„Pięć twarzy Ewy” to cykl poetycki, nad którym unosi się specyficzny duch melancholii, zupełnie jakby podmiot liryczny dokonywał podsumowania całego swojego dotychczasowego życia, a jeśli nie całego – to przynajmniej pewnego etapu, który właśnie zamyka. Stąd zwrócenie ku temu, co już było – współodczuwanie historii, niemalże jej namacalne odbieranie, widoczne nawet w lirykach miłosnych. Byłoby jednak dużym uproszeniem sprowadzać poezję Ewy Puszek-Nowak tylko do takiego ujmowania przeszłości. Bowiem powrót do tego, co już było (historycznie, uczuciowo, życiowo) ma charakter twórczy. Podmiot liryczny właśnie poprzez przeszłość szuka wskazówek do tego, jak poruszać się tu i teraz.
Z recenzji
Ewa Puszek-Nowak – związana od pokoleń z Ziemią Hrubieszowską; nauczycielka, wychowawczyni młodzieży. Od ponad dwudziestu lat prowadzi amatorski teatr młodzieży „Metamorfoza”, który zdobywa liczne nagrody. Jest członkiem Klubu Literackiego Ziemi Hrubieszowskiej, a także jurorką na konkursach recytatorskich. Laureatka prestiżowych konkursów literackich o zasięgu regionalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym. Jej utwory były publikowane m.in. w wydawnictwach pokonkursowych i w „Zamojskim Kwartalniku Kulturalnym”.
