Menu

Isabel Allende

Chilijska pisarka i dziennikarka. Jej rodzina została zmuszona do ucieczki do Wenezueli po zamachu stanu z 1973 roku. Doświadczenia te wykorzystała, pisząc swoją debiutancką powieść "Dom duchów", która stała się międzynarodowym bestsellerem, została sfilmowana w gwiazdorskiej obsadzie i rozpoczęła trwającą do dziś dobrą passę pisarki. W 1987 roku Allende wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Opublikowała ponad 20 powieści, m.in.: Z miłości i cienia (1992), Córkę fortuny (1998), Portret w sepii (2008), Ines, pani mej duszy (2008), Japońskiego kochanka (2016), W samym środku zimy (2018) czy Podmorską wyspę (2013), które zostały przetłumaczone na 35 języków i sprzedane na całym świecie w prawie 70 milionach egzemplarzy. Otrzymała kilkadziesiąt nagród literackich. Allende posiada niezwykły styl snucia opowieści i dotykania poprzez słowa, najczulszych strun ludzkiej duszy.
Poruszająca historia kobiety, która była świadkinią przełomowych wydarzeń XX wieku Violeta przychodzi na świat pewnego burzowego dnia 1920 roku jako pierwsza dziewczynka w rodzinie obdarzonej pięcioma pełnymi wigoru synami. W tym samym czasie do kraju dociera grypa hiszpanka, ponadto społeczeństwo wciąż zmaga się ze skutkami Wielkiej Wojny. Dzięki zapobiegliwości ojca rodzina wyjdzie z tego kryzysu bez szwanku, ale wkrótce stanie w obliczu kolejnego: załamanie gospodarcze z 1929 roku odbije się na życiu Violety, dotąd upływającym w splendorze wielkiego miasta. Rodzina straci wszystko i będzie zmuszona do przeprowadzki w odległą, dziką część kraju. Tam dziewczyna osiągnie pełnoletność i pozna pierwszego kandydata na męża… W liście skierowanym do ukochanej osoby Violeta wspomina destrukcyjne zawody miłosne i płomienne romanse, nędzę i bogactwo, bolesne straty i chwile wielkiej radości. Na jej losy wpłynęły ważne wydarzenia historyczne: walka o prawa kobiet, rządy tyranów i ich upadek, wreszcie dwie pandemie: grypy hiszpanki z 1920 roku oraz koronawirusa z 2020 roku. Isabel Allende kreśli kolejną niezwykle inspirującą i głęboko poruszającą historię, opowiedzianą przez kobietę, której pasja, determinacja i poczucie humoru pomagają jej przejść przez niezwykle burzliwe życie.
„Każdy przeżyty rok i każda nowa zmarszczka opowiadają o moim życiu” Już od dziecka, jeszcze zanim potrafiła zdefiniować, na czym polega jej niezgoda na wszechobecny maczyzm, Isabel Allende towarzyszył feminizm. W patriarchalnym chilijskim społeczeństwie jej trudny, buntowniczy charakter – u chłopców aprobowany jako istotny element męskości – był nie na miejscu. To jednak dzięki niej i jej podobnym „dobrym wiedźmom”, jak Allende nazywa kobiety, które spotkała na swoje drodze i które razem z nią budowały feminizm drugiej fali, wiele córek na całym świecie może dziś wieść życie, o którym ich matki nie mogły nawet marzyć. Jak sama pisze, „nie muszę wymyślać bohaterek swoich powieści, silnych i zdeterminowanych kobiet, bo mam je wokół siebie”. W autobiograficznej narracji bestsellerowa autorka opisuje kondycję kobiety we współczesnym świecie. Mimo dotychczasowych zdobyczy feminizmu wciąż jest bowiem wiele do zrobienia. Allende nie boi się poruszać takich zagadnień jak: role, które wyznaczają kobietom rodzina, społeczeństwo, kultura i religia, przemoc – fizyczna i psychiczna – jako narzędzie kontroli, zależność ekonomiczna, prawa reprodukcyjne czy okaleczanie żeńskich narządów płciowych, wciąż praktykowane w wielu częściach świata. Rozważania te przeplata opowieściami ze swojego życia. O dzieciństwie bez ojca i dorastaniu w społeczeństwie, w którym filarem rodziny jest kobieta, w kraju o jednym z najwyższych wskaźników przemocy domowej. O byciu pisarką w świecie wydawniczym zdominowanym przez mężczyzn. I o miłości romantycznej, zwłaszcza takiej, która spotyka człowieka pod koniec życia. W tej podróży towarzyszą jej dobre duchy: przyjaciółki, pisarki, aktywistki, polityczki, zmarła córka, kobiety w kryzysie, a także bohaterki literackie. Isabel Allende (ur. 1942) – chilijska pisarka i dziennikarka. Jej rodzina została zmuszona do ucieczki do Wenezueli po zamachu stanu z 1973 roku, podczas którego obalono ówczesnego prezydenta, kuzyna jej ojca, Salvadora Allendego, a do władzy doszedł Augusto Pinochet. Doświadczenia te wykorzystała, pisząc swoją debiutancką powieść Dom duchów, która stała się międzynarodowym bestsellerem i została sfilmowana w gwiazdorskiej obsadzie. Opublikowała ponad 20 powieści, m.in.: Dom duchów (Marginesy 2021), Córkę fortuny (Marginesy 2021), Portret w sepii (Marginesy 2022), Z miłości i cienia (1992), Opowieści Ewy Luny (2000), Ines, pani mej duszy (2008), Japońskiego kochanka (2016), W samym środku zimy (2018), Długi płatek morza (Marginesy 2020), które zostały przetłumaczone na 35 języków i sprzedane na całym świecie w 70 milionach egzemplarzy. Od 1987 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych.
