Adam Chmielecki

Najtrudniej jest pisać biografie politycznych realistów, którzy zdają sobie sprawę z tego, że droga ku Polsce wolnej i silnej wcale nie jest prosta, że wiedzie przez liczne kompromisy, gry taktyczne i piętrowe operacje polityczne. Przyświeca im ten sam cel co nieskorym do ustępstw, niezłomnym i nieprzejednanym, ale wyróżniającym się odwagą i umiejętnością rozgrywania politycznych szachów. I to tylko oni są gotowi wziąć na swoje barki odpowiedzialność za zbiorowe losy, kiedy wydaje się, że sprawa jest przegrana. Postawy takie są niezwykle rzadkie w polskiej polityce przełomu XX i XXI wieku, gdyż rzecznikami realizmu najczęściej stawali się u nas ludzie „złamanych kręgosłupów”, mający za sobą stalinowską działalność w komunistycznej partii i „postępowych organizacjach katolików”, kalkulujący co najwyżej w kategoriach wewnątrzsystemowej opozycji. Zupełnym wyjątkiem wśród naszych realistów był właśnie Lech Kaczyński, który arkanów polityki nie poznawał ani w rodzinie o korzeniach sięgających Komunistycznej Partii Polski, ani w szeregach PZPR, ani też w mieszkaniach i lokalach konspiracyjnych SB. Był żoliborskim inteligentem, w gruncie rzeczy politycznym samoukiem, którego system wartości ukształtowali rodzice (oboje byli żołnierzami Armii Krajowej), a zwłaszcza matka — Jadwiga z Jasiewiczów Kaczyńska. Ze wstępu dr. hab. Sławomira Cenckiewicza

Kontynuacja bestsellerowej biografii byłego Prezydenta Rzeczypospolitej. Rzetelna i stroniąca od hagiografii. Dwaj badacze; Sławomir Cenckiewicz i Adam Chmielecki opisują wszechstronną aktywność Lecha Kaczyńskiego w czasie jego prezydentury w latach 2005-2010. W pracy odnajdziemy Lecha Kaczyńskiego jako męża stanu reprezentującego interesy Rzeczpospolitej, dowiemy się jak dzielił obowiązki głowy państwa z życiem rodzinnym. Autorzy przypominają działalność przemysłu pogardy i dramatyczne epizody prezydentury; zlot prezydentów Europy Środkowej w Tbilisi w czasie wojny rosyjsko-gruzińskiej. Cenkiewicz i Chmielecki ukazują Lecha Kaczyńskiego jako polityka i człowieka nie wahającego się ryzykować własnym życiem w imię ideałów, które wyznawał. Publikację kończy obszerny rozdział podsumowujący stan dzisiejszej wiedzy o tragedii smoleńskiej. Czarna legenda Lecha Kaczyńskiego, dzięki pracy Cenckiewicza i Chmieleckiego zostanie od dziś zastąpiona przez zweryfikowaną wiedzę opartą na relacjach świadków, przekazach najbliższych i kwerendzie archiwalnej. Takiej książki jeszcze nie było!

„Droga, Kochana Pani Aniu. Jesteśmy stale w złym i dobrym z Panią. Wierzymy, że Bóg ma Panią w opiece. Proszę zawsze pamiętać o ludziach, którzy myślą o Pani stale i wiernie, pisał w dedykacji dla Anny Walentynowicz Zbigniew Herbert. Album, który Państwo otrzymują - wydany przez Instytut Pamięci Narodowej - wpisuje się w powyższe słowa i jest znakiem nadziei, że dla wyprostowanych wśród tych, co na kolanach nie będzie zabójstwa na śmietniku. W Gdańsku nie pozwoliliśmy na to wobec Danuty Siedzikówny Inki i Feliksa Selmanowicza Zagończyka, tym bardziej nie będzie zgody Instytutu Pamięci Narodowej na wypychanie Anny Walentynowicz z głównego nurtu dziejów. Prawda zawsze się obroni. Czasem trzeba tylko się o nią upomnieć. Anna Solidarność 10 kwietnia 2010 roku udawała się na groby polskich oficerów zamordowanych przez NKWD, aby oddać im hołd - w towarzystwie Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, wcześniej wiceprzewodniczącego NSZZ Solidarność, z którym działała w WZZ, oraz Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego. Ich śmierć połączyła różne drogi walki o naszą niepodległość. Tę emigracyjną, która zachowała ciągłość trwania władzy niepodległej Polski oraz tę solidarnościową, wyrastającą z oporu w kraju. Instytut Pamięci Narodowej, którego prezes Janusz Kurtyka był również członkiem tej delegacji, czuje się w sposób szczególny powiernikiem tej tożsamości i będzie nadal stał na jej straży, do czego zobowiązuje go, nie wspominając o innych powinnościach, choćby nazwa. Pamięć o Annie Walentynowicz, o jej wierności solidarnościowym, uniwersalnym ideałom jest naturalnym elementem misji Instytutu Pamięci Narodowej. Polska potrzebuje tej pamięci i to jej służy ten album.” dr Jarosław Szarek prezes Instytutu Pamięci Narodowej

