Olga Tokarczuk

Książka uznana przez „Guardiana” za jedną z najważniejszych powieści XXI wieku. Thriller moralny z kryminalną zagadką. Na podstawie powieści powstał film pt. Pokot w reżyserii Agnieszki Holland. To wspaniała mieszanka thrillera, komedii i rozprawy politycznej, napisana przez kobietę, która łączy w sobie niezwykły intelekt i anarchistyczną wrażliwość”. „The Guardian” „Intryga kryminalna jest tylko pretekstem. Tokarczuk opisuje niezdolność współczesnego człowieka do życia w harmonii ze światem nawet w najmniejszym i najbardziej odległym zakątku planety, który na dodatek ma wszystko, by być oazą spokoju”. „La Repubblica” „Tak poszerzająca horyzonty, nieskrępowana literatura to mile widziana i skuteczna odtrutka na czasy, w których intelektualna pycha człowieka często zubaża jego rozumienie natury i miejsca, jakie sobie w niej przypisuje”. „Morgenbladet” „Świat widziany oczami pań wariatek to miejsce zaczarowane, ale konsekwentnie trute, niszczone i grabione przez samozwańczych panów i władców. Ktoś musi stawić im opór”. Kazimiera Szczuka

Historia sumeryjskiej bogini wojny i miłości Inanny, zstępującej do podziemnej krainy umarłych, by po kilku dniach powrócić do świata żywych, jest jednym z najstarszych mitów ludzkości, którego echa odbijają się w świętych tekstach Babilonu, Grecji czy chrześcijaństwa. Olga Tokarczuk dwukrotnie próbowała opowiedzieć ją na nowo – najpierw w powieści Anna In w grobowcach świata, a później w libretcie do opery Ahat ili. Siostra bogów Aleksandra Nowaka. Odnalazła w niej uniwersalną opowieść o Bogini i odkryła, że jej zrozumienie pozwala zapanować nad lękiem przed śmiercią, a tym samym osiągnąć nieśmiertelność. Tekstowi libretta Olgi Tokarczuk towarzyszy erudycyjny, bogato ilustrowany komentarz Zbigniewa Mikołejki, objaśniający wędrówkę mitologicznych motywów w czasie i przestrzeni. Wspólnie – pisarka noblistka i wybitny religioznawca – w akcie literackiej i filozoficznej archeologii docierają do najgłębszych pokładów niezmiennych ludzkich wyobrażeń, lęków i pragnień. Jestem głęboko przekonana, że poprzez Inannę mamy możliwość w najmniej zapośredniczony sposób dotknąć ogromnej, zamierzchłej, zapomnianej i właściwie niemożliwej do odtworzenia mitologii Bogini i że jej mit sięga czasów sprzed wielkiej politycznej, społecznej i religijnej rewolucji, której efektem było powstanie patriarchalnych społeczeństw ludzkich. Olga Tokarczuk Uniwersalizm ów ma u podstawy objawienie najgłębszych prawd o pospólnej, powszechnej i wciąż jednak niezmiennej, przynajmniej w jej zasadniczych zrębach, kondycji ludzkiej, jej troskach i trwogach, jej przepastnych, nierozstrzygalnych dramatach, jej pustoszeniu przez nicość. Zbigniew Mikołejko

Jedna z najgłośniejszych i najpoczytniejszych powieści Olgi Tokarczuk, przełożona na trzydzieści języków. Prawiek – wieś w centralnej Polsce – skupia losy pokoleń kilku rodzin, codzienność przeplata tu się z niezwykłością, rzeczywistość z mitem. „Zmysłowa, poetycka, eksplodująca liryzmem. Krajobrazy duszy przenikają się ze światem przyrody, pokazując, że na życie nie można patrzeć z jednej tylko perspektywy”. „EL MUNDO” „Jej świat jest magiczny, to niewyczerpany, nierozplątywalny splot narodzin i śmierci, w którym wszystko – od tajemniczych, podziemnych ruchów grzybni, przez człowieka, którego los prowadzi ku cierpieniu i upadkowi, aż po Boga, który w niebie rozmyśla nad swoją samotnością – w niewyjaśniony sposób łączy się w całość”. MICHEL EKMAN, „SVENSKA DAGBLADET” „Ta książka jest metaforą świata, sporem filozoficznym o różne interpretacje rzeczywistości”. KINGA DUNIN

Debiutancka powieść laureatki Międzynarodowej Nagrody Bookera Przeszło 25 lat po premierze ponownie w księgarniach Tak swoją literacką podróż zaczynała Olga Tokarczuk Francja, rok 1685. Król Słońce ustanawia katolicyzm jedynym legalnym wyznaniem. Grupy hugenotów przemierzają kraj, by dotrzeć na północ, gdzie mają nadzieję znaleźć nową ojczyznę. Z okien karety banitom przygląda się grupa nietypowych podróżnych, zmierzających na południe. Porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika, Markiz parający się alchemią, twardo stąpający po ziemi bogacz de Berle oraz Gauche — niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem. Każde z nich opuściło Paryż z innego powodu. Ta podróż, momentami wręcz awanturnicza, może odmienić nie tylko ich losy, ale również dzieje całej ludzkości. Oto w Pirenejach, ku którym zmierzają, w trudno dostępnym górskim wąwozie, w murach małego klasztoru od wieków ukryta jest Księga. Teraz ma szansę zaważyć na przyszłości świata. Tylko czy świat jest gotowy na to, by Księga została odnaleziona? Młodzieńcza powieść, napisana 30 lat temu, jest prawdziwą kopalnią motywów, które Olga Tokarczuk rozwijała w swoich kolejnych utworach, zdobywając przy tym międzynarodowe uznanie i uwielbienie czytelników.

