Willa „Triste" Patrick Modiano Książka

Moja pierwsza powieścią, która otworzyła mi świat prozy Modiano była Willa Triste. Skończyłam ją zaledwie parę dni temu, lecz w dalszym ciągu znajduję się pod jej urokiem. Atmosfera miejsca, aura czasu, fragmentaryczność opowiadania, mroczne niedopowiedzenia składają się na literaturę z najwyższej półki, literaturę światową.

Powieść Patricka Modiano to zajmująca lektura, o gorącym letnim uczuciu. Co prawda lato trwa w naszej strefie czasowej stosunkowo krótko, mimo to książka Modiano jest doskonałą lekturą na każdą porę roku. Czytelnik tej powieści odbywa wraz z bohaterami podróż w czasie do świata, który już jest w naszym życiu nieobecny.

Nostalgiczna, ale jednocześnie przywołująca pełnię żywych uczuć opowieść o poszukiwaniu epoki, która bezpowrotnie minęła oraz przede wszystkim poszukiwaniu siebie z i w przeszłości. Stanowi podróż narratora do czasów młodości, czyli początku lat sześćdziesiątych i wojny algierskiej. W opozycji do beztroskiej elegancji luksusowego świata, będącego jednym z etapów drogi głównego bohatera - Victora Chmary, w świecie, który przywołują jego wspomnienia, panuje atmosfera napiętego strachu.

Modiano w swoich książkach opowiada historie ludzi, którzy w przeszłości szukają własnej tożsamości. Dzięki temu sami zaczynamy się zastanawiać nad wydarzeniami, które nas ukształtowały, a lektura jest pełna ciekawych wniosków. Nobel zasłużony, a „>Willa Triste

Ta książka jest jak terapia. Dzięki jej refleksyjnemu, niezwykle namalowanemu słowami klimatowi możemy odpłynąć w bezmiar siebie samych. Pięknie jest wspominać, tęsknić i myśleć z Modiano.

Patrick Modiano może wydawać się dość skomplikowany w rozumieniu całościowym, ale wystarczy kilka tropów (sen, pamięć, tożsamość), które nadają zupełnie nowy tor myślenia o jego powieściach. Ta - pełna onirycznych zdarzeń i subtelnych postaci - przenosi nas konsekwentnie do świata pełnego stłumionych namiętności, niepewności i smutku, z którym łatwiej sobie po lekturze poradzić.