Oficjalna księgarnia portali ciekawostkihistoryczne.pl oraz twojahistoria.pl

Koniec świata chrześcijańskiego Inwersja normatywna i nowa era

Chantal Delsol

Koniec świata chrześcijańskiego Inwersja normatywna i nowa era

6.4

(19 ocen) wspólnie z

26,55

 

Koniec świata chrześcijańskiego Inwersja normatywna i nowa era



Chantal Delsol




Jak ułożyć sobie życie w świecie odwróconych wartości? Dzisiejsi chrześcijanie są w sytuacji pogan z końca IV wieku. Coraz większy wpływ na duchowość Europejczyków mają religie azjatyckie, a stróżem moralności stało się państwo. Czy cywilizacja chrześcijańska upadnie? A wraz z nią chrześcijańskie wartości?

Wybitna francuska filozofka i pisarka Chantal Delsol napisała esej na ostrzu noża. Poruszając palące tematy: problem pedofilii w Kościele, kryzys wiary, przemiany obyczajowe, udowadnia, że Europa zmieniła się głębiej niż twierdzą publicyści. Niewierzący na nowo spojrzy na aktualne palące problemy. Chrześcijanin dostanie wskazówki, jak odnaleźć drogę wśród meandrów nowoczesności. Trafnie wskazane przez autorkę historyczne analogie prowadzą do wniosków zmieniających myślenie o współczesności. Wszystkie prawa społeczne przegłosowane w krajach zachodnich od końca XX wieku odzwierciedlają radykalną zmianę paradygmatu, koniec modelu chrześcijańskiego i zastąpienie go czymś innym, co należy zdefiniować.

Mamy do czynienia z naprawdę epokowym zerwaniem, ważniejszym niż dokonane wcześniej zastąpienie monarchii przez republikę. Książka dotknie każdego zainteresowanego tym, co dzieje się dzisiaj z naszą szeroko rozumianą rzeczywistością społeczną. Tak wierzących, jak niewierzących. Wszyscy musimy – a zmusza nas do tego świat – postawić sobie zasadnicze pytanie o miejsce i rolę kultury chrześcijańskiej w naszym życiu… Nie mam wątpliwości, iż dzieło Delsol to must readdla wszystkich zainteresowanych szeroko rozumianym życiem społecznym i jego współczesnymi problemami.
ks. dr hab. Robert J. Woźniak

To książka ważna i prowokująca spory. „Agonia cywilizacji chrześcijańskiej” – cóż znaczy ta formuła w dziele katolickiej filozofki? Przecież nie oznacza końca religii, bowiem – zapewnia autorka – społeczeństwo w pełni ateistyczne nie może istnieć. Proponuje ona zachować czujną uwagę wobec ideologizacji przekonań. Przeciwstawia chrześcijanom używającym siły – chrześcijan uważności i cierpliwości, bohaterów pokornej miłości. Ta erudycyjna, błyskotliwa, fascynująca lektura opowiada o dziejach katolicyzmu zmagającego się z nowoczesnością.
Adam Michnik

WAM
Oprawa miękka

Wydanie: pierwsze

ISBN: 978-83-277-3176-0

Tytuł oryginalny: LA FIN DE LA CHRÉTIENTÉ. L’inversion normative et le nouvel âge

Liczba stron: 208

WAM

Format: 194x124mm

Cena detaliczna: 46,90 zł

Tłumaczenie: Piotr Napiwodzki

Rok wydania: 2023

Nie wiesz co przeczytać?
Polecamy nasze najciekawsze artykuły

Zobacz wszystkie
10.04.2021

Nusret – sam przeciwko wszystkim

Sformułowana na początku XX wieku przez brytyjski Komitet Obrony Imperialnej opinia głosiła, że nawet wspólna akcja okrętów i wojsk lądowych przeciwko umocnieniom na półwyspie Gallipoli niesie za sobą „wielkie ryzyko i nie powinna być podejmowana dopóty, dopóki istnieją inne sposoby wywarcia wpływu na Turcję”. W styczniu 1915 roku tych innych powodów nawet nie szukano.
Czytaj dalej...
05.03.2019

5 najgorszych władców średniowiecznej Polski

Jeden był kastratem, pozbawionym korony i porzuconym przez żonę. Inny dał się zadźgać już w kilka miesięcy po objęciu władzy, a i tak na zawsze zmienił dzieje kraju. Był też największy z rozpustników i najgłupszy z dowódców…
Czytaj dalej...
06.03.2019

Karl Dönitz – ostatni Führer. Kim był człowiek, którego Hitler wyznaczył na swego następcę?

Nigdy nie poczuł się do winy i protestował, gdy nazywano go zbrodniarzem wojennym. Podczas procesu w Norymberdze bronił się: „Gdy zaczyna się wojna, oficer nie ma innego wyboru, jak wykonywanie swoich obowiązków”. Ale czy faktycznie Karl Dönitz tylko biernie realizował polecenia?
Czytaj dalej...
05.03.2019

Dlaczego władców Rosji nazywano carami?

Od XV wieku książęta moskiewscy konsekwentnie budowali swoją pozycję władców Wszechrusi. Powiększali obszar swojego państwa i szukali sposobu, by dodać sobie splendoru. Tytuł cesarski z pewnością im go przydał – ale jak uzasadnili ten awans?
Czytaj dalej...