ITEM Publishing

Dieta śródziemnomorska jest jedną z najlepiej zbadanych naukowo diet na świecie. Badania wielokrotnie wykazały, że jest to idealna dieta dla zdrowego serca. Ponadto zapobiega cukrzycy i zespołowi metabolicznemu (a także niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby, otyłości brzusznej, insulinooporności), niektórym nowotworom oraz chorobom Alzheimera i Parkinsona. Jakby tego było mało, z najnowszych badań wynika, że sprzyja długowieczności przez ochronę DNA, a nawet zmniejsza ryzyko depresji. Dieta śródziemnomorska od tysięcy lat jest kluczowym elementem zdrowego, tradycyjnego stylu życia mieszkańców basenu Morza Śródziemnego. Nie jest to jednak dieta odchudzająca, która narzuca szereg ograniczeń, lecz odpowiedni dosłownie dla każdego zdrowy sposób odżywiania, w ramach którego kładzie się nacisk na to, co można jeść, a nie na to, czego jeść nie wolno. Kuchnia śródziemnomorska opiera się na świeżych produktach, darach ziemi i morza, składnikach z miłością przekształcanych w posiłki spożywane (często z kieliszkiem domowego wina) w gronie przyjaciół i rodziny. Z książki dowiesz się, dlaczego dieta śródziemnomorska jest zdrowa, oraz znajdziesz praktyczne wskazówki, jak zastosować ją w codziennym życiu. W pierwszej części Autorka omawia najnowsze dowody naukowe potwierdzające pozytywny wpływ diety śródziemnomorskiej na zdrowie – ze szczególnym uwzględnieniem korzyści, jakie niosą ze sobą dania wegańskie, dieta opierająca się na produktach roślinnych oraz kontrolowane (przerywane) posty. Natomiast w drugiej części książki czytelnicy znajdą szeroki wybór przepisów na potrawy tradycyjnej kuchni krajów basenu Morza Śródziemnego (prócz Grecji także Włoch czy Hiszpanii). Dieta śródziemnomorska Książka kucharska poświęcona jest dobremu jedzeniu – źródłu zdrowia i przyjemności. W książce znajdują się plany posiłków oraz 80 przepisów (wraz z informacjami o wartości odżywczej) na smaczne potrawy, którymi będzie się delektować cała rodzina. Autor: dr Catherine Itsiopoulos Redaktorzy wydania polskiego: Danuta Gajewska, Teo Vafidis z przedmową kardiologa prof. dr hab. n. med. Grzegorza Opolskiego

Depresja – instrukcja obsługi to aktualny i praktyczny poradnik rozpoznawania i leczenia depresji. Książka skierowana jest do wszystkich osób, które chciałyby się dowiedzieć czegoś więcej na temat depresji. Nie stanowi prostej odpowiedzi na pytanie o to, jak rozpoznawać i leczyć depresję, ale podaje praktyczne wskazówki. Autor, profesor Łukasz Święcicki, przedstawia tę chorobę z punktu widzenia lekarza praktyka, który od ponad 30 lat poświęca się pacjentom z depresją. Od Autora: „[…] kluczowe jest prawidłowe rozpoznanie depresji, które jest bardzo trudne, ponieważ jest to choroba o wielu twarzach. Jeśli diagnoza jest prawidłowa i wnikliwa (to znaczy na przykład obejmuje odróżnienie depresji w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej od dwubiegunowej), to ustalenie dalszego postępowania nie powinno sprawiać dużych trudności. Nie oznacza to w żadnym wypadku, że leczenie depresji jest łatwe. Z całą pewnością nie jest. Jednak sam wybór kierunku postępowania powinien być jasny, jeśli już będziemy wiedzieli, co właściwie leczymy. Jestem przekonany, że w sprawie rozpoznawania depresji jest jeszcze bardzo wiele do zrobienia. Nie chodzi mi o wprowadzenie nowych metod diagnostycznych, […] ale o udoskonalenie tych, którymi dysponujemy co najmniej od dziesiątków lat. Obserwacja, zbieranie istotnych faktów klinicznych, rozmowa, analiza, łączenie faktów i wyciąganie wniosków. Oczywiście, można zrobić rezonans magnetyczny, zbadać protony i androny, choć w przypadku andronów lepiej idzie plecenie, ale dlaczego najpierw nie posłużyć się własnym umysłem […]?”