Świat staje się coraz bardziej bizarny Najnowszy zbiór opowiadań Olgi Tokarczuk Zaskakujące i nieprzewidywalne opowiadania, dzięki którym inaczej spojrzymy na otaczającą nas rzeczywistość Pochodzące z języka francuskiego słowo „bizarre” znaczy: dziwny, zmienny, ale też śmieszny i niezwykły. Taka właśnie – zadziwiająca i wymykająca się wszelkim kategoriom – jest najnowsza książka Olgi Tokarczuk. Dziesięć opowiadań. Każde z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, odległa Azja i miejsca wyimaginowane. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono pochodzi? Czy dziwność jest cechą świata, czy może jest w nas? Zmienny rytm opowiadań sprawia, że czytelnik ani przez chwilę nie może być pewny tego, co wydarzy się na kolejnej stronie. Olga Tokarczuk wytrąca nas ze strefy komfortu, wskazując, że świat staje się coraz bardziej niepojęty. Obecne w opowiadaniach elementy groteski, czarnego humoru, fantastyki i grozy unaoczniają, że w naszej rzeczywistości nic nie jest takim, jakim się wydaje. Olga Tokarczuk – jedna z najbardziej cenionych na świecie i najczęściej nagradzanych polskich pisarek. Jej książki zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków. Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Literacką Nike: za powieści Bieguni i Księgi Jakubowe. Otrzymała również m.in. Paszport „Polityki”, Nagrodę im. Kościelskich, Brücke Berlin-Preis, słoweńską nagrodę Vilenica, Uznamską Nagrodę Literacką, Międzynarodową Nagrodę Literacką Domu Kultury i Teatru Miejskiego w Sztokholmie, nominację do grona finalistów International IMPAC Dublin Literary Award oraz nominację do The Man Booker International Prize 2018 za powieść Flights (Bieguni). Mieszka we Wrocławiu.

Literacka, imaginacyjna oda do pogranicza, nie tylko geograficznego, fizycznego, ale w najszerszym rozumieniu tego pojęcia... Jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści Olgi Tokarczuk. „W tej mieszance pięknych, uderzających obrazów odnajdziemy portret wyjątkowego miejsca, w którym skupiają się rozmaite kultury, jednostkowe losy i osobne punkty widzenia”. Z UZASADNIENIA WERDYKTU NOBLOWSKIEGO KRÓLEWSKIEJ SZWEDZKIEJ AKADEMII NAUK „Olga Tokarczuk udowadnia, że granice są po to, by je przesuwać. Nienaturalne przeszkody, takie jak ograniczenia literackiego gatunku czy społeczne konwenanse, wymazuje bez zawahania, by móc naszkicować swoim piórem świat ze wszech miar zachwycający, nietuzinkowy, inny od wszystkich”. „LE MONDE” „Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie...” PIOTR ŚLIWIŃSKI

Najgłośniejszy i najszerzej komentowany tom opowiadań ostatnich dekad. Bogactwo tematów i maestria krótkiej formy. Za zasłoną codzienności autorka dostrzega zawsze coś, co burzy porządek i wyrywa z rutyny. „Charakterystyczny dla pisarstwa Tokarczuk powab: połączenie zwięzłości i baśniowości, precyzji szczegółu i poetyckości, lekkości i ciężaru”. ILMA RAKUSA, „NEUE ZÜRCHER ZEITUNG” „Olga Tokarczuk reprezentuje sobą tak wiele. Szerokie horyzonty, filozoficzna głębia, polityczne zaangażowanie, intelektualna dociekliwość, a nade wszystko wspaniałe pióro”. KAREN SYBERG, „INFORMATION” „Piękna, polifoniczna opowieść, od której trudno się oderwać”. KAROL MALISZEWSKI

Trzy historie, trzy sposoby oswajania śmierci w jednej z najbardziej poruszających powieści Olgi Tokarczuk. „Tokarczuk ożywia zapomniane, porzucone miejsca, opowiadając historie trzech życiowych wojowniczek samotnie kreujących własne losy”. „FRANKFURTER RUNDSCHAU” „Pisarka wpuszcza nieco światła do świata wypełnionego ciemnością. W mistrzowski sposób buduje wielowarstwowe opowieści, w których przywraca sens temu, co pozornie beznadziejne, na zawsze stracone”. „THE GUARDIAN” „Mimo że to najbardziej mroczna, gorzka i przejmująca książka Tokarczuk, a zdania bohaterów opowiadających o śmierci łamią się, kawałkują, osuwają w milczenie, to jednak czytelnik wie, o czym mówią i co się za tą pustką kryje”. RYSZARD KOZIOŁEK

