Julian Barnes

Dalszy ciąg Pomówmy szczerze Barnesa. Po dekadzie rozwoju zawodowego w USA Stuart wraca do Londynu i postanawia się spotkać ze swoją byłą żoną Gillian. Lata temu odbił ją Stuartowi jego przyjaciel Oliver. Jednak ich związek chyli się ku ruinie. Stuart podejrzewa więc, że mógłby teraz on odbić byłą żonę.

To opowieść o historyku Grahamie Hendricku, który porzucił żonę Barbarę i związał się z pełną wigoru Anną. W nowym związku jest przeszczęśliwy, dopóki pewnego dnia nie odkrywa, że jego nowa wybranka grała w wątpliwej jakości filmach. Graham zaczyna tropić jej przeszłość, szuka w książek dedykacji od byłych kochanków, chadza do kin, oglądając tanie filmy, w których się pojawiała. Niby nie wini jej za przeszłość, ale historia zawsze była dla niego ważna…

„Moglibyśmy zacząć od pocisku i pistoletu, z którego został wystrzelony. To zwykle działa: solidna zasada teatru mówi, że jeśli pokażesz pistolet w pierwszym akcie, w ostatnim z pewnością padnie z niego strzał. Lecz jaki pistolet i jaki pocisk? W tamtych czasach było ich tak wiele.” „Lub też możemy zacząć, prozaicznie, od płaszcza. Czy nieuczciwym jest zaczynać od płaszcza, a nie od człowieka, który w nim jest? Lecz płaszcz, a raczej jego przedstawienie, to obraz tego, jak dzisiaj go pamiętamy, jeśli pamiętamy go w ogóle. Co czułby w tej sytuacji? Ulgę, rozbawienie, lekką urazę? To zależy od tego jak, z dystansu, odczytujemy jego postać.” Latem 1885 roku trzech Francuzów przyjechało do Londynu na kilkudniowe zakupy. Jeden z nich był księciem, jeden hrabią, a trzeci zwykłym człowiekiem o włoskim nazwisku, który cztery lata wcześniej został bohaterem jednego z najbardziej znanych portretów Johna Singera Sargenta. Zwykłym człowiekiem był Samuel Pozzi, lekarz dobrego towarzystwa, pionier ginekologii i wolnomyśliciel – racjonalny naukowiec z niezwykle skomplikowanym życiem osobistym. Życie Pozziego toczyło się na tle paryskiej Belle Epoque. Piękny wiek przepychu i przyjemności często ukazywał swoją brzydką stronę: histeryczną, narcystyczną, dekadencką i pełną przemocy, czas szerzących się uprzedzeń i ideologii krwi i ziemi, który miał w sobie więcej podobieństw do naszego wieku, niż możemy to sobie wyobrazić. "Mężczyzna w czerwonym płaszczu" jest świeżym, a jednocześnie oryginalnym portretem Belle Epoque – jej bohaterów i łajdaków, pisarzy, artystów i myślicieli – i życia człowieka, który wyprzedzał swój czas. Błyskotliwa, zaskakująca i poprzedzona głębokimi badaniami nowa książka Juliana Barnesa oświetla owocną i długotrwałą wymianę idei pomiędzy Wielką Brytanią i Francją oraz stanowi przekonujący argument za utrzymaniem jej przy życiu.

"Wymiary życia" to kunsztowny tryptyk. Miejsce, gdzie historia łączy się z fikcją literacką i wspomnieniami. Bohaterami książki jest pionier baloniarstwa i fotografii – Nadar, entuzjasta przygód – pułkownik Fred Burnaby, niesamowita Sarah Bernhardt i wreszcie – sam autor! Pomimo początkowych rozważań zawartych w książce, podejmuje ona temat miłości i żalu po stracie ukochanej osoby. To osobiste studium uczuć stanowi dowód na imponujący talent, dociekliwą inteligencję i ogromną wyobraźnię jednego z najważniejszych twórców literatury brytyjskiej. Poruszająca, szczera, precyzyjna i ważka… Niezwykła książka pełna nieskrywanych emocji, a zarazem napisana z charakterystyczną dla Barnesa elegancją. - Irish Times Przeczytać tę książkę to zaszczyt. Napisać ją - to nadzwyczajne dokonanie. - The Time

