Jak u Barei, czyli kto to powiedział Rafał Dajbor Książka

Książka trafiła w moje ręce jako mój prezent i bardzo się z niego cieszę. Sama pewnie nigdy nie sięgnęłabym po taką pozycję, tym bardziej, że tytuł jest mylący. Nie przeszkadza to jednak w interpretacji książki, a tym, bardziej w ocenieniu jej. Uważam, że powinno ją przeczytać jak najwięcej ludzi. Historie są piękne, miejscami wzruszające, miejscami zabawne... To historia o ludziach, tacy jak my! O ich marzeniach, o planach, a także o przemijaniu... :)

Książka w bardzo ciekawy sposób przedstawia aktorstwo jako pracę, która - choć z pozoru nie wyglda - w rzeczywistości jest ciężką pracą, która nie zawsze zostaje doceniona. Wychowałem się na filmach i serialach Stanisława Barei. Tata od zawsze oglądał Zmienników, babcia wkręciła się w Alternatywy 4, a mama śmiała się zawsze podczas oglądania Bruneta wieczorową porą. Książka była po części podróżą sentymentalną, ale w takim towarzystwie można. Trzy filmy Barei satanowią w tej ksiażce punkt wyjścia do opowiedzenia ciekawych historii o aktorach, którzy mimo wszystko później nigdy się nie wybili. Często byli to aktorzy barwni, ich postacie wymawiały kwestie, które powtarzamy do dziś. Autor przybliża nam ich biografie, a ponadto zabiera nas w tamte lata. Lata, w których Bareja był niekwestionowanym mistrzem rozrywki.. Zresztą, pozostał nim do dziś!

Historia opisana przez pana Rafała zmusza do refleksji. Odebralam książkę pozytywnie, jednak zostawiła mnie z różnego rodzaju przemyśleniami na temat przemijania, sławy i sprawiedliwości losu. Oczywiście to dobrze! Tylko takie książki, które zostają z nami na dłużej są czegoś warte! Czytało się tą ~pozycję bardzo przyjemnie, przypadło mi do gustu lekkie pióro autora. Zdecydowanie polecam, zwłaszcza, że każdy z nas choć raz oglądał jakiś film Barei.