Menu

Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski (ur. 28 lipca 1812 w Warszawie, zm. 19 marca 1887 w Genewie) – polski pisarz, publicysta, wydawca, historyk, encyklopedysta, działacz społeczny i polityczny, autor z największą liczbą wydanych książek i wierszy w historii literatury polskiej oraz malarz. Pseudonimy literackie: Bogdan Bolesławita, Kaniowa, Dr Omega, Kleofas Fakund Pasternak, JIK, B.B. i inne.
Powieściowa kronika dziejów Polski przedchrześcijańskiej ukazująca proces kształtowania się państwa polskiego i objęcia władzy przez legendarnego Piasta. Z epickim rozmachem autor odtwarza życie codzienne i obyczaje Słowian, nawiązując do staropolskich podań i legend.
Śliczna Anna Konstancja Cosel, żona wysokiego urzędnika na dworze Augusta II Mocnego, zgadza się zostać królewską metresą. Jednak stawa twardy warunek: w przyszłości zostanie żoną monarchy. Anna wiedzie życie pełne przepychu, ciesząc się swym wpływem na króla, lecz z czasem i ona pada ofiarą dworskich intryg oraz zmiennych upodobań… Kto pozostanie wiernie u jej boku, a kto ją porzuci na zawsze?
Tragiczne dzieje małżeństwa Cygana Tumrego i chłopki Motruny. Mimo zawziętej walki o zapewnienie bytu sobie i żonie konsekwentna dyskryminacja dziewczyny przez rodzinę i całą społeczność wiejską doprowadza młodą parę do skrajnej nędzy i samobójstwa Cygana. Do ich klęski przyczynia się także obojętność dworu, którego reprezentantem jest zblazowany dziedzic, zakochany w pięknej Cygance, Azie. Szczęście udaje się znaleźć dopiero córce Tumrych, Marysi... Powieść znakomicie napisana, odznacza się przejmującą wiernością szczegółu oraz realizmem w odmalowaniu obyczaju cygańskiego i chłopskiego.
Klasyka polskiej literatury historycznej. Najsłynniejsza i uznawana za najlepszą powieść Józefa Ignacego Kraszewskiego, który w swojej twórczości chętnie podejmował tematykę historyczną, wypracowując własny model zespalania w atrakcyjnej fabule fikcji i faktów historycznych.
Najpiękniejsze baśnie polskie to jedyna na rynku książka, dzięki której dzieci mają szansę poznać wyjątkowe polskie baśnie. Każdy naród ma swoje własne baśnie, które niosą ponadczasowe prawdy o ludzkiej naturze i o funkcjonowaniu świata. Również i Polska nie jest tutaj wyjątkiem. Piękne, pełne tajemnic i dramatyzmu historie, takie jak Kwiat paproci, Szklana góra czy Sobotnia Góra, są znane w naszym kraju od pokoleń. Uczą o przyjaźni, miłości, poświęceniu, o nagrodzie za dobro i karze za zło. Najpiękniejsze baśnie polskie to bezcenny skarb polskiej kultury, zachęcamy do lektury - by przetrwał jak najdłużej. Piękne, całostronicowe ilustracje z pewnością spodobają się każdemu dziecku. Dzięki trwałej twardej oprawie książka wspaniale się prezentuje. Polecamy!
Stara baśń jest powieścią historyczną należącą do kanonu polskiej literatury dziecięcej i młodzieżowej. W zamierzeniu autora, Józefa Ignacego Kraszewskiego, miała ona stanowić pierwszą część cyklu powieści historycznych obejmujących całe dzieje Polski. Akcja Starej baśni rozgrywa się w IX wieku na ziemiach ówczesnych Polan. Treść nawiązuje do staropolskich podań i legend, przede wszystkim do historii o okrutnym kniaziu Popielu i jego niemieckiej żonie Brunhildzie. Zafascynowani germańskimi wzorami sprawowania władzy absolutnej, Popiel i Brunhilda narzucają zaborcze rządy swoim podwładnym. Wywołuje to bunt kmieci, którzy mężnie stają w obronie wolności i honoru. Pomimo wsparcia Niemców, wezwanych na pomoc przez Popiela i Brunhildę, tryumfują kmiecie. Zdobywają kniaziowski gród i zabijają Popiela, a władza zostaje powierzona prostemu kmieciowi Piastowi. Dzieje wojny domowej splatają się w Starej baśni z innymi legendami o prehistorycznych Polakach, między innymi z wątkiem barwnej historii miłości dzielnego kmiecia Domana do pięknej Dziwy, przeznaczonej do służby bogom. Lektura dla klasy V
Brühl należy do najbardziej cenionych powieści historycznych J. I. Kraszewskiego. W bogatym dorobku literackim pisarza zajmuje szczególne miejsce. Przede wszystkim jako wybitne osiągnięcie artystyczne. Zwarta i przejrzysta kompozycja, znakomita kreacja postaci, intrygujące wątki fabularne, wiarygodnie naszkicowane tło historyczne i obyczajowe – oto najważniejsze zalety omawianego tu utworu. Mimo niepodważalnej samoistnej wartości literackiej Brühl wpisuje się jednak w szerszy kontekst beletrystyczny. Utwór ten stanowi bowiem nieodłączną część tzw. trylogii saskiej, która w sposób barwny i sugestywny opisuje czasy panowania Wettynów. Obydwa te względy – artystyczny oraz ideowy – miały zatem decydujący wpływ na realizację pomysłu kolejnej edycji Brühla, jak i całego – wspomnianego wyżej – „cyklu” powieściowego.