Kunsztowny, wielopokoleniowy portret rodziny pochwyconej w pułapkę wojny, przemian politycznych i społecznej rewolucji. Życie Aurory zostało naznaczone tragedią i uwikłane w gęstą sieć kłamstw na długo przed jej przyjściem na świat. Od wczesnego dzieciństwa dręczy ją też ten sam upiorny sen, którego znaczenia nie potrafi zrozumieć. Prawda o przeszłości, zatarta z całą starannością przez sprawującą opiekę nad Aurorą Paulinę del Valle może okazać się kluczem do rozwiązania zagadki. Tylko czy konfrontacja z traumatycznymi wydarzeniami wystarczy, by móc wreszcie na dobre pozbyć się koszmaru? W próbie odnalezienia korzeni i zrekonstruowania wydarzeń z dzieciństwa, Aurora będzie musiała zmierzyć się z bólem straty i przejmującą samotnością. W Portrecie w sepii Allende z właściwą sobie wnikliwością przygląda się doświadczaniu życia przez kobiety w skostniałym, opornym na zmiany i wszelki postęp patriarchalnym systemie oraz ich odważnemu sprzeciwowi wobec niekończących się prób ograniczania wolności. Obejmująca ponad trzydzieści lat opowieść o stracie, miłości, poszukiwaniu własnej tożsamości i o władzy, jaką ma nad człowiekiem jego przeszłość. Ostatnia część sagi opowiadającej o burzliwych losach znanej z Domu duchów i Córki fortuny rodziny del Valle. Isabel Allende (ur. 1942) – chilijska pisarka i dziennikarka. Jej rodzina została zmuszona do ucieczki do Wenezueli po zamachu stanu z 1973 roku, podczas którego obalono ówczesnego prezydenta, kuzyna jej ojca, Salvadora Allendego, a do władzy doszedł Augusto Pinochet. Doświadczenia te wykorzystała, pisząc swoją debiutancką powieść Dom duchów, która stała się międzynarodowym bestsellerem i została sfilmowana w gwiazdorskiej obsadzie. Opublikowała ponad 20 powieści, m.in.: Z miłości i cienia (1992), Córkę fortuny (Marginesy 2020), Opowieści Ewy Luny (2000), Portret w sepii (2008), Ines, pani mej duszy (2008), Japońskiego kochanka (2016), W samym środku zimy (2018), Długi płatek morza (Marginesy 2020), które zostały przetłumaczone na 35 języków i sprzedane na całym świecie w 70 milionach egzemplarzy. Od 1987 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych.
Ile człowiek jest w stanie zrobić dla miłości? Jak wiele może dla niej poświęcić? Chile, połowa XIX wieku. Przed drzwiami domu bogatej rodziny zostaje znaleziona maleńka Eliza, niemowlę zawinięte w męską kamizelkę i włożone do skrzynki po marsylskim mydle. Zaskoczone tym rodzeństwo przygarnia dziecko i tworzy dla niego dostatni dom. Jednak życie Elizy nie będzie spokojne. Wypełnią je niebezpieczeństwa, dramatyczne przeżycia i odmiana losu. Kiedy dziewczyna zakocha się pierwszą –pełnej determinacji – miłością w niewłaściwym mężczyźnie, a ten ucieknie z kraju, postanowi wyruszyć za nim do Ameryki, która przeżywa gorączkę złota i najazd tych, którzy chcą się dorobić fortuny. Eliza pozna ludzi prawych i zdeprawowanych, pomocnych i tych, którzy będą chcieli ją wykorzystać. Podczas poszukiwań trafi do pierwszych kalifornijskich miast, o ile tak można nazwać skromne budy, burdele i więzienie. Zetknie się z bezprawiem, biedą i rozczarowaniem, a także z pełnymi ślepej nadziei poszukiwaczami. Isabel Allende po raz kolejny udowodniła swoje mistrzostwo. Brawurowo połączyła romans, powieść historyczno-obyczajową ze sporą dawką awanturniczych przygód. Córka fortuny to wspaniała opowieść o mądrości kobiet i o dziewczynie, która postanowiła uciec ze złotej klatki, żeby odnaleźć przeznaczenie. Isabel Allende (ur. 1942) – chilijska pisarka i dziennikarka. Jej rodzina została zmuszona do ucieczki do Wenezueli po zamachu stanu z 1973 roku, podczas którego obalono ówczesnego prezydenta, kuzyna jej ojca, Salvadora Allendego, a do władzy doszedł Augusto Pinochet. Doświadczenia te wykorzystała, pisząc swoją debiutancką powieść Dom duchów, która stała się międzynarodowym bestsellerem i została sfilmowana w gwiazdorskiej obsadzie. Opublikowała ponad 20 powieści, m.in.: Z miłości i cienia (1992), Córkę fortuny (1998), Opowieści Ewy Luny (2000), Portret w sepii (2008), Ines, pani mej duszy (2008), Japońskiego kochanka (2016), W samym środku zimy (2018), które zostały przetłumaczone na 35 języków i sprzedane na całym świecie w prawie 70 milionach egzemplarzy. Od 1987 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych.
