Donn Draeger

Tradycyjne bujutsu było produktem niezliczonych wojen domowych, jakie niemal nieustannie nękały feudalną Japonię. Ówczesny wojownik nie tylko musiał wiedzieć, jak efektywnie wykorzystać posiadaną broń, ale też jak przygotować się mentalnie na spotkanie ze śmiercią, bowiem trening bujutsu dotyczył wyłącznie walki na śmierć i życie. W "Tradycyjnym bujutsu" opisano szerzej szesnaście systemów walki: od sposobów posługiwania się mieczem i włócznią, poprzez pływanie i jeździectwo, aż po ninjutsu. Jako współczesny bugeisha, czyli przedstawiciel bujutsu, autor kreśli niezwykle żywy i sugestywny obraz dawnych "sztuk wojennych", opierając się zarówno na własnym doświadczeniu, wyniesionym z różnych szkół bujutsu, jak i na unikalnych dokumentach, które przetrwały do naszych czasów. Podobnie jak pozostałe tomy z serii, również "Tradycyjne bujutsu" jest bogato ilustrowane fragmentami dawnych drzeworytów oraz rzadkimi fotografiami mistrzów i zwierzchników szkół, które funkcjonują do dzisiaj.

"Tradycyjne budo" jest dogłębnym studium poświęconym historii, filozofii i metodom treningowym różnych odmian budo z interesującą analizą czynników, które doprowadziły m.in. do powstania kendo z kenjutsu, iaido z iaijutsu czy też judo z jujutsu. Autor przedstawił zarówno systemy koncentrujące się na użyciu broni, jak i zajmujące się wyłącznie walką wręcz. "Tradycyjne budo" to drugi tom serii zatytułowanej "Japońskie sztuki i szkoły walki" będącej niezwykłym zjawiskiem w piśmiennictwie poświęconym sztukom walki. Ani wcześniej ani później nikt nie zdobył się na tak głębokie potraktowanie tematu budo i bujutsu jak Donn F. Draeger - autor tej trylogii. Podobnie jak pozostałe tomy z serii, tak i "Tradycyjne budo" jest bogato ilustrowane fragmentami dawnych drzeworytów oraz unikalnymi fotografiami mistrzów i zwierzchników tych szkół, które przetrwały do naszych czasów.

Aikido, judo, karate czy kendo są dziś doskonale znane na całym świecie i cieszą się ogromną popularnością. „Współczesne bujutsu i budo” traktuje o ich historii, celach, metodach treningowych i technikach. Oprócz najbardziej znanych dyscyplin w książce znalazło się również omówienie mniej popularnych systemów używanych przez japońskie wojsko i policję. To jedyna tego rodzaju publikacja na rynku, która powinna dotrzeć do szerokiego kręgu odbiorców ćwiczących japońskie sztuki walki lub po prostu zainteresowanych Japonią.