Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Śmieciowa przestrzeń

Rem Koolhaas

Śmieciowa przestrzeń

7.4

(27 ocen) wspólnie z

55,00

 

„Wynikiem modernizacji jest nie nowoczesna architektura, lecz śmieciowa przestrzeń. (…) Śmieciowa przestrzeń to łączny rezultat naszych obecnych osiągnięć; zbudowaliśmy więcej niż wszystkie poprzednie pokolenia razem wzięte, ale z jakiegoś powodu gramy w niższej lidze” – Rem Koolhaas
W serii Fundamenty, po tekstach Le Corbuseira czy Jane Jacobs, przedstawiamy pierwszy polskojęzyczny i najszerszy z dotychczas opublikowanych na świecie zbiór tekstów Rema Koolhaasa – wybitnego holenderskiego architekta i myśliciela, prowokatora, najwybitniejszego intelektualisty wśród architektów i najwybitniejszego architekta wśród intelektualistów.
Najstarsze teksty pochodzą z lat 70. XX wieku, najnowszy z 2015 roku. Wśród nich znalazły się przełomowe eseje, takie jak Bigness, Miasto generyczne czy tytułowa Śmieciowa przestrzeń, a także zapisy wykładów oraz wywiad z autorem.
Koolhaas jest przenikliwym komentatorem współczesności, który potrafi nazwać to, co inni tylko przeczuwają. Nie boi się stawiać bezceremonialnych pytań o miejsce architektury w zglobalizowanej rzeczywistości, o świat podporządkowany logice kapitalizmu („reżim Y€S”), poddawany ekspresowej urbanizacji, przesycony obrazami. Pisze o dronach i zabytkach, smart city i ekologii, muzeach i centrach handlowych.
Książka poprzedzona jest wstępem dr. hab. Andrzeja Leśniaka: „Koolhaas pisze o współczesności z bardzo wielu perspektyw jednocześnie, wypróbowuje różne metody diagnostyczne, poziomy analizy, jak gdyby chciał sprawdzić, która perspektywa jest najskuteczniejsza, jaki sposób mówienia przyniesie efekty. Ale ostatecznie tak naprawdę żadna strategia nie zostaje wyróżniona; architekt wydaje się nie wierzyć w istnienie jakiejkolwiek niezmiennej prawdy kryjącej się pod naskórkiem rzeczy, przypadkowych zdarzeń, opinii, zawsze fragmentarycznych analiz”.

REM KOOLHAAS – architekt, myśliciel, prowokator. Uważany za najwybitniejszego intelektualistę wśród architektów i za najwybitniejszego architekta wśród intelektualistów. Urodzony w 1944 roku w Rotterdamie, wykształcony w Londynie, od 1975 roku prowadzi pracownię OMA (Office for Metropolitan Architecture) z oddziałami na trzech kontynentach. Prowadzi też jej zaplecze badawczo-teoretyczne pod nazwą AMO. Jest profesorem na Graduate School of Design Uniwersytetu Harwarda. Laureat Nagrody Pritzkera (2000) i Nagrody im. Miesa van der Rohego (2005), w 2014 roku kierował Biennale Architektury w Wenecji. Zbudował m.in. Bibliotekę Publiczną w Seattle, siedzibę Centralnej Telewizji Chińskiej (CCTV) w Pekinie oraz Casa da Musica w Porto. Opublikował m.in. Deliryczny Nowy Jork (1978, wyd. pol. 2013), S,M,L,XL (1995), content (2003).

Centrum Architektury
Oprawa miękka

ISBN: 978-83-943-7503-4

Liczba stron: 180

Format: 16.1x24.2

Cena detaliczna: 55,00 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...