Jarema Piekutowski

G.K. Chesterton to pisarz, dziennikarz, najsłynniejszy po kardynale Newmanie angielski konwertyta na katolicyzm, nazywany współczesnym ojcem Kościoła i jednym z najgłębszych myślicieli, jacy kiedykolwiek istnieli. W swoich błyskotliwych książkach i esejach w mistrzowski sposób bronił chrześcijańskiej ortodoksji, zdrowego rozsądku, piękna i rodziny przed modnymi trendami i ideologiami współczesnego świata. Lektura jego pism przyczyniła się do nawrócenia wielu innych, zarówno sławnych, jak i mniej znanych. Papież Pius XI w depeszy kondolencyjnej nazwał go „oddanym synem Kościoła świętego i obrońcą wiary”. Obecnie trwają przygotowania do wszczęcia jego procesu beatyfikacyjnego. Życie Chestertona może się wydać na pierwszy rzut oka mało interesujące – brak w nim wszak skandali, ekscesów, morderstw, narkotyków i niebezpiecznych morderstw. Jednak, jeśli mu się bliżej przyjrzeć, jak tego dokonał autor tej biografii, odnaleźć w nim można i wielką podróż, i wielką bitwę, i wielki romans. Z kart tej książki jawi się Chesterton jako postać naprawdę niezwykła, pełna życia, radości i miłości. W szeregu fabularyzowanych epizodów poznajemy niesamowitą osobowość tego apostoła zdrowego rozsądku, jego dojrzewanie i odnajdywanie powołania, perypetie uczuciowe, ewolucję ideową, przyjaźnie i postawę wobec świata. A wszystko to ujęte w doskonałą, literacką formę, której nie powstydziłby się sam bohater tej biografii. To naprawdę znakomicie napisana opowieść, dzięki której możemy zachwycić się Chestertonem nie tylko jako genialnym myślicielem i pisarzem, ale także jako barwnym, oryginalnym i autentycznym człowiekiem.

Zapis fascynującej rozmowy z jedną z najwybitniejszych postaci polskiej sceny politycznej po 1989 r. Rozmowa Jaremy Piekutowskiego z Ludwikiem Dornem to zderzenie dwóch pokoleń – pokolenia kombatantów opozycji i twórców III RP, reprezentowanego przez Dorna, i pokolenia obecnych czterdziestolatków, nie zawsze zadowolonego z tego, jaki los zgotowali im starsi. Dorn zastanawia się nad tym, w jakim miejscu jest obecnie Polska, jak do tego miejsca doszliśmy i dokąd zmierzamy. Nie przebierając w słowach, krytykuje zarówno PiS, jak i poprzednią ekipę. Mówi językiem barwnym, erudycyjnym, i jednocześnie dosadnym. Wywiad nie dotyczy jednak przede wszystkim przepychanek politycznych, a systemowego spojrzenia na funkcjonowanie państwa: od sądownictwa przez edukację do polityki zagranicznej. Ludwik Dorn przypomina też, że jest socjologiem – książka przedstawia jego głębokie analizy polskiego społeczeństwa i przemian na świecie, także w obliczu możliwego kryzysu klimatycznego

Jest rok 2020 – i jesteśmy w miejscu, którego się nie spodziewaliśmy. W świecie baniek społecznych, rosnącej polaryzacji, szalejącej pandemii i kryzysu rozumu. Zamiast wyzwolonego, zdrowego życia erotycznego mamy seksualną recesję – kochamy się i wiążemy coraz rzadziej. Zamiast liderów społecznych w postaci naukowców – mamy rosnącą popularność teorii spiskowych i irracjonalnych wyjaśnień. Zamiast oświeconego przywództwa – coraz bliżej do władzy algorytmów. Wreszcie zamiast dojrzałej i spójnej Polski wolnych obywateli mamy zatomizowane społeczeństwo gromadzące się w nowych, internetowych plemionach. Mówi się o kryzysie męskości, ale i kobietom nie żyje się łatwiej w tym nowym, dziwnym świecie. CO MOGŁO PÓJŚĆ NIE TAK?