Nie ma wolności bez Solidarności! Książka „Solidarni i niepodlegli” zawiera sylwetki kilkudziesięciu działaczy ruchu antykomunistycznego w PRL lat 70. i 80., członków i sympatyków Wolnych Związków Zawodowych, „Solidarności”, Solidarności Walczącej, Federacji Młodzieży Walczącej, Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W wyborze autora znalazły się zarówno postaci bardzo dobrze znane (Andrzej Kołodziej, Jarosław Kaczyński, Lech Kaczyński, Czesław Nowak), jak i szerzej zupełnie nieznane lub zapomniane – stoczniowcy, portowcy, kolejarze, studenci, duchowni Kościoła katolickiego wspierający wolnościowe dążenia Polaków w drugiej połowie XX wieku. Bogato ilustrowana zdjęciami i dokumentami (m.in. z Archiwum IPN i zbiorów prywatnych) książka przypomina, że niepodległość odzyskaną w 1918 r. straciliśmy zaledwie po 21 latach, a ponownie odzyskaliśmy dzięki ludziom „Solidarności”. Autorem książki jest Adam Chmielecki (ur. 1981 r.) – politolog, wydawca, publicysta, autor lub współautor książek: Wokół Solidarności, Moim powołaniem jest służba publiczna. Rzecz o Macieju Płażyńskim, Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949–2005, Prezydent Lech Kaczyński 2005–2010, „Tygodnik Solidarność”. 35 opowieści na 35 lat, Zbrodnia Lubińska 1982. Śmierć w rocznicę Sierpnia, Anna Walentynowicz (1929–2010).

„Droga, Kochana Pani Aniu. Jesteśmy stale w złym i dobrym z Panią. Wierzymy, że Bóg ma Panią w opiece. Proszę zawsze pamiętać o ludziach, którzy myślą o Pani stale i wiernie”, pisał w dedykacji dla Anny Walentynowicz Zbigniew Herbert. Album, który Państwo otrzymują – wydany przez Instytut Pamięci Narodowej – wpisuje się w powyższe słowa i jest znakiem nadziei, że dla „wyprostowanych wśród tych, co na kolanach” nie będzie „zabójstwa na śmietniku”. W Gdańsku nie pozwoliliśmy na to wobec Danuty Siedzikówny „Inki” i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”, tym bardziej nie będzie zgody Instytutu Pamięci Narodowej na wypychanie Anny Walentynowicz z głównego nurtu dziejów. Prawda zawsze się obroni. Czasem trzeba tylko się o nią upomnieć. Anna Solidarność 10 kwietnia 2010 roku udawała się na groby polskich oficerów zamordowanych przez NKWD, aby oddać im hołd – w towarzystwie Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, wcześniej wiceprzewodniczącego NSZZ „Solidarność”, z którym działała w WZZ, oraz Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego. Ich śmierć połączyła różne drogi walki o naszą niepodległość. Tę emigracyjną, która zachowała ciągłość trwania władzy niepodległej Polski oraz tę solidarnościową, wyrastającą z oporu w kraju. Instytut Pamięci Narodowej, którego prezes Janusz Kurtyka był również członkiem tej delegacji, czuje się w sposób szczególny powiernikiem tej tożsamości i będzie nadal stał na jej straży, do czego zobowiązuje go, nie wspominając o innych powinnościach, choćby nazwa. Pamięć o Annie Walentynowicz, o jej wierności solidarnościowym, uniwersalnym ideałom jest naturalnym elementem misji Instytutu Pamięci Narodowej. Polska potrzebuje tej pamięci i to jej służy ten album. dr Jarosław Szarek prezes Instytutu Pamięci Narodowej?

Kontynuacja bestsellerowej biografii byłego Prezydenta Rzeczypospolitej. Rzetelna i stroniąca od hagiografii. Dwaj badacze - Sławomir Cenckiewicz i Adam Chmielecki - opisują wszechstronną aktywność Lecha Kaczyńskiego w czasie jego prezydentury w latach 2005-2010. W pracy odnajdziemy Lecha Kaczyńskiego jako męża stanu reprezentującego interesy Rzeczpospolitej, dowiemy się jak godził obowiązki głowy państwa z życiem rodzinnym. Autorzy przypominają jak działał „przemysł pogardy“ oraz opisują dramatyczne epizody prezydentury, m.in. przyjazd prezydentów Europy Środkowej do Tbilisi w czasie wojny rosyjsko-gruzińskiej. Cenckiewicz i Chmielecki ukazują Lecha Kaczyńskiego jako polityka i człowieka nie wahającego się ryzykować własnym życiem w imię ideałów, które wyznawał. Publikację kończy obszerny rozdział podsumowujący stan dzisiejszej wiedzy o tragedii smoleńskiej. Dzięki pracy autorów otrzymujemy rzetelną biografię Lecha Kaczyńskiego, opartą na relacjach świadków i wnikliwej kwerendzie archiwalnej.

Książka zawiera kilkadziesiąt niepublikowanych nigdy, poza drukami wewnątrzpartyjnymi, najważniejszych dokumentów programowych Porozumienia Centrum, pierwszej partii Jarosława Kaczyńskiego, poprzedzonych wstępem autora. Choć trudno w to uwierzyć, to pierwsza publikacja książkowa poświęcona w całości PC, jeśli nie liczyć wydanych wcześniej wspomnień niektórych polityków tej partii. Publikacja zawiera przede wszystkim uchwały czterech kongresów krajowych, które miały miejsce w dziejach PC, a także uchwały Zarządu Głównego i Naczelnej Rady Politycznej PC. Zbiór zawiera również materiały i programy wyborcze kolejnych koalicji zbudowanych przez PC ? Porozumienia Obywatelskiego Centrum w wyborach parlamentarnych w 1991 roku i Zjednoczenia Polskiego w wyborach parlamentarnych w 1993 roku. Autor zamieszcza również program wyborczy Lecha Kaczyńskiego z 1995 roku, gdy przyszły prezydent po raz pierwszy wystartował w wyborach prezydenckich, jako kandydat zgłoszony właśnie przez Porozumienie Centrum. Publikacja jest bogato ilustrowana, zawiera 64-stronnicowy aneks ilustracyjny. Mecenasem wydania książki był bank PKO Bank Polski. Jak pisze autor, w 1990 roku powstało Porozumienie Centrum, pierwsza partia, której twórcą i przywódcą był Jarosław Kaczyński. Ugrupowanie bardzo szybko wypracowało program, któremu konsekwentnie dochowało wierności do końca swojej działalności. Program budowy Nowego Państwa, wolnego od postkomunistycznej sieci zakulisowych powiązań, nomenklaturowej gospodarki, skrajnej eskalacji przestępczości zorganizowanej, neoliberalnych rozwiązań gospodarczo-społecznych.Program Nowego Państwa dążył do zbudowania Polsku bezpiecznej i podmiotowej na arenie międzynarodowej, obecnej w strukturach politycznych i militarnych Zachodu. Polski z nowoczesną gospodarką kapitalistyczną, w której premiowane są umiejętności i aktywność, a wszyscy mają równe szanse, ale także prawo do bezpieczeństwa socjalnego. Polski o sprawiedliwym ładzie społecznym opartym na rozliczeniu z okresem komunistycznym i na wartościach chrześcijańskich, wolności i godności każdego człowieka. Polski nowoczesnej, ale modernizującej się w zgodzie z tradycją patriotyczną, a nie mimo lub przeciw niej. Polski z silnym instytucjami państwowymi, walczącymi z patologiami nomenklaturowych biznesów, zaangażowaniem służb specjalnych w politykę, korupcją życia publicznego i przestępczością.