Dawno nie byłam świadkiem tak intymnej rozmowy. Gdyby tak wyglądały rozmowy rodziców z dziećmi na TE tematy, polska rzeczywistość byłaby zupełnie inna...

Nazwiska twórców monografii to swoisty piedestał polskiej lipidologii i każdy polski Czytelnik - a zwłaszcza lekarz kardiolog, internista, lekarz rodzinny - już na wstępie uzna Autorów tej książki za wystarczającą rekomendację. Można się zastanawiać, czy w dobie powszechności internetu, niezwykłego przyspieszenia akumulacji wiedzy i badań naukowych warto jeszcze pisać podręczniki i monografie. Zwłaszcza w dziedzinie lipidologii, nauki o miażdżycy i jej farmakoterapii, w których zmiany nastepują tak szybko, że każda ukazująca się publikacja skazana jest w tej chwili opuszczenia drukarni na nieaktualność. A jednak czasem warto cofnąć się do podstaw, aby lepiej zrozumieć postęp wiedzy, uświadomoć sobie wszystko, co działo się w badaniach nad miażdżycą, a nowoczesnej erze, jak czynią to Autorzy. Można się sprzeczać, czy w takim kompendium nie pomija się wielu ważnych badań, ponieważ historię badań nad miażdżycą można by przecież spisać już w kilku poważnych tomach. Opowiadam się jednak za takim wyborem, jakiego dokonali Autorzy, mam bowiem wrażenie, że podobnej monografii brakowało dotąd w polskiej literaturze Lapidarne ujęcie tej historii - od badań epidemiologicznych, poprzez podstawy patofizjologii lipoprotein, aspekty kliniczne dyslipidemii, leczenie dietetyczne, aż po najnowsze leczenie farmakologiczne - Autorzy zmieścili zaledwie na 176 stronach. Do kogo adresowana jest monografia? Myślę, że skorzystać z niej powinni przede wszystkim lekarze interniści i lekarze rodzinni. To oni bowiem, paradoksalnie, w dobie triumfu statyn raz zaawansowanych technik i badań obrazowych miażdżycy coraz częściej spotykają się z pacjentami, którzy nie wierzą w cholesterol, a rozważania nad masłem i margaryną traktują jedynie w kategoriach walki producentów o klienta, bo sporo czytali w internecie o największej mistyfikacji współczesnej medycyny - cholesterolowej teorii miażdżcycy. Aby mieć pod ręką wiele kontrargumentów w rozmowie z takimi pacjentami, warto sięgnąć do monografii. Co interesującego znajdzie w tej książce kardiolog, ktoś taki jak niżej podpisany? Wiele śladów polskich badań nad miażdzycą, o których nie jest, niestety głośno w literaturze światowej, bo ich autorzy raportowali je w krajowych, nieindeksowanych i niefunkcjonujących z zachodnim świecie periodykach naukowych. Tym bardziej warto tę monografię przeczytać, co gorąco rekomenduję. Prof. dr hab. med. Krzysztof Filipiak Warszawski Uniwersytet Medyczny

