Przyjaciółka B.A. Paris Książka

Zazwyczaj jestem zagorzałym czytelnikiem książek B. A. Paris, ponieważ ich dynamiczna narracja i misternie skonstruowane zagadki trzymają mnie w napięciu aż do ostatniej strony. Niestety, w przypadku "Przyjaciółki" miałem trudności z zaangażowaniem się w przedstawione wątki fabularne. Historia obejmuje nieudany związek pary po odkryciu tajemniczego dziecka męża z inną kobietą oraz depresję mężczyzny wywołaną przez przejmujące ostatnie słowa 18-letniego chłopaka, który okrutnie oznajmił, że nigdy nie wybaczy swojej matce. Niestety, te elementy zagadki nie wzbudziły we mnie zainteresowania. Również trudno było mi nawiązać więź z bohaterami, a w szczególności z Lauren, którą można by uznać za najbardziej niepożądanego gościa, jakiego można sobie wyobrazić. Wyobraź sobie przyjaciółkę, która nie tylko zajmuje twoje wspólne łóżko z małżonkiem, ale również nosi twoje ubrania, przestawia kuchnię, swobodnie porusza się nago po różnych pokojach i nieustannie opowiada o romansie męża i jego sekretnym dziecku. Jako temperamentna kobieta spod znaku Barana muszę przyznać, że i ja mogłabym być skłonna wysłać Lauren do Paryża w samolocie towarowym lub pudełku FedEx z napisem ""niekruche, głównie nie do uszkodzenia. Fabuła skupia się na Iris i Gabrielu, szczęśliwym małżeństwie mieszkającym w stylowym domu na wsi. Ich córka spełnia swoje marzenia, pracując w Grecji. Jednak spokój ich małżeństwa zostaje zakłócony, gdy Gabriel niespodziewanie spotyka 18-letniego Charlie'ego, który tragicznie ginie w wypadku rowerowym. Ostatnie chwile Charlie'ego i jego mściwe oświadczenie głęboko poruszają Gabriela, prowadząc do emocjonalnego i fizycznego dystansu między nim a jego seksualnie sfrustrowaną żoną, Iris. Narracja zmienia się, gdy Iris i Gabriel wracają do domu z podróży i odkrywają, że ich stara przyjaciółka Lauren wygodnie zadomowiła się w ich domu. Nawet pozwala sobie na założenie piżam Iris i kwestionowanie ich obecności we własnym domu, jakby byli intruzami. Początkowe wrażenie o Lauren było dla mnie mało przychylne. Dalsze zgłębianie obecności Lauren i jej działań w ich domu ujawnia, że ona i jej mąż Pierre szybko zaprzyjaźnili się z Iris i Gabrielem, poznając się na pierwszej rocznicy ślubu pary. Mimo że mieszkają w Paryżu, Lauren i Pierre utrzymywali ten kontakt przez prawie dwie dekady, spotykając się trzy do czterech razy w roku. Świat Lauren zostaje wywrócony do góry nogami, gdy odkrywa tajemniczą córkę męża, co prowadzi do jej spontanicznego wyjazdu z Paryża. W nowym stanie frustracji Lauren spędza przerwę świąteczną, zmagając się z czynami męża i rozważając ich przyszłość. Wydaje się, że czeka na błagalne przeprosiny Pierre'a, a podejrzenia dotyczące tożsamości matki dziecka mogą być związane z jednym z ich wspólnych przyjaciół. Tymczasem Iris zmaga się ze swoimi własnymi problemami, w tym z rosnącym chłodem i depresją męża. Dodatkowo, ciągłe zachowanie Lauren, która narzuca się na przestrzeń Iris bez względu na jej wygodę czy granice, potęguje jej problemy. Paradoksalnie, Lauren zachowuje się, jakby zajęła stałe miejsce zamieszkania, przejmując rolę prawdziwej właścicielki domu. W miarę rozwoju fabuły Gabriel staje przed moralnym dylematem - czy wyjawić matce Charlie'ego jego ostatnie słowa, czy też chronić ją przed prawdą dla dobra jej spokoju. Jednocześnie Iris zostaje mimowolnie wciągnięta w dramat związany z Lauren i Pierre'em. Wprowadzenie nowych sąsiadów, w tym ciężarnej Esme i jej znacznie starszego męża Hugh, oraz ich tajemniczego przyjaciela Josepha, dodatkowo zmienia dynamikę ich życia. Pomimo sprzeciwu Gabriela, Joseph zgłasza się na ochotnika jako ogrodnik w domu Iris, dodając kolejną warstwę intrygi do historii. W miarę jak Iris coraz bardziej angażuje się w interakcje z nowymi sąsiadami, zostaje uwikłana w serię traumatycznych wydarzeń, które mogą nieodwracalnie zmienić ich życie. Więzi małżeńskie są testowane, a zaufanie poddawane próbie, gdy mroczne sekrety wychodzą na jaw. Wśród pozytywnych cech książki są jej wciągające, zwięzłe rozdziały i satysfakcjonujące zwroty akcji, które urozmaicają zakończenie. Mimo że początek nie przyciągnął mojej uwagi, autorka zręcznie wiąże wątki fabularne z zaskakującą finezją. Szczerze mówiąc, to właśnie zakończenie najbardziej mi się podobało. Jednak warto zauważyć, że książka ma swoje wady. Nielubiane postacie dominują narrację, a obszerna lista postaci może utrudniać pełne zaangażowanie się w dynamikę każdej z nich. Dodatkowo, niektóre wątki mogą wydawać się mniej interesujące. Podsumowując, przyznaję tej książce ocenę trzy gwiazdki. Jako fan autorki, moje oczekiwania były być może zbyt wysokie, i spodziewałem się bardziej satysfakcjonującego doświadczenia czytelniczego. Niemniej jednak, pozostaję optymistą, że przyszłe prace autorki przyniosą mi większą przyjemność. Niestety, fabuła i przedstawienie tych niewiarygodnych postaci ostatecznie mnie zawiodły.

