Winnicka-Wejs Alicja

z recenzji prof. UEK dr hab. Alicji Miś: Podjęta problematyka ma charakter nowatorski; nie ma bowiem w polskiej literaturze przedmiotu podobnego opracowania. Znaleźć można jedynie przyczynki, w postaci nielicznych artykułów, częściej dotyczących twórczości i talentów w organizacji niż pracoholizmu (…). Sformułowany przez Autorów przedmiot opracowania sprowadza się do „dokładniejszego określenia możliwych relacji pomiędzy aktywnością twórczą a pracoholizmem”. Sposób dojścia do tak nakreślonego wyniku obejmuje także wykorzystanie metody biograficznej jako podstawy prowadzonych badań – co ujawnia dodatkowy walor pracy: jej wkład w metodologię badawczą nauk o zarządzaniu, w których metoda biograficzna jako sposób gromadzenia informacji jest śladowo wykorzystywana jedynie w procesie pozyskiwania pracowników do organizacji (…). Stojąc na gruncie koncepcji zasobowej organizacji Autorzy skonstatowali, iż tworzywem aktywności twórczej jest wiedza poddająca się kształtowaniu i transformowaniu w konkretne produkty, a duże zaangażowanie pracowników w pracę, odczuwanie przymusu pracy i satysfakcji z pracy jest pożądane z punktu widzenia organizacji. Jednak pewien specyficzny układ wymienionych charakterystyk aktywności twórczej prowadzi do zachowań nieefektywnych i swoistego „nadużycia” zasobu ludzkiego. Przyjęto zatem, iż „pracoholizm” wcale nie jest mniej groźny w skutkach tylko dlatego, że odnosi się do wykonywania pracy twórczej a nie odtwórczej (…). Rozdział IV „Wypowiedzi twórców jako źródło informacji o ich pracoholizmie” jest najbardziej spektakularny w całym opracowaniu. Sam w sobie niezwykle twórczy zarówno jeśli chodzi o pomysł, jak i jego realizację, że nie wspomnę o ciekawej zawartości. Zaproponowany tu algorytm poszukiwania elementów pracoholizmu jest nowatorski i otwiera nowe możliwości metodologiczne w zarządzaniu.

Przedmiotem monografii jest projektowanie HR na bazie przeprowadzanych eksperymentów. Zagadnienia z tego obszaru należą zarówno do problematyki gospodarowania kapitałem ludzkim w organizacji (ekonomii klasycznej), jak i do ekonomii eksperymentalnej (traktowanej przez niektórych specjalistów jako nurt ekonomii behawioralnej).

Działalność personalna jest jednym z wielu możliwych zastosowań praktycznych wiedzy o twórczości, czyli kreatologii. Działalność ta ma zwiększać wartość kapitału ludzkiego organizacji poprzez takie kształtowanie jego jakości, które – w porównaniu do rynkowych konkurentów – charakteryzuje się oryginalnością. Wydaje się bowiem, że nie może być mowy o uzyskiwaniu odpowiedniej jakości i wartości kapitału ludzkiego (w) organizacji, jeśli działalność uczestniczących w gospodarowaniu tym kapitałem podmiotów nie będzie, choć w części, działalnością twórczą. W książce, opierając się na dorobku kreatologii, zdefiniowano HR-owy kreacjonizm, określono jego granice oraz wykazano, iż twórczość podmiotów odpowiedzialnych za działalność personalną przyczynia się do budowania przewagi konkurencyjnej organizacji, opartej na jej najważniejszym zasobie niematerialnym. Zidentyfikowano pola kreatywności w 9 operacyjnych i 9 strategiczno-taktycznych działaniach personalnych, co oznacza, że jednocześnie określono w nich zakres formalizmu (rutyny/nietwórczości). Podano 35 przykładów zastosowania w HCM 19 różnych metod tworzenia pomysłów. Książka zawiera też treść opracowanego kwestionariusza ankiety do diagnozy stopnia wykorzy­stywania twórczości w obszarze HR (human resources) - określanym coraz częściej właśnie jako obszar HC (human capital) – a także wyniki raportu z przeprowadzonego w 45 działach personalnych badania pilotażowego.

Przedmiotem monografii jest projektowanie rozwiązań HR na bazie przeprowadzanych eksperymentów. Zagadnienia z tego obszaru należą zarówno do problematyki gospodarowania kapitałem ludzkim w organizacji (ekonomii klasycznej), jak i do ekonomii eksperymentalnej (traktowanej przez niektórych specjalistów jako nurt ekonomii behawioralnej). W książce przedstawiono: - metodyczne, ekonomiczne i etyczne możliwości oraz granice projektowania eksperymentów w obszarze HR, - wykorzystanie teorii i efektów eksperymentów psychologicznych w obszarze HR, - weryfikację możliwości stosowania 15 różnych schematów badań eksperymentalnych zorientowanych na realizację rozwiązań HR, - 33 przykładowe opisy przebiegu projektów eksperymentów HR, - typologię ryzyka eksperymentowania w warunkach kreowania rozwiązań zorientowanych na pracowników, - identyfikację metod analizy i oceny ryzyka stosowania eksperymentu dla celów HR oraz sposobów oddziaływania na poziom tego ryzyka, - grywalizację jako przykład eksperymentu w obszarze HR. Publikacja ma inspirować do poszerzania spektrum metod wykorzystywanych w HR i przejmowania przez specjalistów ds. kapitału ludzkiego także roli badawczej.