"Wydaje się, że Julian Barnes zrobił dla brytyjsko-francuskich stosunków więcej niż ktokolwiek od czasów Edwarda VII" - Daily Telegraph "Ktoś, kto pisze tak dobrze o literaturze francuskiej, o Flaubercie i o Francji, naprawdę zasługuje na Legię Honorową" - Bernard Pivot, Apostrophes "Francuzi wprost czczą Juliana Barnesa, a my, niewystarczająco jak sądzę, tylko go podziwiamy" - Joanna Trollope Długi i pełen namiętności związek Juliana Barnesa z Francją zaczął się ponad czterdzieści lat temu. Sceptyczny obserwator podczas rodzinnych wypraw samochodowych, nauczyciel w szkole w Bretanii, student języków i literatury, przemierzył wzdłuż i wszerz Francję i doskonale poznał jej kulturę. Zebrane tu eseje, pisane w ciągu ponad dwudziestu lat, świadczą o jego pełnym przenikliwości uwielbieniu, jakie żywi wobec "kraju bez brukselki". Zakres jego obserwacji jest szeroki. Z łatwością przechodzi od krajobrazu do literatury, od kuchni do Flauberta, od filmu i piosenki do Tour de France. Humor, wyczucie chwili i inteligencja nigdy go nie zawodzą. Coś do oclenia to wspaniała literacka uczta.

Subtelne, mądre i pięknie napisane opowiadania o wieku dojrzałym. Bohaterowie opowiadań Juliana Barnesa starzeją się - niektórzy z goryczą, inni z rezygnacją, jeszcze inni stawiają gniewny opór. Realia ich życia są różne, od dziewiętnastowiecznej Szwecji i Rosji do współczesnego"fryzjera" na londyńskim przedmieściu, gdzie bohater podczas kolejnych wizyt rozmyśla nad swoim życiem. Postacie Barnesa wiedzą, że ich czas dobiega końca, i tym silniejsze stają się ich namiętności i tęsknoty…

Ambicja pedanta jest prosta. Chce gotować smaczne, pożywne potrawy, nie chce zatruć przyjaciół i zamierza wzbogacać, powoli i z przyjemnością, swój kulinarny repertuar. Jest surowym krytykiem dla siebie i innych, wie, że nigdy nie będzie wymyślać własnych przepisów (choć może, w przypływie entuzjazmu, zmienić ulubione składniki), przeciwnie, woli śledzić receptury innych. To właśnie w analizowaniu ich przepisów przejawia się jego pedanteria. Jak drobna, dokładnie, powinna być kostka, w którą trzeba coś pokroić? Jaka jest różnica między krojeniem a siekaniem? Kiedy coś skropić, a kiedy oblać? Ta książka jest dowcipnym i praktycznym efektem poszukiwań gastronomicznej precyzji. Pocieszy każdego, kto poległ pokonany przez książki kucharskie. Nikt z legionu wiernych czytelników Juliana Barnesa nie będzie chciał Pedanta w kuchni przegapić.

Życie składa się z wielu historii, jednak najważniejsza jest tylko jedna. Tą właśnie Julian Barnes postanowił opowiedzieć na kartach książki „Jedyna historia”. Opowieść przepełniona miłością, pięknem, prawdą oraz głębokim smutkiem. Na przedmieściach południowego Londynu w latach sześćdziesiątych mając dziewiętnaście lat główny bohater Paul kończy naukę w uniwersytecie i wraca do rodzinnego domu. Za namową matki wstępuje do klubu tenisowego. Podczas turnieju gra debla z czterdziesto ośmio letnią, znakomitą zawodniczką Susan Macleod. Kobieta pewna siebie, ironiczna i zamężna, matka dwóch prawie dorosłych córek, staje się kimś więcej dla Paula. W niezwykle krótkim czasie stają się kochankami. Mijają lata, a Paul wraca myślami do pierwszej miłości. Wspomina jak pomógł Susan wyzwolić się z nieudanego małżeństwa, po czym stopniowo i bezlitośnie on sam został porzucony. Próbuje zrozumieć zawiłość i głębię ludzkiego serca. Przejmująca opowieść o miłości, która może nas oszukać i zawieść.