Problem interakcji leków staje się coraz istotniejszy w codziennej praktyce lekarskiej. W przypadku polifarmakoterapii zawsze istnieje ryzyko, że podawane jednoczasowo leki mogą w wyniku wzajemnych interakcji zmieniać zarówno swoją skuteczność, jak i bezpieczeństwo stosowania. Każda pozycja książkowa, która omawia problem niekorzystnych interakcji leków, jest bardzo cenna w księgozbiorze każdego lekarza praktyka, dlatego też z wielką radością przekazujemy Państwu aktualną, przydatną w codziennej praktyce dawkę wiedzy na temat interakcji leków stosowanych w chorobach układu sercowo naczyniowego. Jej układ pozwala na szybkie określenie ryzyka wzajemnych interakcji leków kardiologicznych, a to właśnie w tej grupie – jak wynika ze statystyk – często zdarzają się skojarzenia leków, które prowadzą do wzrostu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Drugie wydanie „Dekalogu depresji” zostało uaktualnione o ponad 100 nowych pozycji piśmiennictwa. Dzięki tym nowym doniesieniom publikacja jest niezwykle aktualna, a jednocześnie uzupełniła szereg zagadnień, które dotychczas nie były poruszane. „Dekalog depresji” w dalszym ciągu zachowuje swój praktyczny charakter – treść została podzielona na 10 kroków, które są istotne w przypadku prowadzenia pacjentów z depresją. Informacje zostały przedstawione w tabelaryczny sposób, tak, aby łatwiej można było znaleźć najważniejsze zagadnienia dotyczące rozpoznania, postępowania i leczenia depresji. Dodane informacje i nowe pozycje piśmiennictwa sprawiają, że nowe wydanie będzie uzupełnione w szereg bardzo istotnych z puntu widzenia lekarzy praktyków zagadnień. Wśród zmian znalazły się m.in.: - wyszczególnienie szczególnych podtypów obrazu epizodu depresji, - skale oceny nasilenia depresji i objawów towarzyszących, - na nowo uszeregowane cechy epizodu depresyjnego, które mogą wskazywać na ChAD, - wyszczególnione jednostki chorobowe zaliczane do spektrum zaburzeń dwubiegunowych, - nowe dane dotyczące wpływu leków przeciwdepresyjnych na metabolizm wątrobowy i cytochrom CYP450, - dane dotyczące bezpieczeństwa leków przeciwdepresyjnych w chorobach somatycznych, - informacje o wpływie leków przeciwdepresyjnych na ryzyko wystąpienia oraz na pogłębianie się zespołu metabolicznego. Ponadto omówione zostały zupełnie nowe zagadnienia dotyczące: - działania przeciwbólowego leków przeciwdepresyjnych, anhedonii, - czynników ryzyka powikłań krwotocznych po lekach przeciwdepresyjnych, - interakcji między lekami przeciwdepresyjnymi a ziołami i suplementami diety.

Na temat depresji wydano bardzo wiele książek. Część z nich to klasyczne podręczniki akademickie, napisane z myślą o studentach medycyny i lekarzach.(...)Zadaniem kolejnej grupy książek dotyczących depresji jest pocieszenie. Dowiemy się z nich, że nie jesteśmy sami, że nasza choroba przeminie, że pozytywne myślenie pomaga zwalczać wszelkie przeciwności itd. (...)Jeszcze inna grupa książek to relacje osób z depresją dotyczące ich przeżyć związanych z chorobą. Są to często bardzo poruszające historie, choć czasem przeżycia są na tyle indywidualne, że trudno się z nimi utożsamić lub wyciągnąć z nich ogólne wnioski. (…) Ostatnia grupa, mam wrażenie, że najmniej liczna, to książki pisane przez klinicystów, którzy w swojej karierze spotkali tysiące chorych na depresje, bardzo starali się ich zrozumieć i teraz próbują to przekazać innym. Wydaje mi się, że wartość tych książek polega na tym, że łączą w sobie zawodowy i osobisty punkt widzenia. Celem niniejszej publikacji nie jest pocieszenie jako takie, tylko przybliżenie do zrozumienia. Zrozumienie nie zawsze przynosi ukojenie, czasem nawet przeciwnie, jak napisał Kohelet: „Im więcej wiedzy, tym więcej cierpienia”. Moim zdaniem jednak lepiej wiedzieć. Jeśli ktoś uważa inaczej – niech nie czyta. Pozostałe osoby zapraszam do lektury. Zastrzegam, że to, o czym piszę, wiem głównie od wielu osób chorych. Staram się na to nakładać swoją wiedzę medyczna, ale słowa moich pacjentów maja pierwszeństwo. Jeśli mówią oni coś, czego nie znajduję w książkach – tym gorzej dla książek.

