Menu

Longin Majdecki

Fundamentalny podręcznik poświęcony historii ogrodów. Jedyna publikacja w języku polskim, która przedstawia rozwój sztuki ogrodowej na świecie z uwzględnieniem polskich dokonań. To kompendium wiedzy dotyczącej rozwoju sztuki ogrodowej od XVIII do końca XX wieku. Omawia cechy charakterystyczne obiektów ogrodowych różnych epok, zmieniające się trendy w zakresie kształtowania przestrzeni oraz podane przykłady najwybitniejszych parków i ogrodów. Tom 2 prezentuje ostatnie 250 lat rozwoju sztuki ogrodowej. Rok 2000 stanowi cezurę czasową dla przedstawianych ogrodów. Prezentuje zmiany w rozwoju sztuki ogrodowej, jakie zaszły w okresie ostatnich 250 lat w Europie: odejście od założeń ogrodowych, w których główną rolę odgrywała geometryzacja (w planie i bryle) i kształtowanie postaci ogrodu podporządkowane budowli oraz tworzenie parków krajobrazowych inspirowanych przez naturę. Opisuje także ogrody Chin i Japonii, których sposób tworzenia od początku niezmiennie wiązał się z wykorzystaniem wzorca natury i znacząco wpłynął na kształtowanie założeń ogrodowych w Europie w XVIII wieku. Ukazuje również tendencje i przemiany w rozwoju sztuki ogrodowej i krajobrazu w XIX i XX wieku, aż do zaistnienia rozwiązań postmodernistycznych. Całość wzbogacają przykłady najwybitniejszych obiektów ogrodowych. Książka polecana wszystkim miłośnikom sztuki ogrodowej; przydatna szczególnie studentom kierunków: architektura krajobrazu, architektura i urbanistyka, historia sztuki, a także pracownikom służb konserwatorskich, właścicielom i opiekunom historycznych parków i ogrodów, architektom krajobrazu oraz historykom sztuki.
Wspaniała, pięknie ilustrowana publikacja autorstwa Longina Majdeckiego, wybitnego znawcy sztuki ogrodowej, autora wielu projektów założeń ogrodowych, a także licznych publikacji naukowych poświęconych tej tematyce. Jedyna publikacja w języku polskim, w której omówiono rozwój sztuki ogrodowej na świecie z uwzględnieniem polskich dokonań. Tom 1 obejmuje ogrody od najstarszych powstałych w starożytności i średniowieczu aż po późny barok. Uwzględnia dzieje sztuki ogrodowej w Polsce i Europie oraz w ważniejszych ośrodkach na innych kontynentach ukazując zróżnicowanie dorobku twórczego oraz narastające z biegiem wieków silne wzajemne oddziaływanie. Przedstawia cechy charakterystyczne obiektów ogrodowych różnych epok, zmieniające się trendy w zakresie kształtowania przestrzeni oraz najwybitniejsze parki i ogrody. Opisane ogrody zarówno te zachowane, jak i już nieistniejące to obiekty o wielkim znaczeniu dla rozwoju sztuki ogrodowej.