Zapach świeżych trocin Agata Czykierda - Grabowska Książka

Nowe budynki miały to do siebie ,że zawsze wydawały mnóstwo dźwięków.Nie inaczej jest z nowym apartamentowcem w pewnej podwarszawskiej dzielnicy..Iza to trzydziestokilkuletnia pisarka , której życiowe wybory sprawiły, że niemal jednocześnie straciła pracę i mieszkanie.Propozycja dawnego przyjaciela ze szkolnej ławki , by kobjeta wprowadziła się do pokazowego apartamentu w jego inwestycji spada jej jak z nieba i budzi nadzieję na to,że dziewczyna wywiąże się z podpisanej z wydawnictwem umowy. Niestety już pierwsza noc sprawia ,że Izabela wpada w szpony strachu i przestaje się czuć bezpieczna.Kilka dni później z okna swego tymczasowego lokum dostrzega niewykończony budynek.Zaintrygowana postanawia zbadać ów obiekt i tak spotyka Filipa. Niewiele młodszy od niej mężczyzna budził jej fascynację i ciekawość.Na dodatek opowiada jej historię łudząco podobną do tworzonej przez nią fabuły.Kim jest Filip? Czy jest przyjacielem czy jednak wrogiem bohaterki?Jak zakończy się ta historia?Szczerze mówiąc nie potrafię ocenić tej powieści do końca pozytywnie.Na pewno zamysł na tę historię był pełen tajemnic i dreszczyku emocji.Muszę jednak stwierdzić, że nie polubiłam narratorki za to tworzona przez nią powieść bardzo mi się podobała.Jest to moje trzecie spotkanie z książkami pani Agaty i nadal podoba mi się jej styl i umiejętność budowania napięcia.Polecam sięgnąć, by wyrobić sobie o niej własne zdanie.

Co jest prawdą, a nie tylko subiektywnym obrazem tego, co wokół nas? Czasem zaciera się granica pomiędzy jednym oraz drugim i nie ma w tym nic złego, ale są chwile, gdy tracimy równowagę własnymi odczuciami i rzeczywistością. Wówczas zaczyna się niepewność i strach przed sobą samym, ale również przed innymi...Czy zamieszkanie w pustym apartamentowcu z daleka od ludzi jest dobrym pomysłem? Może nie najlepszym, lecz Iza zbytnio nie ma wyboru. Po ostatnich wydarzeniach musi „trochę" zmienić swoją egzystencję. Romans trzydziestotrzylatki ze studentem nie był dobrze widziany na uczelni, skutki tego właśnie zaczyna kobieta odczuwać. To, co jej pozostało to propozycja dawnego kolegi, mieszkanie gdzieś na obrzeżach Warszawy to koło ratunkowe. jakiego właśnie potrzebuje. Samotność nie jest najgorsze co ją spotkało i to nie tylko ostatnio. Nadarza się też doskonały moment by dokończyć pisanie nowej książki - thrillera. Cisza, spokój, las za oknem, czego chcieć więcej? No właśnie nie wszystko jest takie jak miało być. Już pierwsze godziny pobytu w apartamentowcu przynoszą niepokojące sygnały. A im więcej czasu upływa wcale nie wydają się one wyolbrzymione. Czy Iza będzie w stanie zrealizować swój plan? Niekiedy pierwszego wrażenia nie powinno się ignorować, chociaż czy na pewno?Thriller wiele ma twarzy, a ten, który wyszedł spod pióra Agaty Czykierdy - Grabowskiej okazuje się mieć niejedno oblicze. Z pewnością niepokojący nieustannie, czasem jedynie natężenie tego uczucie trochę mniejsze, lecz nawet z drugiego planu daje o sobie znać. Nie da się zapomnieć o zwrotach akcji i pojawianiu się nowych znaków zapytania, w najmniej spodziewanych momentach, bo jakżeby inaczej. Kolejne fragmenty zaczynają się układać w większą całość, lecz czy faktycznie dobrze czytelnik je dopasowuje do sobie? Może nie dostrzegamy czegoś, co skrywane jest pod tym, co wydaje się nam oczywiste? Wrażenie, że zaraz wydarzy się coś zmieniającego nasz punkt widzenia pojawia się już na samym początku i nie opuszcza czytających do samego końca. Im bardziej zagłębiamy się w „Zapach świeżych trocin" tym więcej pytań i analizowania poznanych wcześniej faktów, tylko czy one rzeczywiście nimi są? Granica pomiędzy kolejnymi warstwami przeszłości i teraźniejszości zacierają się, tak samo jak i to kto jest kim w tej historii. Agata Czykierda - Grabowska nie daje prostych odpowiedzi, nie operuje prostym biało-czarnym osądem, cała gama szarości i brunatnych śladów starek krwi rozmywa portret ludzi, uwikłanych w to, co było i niezapomniane. Stare grzechy i wszechobecne poczucie utraty czegoś, co już chyba nie jest możliwe do odzyskania przeplata się z lękiem, noszącym wiele masek. Gdzieś tak kryje się prawda, straszna, zawiniona i przede wszystkim przypominająca o wyrządzonym złu.