Boris Cyrulnik

„Nie było mnie przy moich pierwszych narodzinach. Moje ciało przyszło na świat 26 lipca 1937 roku w Bordeaux. Tak mi powiedziano. Jestem zmuszony w to wierzyć – sam nie mam z tamtych chwil żadnych wspomnień. Pamiętam za to swoje drugie narodziny. Pewnej nocy obudziłem się, a moje łóżko otaczali uzbrojeni mężczyźni. Przyszli po mnie, chcieli mnie zabić. Tamtej nocy rozpoczęła się moja historia”. Boris Cyrulnik Boris Cyrulnik po raz pierwszy zdecydował się opowiedzieć tę wstrząsającą historię. Talent pisarza przywołuje emocje ocalonego. To książka o tym, jak społeczny obraz tragedii konstruuje indywidualne wspomnienia. I o tym, jak sięganie pamięcią do złamanego przez wojnę dzieciństwa pomaga przekroczyć cierpienie i odpowiedzieć na wołanie życia. Niezwykła, przejmująca opowieść, która odbije się echem w każdym z nas. Boris Cyrulnik – jest neuropsychiatrą i dyrektorem ds. nauczania na Uniwersytecie w Tulonie. Jest autorem wielu poczytnych książek, m.in. Un merveilleux malheur (Cudowne nieszczęście), Les Vilains Petits Canards (Brzydkie kaczątka), Anatomia uczuć, Rozmowy o miłości na skraju przepaści, O ciele i duszy.

Szczęście nigdy nie jest czyste. Dlaczego, jakże często, musi być tak, że chwila szczęścia wywołuje lęk przed jego utratą? (...) Czy moglibyśmy kochać, gdybyśmy nie cierpieli? Czy szukalibyśmy bezpieczeństwa, nie zaznawszy lęku i uczuciowej straty? Świat byłby mdły, a życie w nim zapewne nie miałoby smaku. ¦ Niemal wszystkie istoty żywe potrafią rozwiązać problem cierpienia i przyjemności, uciekając od pierwszego w poszukiwaniu drugiego. By te dwa przeciwne popędy szły w parze, konieczne jest szybkie hamowanie reakcji ucieczki lub przyciągania. Nie można spędzić życia na uciekaniu przed nieszczęściem, podobnie jak nie sposób skupić się jedynie na „opychaniu się” szczęściem. Kiedy tylko spotka nas nieszczęście, marzymy o szczęściu. Kiedy tylko szczęście zostanie osiągnięte, otępiały zdobywca przestaje czuć, że żyje, i szuka nowych bodźców. To ta para przeciwieństw pozwala nam przetrwać. fragmenty Boris Cyrulnik jest neuropsychiatrą i dyrektorem ds. nauczania na Uniwersytecie w Tulonie. Napisał wiele książek, które odniosły ogromny sukces czytelniczy, w tym Un merveilleux malheur (Cudowne nieszczęście), Les Vilains Petits Canards (Brzydkie kaczątka), Rozmowy o miłości na skraju przepaści (Wydawnictwo Czarna Owca, 2010).