Małgorzata Gołębiowska

A Michel l` Archange Je T`aime comme le vent aime La moire. Comme le soleil aime la moire, Comme les farfadets aiment travailler Et les Anges egalement viennent aux secours aux gens, Je T`aime ainsi comme La prairie faucardee sent pendant l`ete Comme le parfum de l`herbe fauchee. Do Michała Archanioła (jest to fragment wersja wiersza z tomu „Czerwono i zielono” LSW 2012 ) Kocham Cię, jak wiatr kocha Morze jak morze kocha słońce, Jak skrzaty kochają pracę, a aniołowie Pomagają ludziom Kocham Cię tak jak Pachnie łąka skoszona latem

On ja — kto? Jaka jestem zamyśliłam się mamy lekarstwa kwiatek po dobrej robocie jabłko z dziurką duży wieloryb mnie nie obchodzą To nie jest wybrany wiersz z tomiku. Każdy wers to oddzielny tytuł utworu. Wiersze Małgorzaty-Maggie Gołębiowskiej można jednak traktować zarówno jako oddzielne byty, jak i czytać je jako część większej całości, a poszczególne elementy wybierać zgodnie z emocjami towarzyszącymi lekturze. Poetka nie zawodzi: jej wiersze są lekkie, ale nie infantylne, inne — poważne, ale nie patetyczne, a jeszcze inne — tajemnicze, ale nie dziwaczne. A wszystkie — szczere i płynące z serca Autorki.

Cykl wierszy poświęconych Polsce. O naszych cechach, wadach i zaletach. O tym, co było, jest i będzie. Może o tym ostatnim najmniej. O naszej przeszłości, postaciach, bohaterach narodowych. Opcjach i nawykach politycznych, kulturalnych i obyczajowych. O tym, co jest chwalone i co jest naganne. Moich obawach, co dalej. O zawierzeniu ojczyźnie mojego losu. I wierzę, że dobry duch narodu Zwycięży. Oby nie popaść w głupotę czy zaściankowość. O wszystkich cechach wpisanych w karmę Polaków. O złych i dobrych decyzjach.