Menu

TUM

TUM
Wydana w związku ze stuleciem odzyskania niepodległości książka jest zbiorem pieśni i modlitw patriotycznych z różnych okresów. Obok pieśni takich jak „Bogurodzica” czy „Jak długo w sercach naszych” znajdujemy modlitwy z okresu rozbiorów, skierowane do polskich świętych i błogosławionych lub układane przez kard. Stanisława Wyszyńskiego czy ks. Jerzego Popiełuszkę.
Trzon publikacji stanowią teksty napisane na podstawie referatów wygłoszonych w trakcie dorocznej konferencji Sekcji Wykładowców Katolickiej Nauki Społecznej i Instytutu Politologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, która odbyła się w dniach 19-21 czerwca 2017 r. Wspomnianych 7 referatów oraz 8 tekstów niezależnych porusza tematykę przemian społecznych zachodzących we współczesnym świecie. Jak sugeruje tytuł, autorzy przyczyn wydarzeń szukają zarówno w kryzysie elit, jak i tendencjach obejmujących całe społeczeństwo. Przedstawione są historyczne przykłady „buntu mas”, analiza obecnej sytuacji w Polsce i na świecie oraz to, jak Kościół radzi sobie z wyzwaniami codzienności i jak odbierany jest przez Polaków.
Dramat Karola Wojtyły przybliżający nam postać, życie i dzieło brata Alberta Chmielowskiego.
To pozycja wyjątkowa dla wszystkich czcicieli Maryi i miłośników książek ks. Rogowskiego. Matka Boża obecna jest w życiu autora od zawsze, gdyż jeszcze przed narodzeniem został on ofiarowany przez swoich rodziców Maryi. Niewielka i pięknie ilustrowana książeczka ma charakter osobistych rozważań, a jego tematem jest konsekwentna, zaszczepiona przez rodziców i podjęta później na zasadzie osobistego wyboru pobożność maryjna towarzysząca ks. Rogowskiemu od poczęcia aż do dzisiaj. Wymowne w tym kontekście wydaje się zakończenie rozważań i złożone tam pragnienie, wyprowadzone z fragmentu wiersza Osipa Mandelsztama, by słowo „Maryja” było tym ostatnim, którego kształt zachowują usta, które już zamilkły.
Rozważania do Pierwszego Listu św. Jana to jeden z tych tekstów pisanych „do szuflady”. To zbiór refleksji nad poszczególnymi wersami tej nowotestamentowej księgi, pisanych początkowo wyłącznie na własny użytek [...]. Ponad czteromiesięczne zatrzymanie się nad tymi pięcioma krótkimi, ale jakże bogatymi rozdziałami, inspirowane było jedynymi w swoim rodzaju słowami: BÓG JEST MIŁOŚCIĄ.
Aż do stycznia 2017 r. przeżywamy Jubileusz 800-lecia istnienia zakonu dominikanów, który tak pięknie wpisał się w dzieje Wrocławia i Śląska. Z tą myślą przygotowaliśmy książkę Piotra Stefaniaka Ikonografia świątobliwej Ofki Piastówny, dominikanki, raciborskiej kandydatki do chwały ołtarzy. Autor jest krakowskim pisarzem, dziennikarzem, historykiem i podróżnikiem, a w swojej kolejnej książce zebrał artystyczne wizerunki tej świątobliwej Niewiasty, księżniczki z rodu Piastów, żyjącej w I poł. XIV w. Wizerunki te od dawna służą uczczeniu Eufemii-Ofki jako osoby wrażliwej i głęboko traktującej swe życie duchowe. Niniejsza publikacja przekonuje, że raciborska kandydatka do chwały ołtarzy, której droga wyznaczona już została przed wiekami, doczekała się nawet licznych przedsta¬wień ikonograficznych. Ta starannie wydana, kolorowa książeczka jest swoistym przewodnikiem po autentycznych śladach naszego podziwu i czci dla zakonnicy dominikańskiej z górnośląskiego Raciborza.