Choroba Parkinsona jest drugim co do częstości występowania schorzeniem neurodegeneracyjnym. Początek jej przypada między 50. a 60. rokiem życia, czyli w okresie, kiedy ludzie są jeszcze bardzo aktywni – zawodowo, rodzinnie, sportowo itd. Schorzenie, które w znacznym stopniu upośledza sprawność ruchową, stawia duże wyzwania chorym i ich najbliższym. U niektórych pacjentów dalszy przebieg choroby budzi duże obawy, zwłaszcza jeśli chodzi o zaburzenia poznawcze. Niniejsza publikacja, skierowana głównie do lekarzy rodzinnych, internistów, neurologów, ale także rezydentów, traktuje o najważniejszych aspektach choroby Parkinsona. Oprócz podstaw patofizjologicznych i leczenia omówiono w niej diagnostykę różnicową schorzenia oraz wskazówki, jak rozpoznać objawy, które stanowią tzw. czerwone flagi, czyniące rozpoznanie choroby Parkinsona wątpliwym. Przedstawiono ponadto charakterystykę atypowych i wtórnych zespołów parkinsonowskich. Zamieszczono również rozdziały dotyczące aspektów socjalno-medycznych. W niniejszej publikacji m. in.: - na początku rozdziałów szybki przegląd materiału - najważniejsze zagadnienia diagnostyki różnicowej - zespoły parkinsonowskie - zalecenia dla pacjentów oraz ich rodzin i opiekunów

Od wielu lat przy różnych okazjach powtarzam opinię, że EKG to tak naprawdę badanie obrazowe. Nie wszyscy eksperci się ze mną zgadzają, ja jednak zdania nie zmieniam. Nie tylko dlatego, że krzywa elektrokardiograficzna to nic innego jak zobrazowanie na kawałku papieru pracy elektrycznej serca, ale głównie dla podkreślenia idei pokazującej najlepszy sposób nauki oceny i opisywania EKG. Te umiejętności zależą nie tylko od talentu, lecz także od do-świadczenia, które zdobywa się dzięki dokładnemu ocenieniu bardzo wielu zapisów. Ultrasonografista staje się tym lepszy w swojej pracy, im więcej ba-dań wykona, o elektrokardiografistach można powiedzieć dokładnie to samo. Podręczników EKG czy zeszytów ćwiczeń z zapisami EKG nigdy za dużo. Wychodząc z powyższego założenia, postanowiłem przygotować coś, co łączy te dwie formy. Książka, którą trzymają Państwo w rękach, nie jest typowym akademickim podręcznikiem. Nie zamieszczono w niej wielu klasycznych definicji. Starałem się w możliwie przystępny spo-sób omówić na licznych przykładach rzeczywistych zapisów najczęstsze pułapki w opisie EKG, z którymi spotykają się w swojej codziennej praktyce lekarz, pielęgniarka czy ratownik medyczny. Publikacja jest przeznaczona zarówno dla osób stawiających pierwsze kroki w opisywaniu EKG, jak i dla średnio zaawansowanych odbiorców – dla tych wszystkich, którzy chcą doskonalić swoje umiejętności. Książka została podzielona na dwie części, w każdej z nich przedstawiłem 11 pułapek, w które można wpaść przy ocenianiu EKG. W pierwszej części skupiłem się na zaburzeniach przewodnictwa i rytmu, drugą zaś poświęciłem problematyce niedokrwienia mięśnia sercowego, zapisom pacjentów z urządzeniami wszczepialnymi (CIED) oraz chorobom rzadszym. Wszystkie pułapki są skonstruowane podobnie – po krótkim wstępie teoretycznym omawiam po kilka typowych, ale niełatwych zapisów EKG. Szczegółowe opisy do rycin można znaleźć na końcu publikacji w osobnym rozdziale. Zachęcam najpierw do próby samodzielnego opisu EKG, a dopiero później do przeczytania tekstu i ostatecznego opisu EKG. Wszystkie zapisy zamieszczone w książce zostały zarejestrowane przy przesuwie 25 mm/s i cesze 1 mV = 10 mm. Znajdują się tu nie tylko standardowe zapisy 12-odprowadzeniowe, lecz tak-że liczne fragmenty rejestracji za pomocą metody Holtera oraz metody telemedycznej. Proszę zatem przygotować cyrkiel, linijkę i odrobinę dobrego humoru – zapraszam do lektury. Nie będą się Państwo nudzić!Bartosz Szafran

