Bez cukru, proszę Katarzyna Miller, Danuta Kondratowicz, Dorota Kondratowicz Książka
Wydawnictwo: | Znak Literanova |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa (miękka) |
Wydanie: | pierwsze |
Liczba stron: | 384 |
Format: | 144x205 |
Rok wydania: | 2015 |
Szczegółowe informacje na temat książki Bez cukru, proszę
Wydawnictwo: | Znak Literanova |
EAN: | 9788324026982 |
Autor: | Katarzyna Miller, Danuta Kondratowicz, Dorota Kondratowicz |
Rodzaj oprawy: | Okładka broszurowa (miękka) |
Wydanie: | pierwsze |
Liczba stron: | 384 |
Format: | 144x205 |
Rok wydania: | 2015 |
Data premiery: | 2015-05-11 |
Język wydania: | polski |
Podmiot odpowiedzialny: | Społeczny Instytut Wydawniczy Znak Sp. z o.o. Tadeusza Kościuszki 37 30-105 Kraków PL e-mail: [email protected] |
Podobne do Bez cukru, proszę
Inne książki Katarzyna Miller, Danuta Kondratowicz, Dorota Kondratowicz
Oceny i recenzje książki Bez cukru, proszę
"Bez cukru, proszę" jest wywiadem rzeką z Katarzyną Miller - jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich psycholożek, co zawdzięcza w dużej mierze pojawianiu się w różnych mediach, z telewizją śniadaniową na czele.
W książce „Bez cukru, proszę" Katarzyna Miller bez zbędnego patosu opowiada o sprawach zarówno ważnych, jak i mniej istotnych. Autorka odkrywa przed czytelnikiem tajemnice swojego życia. Nie ukrywa trudnych (dla mnie wręcz szokujących) relacji z matką, opowiada o mężczyznach, pracy, pieniądzach, swoim spojrzeniu na Boga i religię, o sukcesach i porażkach...
„Soczysta" - to słowo zawsze przychodzi mi do głowy, kiedy widzę w telewizji panią Katarzynę Miller. Autentyczna, do bólu szczera. Intensywna. Kobieta - żywioł. Czytając książkę będącą zapisem rozmowy Katarzyny Miller z dziennikarką Danutą Kondratowicz, zastanawiałam się przede wszystkim nad tym, kiedy zdążyła to wszystko przeżyć - bo z całą pewnością można by tym obdzielić więcej niż jedną osobę. „Tym" - czyli miłościami, przeżyciami, doświadczeniami łatwiejszymi i trudniejszymi, przygodami, podróżami... Pani Katarzyna Miller jest osobą kochającą życie we wszystkich jego przejawach, akceptującą siebie i świat, takim jaki jest. Ona po prostu bardzo lubi żyć i w tym wywiadzie wyraźnie to wybrzmiewa.
Uwielbiam panią Miller. Często gdy słyszałam jej wypowiedzi w telewizji myślałam :"Ta kobieta wie, co mówi".Ta książka rzeczywiście pokazuje, jaka naprawdę jest pani Miller. To kobieta , która czerpie z życia to, co najlepsze garściami.
"Bez cukru, proszę" jest długą rozmową, którą przeprowadziła Danuta Kondratowicz z Katarzyną Miller. Poruszyły w niej pełno tematów bliskich kobietom - o odchudzaniu, o rodzinie, o relacjach z przyjaciółkami, o miłości do mężczyzn oraz o seksie.
Katarzyna Miller w rozmowie z Danutą Kondratowicz opowiedziała o sobie. Książka nosi tytuł "Bez cukru, proszę", ponieważ autorce zależało na tym, by nie przedstawić siebie jako lukrowanej wersji idealnej kobiety. Czytając opowieści z życia autorki, uświadamiamy sobie, że z pani Kasi miałybyśmy cudowną ciocie do pogadania. Ciocię, która opowiada nam o:
Dla Katarzyny Miller nie ma tematów tabu. W swojej najnowszej książce otwarcie, bezpruderyjnie i dogłębnie porusza tematy, o których większość z nas milczy. Autorka przedstawia czytelnikowi, którego zabiera w piękną podróż, swój świat. Świat od początku do końca, nie unikając trudnych pytań, bez kluczenia.
Uwielbiam panią Miller. Często, gdy słyszałam jej wypowiedzi w telewizji, myślałam: „Ta pani wie, co mówi".
Kiedy zaproponowano mi tę pozycję do zrecenzowania, chwilę się zastanawiałam, czy będzie w stanie mnie zainteresować? Muszę przyznać, że nie żałuję. Nie dlatego, że wciągnęła mnie i nie mogłam się od niej oderwać, bo to nie taki typ literatury, lecz dlatego, że dzięki niej zastanowiłam się nad kilkoma kwestiami jeszcze raz.
Książka jest poniekąd biografią psychoterapeutki, która jest bez wątpienia odważną, kolorową, zabawną, rozkochaną w życiu i jego różnorodności kobietą. Poznajemy życie bohaterki, od niełatwego dzieciństwa, poprzez większe lub mniejsze miłości, aż do dnia dzisiejszego. Poznajemy smutne historie, których jest kilka, ale również i te radosne chwile, którymi łatwiej się dzielić.