To książka dla wszystkich – tych, którzy czytają słowo Boże i tych, którzy chcieliby zacząć je czytać, ale nie wiedzą jak. Zawiera wiele ciekawych spostrzeżeń i inspiracji do poznawania Biblii. Może być też niezwykle przydatna dla czytających słowo Boże podczas Eucharystii: kapłanów, lektorów i osób, które robią to okazjonalnie. Autor udziela bowiem wielu praktycznych porad, jak czytać na głos Pismo Święte, by trafiało do słuchaczy.
Obchodzony w tym roku jubileusz 800. rocznicy powstania zakonu dominikanów zachęca do poznawania jego historii. Tym razem jest to postać św. Małgorzaty Arpadówny, dominikanki, która przez swoich królewskich rodziców, jeszcze przed narodzeniem została ofiarowana Bogu za uratowanie narodu węgierskiego przed Mongołami. Jako dziecko została oddana do klasztoru dominikanek na Wyspie Zajęczej na Dunaju. Małgorzata cieszy się na Węgrzech niezwykle żywym kultem. Była ona siostrą św. Kingi, księżnej krakowskiej, bł. Jolenty, księżnej wielkopolskiej (obie święte niewiasty cieszą się w Polsce żywym kultem), a także Konstancji, księżnej halickiej, która we Lwowie słynęła cudami. Trzonem starannie edytorsko wydanej publikacji (w języku polskim i węgierskim) jest legenda św. Małgorzaty spisana w 1510 r. Bogaty materiał ikonograficzny i różnorodnych informacji pozwala poznać historię rodu Arpadów, św. Małgorzatę, jej rodzinę, także jej rodzinę zakonną – dominikanki.
W związku z Jadwiżańskim Rokiem Jubileuszowym ogłoszonym dla upamiętnienia 750. rocznicy kanonizacji św. Jadwigi Śląskiej oddajemy do rąk Czytelników książkę, która trafnie oddaje dwoistość dziedzictwa św. Jadwigi. Przedstawione dzieje klasztoru trzebnickiego są opowieścią o wielu osobach z nim związanych, poczynając od pary fundatorskiej – księżnej Jadwigi Śląskiej i Jej małżonka – przez ksienie i mniszki cysterskie, następnie siostry miłosierdzia św. Karola Boromeusza aż po licznych podopiecznych, którzy znajdowali tam schronienie i troskliwą opiekę. Na 350 stronach starannie opracowanego graficznie albumu materiał ikonograficzny podparty tekstem pięknie oddaje losy zakonnic zamieszkujących przez wieki w Trzebnicy, które żyły przykładem fundatorki klasztoru w jej pokorze, ofiarowaniu dla innych, mądrości i wytrwałości. Jest to też opowieść o duchowości tego miejsca, na którym odcisnęła się osobowość i posługa Świętej. Święty Jan Paweł II pięknie określił św. Jadwigę jako chrześcijankę, która odczytała Ewangelię do końca. Kult św. Jadwigi promieniował na całą środkową Europę, a swoje odbicie znalazł w licznych modlitwach, pieśniach, muzyce i poezji, w rzeźbie i malarstwie, które stanowią o niezwykłości trzebnickiego opactwa i sanktuarium. Niech w tym szczególnym roku św. Jadwiga Śląska będzie dla nas wzorem pobożności eucharystycznej i czynnej miłości bliźniego. Wzorem kobiety, która w swym życiu umiała połączyć w sposób idealny życie modlitwy z życiem czynnym.
Autor zatrzymuje się w swojej refleksji nad tym, co najważniejsze. Najpierw czas, relacje, doświadczenie spotkania, potem uzdrowienie, choroba, lęk przed śmiercią. W prosty sposób odnosi się do spraw, od których człowiek niejednokrotnie próbuje uciec. Uzmysławia, że miłość, obecność, bezpieczeństwo uzdalniają do wejścia w każdą sytuację. Pozycja szczególnie warta polecenia osobom dziś doświadczającym krzyża choroby, samotności, niezrozumienia.