Powieść Olgi Tokarczuk „Profesor Andrews w Warszawie. Wyspa” Oko w oko z niespodziewanym. Dwie historie ludzi, którzy przestali być pewni tego, co dzieje się wokół nich, kim są. Ich świat w jednej chwili wywrócił się do góry nogami. Olga Tokarczuk - ceniona na świecie i wielokrotnie nagradzana polska pisarka. Jej książki zostały przetłumaczone na ponad trzydzieści języków. Za wydanie Biegunów w języku angielskim otrzymała wraz z tłumaczką Jennifer Croft Międzynarodową Nagrodę Bookera 2018, uznawaną za jedną z najważniejszych literackich wyróżnień obok Nobla. Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Literacką Nike za powieści Bieguni (2008) i Księgi Jakubowe (2015). Wśród niezwykle wielu prestiżowych nagród, które jej przyznano, znajdują się m.in. niemiecka nagroda dla książek z Europy Środkowej i Wschodniej Brücke Berlin-Preis, słoweńska Nagroda Literacka Europy Środkowej Vilenica oraz Międzynarodowa Nagroda Literacka Kulturhuset Stadsteatern w Sztokholmie - wyróżnienie dla książek przetłumaczonych na język szwedzki.

Pan wyrazisty Olga Tokarczuk Twarz Pana Wyrazistego natychmiast zapada w pamięć. Jest rozpoznawany błyskawicznie – wystarczy, że pojawi się na ulicy i wszyscy z daleka się do niego uśmiechają. Kiedyś zagrał nawet w reklamie – gratulowano mu sukcesu i chwalono, że jego twarz tak dobrze sprzedała produkt. Pan Wyrazisty bardzo podoba się sam sobie. Kupił supertelefon i z upodobaniem robi tysiące selfie. Jego niepoliczalne wizerunki wędrują po sieci. Pewnego dnia staje jednak przed lustrem i z przerażeniem zauważa, że jego rysy się zatarły, a twarz stała się rozmytą plamą. Z każdym kolejnym zdjęciem blednie wyrazistość Pana Wyrazistego. Czy Pan Wyrazisty odzyska swój utracony skarb – nieskazitelnie piękną twarz? Czy ci, których spotka w mrocznych zakamarkach dzielnicy na przedmieściu pomogą mu znaleźć rozwiązanie? Czy świat będzie na powrót go podziwiał, a on sam będzie znowu dla siebie jedyny i wyjątkowy? W swojej nowej opowieści Olga Tokarczuk i Joanna Concejo (znane jako współautorki „Zgubionej duszy”, wyd. Format 2017) zabierają nas w fikcyjny świat, do złudzenia przypominający czasy, w których przypadło nam żyć – z rozbuchanym „ja”, natręctwem autoprezentacji, kultem młodości, imperatywem szczęścia i obsesją lansu. Czy wyjdziemy z tego świata cało?

In The Books of Jacob, Tokarczuk traverses the Hapsburg and Ottoman Empires and the Polish-Lithuanian Commonwealth in search of Jacob Frank, a highly controversial historical figure from the eighteenth century and the leader of a mysterious, heretical Jewish splinter group that converted at different times to both Islam and Catholicism.

Świat staje się coraz bardziej bizarny Najnowszy zbiór opowiadań Olgi Tokarczuk Zaskakujące i nieprzewidywalne opowiadania, dzięki którym inaczej spojrzymy na otaczającą nas rzeczywistość Pochodzące z języka francuskiego słowo „bizarre” znaczy: dziwny, zmienny, ale też śmieszny i niezwykły. Taka właśnie – zadziwiająca i wymykająca się wszelkim kategoriom – jest najnowsza książka Olgi Tokarczuk. Dziesięć opowiadań. Każde z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, odległa Azja i miejsca wyimaginowane. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono pochodzi? Czy dziwność jest cechą świata, czy może jest w nas? Zmienny rytm opowiadań sprawia, że czytelnik ani przez chwilę nie może być pewny tego, co wydarzy się na kolejnej stronie. Olga Tokarczuk wytrąca nas ze strefy komfortu, wskazując, że świat staje się coraz bardziej niepojęty. Obecne w opowiadaniach elementy groteski, czarnego humoru, fantastyki i grozy unaoczniają, że w naszej rzeczywistości nic nie jest takim, jakim się wydaje. Olga Tokarczuk – jedna z najbardziej cenionych na świecie i najczęściej nagradzanych polskich pisarek. Jej książki zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków. Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Literacką Nike: za powieści Bieguni i Księgi Jakubowe. Otrzymała również m.in. Paszport „Polityki”, Nagrodę im. Kościelskich, Brücke Berlin-Preis, słoweńską nagrodę Vilenica, Uznamską Nagrodę Literacką, Międzynarodową Nagrodę Literacką Domu Kultury i Teatru Miejskiego w Sztokholmie, nominację do grona finalistów International IMPAC Dublin Literary Award oraz nominację do The Man Booker International Prize 2018 za powieść Flights (Bieguni). Mieszka we Wrocławiu. W najnowszym zbiorze opowieści Olgi Tokarczuk, czytelnik znajdzie dziesięć niezależnych historii, które rzucają nowe spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość. Każda z nich umiejscowiona jest w innej przestrzeni czasu i miejsca, od historycznego Wołynia w epoce potopu szwedzkiego, przez współczesną Szwajcarię, aż po odległą Azję i stworzone przez autorkę wyimaginowane światy. Opowieści te są nieprzewidywalne i zadziwiające, a ich zmienny rytm sprawia, że czytelnik nie może być pewny tego, co nastąpi na następnej stronie. Tokarczuk, mająca na swoim koncie wiele prestiżowych nagród literackich, wykorzystuje w swojej twórczości elementy groteski, czarnego humoru, fantastyki i grozy, aby ukazać, że rzeczywistość nie zawsze jest taka, jaką się wydaje. Autorka przedstawia świat jako miejsce coraz bardziej bizarny i niepojęty, zmuszając czytelnika do pytania: czy dziwność jest cechą świata, czy może jest cechą nas samych? Książka Tokarczuk, za którą zdobyła wiele znaczących nagród, w tym dwukrotnie Nagrodę Literacką Nike, została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków, potwierdzając jej pozycję jako jednej z najbardziej cenionych na świecie polskich pisarek. Ta niezwykła kolekcja opowieści jest kolejnym dowodem na jej niezrównaną umiejętność tworzenia historii, które zmuszają czytelników do myślenia i zastanawiania się nad naturą rzeczywistości.

