Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Kobiety, sztuka i społeczeństwo

Whitney Chadwick

Kobiety, sztuka i społeczeństwo

8.2

(11 ocen) wspólnie z

99,00

 

Fascynujące wprowadzenie do historii uwikłania kobiet w sztukę.
Książka ta w zamierzeniu ma być ogólnym wprowadzeniem do historii aktywności kobiet na polu sztuki. Omawiam w niej artystki, które zdecydowały się zająć profesjonalnie malarstwem, rzeźbą bądź inną dziedziną, oraz ideologie, które narzucają kobietom taki a nie inny rodzaj produkcji i przedstawiania. Staram się w niej także rozpoznać najważniejsze problemy i nowe kierunki badań, które mają szansę wzbogacić studia historyczne na temat artystek i podsumować wyniki prac opublikowanych do tej pory. Skupienie się na zagadnieniach pojawiających się jednocześnie w dwóch obszarach tematycznych – kobieta jako twórczyni i kobieta jako przedmiot przedstawienia – pozwala objaśnić dyskursy, które wykuwały i rozpowszechniały idee odnoszące się do kobiet i kobiecości w określonych momentach historii. Właśnie w miejscu przecięcia się twórczości i reprezentacji uświadamiamy sobie bowiem to, co nie zostało przedstawione lub powiedziane, czyli wszystkie opuszczenia i przemilczenia, które ujawniają potęgę ideologii kulturowej. - z Przedmowy autorki
W tym znamienitym studium Whitney Chadwick pod znakiem zapytania stawia przekonanie, że wybitna artystka jest wyjątkiem w regule, któremu udało się „przekroczyć swą płeć” i dzięki temu stworzyć znaczące dzieła sztuki. Choć przyznaje, że zwykle nie dostrzega się ogromnych zasług dla kultury wizualnej, jakie mają kobiety różnych epok, jej rozważania nie sprowadzają się wyłącznie do próby ustanowienia alternatywnego, kobiecego kanonu: Chadwick przygląda się od nowa nie tylko samym dziełom, ale też przyczynom, dla których postrzegano je jako mało ważne, i analizuje je w bezpośrednim odniesieniu do płci kulturowej. Omawiając feminizm i jego wpływ na reewaluację twórczości kobiet, autorka odwołuje się do związanych z nimi kwestii: pochodzenia etnicznego, klasy społecznej i seksualności.
Pierwsze polskie wydanie tej książki oparte jest na poprawionej i rozszerzonej piątej edycji brytyjskiej i zawiera nowy rozdział poświęcony ewolucji, jaką przeszły feministyczna historia sztuki i pedagogika od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, oraz sposobom, w jakie artystki podejmowały strategie feministyczne bądź poddawały je subwersji. Uaktualnione wydanie przynosi omówienie twórczości najważniejszych artystek, jakie pojawiły się w ostatnich latach na arenie międzynarodowej, między innymi Wangechi Mutu, Pae White, Yael Bartany, Jenny Saville i Teresy Margolles.

Rebis
Oprawa: Oprawa twarda z obwolutą

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-781-8552-9

Tytuł oryginalny: Women, Art and Society

Liczba stron: 600

Rebis

Format: 17.9x24.8

Cena detaliczna: 99,00 zł

Tłumaczenie: Ewa Hornowska

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...