Filistyni pojawiają się na arenie historii ok. 1200 przed Chr., w przełomowym dla wschodniego regionu basenu Morza Śródziemnego okresie. Upadek imperiów, klęski żywiołowe, migracje, kryzys społeczno-ekonomiczny, zniszczone miasta, a w tym chaosie wiodącą rolę odgrywały tzw. Ludy Morza, m.in. Filistyni. Po okresie walk i wędrówek osiedlają się na południowym wybrzeżu Kanaanu, organizując się wokół pięciu miast-państw. Jako niesemicki, wojowniczy lud popadają w konflikt z Izraelitami. Dzieje tych wojen opisuje Biblia, a coraz więcej informacji dostarcza nam archeologia.
Świętą Jadwigę Śląską Jan Paweł II wspominał w swym nauczaniu bardzo wiele razy. Zapraszał do „patrzenia w jej stronę, aby widzieć w niej wielkie światło, które rozświeca sprawy ludzkie na ziemi”. Zachęcał wszystkich do „odczytywania Ewangelii niejako na kolanach św. Jadwigi, [...] umacniając w ten sposób najgłębsze podstawy chrześcijańskiej moralności”. Orędzie św. Jadwigi Śląskiej, które płynie do nas z przedstawionego w książce nauczania Jana Pawła II o tej Patronce dnia jego wyboru na stolicę św. Piotra, dotyczy przede wszystkim życia rodzinnego i małżeńskiego, praworządności i dobrych obyczajów, a wszystko to w miłowaniu Boga i Ojczyzny, jak czyniono w piastowskim domu Świętej. Nie wolno bowiem zapomnieć, że św. Jadwiga była pobożną małżonką, matką kilkorga dzieci, a następnie przez długie lata wdową. Była władczynią kierującą się ewangeliczną miłością: nie pozwalała uciskać poddanych, wspomagała biednych, zorganizowała szpital dla chorych i cierpiących. Słowem – jak widział to Jan Paweł II – „wedle jej wzoru, na przykazaniu miłości powinno się opierać nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne”.
Książka dla dzieci, ale też do wspólnego czytania przez dzieci i rodziców i odkrywania opisanych miejsc podczas spacerów – tych prawdziwych i tych wirtualnych. Mariola Jarocka, autorka książek dla dzieci, zaproponowała tym razem do czytania 15 legend, które wiążą się z wrocławskimi kościołami leżącymi w obrębie wrocławskiego starego miasta. Napisane prostym, barwnym językiem przybliżają historię, tradycję i kulturę dawnego Wrocławia. Autorką niebanalnej szaty graficznej, z pewnością inspirującej wyobraźnię, jest Dorota Domagała. W książce znajduje się oprócz opowieści legendowych jeszcze druga „ścieżka” – edukacyjno-poznawcza. Każda legenda dotycząca danej świątyni poprzedzona jest przystępnym opisem przybliżającym historię i najciekawsze zabytki, które można tam podziwiać, a pomagają w tym towarzyszące tekstowi zdjęcia. Na końcu czytelnik znajdzie słowniczek trudniejszych pojęć, które pojawiają się w tekście i nie zostały wcześniej wytłumaczone.
Wielka Republika Cafatos to należące do innej rzeczywistości państwo, w którym można dostrzec odbicie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Panujące wtedy nastroje i stosunki społeczne są starannie utrzymane, mimo, że autorka zna je jedynie z relacji bliskich. Nastoletnia bohaterka wpada do innego świata przez dziurę w polu i rozpoczyna podróż, podczas której odkrywa swoją tożsamość oraz bierze udział w przewrocie politycznym. Mówiące zwierzęta i tajemniczy napój tworzą fantastyczną atmosferę, która dzięki talentowi autorki urzeka Czytelnika niezależnie od wieku&;.