W pierwotnym założeniu Pułapki EKG miały być jedną książką, w której wskażę Wam, w jakich momentach oceny krzywej elektrokardiograficznej najłatwiej popełnić błąd – niosący negatywne konsekwencje dla opisującego, ale przede wszystkim dla pacjenta. Jednak gdy zabrałem się do pisania, ze strony na stronę do głowy przychodziły mi co-raz to nowe pułapki, w które wpędzić nas może EKG. Najpierw było ich 10, potem 15, ostatecznie zatrzymałem się na liczbie 22, choć pewnie i tak daleko jestem od wyczerpania tematu. Muszę przy-znać, że pisaniu sprzyjał też czas pandemii, kiedy możliwych było niewiele innych aktywności. Stąd wraz z wydawcą zdecydowaliśmy o podzieleniu publikacji na dwie części. W pierwszej pisałem o za-burzeniach przewodnictwa i rytmu. W drugiej, którą trzymacie w rękach, znajdziecie pułapki związane z niedokrwieniem mięśnia sercowego, urządzenia-mi wszczepialnymi (CIED) i chorobami rzadszymi, genetycznie uwarunkowanymi. Części książki są niezależne – lekturę można zacząć równie dobrze od pierwszej, jak i od drugiej, można też czytać po-szczególne rozdziały na wyrywki. Książka przeznaczona jest dla osób o niezbyt wysokim i średnim stopniu zaawansowania w opisywaniu EKG, które muszą i chcą doskonalić swoje umiejętności. Także fragmenty poświęcone stymulatorom i kardiowerterom starałem się napisać tak, by przekonać odbiorców mniej doświadczonych, że nie taki diabeł straszny, jak go malują. Publikacja nie jest podręcznikiem akademickim, znajdziecie tu nie-wiele definicji, ale za to bardzo dużo prawdziwych zapisów, wziętych z codziennej praktyki, na których potknęliśmy się ja i moi koledzy. Tak jak w części pierwszej, prezentacja każdej pułapki skonstruowana jest podobnie: po krótkim wstępie teoretycznym omawiam kilka typowych, ale niełatwych zapisów EKG. Nie znajdziecie przy nich szczegółowych opisów, zamieściłem je na końcu, w osobnym rozdziale. Chciałbym Was zachęcić do próby samodzielnego opisu EKG, a dopiero potem – do przeczytania tekstu i stworzenia ostatecznego opisu. Wszystkie zapisy zawarte w książce zarejestrowano przy przesuwie 25 mm/s, a 1 mV = 10 mm. Znajdziecie tu nie tylko standardowe zapisy 12-odprowadzeniowe, ale również liczne fragmenty rejestracji metodą Holtera i telemedyczne. Do pracy z książką potrzebne są podstawowe narzędzia pracy elektrokardiografisty: cyrkiel, linijka, koncentracja i pozytywne nastawienie. Bartosz Szafran

