Visual kei jest o tyle ciekawym zjawiskiem, że choć jest to termin ściśle związany z japońskim rockiem, nie jest gatunkiem ani podgatunkiem muzycznym, lecz kategorią estetyczną. Muzycy należący do tego nurtu ubierają się barwnie i ekstrawagancko, noszą silny makijaż i często cechuje ich androgynia. Autorka podejmuje się zbadania tego fenomenu, poszukując źródeł definiowania pojęcia męskości w japońskiej kulturze, sposobów jej kreowania oraz inspiracji zachodnimi kanonami estetycznymi, w szczególności gotykiem i barokiem.
