Grzegorzewska Iwona

Komu z nas nie przyszła do głowy myśl, że za dużo pracuje albo za dużo wydaje pieniędzy, za dużo czasu spędza przed komputerem albo za dużo je? Rosnące tempo życia powoduje, że coraz więcej czasu spędzamy w pracy, coraz mniej mamy go natomiast na spotkania z przyjaciółmi, realizację zainteresowań i pogłębianie rodzinnych więzi. Takie warunki kulturowo-społeczne sprzyjają kształtowaniu się i utrwala­niu pewnych sposobów funkcjonowania, które aktualnie nazywa się uzależnieniami behawioralnymi (pracoholi­zm, patologiczne uprawianie hazardu, seksoholizm czy uzależnienie od opalania się lub aktywności fizycznej). Zachowania te stanowią często poważny pro­blem dla jednostki, źródło cierpienia dla najbliższych, są także istotnym problemem społecznym, ponieważ wymagają odpowiednich działań prewencyj­nych. Stały się również przedmiotem zainteresowania badaczy i terapeutów, którzy próbują stworzyć programy zapobiegające ich powstaniu oraz programy ich leczenia. Najważniejsze pytanie, które wymaga bardziej jednoznacznej odpo­wiedzi, dotyczy rozróżnienia cech i konsekwencji zachowań, które należy uznać za szkodliwe, oraz cech i konsekwencji zachowań, które można traktować jako zdrowe i adaptacyjne. W publikacji zaprezentowano informacje dotyczące naukowych modeli przyczyn uzależnień behawioralnych oraz opisano podstawy profilaktyki, poradnictwa i psychoterapii dla osób zmagających się z tym problemem. Osobną część publikacji poświęcono poszczególnym kategoriom uzależnień behawioralnych. Opisano problematyczne zachowania związane z: hazardem nowymi technologiami zabiegami modyfikującymi ciało, jak uprawianie sportu, opalanie się, poddawanie operacjom plastycznym czy tatuowanie spożywaniem wysokokalorycznych pokarmów seksem i pornografią zakupami pracą. Książka „Uzależnienia behawioralne” jest adresowana do wszystkich zainteresowanych tą problematyką, zwłaszcza do tych, którzy chcą bardziej wnikliwie przyjrzeć się własnym zachowaniom, temu, co ich niepokoi lub zastanawia w sposobie korzystania z internetu, pracowania, robienia zakupów czy uprawiania sportów. Przede wszystkim jednak kierowana jest do studentów psychologii, pedagogiki, socjologii klinicznej i nauk o zdrowiu oraz praktyków nie tylko różnych ośrodków terapeutycznych i zajmujących się szeroko rozumianym zdrowiem psychicznym, lecz także instytucji opiekuńczych, wychowawczych i szkolnych. Na jej podstawie można zrewidować mity i przesądy na temat własnego stylu życia i korzystania z dóbr tak obficie współcześnie oferowanych. Z tekstu

Zaburzenie osobowości borderline ma bardzo różne oblicza, które określa się mianem obrazu klinicznego tego zaburzenia. Jednakowoż każda jego postać przykuwa uwagę i jest źródłem cierpienia młodego człowieka i jego najbliższych z powodu niestabilności relacji społecznych, labilności emocjonalnej, trudności w określeniu własnej tożsamości i różnych zaburzeń zachowania, w tym tendencji do samouszkodzeń i podejmowania zachowań samobójczych. (…) Mamy nadzieję, że lektura pozwoli na lepsze zrozumienie tych młodych ludzi, którzy cierpią psychicznie, ponieważ nieustająco i permanentnie obawiają się odrzucenia, wybuchają gwałtownym gniewem i nie potrafią go kontrolować w sytuacjach niewielkich frustracji, doświadczają skrajnie intensywnych wahań nastroju, samookaleczają się, wykazują skłonność do niebezpiecznych zachowań ryzykownych i mają problemy w utrzymaniu bardziej trwałych relacji interpersonalnych, których tak bardzo potrzebują. Lidia Cierpiałkowska, Iwona Grzegorzewska, ze Wstępu Jest to publikacja wyjątkowa pod wieloma względami, ale jeden podkreślę szczególnie – przydatność dla praktyki klinicznej. (…) Z książki skorzystają psychologowie kliniczni i psychoterapeuci różnych orientacji teoretycznych, którzy chcą zobaczyć, jak twórczo, biegle i użytecznie można integrować wiedzę empiryczną, teoretyczną i praktyczną. Skorzystają też studenci psychologii, pedagogiki i medycyny, którzy znajdą w mono-grafii nie tylko podstawową uporządkowaną wiedzę na temat diagnozowania zaburzenia osobowości borderline, lecz także przegląd koncepcji jego leczenia. I skorzystają nauczyciele, wychowawcy oraz rodzice, którzy stają często bezradni wobec konsekwencji zaburzeń borderline obserwowanych przez nich w rodzinie czy szkole. prof. Emilia Soroko, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza