Czarna Kawa

Alan, niedoszły reżyser filmowy, marzy o wolności, wrażliwa artystka Anja nie może pokonać strachu przed publicznym występem, a Patryk chce wreszcie być bogaty. Mimo starań ich życie coraz bardziej zaczyna przypominać tworzony przez Anję obraz, który pokrywa czarna maź. Pogoń za oddalającymi się marzeniami i nieustanne zderzenia z rozczarowującą rzeczywistością stopniowo powodują poczucie coraz większej utraty kontroli nad życiem. Alan nie wytrzymuje napięcia i zabija żonę… Niepokojąca książka o emocjach, naiwności i marzeniach. O czym jest ta książka? Optymista rzekłby, że o spełnianiu najskrytszych marzeń. Pesymista – że o obsesjach, które mogą spowodować targnięcie się na swoje życie. Realista – że należy wytrwale dążyć do celu, bo jeśli gdzieś po drodze utracimy wiarę we własne możliwości, możemy za to słono zapłacić. A Ty kim jesteś? „Na okładce z powodzeniem można by napisać: wchodzisz na własną odpowiedzialność. Tak, do świata bohaterów wkraczasz z własnej woli, ale wydostać się już nie będzie tak łatwo. Monika Zajas, niczym Hitchcock, na początku funduje nam trzęsienie ziemi, a potem… okazuje się, że to dopiero przygrywka. Wraz z bohaterami postępujemy w psychicznej degrengoladzie i chociaż wiemy, że to wszystko prowadzi do bezwzględnego upadku, to i tak nie jesteśmy w stanie w porę się zatrzymać. Tak samo jak Anja, Patryk i Alan. Jeśli chcesz dotknąć z nimi dna, pamiętaj: wchodzisz na swoją odpowiedzialność. Bo potem już tylko… Autodestrukcja.” Agnieszka Lingas-Łoniewska, pisarka

W mieście grasuje seryjny morderca. Działa w sposób wyrafinowany i bezwzględny. Nie pozostawia żadnych śladów oprócz symbolicznych znaków i tajemniczych informacji. Ambitni, ale nie zawsze działający zgodnie z prawem policjanci z wydziału kryminalnego prowadzą intensywne śledztwo, jednak sprawca wciąż ich przechytrza, a potencjalni podejrzani wymykają się z braku dowodów. Czy uda się zapobiec kolejnym ofiarom i w porę schwytać zabójcę? Oddech śmierci to niezwykle udany debiut Joanny Bagrij, ukazujący nam kilka światów – policyjny, biznesowy i artystyczny – oraz ich przedstawicieli, których przypadek połączył ze sobą, komplikując dochodzenie. Dzięki temu przez powieść przewija się plejada barwnych postaci, nakreślonych w bardzo realny sposób, z ich dziwactwami, marzeniami, tajemnicami i bolesnymi wspomnieniami. „Gdy rozum śpi, budzą się demony”. Środowisko biznesu łączy się ze światem sztuki, a wokół nich krąży seryjny morderca odprawiający krwawe rytuały. Wszyscy czują na sobie jego oddech. To oddech śmierci. Joanna Bagrij konsekwentnie wciąga czytelnika w wykreowaną przez siebie intrygę. Zaciekawia i zmusza do zastanowienia się nad meandrami ludzkiej psychiki. Polecam wszystkim miłośnikom kryminałów (i nie tylko)". Hanna Greń, pisarka "Tajemnice. Arcymistrzowskie zbrodnie. Środowisko artystyczne. Brak dowodów. Joanna Bagrij, łącząc te wszystkie składniki w jedną całość, stworzyła ekscytujący kryminał. Gorąco polecam!" Monika Zajas, pisarka

Życie pechowej emigrantki to książka przedstawiająca skomplikowane i bardzo dynamiczne losy autorki, której niespokojny charakter i odwaga nie pozwalają zadowolić się w życiu byle czym. Opisane historie, przeżyte m.in. wśród ufnych Norwegów, sprytnych Cypryjczyków i pragmatycznych Holendrów, łączą sprawy śmieszne, nieprawdopodobne i straszne. Autorka, która miejsce zamieszkania zmieniała ponad 40 razy i wykonywała ponad 35 zawodów, pracując np. dla mafii na Cyprze, przechodzi ewolucję myślenia i przewartościowuje swoje życie w obliczu tragedii. To opowieść o wytrwałości, odwadze i miłości. Opisy niektórych wydarzeń ze swoich podróży autorka umieściła na blogu – w książce można jednak znaleźć nowe, nigdy niepublikowane historie, przepełnione ogromną dawką emocji. Treść wzbogacają zabawne rysunki oraz mapka przedstawiająca miejsca odwiedzone przez autorkę. A to jeszcze nie koniec jej podróży!

