Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Nachlass Pisma z lat 1884 - 1885

Friedrich Nietzsche

Nachlass Pisma z lat 1884 - 1885

99,00

 

Lektura tekstów Friedricha Nietzschego jest doświadczeniem trudniejszym i bardziej osobistym niż obcowanie z myślą jakiegokolwiek innego filozofa. Nie chodzi tu o skomplikowany język – wręcz przeciwnie, łatwo zrozumieć poszczególne zdania, nie ma naukowego żargonu ani metafor nie do rozszyfrowania. Nieprzypadkowo jednak wokół Nietzscheańskich koncepcji narosło tyle nieporozumień. Każdy musi więc zobaczyć na własne oczy, kim jest Nietzsche.
W twórczości Nietzschego wymiary intelektualny i czysto filozoficzny nierozerwalnie splatają się z emocjonalnym, politycznym, literackim, poetyckim. W tomach Nachlassu, pośmiertnej spuścizny, jest to szczególnie wyraźne. Nietzsche z poetycką furią, ale i z niezwykłą precyzją analizuje mentalność i obyczajowość współczesnego człowieka, który ulega hipokryzji, lękowi przed większością, potrzebie uznania, resentymentowi i nienawiści do „wielkich duchów” – wybitnych jednostek. Nowoczesny świat wydaje się filozofowi zwyrodniały, zakłamany, pruderyjny, cyniczny, pełen bezmyślności i stadnych zachowań. Nietzsche przeciwstawia mu afirmatywne i namiętne podejście do życia oraz subtelność umysłu, charakterystyczne dla „wielkich duchów”, a także dla okresu świetności starożytnej Grecji. Nie jest to jednak proste przeciwstawienie – podstarzały i bezzębny świat współczesny przyciąga uwagę Nietzschego i tyleż go wścieka, co nieprzerwanie fascynuje.

W obecnym stuleciu powierzchownych i błyskawicznych wrażeń najniebezpieczniejsza książka przestaje być niebezpieczna: szuka sobie pięciu, sześciu odpowiednio głębokich duchów. Na marginesie – cóż szkodzi, jeśli destrukcyjnie wpłynie na o b e c n e czasy!

Friedrich Nietzsche (1844–1900) – wybitny niemiecki filozof, z wykształcenia także filolog klasyczny, inspirował się początkowo Schopenhauerem, później jeden z najbardziej niezależnych intelektualnie myślicieli. Krytyk niepokojących zjawisk w obrębie religijności i kultury mieszczańskiej. Podkreślał szczególną wartość twórcy i twórczości, aktywności, odwagi, indywidualizmu i zdecydowania przeciwko dekadencji, pesymizmowi, bierności i obłudzie. Jego filozofia odcisnęła piętno na całej współczesnej filozofii. Główne dzieła to Narodziny tragedii, Poza dobrem i złem, Wiedza radosna, Ludzkie, arcyludzkie. Po śmierci Nietzschego wydano słynny Nachlass, nieopublikowane za jego życia pisma i fragmenty. Polskie tłumaczenie tomu obejmującego teksty z lat 1884–1885 ukazuje się po raz pierwszy.

Wydawnictwo Naukowe PWN
Oprawa twarda

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-011-6482-9

Tytuł oryginalny: Nietzsche. KSA. Volume 11, Nachgelassene Fragmente 1884 - 1885.

Liczba stron: 608

Format: 16.5x24.0cm

Cena detaliczna: 99,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...