Pisarski debiut Isabel Allende, który przyniósł jej tytuł jednej z najważniejszych i najbardziej utalentowanych pisarek iberoamerykańskich XX wieku. Przepełniona pasją i przemocą historia burzliwych losów trzech pokoleń rodziny Trueba i blisko stu lat gwałtownych przemian społecznych, w kulminacyjnym momencie stawiających dumnego i porywczego patriarchę rodu i jego ukochaną wnuczkę po przeciwnych stronach politycznej barykady. Za kulisami działań rewolucyjnych i kontrrewolucyjnych w kraju toczy się inna, być może jeszcze boleśniejsza walka, zamknięta w czterech ścianach ponurej willi pełnej duchów przeszłości. Bohaterowie trawieni są przez miłość przekraczającą granice życia i śmierci, nienawiść pozostawia w nich wyłącznie zgliszcza, niekończące się wyrzuty i oskarżenia, a niemożliwe do zaspokojenia żądze i ambicje zderzają się z piekłem politycznych przewrotów. Każdemu z nich przyjdzie odpowiedzieć na pytanie, czym są więzy krwi wobec moralności i powinności i czy osobiste przekonania są ważniejsze od rodziny. Isabel Allende tworzy misterną sieć zależności między do bólu ludzkimi postaciami, wydobywa z nich głęboko skrywane uczucia, wystawia na próbę łączące ich więzi, a zarazem przedstawia burzliwą historię narodu na skraju przepaści. Saga, stanowiąca triumf realizmu magicznego. Isabel Allende (ur. 1942) – chilijska pisarka i dziennikarka. Jej rodzina została zmuszona do ucieczki do Wenezueli po zamachu stanu z 1973 roku, podczas którego obalono ówczesnego prezydenta, kuzyna jej ojca, Salvadora Allendego, a do władzy doszedł Augusto Pinochet. Doświadczenia te wykorzystała, pisząc swoją debiutancką powieść Dom duchów, która stała się międzynarodowym bestsellerem i została sfilmowana w gwiazdorskiej obsadzie. Opublikowała ponad 20 powieści, m.in.: Z miłości i cienia (1992), Córkę fortuny (1998), Opowieści Ewy Luny (2000), Portret w sepii (2008), Ines, pani mej duszy (2008), Japońskiego kochanka (2016), W samym środku zimy (2018) i Długi płatek morza (Marginesy 2020), które zostały przetłumaczone na 35 języków i sprzedane na całym świecie w prawie 70 milionach egzemplarzy. Od 1987 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych.
Najnowsza powieść autorki bestsellera "Dom duchów"! Opowieść o podróży, która zajęła dziesięciolecia i przemierzyła niejedn kontynent. O ucieczce przed wojną i poszukiwaniach nowego miejsca na świecie, gdzie być może, wreszcie, uda się zaznać spokoju. Hiszpania, styczeń 1939 roku. Zwycięstwo generała Franco ostatecznie decyduje o zakończeniu krwawej wojny domowej, a rozpoczyna się Wielka Ewakuacja - pół miliona republikańskich uchodźców przez Pireneje dociera do granicy francuskiej, a wśród nich ciężarna młoda wdowa. Jej życie nieodwracalnie specie się z życiem Victora Dalmau - lekarza wojskowego i brata jej zmarłej miłości. Czy zjednoczą się mimo niechęci, aby przetrwać? Przejęty tragedia i losem hiszpańskich uchodźców poeta Pablo Neruda stara się przekonać chilijskiego prezydenta, aby ich kraj stał się dla potrzebujących i szukających schronienia nowym domem. Roser i Victor muszą zacząć wszystko od nowa, stawią czoła niejednej próbie, odnajdą nie tylko radość, ale i przyjaciół, w miejscach, gdzie nikt nie ośmieliłby się szukać.