Beck Ulrich

Skala globalnych zagrożeń w społeczeństwie ryzyka lat osiemdziesiątych to idylla w porównaniu ze współczesnością: terroryzm RAF wydaje się swojski w zestawieniu z działaniami Al-Kaidy, dzisiejsze kryzysy finansowe niszczą podstawy egzystencji w skali światowej, ostatnio również ekonomiści zaczęli dostrzega , że katastrofa klimatyczna to nie pieśń przyszłości rodem z science fiction. Ryzyka mają dzisiaj niszczycielską siłę porównywalną z wojnami, obejmują swoim zasięgiem wszelkie obszary życia. Nowe w społeczeństwie światowego ryzyka jest inscenizowanie ryzyka, jego wykorzystywanie do celów politycznych. W rezultacie nieodłącznie towarzyszy nam strach. Potrzeba bezpieczeństwa wypiera wartości takie jak wolność i równość. Ulrich Beck wskazuje jednak również źródło nadziei: antycypacja katastrof zasadniczo zmienia globalną politykę. Tworzy nową świadomość możliwości sprawowania władzy, wyjaśniania i kształtowania sytuacji przez „kosmopolityczną Realpolitik”.

Na początku trzeciego tysiąclecia maksymę narodowego realizmu politycznego: „Interesów narodowych trzeba bronić w sposób narodowy" - musi zastąpić maksyma kosmopolitycznego realizmu politycznego: „Nasza polityka jest tym bardziej narodowa i tym skuteczniejsza, im bardziej jest kosmopolityczna". Książka przybliża globalne gry o władzę, w których uczestniczą podmioty gospodarki światowej, państwa oraz ruchy społeczeństw obywatelskich. Odwołuje się do prowokacyjnej tezy, iż w epoce globalnych kryzysów i globalnego ryzyka to właśnie polityka „złotych kajdanek", polegająca na budowaniu gęstej sieci transnarodowych zależności, prowadzi do odzyskania narodowej niezależności - także i szczególnie - w niezwykle mobilnej gospodarce światowej.