Spaczyńska Ewa

Książka przeznaczona jest dla pracowników socjalnych i asystentów rodziny, stykających się na co dzień z rodzinami, w których ktoś nadużywa alkoholu lub jest od niego uzależniony. Przedstawia w sposób pogłębiony proces zmiany, jakiej podlegają takie rodziny, i wskazuje, jak całościowa perspektywa ułatwia towarzyszenie rodzinie na kolejnych etapach. Autorki zajmują się także trudnym procesem nawiązywania i podtrzymywania kontaktu z rodziną alkoholową oraz motywowaniem jej do zmiany, zaś osoby uzależnionej do trzeźwienia. Czytelnik znajdzie tu wiele praktycznych wskazówek, także w obszarze pomocy dla osób współuzależnionych i dzieci, również gdy są one ofiarami przemocy. Osiąganiu konstruktywnej zmiany sprzyja pozyskiwanie sojuszników – służy temu omówienie mapy lokalnych zasobów. Przy kolejnych tematach przedstawione zostały pułapki i zagrożenia procesu pomagania, podsumowane w zakończeniu, z towarzyszeniem sposobów ich unikania i środków zaradczych.

Książka o rodzinie z problemem alkoholowym – skierowana do pracowników socjalnych i asystentów rodziny – ma służyć nie tylko pogłębieniu wiedzy, ale przede wszystkim potrzebom pracy socjalnej. Czytelnik znajdzie tu niewiele rozważań teoretycznych, za to sporo uogólnień na poziomie bliskim praktyce i liczne przykłady. Trudne zagadnienia przedstawione są nie tyle z pozycji chłodnego dystansu, ile współodczuwania, przy czym we wzmocnieniu takiego nastawienia u czytelnika powinny pomóc opo- wieści, zwierzenia, historie zarówno osób pomagajacych, jak i tych, którzy z pomocy korzystali. Jak wia- domo, łatwiej przyjąć i zapamiętać wyrazistą wypowiedź osobistą niż nawet bardzo słuszną tezę ogólną. Książka przedstawia charakterystykę rodziny z problemem alkoholowym od strony jej trudności, sposobu funkcjonowania, specyficznych ról jej członków i relacji pomiędzy nimi. Rozważania o rodzinie alkoholowej kończy rozdział o osobistych trudnościach osób pomagających, z jakimi wiąże się praca socjalna z rodziną alkoholową: kiedy uruchamiają się własne przeżycia lub kiedy kontakt z biedą, cierpieniem, krzywdą wywołuje przeciążenie emocjonalne. Świadomość tego pomaga w odzyskiwaniu równowagi i odnajdywaniu optymalnego dystansu: żeby nie dać się „zalać” nieszczęściem członków rodziny, którym pomagamy, a zarazem zachować zdolność empatii.