Książka, która odmieni twój sposób postrzegania świata. Intelektualny balsam na współczesne zabiegane dusze. Bestseller „Sunday Timesa“, autorstwa światowej sławy brytyjskiego pisarza Juliana Barnesa, zdobywcy Nagrody Bookera. Zniewalający. „Sunday Times“ Oryginalny. „The Times“ Prowokacyjny. „Sunday Telegraph“ Elizabeth Finch to nauczycielka, myślicielka i inspiracja – niezmiennie rygorystyczna, lecz zawsze życzliwa. Obdarzona pełną troski empatią, nakłaniała uczniów, by rozwijali konstruktywne idee i odkrywali źródła autentyczności. Nie jest to jednak tylko książka o wyjątkowej postaci ze świata nauki. Autor tak zestawia fakty, że poznając jej niezwykle wnikliwy umysł, pasję do logicznego myślenia i filozoficzne wywody – zadajemy sobie pytania o współczesne priorytety. To coś więcej niż powieść. To pełen miłości hołd dla filozofii, uważna ocena historii, zaproszenie do samodzielnego myślenia. To chwila refleksji i zachęta do przyjrzenia się założeniom, które czynimy w życiu. Liryczna, przemyślana i intrygująca eksploracja miłości, żalu i zbiorowych mitów historii. Barnes dodał kolejny niezwykły tytuł do swojego zdumiewająco niezwykłego dorobku. „Booklist“"

Na pozór banalny trójkąt miłosny - on, ona i ten trzeci. Ludziom zdarza się przecież odkochać, nawet w miesiąc po ślubie, a rozwody są na porządku dziennym. Jednak z relacji trojga zainteresowanych, którzy przedstawiają całą historię każde z własnego punktu widzenia, przebija, prócz prawdziwego cierpienia i śmiechu przez łzy, odrobina obłędu i niezwykły komizm. Opowieść o losach trojga…

Przewrotna powieść, esej i przewodnik po meandrach ludzkiej, niedostępnej innym, duszy. Słynna biografia słynnego autora. Narratorem tej oryginalnej książki jest fikcyjny biograf Flauberta, Geoffrey Braithwaite, z zawodu lekarz. Próbuje poznać swego idola przez pryzmat jego stosunku do ludzi, zwierząt, czasów, w których żył. Ale w swoistym śledztwie natyka się na trudność nie do pokonania: co faktycznie możemy wiedzieć o drugim człowieku? W jaki sposób nasz umysł obejmuje przeszłość? Przecież, mimo wielu pewnych źródeł, odległe czasy zawsze będą dla nas tylko wyobrażeniem... Czy da się poznać prawdę? Książka znajdowała się na krótkiej liście nominowanych do Nagrody Bookera.

SĄ W NASZYM ŻYCIU TAJEMNICE, KTÓRYCH LEPIEJ NIE ZNAĆ CZY SAMOBÓJSTWO JEST NAJWYŻSZYM WYRAZEM WOLNEJ WOLI CZŁOWIEKA? PRZYJAŹŃ, MIŁOŚĆ I... WYRZUTY SUMIENIA PODRÓŻ W CZASIE DO ZASKAKUJĄCEGO CELU. Mniej więcej 60-letni Anthony Webster wraca myślami do lat swojej młodości. Jednym z jego przyjaciół był wówczas Adrian Finn, inteligentny chłopak o dość filozoficznym podejściu do życia