B.A. Paris na pewno nie trzeba przedstawiać miłośnikom trzymających w napięciu thrillerów psychologicznych z zakończeniami powodującymi opad szczęki. I każdy ma zapewne wśród Jej powieści swoją ulubioną. Ja czytałam wszystkie książki Autorki i wytypowałam oczywiście swoją mistrzowską trójkę. Czy najnowsza, „Przyjaciółka" namiesza na moim osobistym podium?Autorka wprowadza nas w życie małżeństwa ze sporym stażem, Iris i Gabriela, z dorosłą już córką i pewnymi problemami, którym przydałaby się szczera, głęboka rozmowa. Ich rozwiązaniu z pewnością nie sprzyja przyjazd przyjaciółki rodziny, Laure. Kobieta sama przechodząc trudny okres w swoim małżeństwie z czasem staje się ciężarem dla swoich przyjaciół, którzy nie potrafią jej jednak wyprosić ze swojego życia.Naturalnie od początku zastanawiałam się, która z przyjaciółek okaże się tytułowym czarnym charakterem, a Autorka aby jeszcze bardziej utrudnić czytelnikowi zadanie wprowadza sympatyczną parę sąsiadów Esme i Hugha oraz niepokojącą postać zamieszkującego u nich ogrodnika Josepha.I jak zawsze okazuje się, że kłamstwa i zatajenia prawdy nie wpływają najlepiej na ludzkie relacje, szczególnie małżeńskie. Niektórzy potrafią jednak przywdziewać maski lepiej niż inni, potrafią też posunąć się do ostateczności, by ukryć swe sekrety. Autorka pod tym względem znakomicie ukazuje emocje swoich bohaterów i choć motyw w pierwszym momencie wydał mi się nieco naciągany, to po chwili doszłam do wniosku, że ludzie są skłonni zabijać ze znacznie bardziej prozaicznych powodów.Choć dobrze mi się czytało, (ba, pochłonęłam książkę w jeden wieczór nie mogąc się oderwać),a sprawcy zamieszania nie udało mi się odgadnąć, to podium pozostaje nienaruszone i moimi ulubionymi książkami Autorki pozostają „Za zamkniętymi drzwiami", „Na skraju załamania" i „Terapeutka". Ale oczywiście nie odmówię sobie kolejnej książki Autorki, bo każda jest dla mnie synonimem rewelacyjnej rozrywki i przyjemnie spędzonego czasu.

B.A. Paris po raz kolejny mnie zachwyciła swoją przebiegłością, sprytem i oczywiście niesamowitym zwrotem akcji. Jej najnowsza powieść pod tytułem "Przyjaciółka" zabierze was w bardzo tajemniczy świat dwóch przyjaciółek i ich rodzin. Coś tutaj ewidentnie nie grało. Czy łączyła je więź do grobowej deski? Czy raczej była to przyjaźń szyta grubymi nićmi?Tutaj poznałam dwie pary: Iris i Gabriela oraz Laure i Pierre'a.Iris dosłownie ma wszystko, to czego pragnie mieć kobieta. Cudownego męża, utalentowaną córkę oraz piękny dom. Tę sielankę przerwie najpierw tragiczna śmierć syna sąsiadów, której świadkiem był Gabriel. Ostatnie słowa szesnastoletniego chłopca wywołały szok nie tylko u Gabriela, ale również u mnie. Koniecznie chciałam dowiedzieć się, o co mu chodziło. Iris będzie musiała pocieszać swojego męża, którego śmierć chłopca bardzo dobiła, ale to nie wszystko. Na ich głowę zwali się ich przyjaciółka Laure. Jej mąż Pierre ją zdradził i ma dziecko z inną kobietą. Dziewczyna nie wytrzymała i uciekła od niego do ich wspólnych przyjaciół. Musi sobie wszystko poukładać. Czy Iris i Gabriel będą z tego powodu zadowoleni? Czy raczej będą nieszczęśliwi?Poznacie jeszcze inne osoby, które będą znaczące dla czwórki przyjaciół.B.A. Paris w swojej najnowszej powieści stworzyła ciekawą i napiętą atmosferę. Tutaj nie można nikomu ufać, ponieważ każdy ma coś za uszami. Dzięki takim powieścią zastanawiam się, czy istnieje idealna przyjaźń pomiędzy rodzinami. Czy zawsze jest pięknie i nie ma zgrzytów?Tutaj jedna rodzina stanęła na krawędzi. Czy w takim przypadku druga rodzina stanęła na wysokości zadania, żeby pomóc w rozwiązaniu problemu pierwszej rodziny? Przekonacie się o tym, czytając najnowsze dzieło B.A. Paris.Jeżeli znacie twórczość tej autorki, to wiecie, że każda jej powieść trzyma w napięciu i wywołuje adrenalinę. Tutaj dodatkowo otrzymacie mnóstwo różnych emocji.Zakończenie było dla mnie szokujące. Dla takiej końcówki warto było przeczytać całą książkę. Idealna historia na długie wieczory. Polecam "Przyjaciółkę" wszystkim miłośnikom dobry thrillerów.Wolicie czystą prawdę, czy raczej słodkie kłamstewko?