowczyni, osoba cierpiąca na demencję oraz opiekunka rodzinna, ma na celu zwiększenie świadomości w zakresie demencji, podważenie stereotypowych i negatywnych wyobrażeń na temat tego, co to znaczy mieć demencję, a także opowiedzenie się za społeczeństwem, w którym ludzie żyjący z demencją mogą być tak aktywni, jak chcą, tak długo, jak to możliwe. Autorki przedstawiają przegląd aktualnych badań dotyczących każdego etapu życia z demencją, a także uwzględniają wiedzę z własnego doświadczenia, zwiększając zrozumienie i kwestionując myślenie o tym, jak może wyglądać życie z diagnozą lub opieka nad ukochaną osobą. Książka jako całość podkreśla znaczenie priorytetowego traktowania osoby cierpiącej na demencję, a także wzięcia pod uwagę wpływu, jaki dana inicjatywa czy działanie może wywrzeć na tę osobę, jej rodzinę i opiekunów. Ta publikacja zapewnia zarówno przystępne wprowadzenie do zagadnienia demencji, jak i praktyczne narzędzia, będzie zatem idealna dla pracowników służby zdrowia i opieki społecznej, studentów opieki społecznej, medycyny i pielęgniarstwa, a także dla ludzi z demencją, ich opiekunów oraz każdego, kto chce się dowiedzieć więcej o tej chorobie.
Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę „dla dziecka” i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowych postępów dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na spontaniczność i twórczość oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę w społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie – dorosłym. Edukacja dla nowego świata to trzynaście krótkich tekstów, w których Maria Montessori przybliża najważniejsze idee dotyczące rozwoju i edukacji dzieci, leżące u podstaw pedagogiki Montessori. Celem niniejszej książki jest objaśnienie i obrona wielkich mocy dziecka, a także pomoc nauczycielom, by zyskali nową perspektywę, która zmieni ich pracę z harówki w radość, z tłumienia – we współpracę z naturą. (…) mamy przed oczami w osobach dzieci istoty psychiczne, grupę społeczną wielkich rozmiarów, prawdziwą światową potęgę (…). Jeśli mają nadejść zbawienie i pomoc, to od dziecka, gdyż ono jest twórcą człowieka, a więc również twórcą społeczeństwa. Z tekstu
Psychogeometria - książka Marii Montessori Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę "dla dziecka" i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowych postępów dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na spontaniczność i twórczość oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę w społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie -rodzicom. W Psychogeometrii Maria Montessori wyjaśnia, w jaki sposób umysł dziecka na kolejnych etapach rozwoju i nauki przyswaja wiedzę z zakresu geometrii - od poznawania figur, przez ujmowanie relacji między nimi, do wykonywania coraz bardziej złożonych operacji. Ta książka nie zawiera szkolnego kursu geometrii, ale zestaw ćwiczeń, "gimnastykę dla umysłu", która przez umożliwienie dziecku odkrywania stwarza podstawy do zdobywania wiedzy. Odkrycie relacji to zdecydowanie najpewniejszy sposób, aby pobudzić ciekawość. Twierdzenie samo w sobie nie zainteresuje dziecka, które usłyszy je starannie wygłoszone, jednak go nie zrozumie i nie będzie w stanie docenić jego celów, co zmusi je do męczącego wysiłku poznania przedstawianego rozwiązania. Jeśli jednak samodzielnie odkryje relację, sformułuje twierdzenie i przyswoi słowa, aby je właściwie opisać, wtedy rozpali się ogień jego wyobraźni. Wystarczy jedno z takich odkryć, aby otworzyć dla umysłu wspaniałą, nieoczekiwaną ścieżkę. W taki sposób pobudza się zainteresowanie - a tam, gdzie mamy zainteresowanie, mamy też pewność niezliczonych sukcesów.