Zgiełk czasu to fikcyjna (auto)biografia Dymitra Szostakowicza, poruszająca wyobraźnię opowieść o życiu i twórczości tego wybitnego kompozytora w realiach stalinowskiej Rosji. Napisana w trzeciej osobie, acz stanowiąca w istocie monolog wewnętrzny, powieść ta tworzy intymny portret jednostki utkany z pojedynczych scen, wspomnień i przemyśleń; portret, który zarazem, wychodząc daleko poza swoje ramy, przedstawia wyrazisty wstrząsający obraz okrutnych czasów, w jakich przyszło żyć jej bohaterowi. Zgiełk czasu to pierwsza powieść Juliana Barnesa od czasu wyróżnionego Nagrodą Bookera

Zbiór opowiadań autora słynnego „Poczucia kresu”, laureata Nagrody Bookera, to proza tyleż wyrafinowana, elegancka i zaskakująca, co łatwa w odbiorze. Barnes zmienia formy, żongluje humorem i liryzmem, przenosi nas do dziewiętnastowiecznej Szwecji, by opisać niespełniony romans, a za chwilę zaprasza do współczesnej kawiarni amerykańskiej, na śniadanie dwóch plotkujących wdów... I zawsze stawia frapujące pytania. Czym jest życie, inaczej odbierane za młodu, inaczej w starości? Czym jest miłość, skoro najpiękniejsze jest wyobrażenie, jakie o niej mamy? Kim jesteśmy, jeśli nie sposób uchwycić ludzkiej natury? Wybitne! Julian Barnes (ur. 1946) - wybitny pisarz brytyjski, laureat nagród literackich, tłumaczony na ponad 30 języków. Jest autorem wielu esejów, opowiadań i powieści, m.in.: Papuga Flauberta, Pod słońce, Anglia, Anglia, Arthur i George, Nie ma się czego bać, Puls. Najnowsza powieść pisarza Poczucie kresu w 2011 r. została uhonorowana prestiżową nagrodą brytyjską The Man Booker Prize. "Czysty Barnes, łączący subtelność narracji z głęboką intuicją, stroniący od sentymentalizmu i nawet ze smutku potrafiący wydobyć humor". „Financial Times” Barnes jest w najwyższym stopniu precyzyjny. Do tego dochodzi niebywałe wyczucie angielskiego komicznego realizmu, a utwór budowany jest linijka po linijce, strona po stronie, dzięki inteligentnej, wnikliwej obserwacji … Cytrynowy stolik bez wielkiego szumu, a jednocześnie skutecznie, podtrzymuje wiarę czytelnika w literaturę. “New York Times Book Review” Pięknie opowiedziane elegie o utraconej młodości, utraconych obietnicach i utraconej miłości, świadczące o coraz większej dojrzałości Barnesa jako pisarza. „New York Times” W powieściach Barnesa zacierają się granice między fikcją literacką, monodramem, epistolografią, krytyką literacką, a esejem. W tym zbiorku mamy to wszystko w pigułce. Nawet najbardziej skrajne uczucia ukazane są z fotograficzną klarownością i psychologicznym realizmem… Dzięki doświadczeniu jego pisarstwo staje się coraz wyrazistsze w wymowie i coraz mądrzejsze. „Observer”