Debiutancka powieść laureatki Międzynarodowej Nagrody Bookera Przeszło 25 lat po premierze ponownie w księgarniach Tak swoją literacką podróż zaczynała Olga Tokarczuk Francja, rok 1685. Król Słońce ustanawia katolicyzm jedynym legalnym wyznaniem. Grupy hugenotów przemierzają kraj, by dotrzeć na północ, gdzie mają nadzieję znaleźć nową ojczyznę. Z okien karety banitom przygląda się grupa nietypowych podróżnych, zmierzających na południe. Porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika, Markiz parający się alchemią, twardo stąpający po ziemi bogacz de Berle oraz Gauche — niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem. Każde z nich opuściło Paryż z innego powodu. Ta podróż, momentami wręcz awanturnicza, może odmienić nie tylko ich losy, ale również dzieje całej ludzkości. Oto w Pirenejach, ku którym zmierzają, w trudno dostępnym górskim wąwozie, w murach małego klasztoru od wieków ukryta jest Księga. Teraz ma szansę zaważyć na przyszłości świata. Tylko czy świat jest gotowy na to, by Księga została odnaleziona? Młodzieńcza powieść, napisana 30 lat temu, jest prawdziwą kopalnią motywów, które Olga Tokarczuk rozwijała w swoich kolejnych utworach, zdobywając przy tym międzynarodowe uznanie i uwielbienie czytelników. Książka ta jest fascynującym przykładem twórczości Olgi Tokarczuk, która już od początku swojej literackiej kariery pokazywała niezwykłą zdolność do tworzenia złożonych, wielowątkowych historii. Pomimo upływu lat, ta powieść nadal zaskakuje swoją świeżością i głębią. Opowieść o eternej podróży grupy nietypowych podróżników przez XVII-wieczną Francję staje się przede wszystkim medytacją na temat prawdy, wiary i poszukiwania miejsca w świecie. Jasne jest, że Tokarczuk od samego początku swojej kariery miała wyjątkowe oko na detale, a także wyjątkową zdolność do tworzenia złożonych, wielowarstwowych postaci. Weronika, Markiz, de Berle i Gauche to postacie o wiele bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Każde z nich ma swoją historię, swoje sekrety i swoją rolę do odegrania w tej wielkiej grze, której stawką jest nic innego, jak przyszłość świata. Tajemnicza Księga, do której zmierzają bohaterowie, to prawdziwy mcguffin - obiekt, którego poszukiwanie jest dla nich tak samo ważne, jak ostateczne odkrycie jego prawdziwej natury. To, co z niej wynika, ma potencjał odmienić nie tylko ich losy, ale również wpłynąć na przyszłe losy całej ludzkości. Ta debiutancka powieść Tokarczuk to pozycja obowiązkowa dla wszystkich jej wielbicieli i dla tych, którzy dopiero odkrywają jej twórczość. To prawdziwa literacka podróż, która na długo zostaje w pamięci czytelnika, a jej motywy i postacie pozostają z nami na długo po tym, jak odłożymy książkę na półkę.

Świat niepokojącej wyobraźni Olgi Tokarczuk. Trzy mistrzowskie opowiadania, uznawane za kwintesencję krótkiej formy w twórczości noblistki. „Kiedy zamykają się drzwi szafy, milkną wszelkie fałszywe ideologie, pauzuje rzeczywistość. Kto zamyka się w szafie, ucieka od brutalnego życia wypranego z sensu i fantazji. Tokarczuk tropi światy nie z tego świata, ocala je w opowieściach, w których pozwala nam na chwilę zamieszkać”. „FRANKFURTER ALLGEMEINE ZEITUNG” „Książki Olgi Tokarczuk dowodzą, że tak zwaną rzeczywistość trzeba szturchnąć – pokazać z innej strony lub opatrzyć znakiem zapytania – żeby ujawniła nam się w całej swej złożoności”. „SVENSKA DAGBLADET”

