Geneza zła Max Czornyj Książka

To już dwunasty tom z komisarzem Deryło i powiem wam, że w tej części to właśnie komisarz był najmądrzejszy. Autor poukładał mu na drodze samych gamoni, którzy gdyby nie formułki, które jako przedstawiciele władzy musieli znać na pamięć, to chyba już nic więcej sami by nie wymyślili. Niby wypełniają swoje obowiązki, ale ukazane było to bardziej jako monotonia, którą robią odruchowo a nie jako praca, którą wypełniają z oddaniem. Tu mi przyszło na myśl takie zastanowienie, że fajnie by było, gdyby pracownik kochał swoją pracę, bo wtedy byłaby to jego przyjemność, a nie mus do którego idzie ze zwieszoną głową. A jeśli już jestem przy temacie głowy, to nasza książkowa denatka za wiele z niej nie miała. Nawet nie chciałabym sobie wyobrazić jak wygląda człowiek, któremu z twarzy ściągnięto skórę... Początek książki będzie temu poświęcony, a później długie śledztwo, które będzie odkrywało skrawek po skrawku, aż do momentu kulminacyjnego, do którego chyba nikt nie chciałby dojść przedwcześnie. Uszykujcie się zatem na niesmaczne opisy z których autor jest znany, inteligentną postać komisarza, który chciałby odpoczywać na urlopie tak jak inni i na samą śmierć, która wymierza ,,sprawiedliwość ". To wszystko okraszone dużym drukiem, krótkimi rozdziałami i chwilami, kiedy Deryło jest ukazany ogólnikowo, ale które dźwięczą w naszej głowie jako mgliste marzenia. Swoją drogą, ciekawi mnie jakie następnie przygody go spotkają. Ciekawe, czy jeszcze czymś nas zaskoczy:-) Fajnie by było gdyby spotkał osobę z trzema tożsamościami, gdzie każda z nich mordowała by inny przedział wiekowy. Jedna, to jego matka, która się nad nim znęcała nakazując jeść przez tydzień czasu to samo i tak co tydzień inne danie przez tydzień, dlatego teraz morduje kobiety mające czterdzieści lat, druga to jego wujek, który gdy go pilnował kazał przebierać się za dziewczynkę i go malował, dlatego morduje mężczyzn w wieku trzydziestu pięciu lat z kręconymi i długimi włosami, a trzecia to morderca pulchnych siedmiolatków, którzy znęcali się nad nim w dzieciństwie wkładając mu głowę do sedesu i spuszczając wodę. Jak zatem złapać takiego przestępcę z trzema tożsamościami? Autorze, przyjmujesz wyzwanie?

" [...] Nie wie­rzysz w Boga ani sza­ta­na? A gdy­bym ci po­wie­dział, że zarówno Bogiem, jak i sza­ta­nem może być wyłącznie czło­wiek? [...]""Geneza zła" Maxa Czornyja, to najmroczniejsza część serii z komisarzem Erykiem Deryło. Tutaj Zło czyha na nas na każdym kroku. Zastanawiałam się, czy w tworzeniu tej części uczestniczył sam szatan. Tutaj dzieją się makabryczne sceny. Ktoś ginie, ktoś uczestniczy w szatańsko-śmiertelnej grze. Czy nasz bohater odkryje prawdę, nim będzie za późno? Czy mamy tutaj do czynienia ze zjawiskami paranormalnymi?Początek książki jest bardzo dramatyczny. Autor porusza w nim bardzo ważną kwestię - aborcji. Dochodzi do bardzo szokujących, ale i sensownych wniosków.Radzę wam nie czytać "Genezy zła" z pełnym brzuchem. Mocne sceny sprawiają, że czytelnik ma ochotę wymiotować.Deryło cały czas nie może pogodzić się ze śmiercią Tamary Haler. Praca nic mu nie dała, dlatego postanowił wyjechać na urlop. Czy ten urlop wyjdzie mu bokiem? Czy sobie odpocznie i się ogarnie? To się dopiero okaże.Co otrzymacie, biorąc do ręki "Genezę zła"? Bardzo wciągającą i przerażającą fabułę. Wartką akcję z niesamowitymi jej zwrotami. Mnóstwo intryg, które was zaskoczą. Ciekawe i mniej ciekawe postacie. Specyficzny język. Zaskakujące i trochę mroczne posłowie. Spotkacie tutaj również Zło w najczystszej postaci. Zapomniałabym wspomnieć, że czytając "Genezę zła" możecie się bać.Polecam tę książkę czytać wieczorem lub w nocy, wtedy przeżyjecie dodatkowe przerażające emocje.Dla mnie "Geneza zła" to nie kryminał, lecz mroczny thriller, który warto przeczytać. Ze względu na okrucieństwo, tę książkę polecam jedynie osobom pełnoletnim o mocnych nerwach.Jestem bardzo ciekawa, co jeszcze kryje się w umyśle Maxa Czornyja.Mroczne sprawy, w które zaangażował się komisarza Eryk Deryło, tak pochłonęły mnie, że aż zarwałam nockę. Nigdy nie zapomnę emocji, które mi w tym czasie towarzyszyły. Jeszcze do teraz jestem przerażona.Jeżeli lubicie twórczość Maxa Czornyja, to śmiało sięgnijcie po jego najnowsze dzieło.Już się nie mogę doczekać kolejnej części. Autor postawił sobie wysoko poprzeczkę. Jestem ciekawa, jak z tego wybrnie.Jestem zachwycona piórem Maxa Czornyja - Czy coś ze mną jest nie tak?Twórczość tego autora jest specyficzna. Jeżeli jeszcze nie znacie jego książek, radzę to szybko nadrobić.