Podejmowana w pracy tematyka wpisuje się w studia nad kategorią miejsca (place studies) i miasta w literaturze (urban studies). Perspektywa literaturoznawcza przenika się tu z językoznawczą, a celem jest wyzyskanie z tekstów i utworów prozatorskich obrazu Wrocławia, oddanie jego struktury w sensie kartograficznym (odwzorowywanie i wizualizowanie miasta), gatunkowym i narracyjnym (wpisywanie go w pewien schemat fabularny) oraz językowym (mówienie o mieście), a także określenie jego funkcji, opisanie zmieniającego się w czasie wyglądu (nie tylko budowli jako „miejsc – depozytariuszy – pamięci”, ale też przyrody), charakteru i atmosfery, jak również postaw narratorów i postaci współkształtujących tak nasemantyzowany jego obraz. Autorka stawia wiele pytań. Przy użyciu jakich środków językowo-stylistycznych jest budowany obraz miasta? Jak prezentuje się mapa odwiedzanych przez bohaterów miejsc? Jakie typy obiektów pojawiają się na niej najczęściej i czy pełnią jakieś funkcje kulturowe? Czy Wrocław jest tylko tłem wydarzeń, czy także miejscem tworzenia znaczeń kulturowych? Czy wizerunek miasta nie został przez autora zideologizowany i podporządkowany celom własnym lub propagandowym?