Ta książka stworzyła Lalkę na nowo Olga Tokarczuk zaprasza bohaterów powieści Prusa na prywatną rozmowę. Słucha ich z uwagą i empatią, ale też niepokojem. Ich fascynujące historie niejednokrotnie rymują się z opowieściami naszej współczesności, a oni sami okazują się zaskakująco do nas podobni. „Tokarczuk po swojemu komentuje naszą najlepszą powieść po to, by mówić o sobie i wypowiedzieć swoje pisarskie credo”. Dariusz Nowacki „Gazeta Wyborcza” „W eseistycznym tomie Lalka i perła Tokarczuk przeprowadza fascynującą analizę w duchu jungowskim i składa wspaniały hołd polskiemu klasykowi”. „Die Zeit

Książka Olgi Tokarczuk "Empuzjon" Najnowsza powieść Olgi Tokarczuk – pierwsza po otrzymaniu Literackiej Nagrody Nobla! Najciekawsze pozostaje zawsze w cieniu, w tym, co niewidoczne. Empuzjon Doskonała powieść Olgi Tokarczuk „Empuzjon” jest pierwszym utworem literackim wydanym po otrzymaniu przez autorkę najwyższego wyróżnienia, którym była Literacka Nagroda Nobla. Ta udana publikacja po bardzo długiej przerwie, z pewnością mile zaskoczy fanów Tokarczuk. Powieść pod przedziwnym tytułem Empuzjon przedstawia uniwersalne prawdy o otaczającym człowieka świecie. Akcja toczy się we wczesnych latach XX wieku w uzdrowisku na Dolnym Śląsku. Olga Tokarczuk opisuje głównego bohatera Mieczysława Wojnicza, który zmaga się z wyrokiem śmierci- gruźlicą płuc. Empuzjon – niezwykle koleje losy pensjonariuszy uzdrowiska Görbersdorf Postać młodego studenta Wojnicza jest zestawiona z charakterystyką innych pensjonariuszy uzdrowiska Görbersdorf. To specjalistyczne sanatorium, w którym leczy się schorzenia „piersiowe i gardlane”. Trafiają do niego interesujące persony. Powieść przeradza się w kryminał z dreszczykiem, gdy do uzdrowiska docierają niepokojące wieści o nadchodzącej I wojnie światowej. Ale to zagrożenie nie jest jedynym problemem, z jakim muszą zmierzyć się bohaterowie tej książki. Tajemnice góry i prawda o samym sobie Prywatne śledztwo Wojnicza zmierza do tego, aby znaleźć odpowiedz na pytanie, kim tak naprawdę jest główny bohater i jakie są jego koleje losu. Oprócz pytań egzystencjonalnych, pojawiają się także tajemnicze wydarzenia w górach i poczucie zbliżającego się zagrożenia. Powieść podejmuje temat niewidzialnych sił, które czyhają na głównych bohaterów. Czy w Empuzjon da się przewidzieć zakończenie? Z pewnością nie! Olga Tokarczuk po raz kolejny daje dowód swojego kunsztu literackiego. Najczęściej zadawane pytania (FAQ):Za co Olga Tokarczuk dostała nagrodę Nobla?Olga Tokarczuk otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w roku 2018 za "wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją przedstawia przekraczanie granic jako formę życia".Które książki Olgi Tokarczuk warto przeczytać?Warto przeczytać takie książki Olgi Tokarczuk jak: "Prawiek i inne czasy", "Dom dzienny, dom nocny", "Bieguni", "Księgi Jakubowe" oraz "Opowiadania bizarne".Z czego zasłynęła Olga Tokarczuk?Olga Tokarczuk zasłynęła jako polska pisarka i laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Jej twórczość charakteryzuje się unikalnym stylem, bogatą wyobraźnią, a także głębokim zrozumieniem kultury i historii. Jest autorką wielu powieści, które zdobyły międzynarodowe uznanie i wiele prestiżowych nagród.{"@context": "https://schema.org", "@type": "FAQPage", "mainEntity": [{"@type": "Question", "name": "Za co Olga Tokarczuk dostała nagrodę Nobla?", "acceptedAnswer":{"@type": "Answer", "text": "Olga Tokarczuk otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w roku 2018 za \"wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją przedstawia przekraczanie granic jako formę życia\"."}},{"@type": "Question", "name": "Które książki Olgi Tokarczuk warto przeczytać?", "acceptedAnswer":{"@type": "Answer", "text": "Warto przeczytać takie książki Olgi Tokarczuk jak: \"Prawiek i inne czasy\", \"Dom dzienny, dom nocny\", \"Bieguni\", \"Księgi Jakubowe\" oraz \"Opowiadania bizarne\"."}},{"@type": "Question", "name": "Z czego zasłynęła Olga Tokarczuk?", "acceptedAnswer":{"@type": "Answer", "text": "Olga Tokarczuk zasłynęła jako polska pisarka i laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Jej twórczość charakteryzuje się unikalnym stylem, bogatą wyobraźnią, a także głębokim zrozumieniem kultury i historii. Jest autorką wielu powieści, które zdobyły międzynarodowe uznanie i wiele prestiżowych nagród."}}]} Empuzjon - zaskakujący thriller mistyczny Olga Tokarczuk, tworząc ""Empuzjon"", przekracza granice gatunkowe, sprawiając, że powieść staje się zaskakującym thrillerem mistycznym. Słowo ""Empuzjon"" w tytule, zaczerpnięte z języka starożytnych Greków, oznacza złośliwego ducha, który wprowadza chaos i zamęt. To daje wskazówkę, że w utworze mamy do czynienia z niewidzialnymi siłami, które nieuchronnie wpływają na losy bohaterów. Zło, które czai się w cieniu Choroba gruźlica, z którą zmaga się główny bohater, Mieczysław Wojnicz, jest symbolem zła, które czai się w cieniu, ale też metaforą walki człowieka z przeciwnościami losu. Wojnicz, młody student, próbujący zrozumieć siebie i swoje miejsce w świecie, jest postacią, z którą łatwo się zidentyfikować. Jego prywatne śledztwo, które prowadzi m.in. na tajemnicze góry, jest dla niego próbą zrozumienia prawdy o sobie. Niewidzialne siły czyhają na bohaterów Ale to nie tylko choroba jest zagrożeniem. Tajemnicze wydarzenia, które mają miejsce w górach, tylko potęgują poczucie niebezpieczeństwa. Powieść ""Empuzjon"" podejmuje temat niewidzialnych sił, które czyhają na bohaterów. Obecność tytułowego Empuzjona, ducha chaosu, jest wyraźnie odczuwalna, choć nie jest nigdy bezpośrednio pokazana. To on jest odpowiedzialny za tajemnicze wydarzenia, które wprowadzają zamęt w spokojny porządek sanatorium. Powieść Olgi Tokarczuk to nie tylko opowieść o zmagań z chorobą i poszukiwaniu prawdy o sobie. To też brawurowo napisany kryminał, pełen tajemnic i niewiadomych, który zaskakuje i intryguje do ostatniej strony. ""Empuzjon"" to dowód na to, że Olga Tokarczuk nieprzerwanie rozwija swój literacki kunszt, a każda jej powieść to nowe doświadczenie dla czytelnika.