Ból neuropatyczny jest wyzwaniem dla lekarzy – zarówno pod kątem diagnostyki jak i leczenia. Autorki przedstawiają w książce 10 najważniejszych kroków, które są istotne w rozpoznaniu i leczeniu bólu neuropatycznego. Wśród poruszanych zagadnień znalazły się m.in.: - omówienie różnych rodzajów bólu neuropatycznego, - mechanizm powstawania bólu neuropatycznego, - objawy i cechy charakterystyczne, - skale oceny natężenia, - wytyczne leczenia bólu neuropatycznego, - omówienie leków skutecznych w leczeniu bólu neuropatycznego, - wskazówki dotyczące wyboru właściwego leczenia, - interakcje leków, - postępowanie w różnych rodzajach bólu neuropatycznego

Oddaję w Państwa ręce praktyczne kompendium wiedzy na temat leczenia przewlekłej białaczki szpikowej – choroby dobrze poznanej, której leczenie – choć w większości przypadków bardzo skuteczne – bywa skomplikowane. Jest o co walczyć, ponieważ terapia inhibitorami kinaztyrozynowych stwarza szansę na osiągnięcie trwałej odpowiedzi niewymagającej stosowania dalszego leczenia. W Dekalogu… zamieszczono, w formie tabel i punktów, m.in. aktualne wytyczne dotyczące leczenia sformułowane przez European Leukemia Net, opis czynników ryzyka, od których zależy wybór optymalnej terapii, omówienie inhibitorów kinaztyrozynowych, sposobów zarządzania nimi i ich najczęstszych działań niepożądanych, a także interakcji ze stosowanymi lekami. Mam nadzieję, że w Dekalogu… znajdą Państwo informacje przydatne w codziennej praktyce, które pomogą w osiągnięciu zakładanego celu leczenia. Tomasz Sacha

Drodzy Czytelnicy, przekazujemy w Państwa ręce opracowanie, w którym postawiliśmy sobie za cel scharakteryzowanie obrzęku – jednego z najpowszechniej występujących objawów. Przedstawiliśmy kluczowe informacje na temat patomechanizmów rozwoju różnych jego typów. Ta wiedza pozwoli lepiej zrozumieć naturę obrzęków, a także skutecznie poprowadzić diagnostykę różnicową i wdrożyć odpowiednią terapię. Podczas przygotowywania książki przekonaliśmy się po raz kolejny, że na temat tego kluczowego i częstego objawu opublikowano niewiele prac, które spełniają kryteria evidence-based medicine. W naszej publikacji staraliśmy się przytoczyć dane z takich opracowań i na ich podstawie zaproponować algorytmy diagnostyki i leczenia. Pozostaje w nas jednak wrażenie, że diagnostyka przyczyn obrzęków, właściwa interpretacja kliniczna ich znaczenia oraz dobór odpowiedniej terapii pozostają wypadkową wiedzy i doświadczenia klinicznego. Wyrażamy nadzieję, że nasze opracowanie okaże się pomocne w Państwa codziennej pracy lekarskiej, zarówno w ambulatorium, jak i na oddziale szpitalnym. Zapraszamy do lektury.

„Dekalog leczenia depresji” to pozycja wyjątkowa na polskim rynku wydawniczym. Cechuje ją wysoka rzetelność naukowa, staranność i mocne umocowanie we współczesnej literaturze fachowej. Opracowanie jest nowoczesne, a jednocześnie przystępne, spełnia zatem świetnie kryteria dla praktycznego poradnika, przewodnika terapeutycznego. Mam nadzieję, że wiedza zawarta w „Dekalogu leczenia depresji” będzie nie tylko pomagała lekarzom w podejmowaniu rozważnych decyzji terapeutycznych, lecz także uchroni przynajmniej niektórych pacjentów przed wciąż niestety licznymi zwolennikami poglądu, że zawód lekarza jest rodzajem zawodu artystycznego, a lekarze uprawiają coś na kształt sztuki. prof. dr hab. n. med. Tomasz Sobów