Najnowsza książka ks. Mariusza Rosika jest zbiorem wielu artykułów, które Autor tworzył na przestrzeni kilku lat. Dotyka ona dwóch spraw: Słowa Bożego i codziennego życia, zogniskowanych w Jezusie Chrystusie. Biblia jest fundamentem, na którym Autor buduje swoje rozważania, umiejscawiając je w konkretnym czasie historycznym. Dzięki podjęciu nieznanych wątków, zagadnień i ciekawostek świata starożytnego, nawet znawcy tematu odkryją coś dla siebie. Ks. Rosik interpretując Słowo Boże, prowadzi do wniosków natury pragmatycznej. Dlatego nawet ci, co nigdy nie sięgnęli po tego typu publikację, docenią jej walory. Krótkie formy, w jakich została ujęta treść, pozwala od razu skupić się na istocie tematu, co czyni książkę przystępną dla każdego. Można ją polecić zarówno biblistom, jak i tym, którzy po raz pierwszy stykają się ze Słowem Bożym. Książka znakomicie sprawdzi się w czasie wakacyjnej podróży. Ks. Mariusz Rosik - wykładowca Papieskiego Wydziału Teologicznego i Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalista z zakresu teologii Nowego Testamentu. Jest autorem czterdziestu książek i kilkuset artykułów. Jego prace ukazały się w czternastu językach. Należy do redakcji portalu internetowego Orygenes+.
Przyjmuje się, że ogłoszenie 95 tez przez Marcina Lutra dało początek Reformacji. Wygłoszone tezy trafiły w „nerw czasu”, jakim było pragnienie reformy Kościoła. Nie można ich demonizować, gdyż nawiązywały do akademickiego obyczaju prowadzenia dysput naukowych. 500 lat po ich ogłoszeniu warto na nowo podjąć akademicką dyskusję z tezami Lutra. Ponieważ po raz pierwszy okrągła rocznica Reformacji będzie obchodzona ekumenicznie, dlatego ekumenicznie, z pomocą dokumentów będących owocem luterańsko – katolickich dialogów, trzeba podejść do Lutrowych tez.
W niniejszej publikacji autorka stara się odpowiedzieć na pytanie. Czy mezopotamski świat podziemny, opisywany w różnych przekazach ustnych istniejących na starożytnym Bliskim Wschodzie, miał wpływ na koncepcje biblijnego Szeolu?
W siedmiu rozdziałach autor opowiada o spotkaniach z siedmioma papieżami (Piusem XII, Janem XXIII, Pawłem VI, Janem Pawłem I, Janem Pawłem II, Benedyktem XVI, Franciszkiem). Dzieli się swoimi postrzeganiem siedmiu ważnych dla Kościoła i dla świata pontyfikatów, które często przypadały na trudny, niekiedy wręcz dramatyczny okres.
Autor, który urodził się i wychował w Tarnopolskiem, od wielu lat zajmuje się popularyzacją historii i kultury Kresów. W dwóch aneksach Autor tabelarycznie zestawił rozmieszczenie kresowych wizerunków sakralnych do i po II wojnie światowej.