Debiutancka powieść laureatki Międzynarodowej Nagrody Bookera Przeszło 25 lat po premierze ponownie w księgarniach Tak swoją literacką podróż zaczynała Olga Tokarczuk Francja, rok 1685. Król Słońce ustanawia katolicyzm jedynym legalnym wyznaniem. Grupy hugenotów przemierzają kraj, by dotrzeć na północ, gdzie mają nadzieję znaleźć nową ojczyznę. Z okien karety banitom przygląda się grupa nietypowych podróżnych, zmierzających na południe. Porzucona przez narzeczonego kurtyzana Weronika, Markiz parający się alchemią, twardo stąpający po ziemi bogacz de Berle oraz Gauche — niemy woźnica z nieodstępującym go żółtym psem. Każde z nich opuściło Paryż z innego powodu. Ta podróż, momentami wręcz awanturnicza, może odmienić nie tylko ich losy, ale również dzieje całej ludzkości. Oto w Pirenejach, ku którym zmierzają, w trudno dostępnym górskim wąwozie, w murach małego klasztoru od wieków ukryta jest Księga. Teraz ma szansę zaważyć na przyszłości świata. Tylko czy świat jest gotowy na to, by Księga została odnaleziona? Młodzieńcza powieść, napisana 30 lat temu, jest prawdziwą kopalnią motywów, które Olga Tokarczuk rozwijała w swoich kolejnych utworach, zdobywając przy tym międzynarodowe uznanie i uwielbienie czytelników. Książka ta jest fascynującym przykładem twórczości Olgi Tokarczuk, która już od początku swojej literackiej kariery pokazywała niezwykłą zdolność do tworzenia złożonych, wielowątkowych historii. Pomimo upływu lat, ta powieść nadal zaskakuje swoją świeżością i głębią. Opowieść o eternej podróży grupy nietypowych podróżników przez XVII-wieczną Francję staje się przede wszystkim medytacją na temat prawdy, wiary i poszukiwania miejsca w świecie. Jasne jest, że Tokarczuk od samego początku swojej kariery miała wyjątkowe oko na detale, a także wyjątkową zdolność do tworzenia złożonych, wielowarstwowych postaci. Weronika, Markiz, de Berle i Gauche to postacie o wiele bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Każde z nich ma swoją historię, swoje sekrety i swoją rolę do odegrania w tej wielkiej grze, której stawką jest nic innego, jak przyszłość świata. Tajemnicza Księga, do której zmierzają bohaterowie, to prawdziwy mcguffin - obiekt, którego poszukiwanie jest dla nich tak samo ważne, jak ostateczne odkrycie jego prawdziwej natury. To, co z niej wynika, ma potencjał odmienić nie tylko ich losy, ale również wpłynąć na przyszłe losy całej ludzkości. Ta debiutancka powieść Tokarczuk to pozycja obowiązkowa dla wszystkich jej wielbicieli i dla tych, którzy dopiero odkrywają jej twórczość. To prawdziwa literacka podróż, która na długo zostaje w pamięci czytelnika, a jej motywy i postacie pozostają z nami na długo po tym, jak odłożymy książkę na półkę.