Fanny, niebanalna dziewczyna dorabiająca w gazecie dla pasjonatów roślin, spotyka piękną i wyniosłą prezeskę Art.F. Ich rozmowa nieoczekiwanie staje się początkiem wzajemnej fascynacji spotęgowanej różnicami. Mimo jej natężenia Rosalie proponuje Fanny jedynie związek BDSM oparty na umowie. Dziewczyna, zauroczona siłą charakteru i urodą Rose, wbrew sobie i swoim doświadczeniom zgadza się. Ile wytrzyma? Czy jej uczucie przebije się przez pancerz ochronny Rose? Jeśli powieść 50 twarzy Greya wzbudziła emocje i zachwyt milionów czytelników, to ta pozycja ma co najmniej taką samą szansę. Zamieńmy jednak pana Greya na panią Lewis, a Anastasię na wielowymiarową Fanny, wyostrzmy kolory, zwiększmy głębię, dodajmy więcej bólu i okrucieństwa, więcej emocji i zmysłowości. Dopuśćmy do głosu obydwie bohaterki, wniknijmy mocno i z bliska w ich doświadczenia i światy, a otrzymamy fascynującą opowieść o mrocznym świecie sadomasochistycznych związków lesbijskich i biznesu. Do czytania z wypiekami na twarzy i drżeniem rąk. Książka wciągająca, błyskotliwa i dopracowana. Intrygująco przedstawiona relacja BDSM dwóch kobiet gwarantuje podniecającą podróż do świata seksualnych fantazji i erotycznych doznań, o jakich niektórzy boją się nawet marzyć. Eryk Edwardsson, autor „Pamiętnika lesbijki”

Czy zastanawiałeś się kiedyś, Czytelniku, jaka siła rządzi Twoim życiem? Jaka jest w nim rola przypadku, Twoich wyborów, a jaka przeznaczenia? Co sprawia, że spełniasz marzenia i spotykasz bratnie dusze? Bohaterka Śladu przeznaczenia Monika, alter ego autorki, idzie przebojem przez życie: odnosi sukcesy, napotyka na drodze wspaniałych ludzi, wzbogaca się mimo zawirowań życiowych, a cały świat pomaga jej w osiąganiu wybranych celów. Jak to robi? Jaką mądrością się kieruje? Skąd czerpie wiedzę o życiu? W książce Agnieszki Moniki Polak z pewnością znajdziesz odpowiedzi na te pytania. Być może też zostawią w Tobie trwały ślad prowadzący ku dobrej zmianie. Jeśli sądzisz, że nie warto marzyć, to sięgnij po tę powieść i zobacz, że nie masz racji. Autorka pokaże ci, że to one stanowią o sile człowieka i dzięki nim można osiągnąć sukces. Natalia Zaczkiewicz Siła charakteru ukształtowana przez doświadczenia z dzieciństwa, gotowość na pokonywanie trudności i wielka wiara w ludzi sprawiają, że Monika przyciąga do siebie barwne osobowości, ludzi mających szczytne cele i niezwykłe pasje. Anna Sikorska Sugestywna, ciepła, wyrafinowana. Taka, dla której warto oderwać się od codzienności. Polecam! Agnieszka Krizel Historia napisana przez życie. Piotr Allan Murphy

Dalekie podróże z Bliską to kontynuacja książki Ślad przeznaczenia. Spotykamy w niej ponownie Monikę Bliską – mądrą, piękną kobietę, która prowadząc udane życie rodzinne i zawodowe, pragnie rozwijać się i zrozumieć sens tego, co jej się przydarza. Autorka pozwala nam zajrzeć do jej prywatnego świata i towarzyszyć w licznych podróżach, które wzbogacają jej życie. Czasami są to zwykłe wypady turystyczne, ale częściej dalekie wyjazdy czy przejmujące podróże w głąb siebie. Gdziekolwiek nie wyjedzie, spotyka ciekawe osoby, uczy się, a co ważniejsze – sama inspiruje innych, dzieli się swoją wiedzą i życzliwością. To książka, która wzrusza, rozśmiesza i zachęca do spojrzenia na to, co nas spotyka, z wielu, czasem nieoczekiwanych punktów widzenia.

Jak Feniks z popiołów to książka dwuwarstwowa. Jedna warstwa to świat medyczny: młoda lekarka Laura, główna bohaterka, inni lekarze i pacjenci szpitala, ich romanse, przyjaźnie, niechęci, tragedie i fascynacje. By pomóc czytelnikowi odkryć drugą warstwę i zmusić go do myślenia, Autorka nie waha się poruszać delikatnych tematów, stawiać bohaterów przed trudnymi wyborami czy wciąż zaskakiwać zwrotem akcji, często brutalnym. Po co? Oto jedna z lekcji: Proszę cieszyć się życiem i brać z niego garściami. Nie każdy mój pacjent ma tyle szczęścia, by dostać nowe życie. Odrodzić się niczym Feniks z popiołów. To wszystko zaś w atmosferze czasów międzywojnia i kina przedwojennego, przy akompaniamencie niezapomnianych piosenek. Iście niebanalne połączenie. Choć życie jest delikatne i kruche jak porcelana, nie warto odstawiać go na półkę i liczyć na to, że nie dozna uszczerbku. Wręcz przeciwnie – trzeba doświadczać, cierpieć, dążyć do spełnienia za wszelką cenę, bo nie wiadomo, ile mamy czasu, zanim rozsypie się w drobne kawałki. Greta Gulsen w „Jak Feniks z popiołów” dobitnie udowadnia, że zegar tyka i nie da się go zatrzymać ani na sekundę. Aleksandra Jesiołowska, aleksandrowemysli.blogspot.com