Sprawa Lorda Rosenwortha Małgorzata Starosta Książka

Elegancki, napisany pięknym językiem kryminał osadzony w sercu angielskiej arystokracji na tle ociekających brutalnością i wulgaryzmami powieści wydaje się być niczym biała lilia zakwitła niespodziewanie na bagnach. Tak odebrałam najnowszą powieść Małgorzaty Starosty „Sprawa Lorda Rosewortha", którą już dziś możecie czytać i słuchać na Legimi. I choć oczywiście misternie spleciona intryga już do niewinnych nie należy, to niespieszny styl, pełni gracji bohaterowie i śledztwo oparte na dedukcji przywodzi na myśl najlepsze klasyczne kryminały Agathy Christie. To moje pierwsze spotkanie z twórczością wielokrotnie zachwalanej przez Was Autorki i jestem prawdziwie oczarowana!Lord Thadeus Roseworth w dniu swoich urodzin otrzymuje zabójczy prezent, a gościom zamiast na świętowanie jubileuszu przyjdzie szykować się na jego pogrzeb. Jednak prowadzącym niezależne śledztwo Scotland Yardowi i młodemu detektywowi po przejściach wydaje się, że rodzina nie okazuje najmniejszych oznak żałoby. Końcówka lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku nadaje zupełnie innego niż współcześnie wymiaru prowadzonemu śledztwu, podobnie jak i życiu bohaterów, jednak ludzkie motywacje od wieków pozostają niezmienne.Autorka stopniowo obnaża skrywane za fasadą arystokratycznej ogłady rodzinne tajemnice, kłamstwa i zdrady. Głęboka nienawiść do apodyktycznego lorda i łakomy kąsek, jakim jest jego majątek daje motyw niemal każdemu członkowi tej moralnie zakłamanej rodziny. Detektyw Jonathan Harper, przy znakomitej współpracy swojej asystentki, podąża kolejnymi tropami łącząc wątłe nitki tej zawiłej intrygi, która wydaje się być wręcz zbrodnią doskonałą. Skrupulatne dociekania mogą dać mu więcej odpowiedzi niż się spodziewa rzucając niespodziewanie światło ma jego osobistą tragedię.Małgorzata Starosta oczarowała mnie atmosferą tej powieści, w której wszystkie elementy spójnie tworzą klimat ówczesnych czasów, a wyraziści bohaterowie przyciągali mnie do niej niczym magnes. Warto wspomnieć, że Autorka w tej fikcyjnej opowieści ujęła nieco prawdziwych historii, co z pewnością dodało jej autentyczności. Jej lektura była dla mnie prawdziwą przyjemnością i Was również zachęcam do czytania, lub słuchania w znakomitej interpretacji Filipa Kosiora.

