Forczyk Robert

Polskie wydanie zawiera specjalne, zaktualizowane przez autora postscriptum przedstawiające losy Krymu aż do najazdu Rosji na Ukrainę w 2022 roku. Krym w ciągu całej historii był areną konfliktów. W XVIII wieku został zajęty przez Rosję. W następnym stuleciu toczyła się wojna krymska. Walczono o niego podczas rosyjskiej wojny domowej i II wojny światowej. Do dziś pozostaje terenem spornym, który wywołuje napięcia między Wschodem a Zachodem. Półwysep Krymski był swoistym mikrokosmosem wojny na froncie wschodnim. Najpierw armie radzieckie, a potem niemieckie zostały tam otoczone, pobite i zniszczone. Starciom towarzyszyły masowe mordy i czystki etniczne, podczas których obie strony osiągały nowe poziomy barbarzyństwa w traktowaniu cywilów. Pod innymi względami jednak charakter działań na Krymie był wyjątkowy. Ważną rolę podczas krwawych walk odegrały siły morskie odpowiedzialne za desanty, konwoje i ewakuację żołnierzy. Książka Roberta Forczyka, oparta na badaniach archiwalnych w Niemczech i Rosji, rzuca nowe światło na ważny teatr działań wojennych na froncie wschodnim. Polskie wydanie zawiera specjalne, zaktualizowane przez autora postscriptum przedstawiające losy Krymu aż do najazdu Rosji na Ukrainę w 2022 roku.

Pełen obraz najazdu na Francję. Nawet po legendarnej ewakuacji z Dunkierki we Francji w czerwcu 1940 roku nadal przebywały znaczne siły brytyjskie, które walczyły ramię w ramię z sojusznikiem. Aby przypieczętować zwycięstwo, Niemcy przeprowadzili Fall Rot (Wariant czerwony). Ofensywa w ciągu kilku tygodni doprowadziła do całkowitego załamania alianckiego oporu i kolejnej ewakuacji, tym razem z portów w Hawrze, Cherbourgu, Breście i Saint-Nazaire. Gdy Francja upadała, politycy planowali zawieszenie broni, a część żołnierzy zamiast kapitulacji wybierała ucieczkę do Anglii lub Afryki Północnej. Forczyk szczegółowo opisuje cały przebieg najazdu na Francję, łącznie z rzadko analizowaną w opracowaniach drugą połową kampanii. Przedstawia ignorowane często przez historyków działania polskich jednostek lądowych i lotniczych w czerwcu 1940 roku. Demaskuje mity o niekompetencji francuskich żołnierzy i ich braku chęci do walki. Ukazuje w nowym świetle wojskowy, polityczny i ludzki dramat upadku Francji i wyjaśnia, jak ta katastrofa wpłynęła na stosunki między aliantami na dalszym etapie wojny.

Doskonałe podsumowanie polskiej kampanii 1939 – Russ Lockwood, hmgs.org. Robert Forczyk, wykorzystując bogate doświadczenie historyka i oficera US Army, demaskuje mity narosłe wokół najazdu Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku, któremu niemieccy sztabowcy nadali kryptonim Fall Weiss (Wariant biały). Mity oparte na propagandzie, przekłamaniach zachodnich i radzieckich wojskowych i polityków, lenistwie historyków. Autor udowadnia, że Fall Weiss nie był modelowym przykładem blitzkriegu, lecz dość konwencjonalną kampanią, podczas której Wehrmacht dopiero się uczył, jak wykorzystywać w walce czołgi i bombowce nurkujące. Przedstawia rozwój polskiej doktryny militarnej, organizację armii, koncepcje rozbudowy przemysłu zbrojeniowego, projekty produkcji nowych rodzajów uzbrojenia i sprzętu, działania wywiadu. Dowodzi, że Wojsko Polskie było dobrze uzbrojone i wyposażone, walczyło odważnie, ale wytyka także polskie błędy militarne, polityczne i gospodarcze, które wraz z radziecką inwazją doprowadziły do klęski. Choć jednak Niemcy i Związek Radziecki wspólnie pokonali Polskę, naród polski nie stracił bojowego ducha, a liczni żołnierze i lotnicy kontynuowali walkę na innych frontach.

Na skutek doświadczeń zdobytych rok wcześniej, podczas błyskawicznych uderzeń Operacji Barbarossa, dowódcy Wehrmachtu zrozumieli, że brak odpowiedniej ilości ropy stanowi dla nazistowskich Niemiec wielki problem strategiczny. Opanowanie pól naftowych Kaukazu, gdzie wydobywano 82 procent sowieckiej ropy, zmniejszyłoby niemieckie niedobory, jednocześnie pozbawiając Armię Czerwoną kluczowych zasobów. Podczas gdy Grupa Armii B uderzała w kierunku Wołgi i Stalingradu, Grupa Armii A, z elitarną 1. Armią Pancerną Ewalda von Kleista na czele, miała nacierać w głąb Kaukazu, celem zdobycia pól naftowych Majkopu, Groznego i Baku. Niniejsza książka, w której znaleźć można kolorowe ilustracje, archiwalne zdjęcia i szczegółową analizę, przedstawia przebieg brutalnych i zaciekłych walk, cechujących jedną z najważniejszych kampanii II wojny światowej.

Walki wokół miasta Demiańsk były jedną z najdłuższych bitew w okrążeniu na froncie wschodnim w trakcie drugiej wojny światowej, ciągnąc się od lutego 1942 roku do lutego 1943 roku. Niemiecka 16. Armia, zajmująca Demiańsk jesienią 1941 roku, powstrzymała zimową ofensywę przeciwnika, jednak kosztem okrążenia II Korpusu Armijnego, skutkiem czego za liniami wroga w Demiańsku utknęło 100 000 żołnierzy i kolejnych 5000 w mieście Chołm. W efekcie doszło do epickich walk obronnych, w których Niemcy odpierali kolejne potężne sowieckie szturmy aż do nadejścia odsieczy w maju 1942 roku. Kluczową rolę w walkach odegrała Luftwaffe, która zaopatrywała obrońców z powietrza. W efekcie Hitler i Göring nabrali nieuzasadnionego przekonania, że lotnictwo jest w stanie podtrzymać opór obrońców Stalingradu, co miało okazać się wstępem do katastrofy niemieckich sił w tym mieście.

W wyniku niepowodzenia Operacji Zitadelle pod Kurskiem w lipcu 1943 roku i kontrofensywy Sowietów, która po nim nastąpiła, osłabione oddziały Grupy Armii Południe feldmarszałka Ericha von Mansteina nie były już w stanie utrzymać linii frontu. Jedynym schronieniem pozostała potężna rzeka, Dniepr. Armia Czerwona ruszyła jednak w pościg i w sierpniu 1943 roku rozpoczął się wyścig do Dniepru. Odsłaniając nieznane dotąd kulisy największej operacji powietrznodesantowej Sowietów w czasie wojny i coraz bardziej desperackich działań opóźniających prowadzonych przez von Mansteina, to pasjonujące studium kreśli obraz trwających cztery miesiące wysiłków niemieckich, mających na celu uniemożliwienie sforsowania rzeki przez Armię Czerwoną. 1,5 miliona ofiar z obu stron uczyniło tę operację jedną z najkosztowniejszych ofensyw sowieckich w czasie wojny.