Ostrów Tumski to wyjątkowe miejsce we Wrocławiu. Zabytkowe budynki oświetlone lampami gazowymi (przywróconymi do użytku dzięki autorowi tej książki) otoczone są atmosferą wspomnień i sekretów. Wojciech Chądzyński – dziennikarz, historyk i autor wielu książek o Wrocławiu – wypełnia tę przestrzeń swoimi legendami. Jego historie sięgają od czasów średniowiecza aż po XX wiek. Tłumaczy w nich, dlaczego most Tumski nazywany jest mostkiem Zakochanych, opowiada o pomocniku ogrodnika, który ocalił wiernych przed rabunkiem, i zdradza, kto pozował do portretu Matki Boskiej Sobieskich. Ilustrowany zbiór Die Legenden der Dominsel będzie pomocą dla przewodników, doskonałą pamiątką dla niemieckojęzycznych turystów i wspaniałym prezentem dla uczących się języka niemieckiego, którzy chcą nieco lepiej poznać Wrocław. Die Dominsel ist ein außergewöhnlicher Ort in Breslau. Die historischen,mit Gaslampen beleuchteten Gebäude (Dank des Engagements des Verfassers dieses Buches wurden die historischen Lampen wieder in Betrieb genommen) umhüllt eine Aura von Erinnerungen und Geheimnissen. Wojciech Chądzyński – Historiker, Journalist, Lehrer und Autor vieler historischer Bücher über Breslau – füllt diesen Raum mit seinen Legenden. Seine Geschichten umspannen den Zeitraum vom Mittelalter bis zum 20. Jahrhundert. Er erklärt darin, warum die Dombrücke die Brücke der Liebenden genannt wird, erzählt von einem Gartengehilfen, der Gläubige vor einem Raub bewahrte, und verrät, wer Modell für das Portrait der Gottesmutter Sobieskich stand. Der illustrierte Band Die Legenden der Dominsel ist eine gute Hilfe für Reiseführer, ein hervorragendes Andenken für deutschsprachige Touristen und ein ausgezeichnetes Geschenk für alle diejenigen, die die deutsche Sprache erlernen und gleichzeitig mehr über Breslau erfahren möchten.
Rozważania drogi krzyżowej dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych.
Ksiądz Józef Mandziuk opracował historię biskupów pomocniczych od biskupa Wita z połowy XIII w. przez biskupa Karola Franciszka Neandra, który w XVII w. przez ponad 30 lat sprawował czynności biskupie ze względu na brak święceń u ordynariuszy lub ich nieobecność w diecezji, aż po biskupa Jacka Kicińskiego prekonizowanego w 2016 r. Książka jest uzupełnieniem poprzedniej publikacji Rządcy (Archi)Diecezji Wrocławskiej. Tym razem autor zamiast biogramów zdecydował się zastosować narrację ciągłą uporządkowaną według epok historycznych. Opisom kolejnych sufraganów wrocławskich, tak jak w przypadku ordynariuszy, towarzyszy materiał ilustracyjny.
Zbiór prezentuje nauczanie społeczne Kościoła katolickiego w tematyce patriotyzmu i pokrewnych mu zagadnień od najważniejszych dokumentów Soboru Watykańskiego II przez nauczanie papieży w XX i XXI wieku i dokumenty Konferencji Episkopatu Polski aż po wybrane dokumenty Kościołów lokalnych. Część dokumentów zaprezentowana została w formie fragmentów, część w całości. Publikację uzupełniają przypisy rzeczowe, obszerny indeks tematyczny i biogramy autorów dokumentów. „Książka ukazuje zarówno mnogość wypowiedzi hierarchów katolickich, jak i złożoność zagadnień związanych z poszukiwaniem sposobów pojmowania narodu i ojczyzny oraz podstaw i treści patriotyzmu nienastawionego na zmagania, lecz na współpracę z patriotami kierującymi swe uczucia ku innym, swoim ojczyznom” – pisze w recenzji prof. dr hab. Bogdan Szlachta.
W Ewangelii czytamy o Jezusie, który „nachyliwszy się pisał palcem na ziemi” (J 8, 1-11). Co pisał? Nie wiemy, ale możemy się domyślać: pisał to, czego nauczał. Pisząc „na ziemi” utrwalał to, czego nauczał. Każdy komentarz do Jego słów, do Jego nauki, jest pisaniem na piasku, bowiem słowa „pisane na piasku” w jednej chwili zdmuchnie wiatr i ulecą w przestrzeń pustyni. Teksty zebrane w tej książce to przede wszystkim – chociaż nie tylko – eseje z cyklu Pisząc na piasku, ukazujące się w „Gazecie Wrocławskiej”. Stanowią rodzaj życiowego komentarza do tego, co Jezus „pisał na ziemi”. Ich intencją była i jest zachęta do czytania i medytacji nad Ewangelią: „Czytaj ją!…” (Iz 29, 11).
1
z 1
skocz do z 1