Twórczość Tołstoja i Unamuno jest czytana i cieszy się uznaniem na całym świecie, zarówno wśród zwyczajnych czytelników, jak i literaturoznawców. Obaj wielcy klasycy literatury światowej pobudzali umysły jako apostołowie odrodzonego chrześcijaństwa, obaj nadawali duże znaczenie pojęciu żywej wiary, wzrastającej w wątpliwościach i znajdującej oparcie w miłości do Boga w osobie Jezusa Chrystusa. Obaj jako intelektualiści wiązali z Ewangelią nadzieję na odnowę duchową, przy czym idea postępu duchowego, charakterystyczna dla Tołstoja i Unamuno, sięga jednak naukowego, racjonalistycznego poglądu na życie, bez którego poszukiwanie duchowej prawdy byłoby niemożliwe. Ogromna spuścizna literacka tych dwóch pisarzy wywarła wpływ na świadomość Europejczyków i całej ludzkości.
W niniejszej pracy analizowane są zbieżności i analogie w poglądach religijnych obu pisarzy na przykładzie ich wybranej publicystyki religijnej. Będąc owocem cierpliwej i ostrożnej pracy, monografia ta jest pierwszym tak wyczerpującym opracowaniem opartym na analizie poznawanej w oryginale twórczości Tołstoja, preferującym porównawcze podejście do źródeł oraz uwzględniającym kontekst historyczny i literacki.