Powieść pt. Z siedmioletniej wojny stanowi ostatnie ogniwo tzw. trylogii saskiej J. I. Kraszewskiego. Podobnie jak we wcześniejszych częściach „cyklu” – Hrabinie Cosel i Brühlu – także i tutaj mamy do czynienia z barwnym i sugestywnym opisem czasów panowania Wettynów. Tym razem autor w pasjonujący sposób opowiada o początkach politycznej rywalizacji między Prusami a Saksonią. Jednakże o literackiej wartości utworu nie decydują tylko: ani klarowny przekaz ideowy, ani też wiarygodnie naszkicowane tło historyczne i obyczajowe. Ostatnia część „trylogii saskiej” uzyskuje pełnię swych epickich walorów przede wszystkim dzięki intrygującym wątkom fabularnym, które przydają jej cech powieści przygodowo-awanturniczej.
Hrabina Cosel należy do najbardziej znanych i najczęściej wydawanych powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. W nadzwyczaj bogatym dorobku literackim pisarza zajmuje z pewnością szczególne miejsce. Przede wszystkim jako wybitne osiągnięcie artystyczne. Ale nie tylko. Wraz z kolejnymi powieściami: Brühlem i Z siedmioletniej wojny stanowi nieodłączną część tzw. trylogii saskiej, która w sposób zajmujący i barwny, a do tego jeszcze niezwykle sugestywny, opisuje czasy panowania Wettynów. Obydwa te względy – artystyczny oraz ideowy – miały zatem decydujący wpływ na realizację pomysłu kolejnej edycji Hrabiny Cosel, jak i całego – wspomnianego wyżej – „cyklu” powieściowego. Nie sądzimy, abyśmy w końcu potrzebowali zapewniać czytelników naszych, iż cała ta historia hrabinej Cosel, we wszystkich zarysach, wypadkach, charakterach, jest jak najściślej prawdziwą. Taką ją nam podały mnogie pamiętniki epoki: Haxthausen, Pöllnitz, Loen i inni. Wyobraźnia nie potrzebowała dodawać prawie nic do tak bogatego materiału, ale go tylko wypełnić. Jest to jedna strona epoki i panowania, które się i nam czuć dało, widziana z Saksonii i z profilu. Król August nie ma w niej pięknej roli, ale ta, jaką mu nadają dzieje, jest ściśle prawdziwą. Wielu szczegółów pełnych charakteru, które by dzieje ścierpiały, powieść znieść nie mogła. (fragment powieści)
Powieściowa kronika dziejów Polski przedchrześcijańskiej ukazująca proces kształtowania się państwa polskiego i objęcia władzy przez legendarnego Piasta. Z epickim rozmachem autor odtwarza życie codzienne i obyczaje Słowian, nawiązując do staropolskich podań i legend.
Wzruszająca i tragiczna historia królewskiej faworyty walczącej o pozycję i szczęście na przenikniętym intrygami drezdeńskim dworze króla Augusta II Mocnego. Powieść znana jest także z adaptacji filmowej Jerzego Antczaka, ze znakomitymi rolami Jadwigi Barańskiej, Mariusza Dmochowskiego, Stanisława Jasiukiewicza. Hrabina Cosel to nie tylko opowieść o kochance Augusta II Mocnego, lecz także o wielkich wydarzeniach historycznych, które kształtowały losy Polski i Europy w XVII i XVIII wieku.