" [...] Kiedy wchodzisz do gniazda os, musisz mieć grubą skórę i zastrzyk z epinefryny przy sobie na wszelki wypadek. [...] "Wow! Małgorzata Starosta totalnie mnie zaskoczyła. Jej najnowsze dzieło pod tytułem "Sprawa Lorda Rosewortha" cofnęło mnie w czasie do roku 1959. Akcja jest idealnie dopracowana. Jestem zachwycona jej zwrotami. Szczerze wam powiem, że autorka totalnie mnie zaskoczyła w zakończeniu. Fabuła cudowna. Czytając "Sprawę Lorda Rosewortha" miałam wrażenie, że poruszam się w świecie Agathy Criste i Artura Conan Doyle i ich bohaterów. To były dla mnie całkiem przyjemne odczucia.Główny bohater Jonathan Harper był dla mnie jak Sherlock Holmes. Prowadzi agencję detektywistyczną. Niestety nie może się pozbierać po śmierci swojej ukochanej żony. Jednak autorka postanowiła, że Johnatan będzie musiał się szybko ogarnąć. Jak do tego dojdzie? Wszystko za sprawą tajemniczej Ruth Roseworth. To ona poprosi naszego bohatera o poprowadzenie śledztwa w sprawie śmierci swojego ojca lorda Thadeusa Rosewortha. Przed nim stoi naprawdę bardzo trudne zadanie. Czy jesteście gotowi poznać zwariowaną, kłamliwą i obłudną rodzinę Lorda Rosewortha? Uważajcie na nich. Dobrze im się przyglądajcie.Na uwagę zasługuje również krzepka asystentka Jonathana - panna Joyce Hardcastle. Dzięki tej kobiecie agencja detektywistyczna dobrze prosperuje. Ona trzyma rękę na pulsie i dba o swojego pracodawcę. Zawsze stoi na wysokości zadania. Czy poradzi sobie przy sprawie tajemniczej śmierci lorda Rosewortha?Poznacie również gwiazdę Scotland Yardu nadinspektora detektywa Jacka Harpera. Co on myśli o sprawie tajemniczej śmierci lorda?Wszystkie postacie występujące w tej książce są fikcyjne. Na końcu książki autorka wszystko nam wyjaśnia. Cieszę się, gdy autor kieruje swoje słowa prosto do czytelnika.Mam nadzieję, że Jonathan Harper i jego asystentka panna Hardcastle, jeszcze kiedyś do nas powrócą.Podobają mi się powieści detektywistyczne z nieoczywistymi zakończeniami. Uwielbiam rozwiązywać zagadki. Dzięki Małgorzacie Staroście miałam przyjemność rozwiązać bardzo trudną sprawę, która zabrała mi mnóstwo energii. Nie wiedziałam, kto tu kłamie, a kto mówi prawdę.Czy lord Thadeus Roseworth popełnił samobójstwo, czy raczej doszło do morderstwa? Zachęcam was do rozwiązania tej sprawy razem z detektywem Jonathanem Harperem.Tym razem autorka stworzyła niezapomniany klimat, do którego chce się powracać?Jeżeli lubicie dobre kryminały w starym stylu, to śmiało sięgnijcie po tę książkę.Autorka posługuje się językiem zrozumiałym dla dorosłego czytelnika.Czy chcecie poznać wszystkie sekrety i tajemnice rodziny Roseworth? Z przyjemnością odsyłam was do książki "Sprawa Lorda Rosewortha".Autorka swoją powieścią serwuje nam mnóstwo różnych emocji.Mam cichą nadzieję, że kolejna jej historia będzie napisana w podobnym stylu, co ta książka.

Angielski klimat. Tajemnicze morderstwo. Prywatny detektyw. Trzy filary czytelniczej gratki, które sprawiają, że czytelnika aż świerzbią palce by móc rozpocząć lekturę i wraz z kolejnymi stronami coraz mocniej zagłębić się w kryminalnym śledztwie. Najnowsza książka Małgorzaty Starosty gwarantuje takie emocje i dużo ich więcej. Pisarka zadbała by od samego początku czytelnicy zmierzyli się z sekretami i znakami zapytania. Jednych i drugich nie zabraknie do samego końca, tam gdzie pojawia się lub znajdziemy odpowiedź naszym ukaże się nowy pytajnik. Arystokratyczne towarzystwo i hermetyczny świat wyższych nadaje sznyt na wstępie i do samego końca, lecz jak wiadomo najważniejsza jest intryga kryminalna. Ta jest pierwszorzędna, podążająca krętymi ścieżkami i bawiąca się z czytającymi w kotka i myszkę. Zresztą cała fabuła obfituje w zagwozdki i ślepe uliczki, z pewnością nie grozi nam nuda, za to intrygująca zagadka jak najbardziej. Wielowarstwowa, z drugim dnem, z niedopowiedzeniami oraz finałem, którego nie spodziewamy się i pozostawiającym po sobie otwarte ze zdziwienia usta. Nie zapomniałam wcale o bohaterach, im należy się niejeden pean, wszak oni są istotną częścią całości. Doskonale dopasowani do historii, nawet ci drugoplanowi zapadają w pamięć, a główni? No cóż nieszablonowi i całkowicie nieprzewidywalni, z sekretami, które wychodząc na światło dzienne zmieniają dużo w naszych przypuszczeniach oraz akcji książki.