Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

W sercu chaosu Dramat chrześcijan na Bliskim Wschodzie

Patrircha Bechara Rai

W sercu chaosu Dramat chrześcijan na Bliskim Wschodzie

28,90

 

Mówię to jednogłośnie z papieżem Franciszkiem: nie wyobrażamy sobie Bliskiego Wschodu bez chrześcijan; chrześcijanie od ponad dwóch tysięcy lat wyznają tutaj Jezusa i mają pełne prawo do praktykowania swojej religii i kultywowania swoich tradycji w świecie arabskim, którego część stanowią.

Bechara Rai został maronickim patriarchą Antiochii w chwili wybuchu Arabskiej Wiosny. To jedna z najważniejszych postaci chrześcijańskiego Bliskiego Wschodu, niekłamany autorytet dla żyjących tam chrześcijan.
W rozmowie z Isabelle Dillmann patriarcha po raz pierwszy daje jedyne w swoim rodzaju świadectwo i niezwykle ważną analizę tragicznej sytuacji chrześcijan żyjących na Bliskim Wschodzie. Opowiada o liczącej dwa tysiące lat historii chrześcijaństwa na tych ziemiach i o jego historycznych relacjach z islamem. Przypomina o wyjątkowej tradycji przyjaznego współistnienia wyznawców tych dwóch religii w Libanie, nie pomijając przy tym trudnych okresów wojen i prześladowań, wskazując na konieczność znalezienia rozwiązań w obliczu bieżących zagrożeń.
Patriarcha Rai równie odważnie wypowiada się na temat geopolityki regionu, ISIS, Izraela oraz gry, jaką na tym terenie prowadzą obce mocarstwa. Nie popadając w dyplomatyczną retorykę, wzywa wszystkich chrześcijan Wschodu, by trwali na swoich ziemiach. Daje tym samym świadectwo niezłomnej wiary i niezwykłej siły wewnętrznej.

Bechara Boutros Rai, Libańczyk, doktor prawa kanonicznego, maronicki patriarcha Antiochii i całego Wschodu, kardynał Kościoła rzymskokatolickiego, członek Papieskiej Rady ds. Kultury oraz Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich. Promotor dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego w krajach arabskich. W Libanie za swojego przywódcę duchowego uważają go nie tylko chrześcijanie, lecz także muzułmanie.

Isabelle Dillmann, dziennikarka znana z obszernych wywiadów, które przeprowadziła z przywódcami państw i wielkimi osobistościami tego świata, takimi jak Matka Teresa, Jan Paweł II, Dalajlama, książę Sadruddin Aga Khan, Hamid Karzai, Rafik Hariri. Współpracuje z wieloma znaczącymi pismami – francuskimi, włoskimi, amerykańskimi. Uhonorowana Złotym Piórem Wolności, nagrodą przyznawaną przez World Association of Newspapers and News Publishers.

Święty Wojciech
Broszurowa ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-806-5120-3

Liczba stron: 208

Format: 16.5x23.5cm

Cena detaliczna: 39,90 zł

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...