Dekalog to zwarta i komunikatywnie napisana monografia, która omawia istotne – głównie z praktycznego punktu widzenia – problemy związane z dwoma najczęstszymi samoistnymi bólami głowy: migreną i bólem głowy typu napięciowego. Autorzy przystępnie, ale zarazem wielopłaszczyznowo przedstawiają zagadnienia prawidłowego rozpoznania i różnicowania oraz farmakoterapii, a także podział kliniczny i cechy kliniczne migreny i bólu typu napięciowego, czynniki wyzwalające ból i choroby wpływające na postępowanie terapeutyczne. Ponadto zwracają uwagę na społeczno-ekonomiczne skutki samoistnych bólów głowy i relację lekarza z pacjentem. Książka jest cenną i bardzo praktyczną pozycją kształceniową dla lekarzy rodzinnych, lekarzy POZ i innych osób zainteresowanych bólami głowy.

Lektura tej książki podsuwa sprawdzone i praktyczne rozwiązania, które można wykorzystać w życiu codziennym lub przekazać pacjentowi jako proste do wdrożenia zalecenia. W niniejszej książce eksperci rozprawiają się także z mitami, które krążą m.in. w mediach, nabierają na sile, aż w końcu urastają do rangi legendy.

Jak radzić sobie z otępieniem? 76 pytań opiekunów i odpowiedzi ekspertów to wyjątkowa publikacja, która posłuży pomocą wszystkim, którzy mają do czynienia z osobami z otępieniem, nie tylko opiekunom chorych, lecz także lekarzom, pielęgniarkom i terapeutom. Forma książki sprawia, że można ją czytać zarówno tradycyjnie od pierwszej do ostatniej strony, jak i wyrywkowo wybrane pytania, co znacznie ułatwia wyszukiwanie informacji. Zawiera szereg wskazówek i praktycznych rad, dotyczących m.in. sposobu urządzania domu podopiecznego, codziennych problemów i organizacji czasu osoby chorej, a także opisy sytuacji z życia wziętych wraz z komentarzem Autorów. Oddzielny rozdział poświęcono omówieniu różnych aspektów związanych z leczeniem otępienia. Na końcu książki zawarto aktualną listę wybranych ośrodków i organizacji alzheimerowskich w Polsce.

Dekalog leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc to książka na wskroś praktyczna. Omawia zagadnienia dotyczące przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) nie z pozycji teorii – sięga do dogłębnego doświadczenia codziennej praktyki lekarskiej. [...] W monografii omówiono poszczególne zagadnienia dotyczące choroby z wykorzystaniem najnowszej wiedzy i zaleceń oraz doświadczenia autorów pracujących w ośrodku specjalizującym się w terapii POChP. To niezwykle istotne, ponieważ to doświadczenie lekarskie jest kluczem do skutecznej terapii „chorych na mokry kaszel i świszczących”. W książce swobodnie przechodzimy przez niezwykle klarowne i bardzo praktyczne rozdziały: od nikotynizmu przez pogłębioną wiedzę na temat farmakoterapii, tlenoterapię i wspomaganie wentylacji. Ważny jest rozdział poświęcony najczęstszym błędom leczenia – bardzo pomocny w codziennej praktyce. Świetnym pomysłem jest pokazanie problemów w antynomii zalety – wady. To oczekiwane i potrzebne kompendium wiedzy o POChP, rzeczywisty dekalog (monografia składa się z 10 rozdziałów). z recenzji prof. dr. hab. n. med. Adama Antczaka Jeżeli byliby Państwo zainteresowani sprzedażą książek, chętnie wyślę egzemplarze.