Inicjacyjna powieść, dzięki której Olga Tokarczuk zyskała uznanie krytyki i czytelników. Historia piętnastoletniej dziewczyny o zdolnościach mediumicznych, dojrzewającej w Breslau na początku XX wieku. „Nieśpieszna uczta czytelnicza”. JAN ASKELUND, „STAVANGER AFTENBLAD” „Powieść Tokarczuk – dotykająca zagadnienia nieświadomego – staje się opowieścią o dramacie języków, wielości dyskursywnych i epistemologicznych punktów widzenia. Żaden z nich nie jest adekwatny, żaden nie dotyka istoty rzeczy, bo to, co próbują opisać, ma naturę przedjęzykową”. KATARZYNA KANTNER Powieść Olgi Tokarczuk, zatytułowana ""Nieśpieszna uczta czytelnicza"", kontynuuje historię piętnastoletniej dziewczyny o zdolnościach mediumicznych, która dojrzewa w Breslau na początku XX wieku. Główna bohaterka, Hanna, po tragicznej śmierci matki odkrywa swoje niezwykłe zdolności komunikacji z zaświatami. Zaskoczona tym odkryciem, postanawia zgłębić swoje mediumiczne umiejętności i zrozumieć, dlaczego właśnie ona została obdarzona tym darem. Hanna, otoczona przez tajemnicze i niezwykłe zjawiska, staje się świadkiem wielu dramatów językowych. Doświadcza wielości dyskursywnych i epistemologicznych punktów widzenia, które nie są w stanie adekwatnie opisać tego, czego doświadcza. Zauważa, że żaden język nie jest w stanie dokładnie oddać istoty rzeczy, ponieważ to, czego doświadcza, ma naturę przedjęzykową. Hanna, będąc młodą dziewczyną pełną ciekawości, przekracza granice rzeczywistości i wkracza w świat duchów. Odkrywa, że każdy zmarły ma swoją własną historię do opowiedzenia i pragnie znaleźć sposób, aby te historie dotarły do żyjących. Wraz z rozwojem swoich zdolności mediumicznych, Hanna zaczyna przyjmować próby kontaktu od osób z zaświatów, które zanoszą do niej prośby o pomoc w przekazaniu ważnych informacji swoim bliskim. W miarę jak Hanna pogłębia swoje relacje z zaświatami, zaczyna również odkrywać swoje własne korzenie rodziny. Odkrywa rodzinne tajemnice i ukryte historie, które miały wpływ na jej życie. Stopniowo odkrywa, że zdolności mediumiczne, które posiada, odziedziczyła po swojej matce, która również była medium. ""Nieśpieszna uczta czytelnicza"" to opowieść pełna tajemnic, zagadek i emocji. Tokarczuk w mistrzowski sposób przedstawia dojrzewanie młodej dziewczyny, której życie stało się nietypowe i niezwykłe. Książka porusza tematy uniwersalne, takie jak relacje międzyludzkie, poszukiwanie tożsamości, a także granicę między światem żywych a umarłych. Poprzez swoje mediumiczne zdolności, Hanna staje się połącznikiem między tymi dwoma światami, pomagając zarówno żyjącym, jak i zmarłym w znalezieniu spokoju. Jej niezwykła podróż przez czas i przestrzeń skłania czytelnika do refleksji na temat natury rzeczywistości i naszego miejsca w niej. ""Nieśpieszna uczta czytelnicza"" to nie tylko powieść inicjacyjna, ale także głęboka medytacja nad istnieniem i sposobem, w jaki rozumiemy świat.

Literacka, imaginacyjna oda do pogranicza, nie tylko geograficznego, fizycznego, ale w najszerszym rozumieniu tego pojęcia... Jedna z najgłośniejszych i najszerzej komentowanych powieści Olgi Tokarczuk. „W tej mieszance pięknych, uderzających obrazów odnajdziemy portret wyjątkowego miejsca, w którym skupiają się rozmaite kultury, jednostkowe losy i osobne punkty widzenia”. Z UZASADNIENIA WERDYKTU NOBLOWSKIEGO KRÓLEWSKIEJ SZWEDZKIEJ AKADEMII NAUK „Olga Tokarczuk udowadnia, że granice są po to, by je przesuwać. Nienaturalne przeszkody, takie jak ograniczenia literackiego gatunku czy społeczne konwenanse, wymazuje bez zawahania, by móc naszkicować swoim piórem świat ze wszech miar zachwycający, nietuzinkowy, inny od wszystkich”. „LE MONDE” „Tokarczuk czaruje, stwarza z pustki, dopisuje dalsze ciągi do tego, co jej wiadomo. Trudniej mi nazwać tę przedziwną umiejętność przykuwania do lektury. Jej powieść czyta się chciwie i pospiesznie...” PIOTR ŚLIWIŃSKI

Trzy historie, trzy sposoby oswajania śmierci w jednej z najbardziej poruszających powieści Olgi Tokarczuk. „Tokarczuk ożywia zapomniane, porzucone miejsca, opowiadając historie trzech życiowych wojowniczek samotnie kreujących własne losy”. „FRANKFURTER RUNDSCHAU” „Pisarka wpuszcza nieco światła do świata wypełnionego ciemnością. W mistrzowski sposób buduje wielowarstwowe opowieści, w których przywraca sens temu, co pozornie beznadziejne, na zawsze stracone”. „THE GUARDIAN” „Mimo że to najbardziej mroczna, gorzka i przejmująca książka Tokarczuk, a zdania bohaterów opowiadających o śmierci łamią się, kawałkują, osuwają w milczenie, to jednak czytelnik wie, o czym mówią i co się za tą pustką kryje”. RYSZARD KOZIOŁEK