HOŁD ZŁOŻONY MIŁOŚCI I WNIKLIWA ANALIZA SMUTKU Na Wymiary życia składają się trzy odrębne, pozornie niezwiązane ze sobą, a równocześnie splecione wątki, w których Barnes próbuje uporać się ze stratą ukochanej żony. W pisarstwie Barnesa widać aforystyczną prostotę, spokój i głębię… Wymiary życia są książką dojmująco smutną, ale też znakomitą: to pean na cześć miłości, i na temat miłości, zaskakująco pełen życia. "HERALD" To książka przejmująca tym bardziej, że Barnes nie roztkliwia się nad sobą ani nad innymi… Uderzający opis bólu człowieka, który kochał ponad miarę i stracił ponad miarę. "SPECTATOR" Każdy, kto kochał i cierpiał z powodu straty, lub po prostu cierpiał, powinien przeczytać tę książkę, a potem przeczytać ją ponownie, i jeszcze raz. "INDEPENDENT" Przeczytać tę książkę to zaszczyt. Napisać ją - to nadzwyczajne dokonanie. "THE TIMES" Julian Patrick Barnes (ur. 1946) - angielski powieściopisarz, autor opowiadań i eseista. Wydał dziewięć powieści: Metroland, Before She Met Me, Papuga Flauberta, Pod słońce, Historia świata w 10 i pół rozdziałach, Pomówmy szczerze, Jeżozwierz, Anglia, Anglia i Love. Jest także autorem zbioru opowiadań Po drugiej stronie La Manche i zbioru felietonów Letters from London. Jego książki zostały przetłumaczone na ponad trzydzieści języków. Jest jedynym pisarzem (i do tego nie-Francuzem!), którego uhonorowano we Francji zarówno Prix Medicis, jak i Prix Femina. Mieszka w Londynie.

Długi i pełen namiętności związek Juliana Barnesa z Francją zaczął się ponad czterdzieści lat temu. Jeden z największych współczesnych brytyjskich prozaików i eseistów najpierw był sceptycznym obserwatorem podczas rodzinnych wypraw samochodowych do Francji, potem nauczycielem w szkole w Bretanii, a w końcu studentem języków i literatury, który przemierzył wzdłuż i wszerz Francję, doskonale poznając jej kulturę. Zebrane w tomie „Coś do oclenia” eseje, pisane w ciągu ponad dwudziestu lat, świadczą o pełnym przenikliwości uwielbieniu, jakie Barnes żywi wobec „kraju bez brukselki”. Zakres jego obserwacji jest szeroki. Z łatwością przechodzi od krajobrazu do literatury, od kuchni do książek Flauberta, od filmu i piosenki do Tour de France. Humor, wyczucie chwili i inteligencja nigdy go nie zawodzą. „Coś do oclenia” to wspaniała literacka uczta. „Wydaje się, że Julian Barnes zrobił dla brytyjsko-francuskich stosunków więcej niż ktokolwiek od czasów Edwarda VII” – Daily Telegraph „Ktoś, kto pisze tak dobrze o literaturze francuskiej, o Flaubercie i o Francji, naprawdę zasługuje na Legię Honorową” – Bernard Pivot, Apostrophes

Wyjątkowa, oparta na faktach opowieść o winie i niewinności, o popełnionej zbrodni i śledztwie, które może uratować życie. Arthur i George dojrzewają w dwóch różnych światach Anglii końca XIX wieku. Arthur Conan Doyle – lekarz, pisarz, twórca postaci Sherlocka Holmesa – wiedzie szczęśliwe życie, zdobywa uznanie i sławę. George Edalji – skromny, nieśmiały syn pastora hinduskiego pochodzenia z małej wioski w hrabstwie Staffordshire – zostaje prawnikiem. Ma jednak poważne kłopoty. Zagadkowe, tragiczne wydarzenia z Great Wyrley nieoczekiwanie połączą losy obu mężczyzn. Nadzwyczajne… Pierwsza klasa… Wyśmienita opowieść! „New York Times

Now a major film starring Academy Award nominees Jim Broadbent (Iris) and Charlotte Rampling (45 Years). Winner of the Man Booker Prize for Fiction in 2011. Tony Webster and his clique first met Adrian Finn at school. Sex-hungry and book-hungry, they would navigate the girl-less sixth form together, trading in affectations, in-jokes, rumour and wit. Maybe Adrian was a little more serious than the others, certainly more intelligent, but they all swore to stay friends for life. Now Tony is retired. He’s had a career and a single marriage, a calm divorce. He’s certainly never tried to hurt anybody. Memory, though, is imperfect. It can always throw up surprises, as a lawyer’s letter is about to prove.