Podróż do źródeł czasu

„Podróż do źródeł czasu” to powieść kubańskiego pisarza Alejo Carpentiera. Dzięki niej zyskał on światową sławę. Stanowi on początek tzw. realizmu magicznego. Powieść powstała dzięki pobytowi autora w Wenezueli. Jak sam twierdził opisy miejsc i przyrody są zainspirowane właśnie tym krajem.

To druga część wielkiego tryptyku powieściowego. Dosłowne tłumaczenie tytułu można rozumieć jako „Zagubione kroki”. Autor wykorzystuje mit o poszukiwaniu zaginionego Eldorado. Miejsca uznawanego za najcudowniejsze, odległe od zła całego świata.

„Świat na tyle tylko istnieje – pisał Rajmund Kalicki – na ile odciska się w naszej duszy”

Powieść można rozumieć nie tylko jako wędrówkę po świecie, ale także jako „metaforyczną podróż od kultury ku naturze, od miasta ku przyrodzie […], ale jako wędrówkę w głąb siebie, w głąb duszy”.