Wyjątkowe zaproszenie za kulisy własnej twórczości – pierwsza książka Olgi Tokarczuk po otrzymaniu Literackiej Nagrody Nobla Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów. Proces żmudnych, ale i fascynujących poszukiwań. Eksplozje wyobraźni. Podążanie za logiką rodzącej się fabuły i za wewnętrznym światem bohaterów, odkrywanie ich motywacji, światopoglądów. Odsłanianie pasjonujących historii, ale też opowieść o lekturach i osobistych doświadczeniach. Wytrwała dążność do tego, by rozumieć nieskończone zróżnicowanie i skomplikowanie świata. Dwanaście wyselekcjonowanych, najważniejszych esejów i wykładów, które składają się na wyjątkowe zaproszenie za kulisy twórczości Olgi Tokarczuk. Teksty kluczowe i premierowe. W tym szeroko komentowana Mowa Noblowska. „Wprowadzona przez Olgę Tokarczuk kategoria «czułości» i koncepcja «czułego narratora» to rewolucyjne idee, które mają wszelkie dane, by sporo namieszać nam w głowach, odwracając – ku dobremu – tradycyjne wektory naszych postaw i dyspozycji działaniowych: czyż czułość nie jest sprzyjaniem temu, co dobre dla bycia (w skali jednostkowej, ale i planetarnej)?” Ryszard Nycz Olga Tokarczuk, po otrzymaniu Literackiej Nagrody Nobla, postanowiła podzielić się z czytelnikami swoim procesem twórczym. Jej pierwsza książka po noblowskim wyróżnieniu, zatytułowana ""Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów"", to niezwykłe zaproszenie za kulisy swojej twórczości. W książce Tokarczuk opisuje żmudne, ale i fascynujące poszukiwania, które prowadziła podczas pisania swoich dzieł. Opowiada o eksplozjach wyobraźni, które towarzyszyły jej w procesie tworzenia fabuł, odkrywaniu wewnętrznego świata bohaterów i odsłanianiu ich motywacji oraz światopoglądów. Przedstawia także pasjonujące historie, które znalazły się w jej książkach, ale również dzieli się swoimi przemyśleniami na temat lektur i osobistych doświadczeń, które wpływały na jej twórczość. W ""Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów"" znalazło się dwanaście wyselekcjonowanych esejów i wykładów, które stanowią niezwykłe zaproszenie do zrozumienia procesu twórczego Olgi Tokarczuk. Jednym z kluczowych tekstów jest szeroko komentowana Mowa Noblowska, w której autorka wprowadza nową kategorię - ""czułość"", oraz koncepcję ""czułego narratora"". Te rewolucyjne idee mają moc odwrócić tradycyjne wektory naszych postaw i dyspozycji działaniowych, skłaniając nas ku dobru - zarówno na poziomie jednostkowym, jak i planetarnym. Ryszard Nycz, w swoim komentarzu do książki, podkreśla, że wprowadzone przez Tokarczuk pojęcie ""czułości"" i ""czułego narratora"" to idee, które mają potencjał przemieszać nasze pojęcie o świecie. Czułość, jako forma wspierania tego, co dobre zarówno dla jednostki, jak i dla planety, staje się kluczowym elementem w jej twórczości. Książka Tokarczuk staje się zatem nie tylko zaproszeniem do poznania procesu twórczego autorki, ale również do refleksji nad własnymi postawami i wartościami. ""Laboratorium powstających tekstów, książek, bohaterów"" to niezwykła podróż za kulisy twórczości Olgi Tokarczuk, która dla wielu czytelników stała się ikoną literacką. Jej słowa i idee przenikają nasze umysły, otwierając nowe horyzonty i zmuszając nas do zastanowienia się nad rzeczywistością, w której żyjemy. To książka, która nie tylko odkrywa tajniki pisania, ale również inspiruje do zmiany naszego spojrzenia na świat.

Opowiadania, w których wyobraźnia sąsiaduje z mitami, a przedmioty znaczą więcej, niż można się spodziewać. Bohaterowie tych historii starają się oswoić otaczającą ich rzeczywistość. Ta jednak ciągle im się wymyka. Wydaje im się złudna, nieprzejrzysta, czasem też nieprawdziwa... "W trzech opowiadaniach z tego tomiku na kilkudziesięciu stronicach otrzymujemy jak w pigułce skoncentrowane najważniejsze tropy twórczości Tokarczuk: kłopoty z tożsamością i kłopoty z istnieniem. Wszystkie opowiadania są wysokiej próby". Mariusz Cieślik, "Polityka" "Utwory pomieszczone w tej szczupłej książce noszą wszelkie znamiona twórczości Tokarczuk: filozoficzność, metaforyczność, paraboliczność, tyle że w stopniu doskonałym, niejako wzorcowym". Maria Jentys, "Sycyna" "Powabne w opowiadaniach z tomu Szafa jest nie to, że autorka kreuje surrealistyczne światy z fantastycznymi bohaterami, ale bardziej to, że delikatnie prowadzi czytelnika za rękę i pozwala mu przebiegać z jednego poziomu rzeczywistości na drugi niemal niezauważenie. A ponieważ każdy poziom łączy się z zupełnie innym punktem widzenia, rzekoma normalność staje się absurdalna, a pozorny absurd naraz wydaje się całkowicie normalny". "Titel"