Autorzy proponują przeanalizowanie wybranych aspektów życia i twórczości prozatorskiej wybitnego współczesnego pisarza ukraińskiego – Ołesia Ulianenki (1962–2010) w ukraińskim i bułgarskim kontekście historycznoliterackim oraz w świetle najnowszych teorii literaturoznawczych.
W opracowaniu Monografii wzięli udział badacze zarówno z Polski, jak i Ukrainy, w tym Jarosław Poliszczuk, Marzanna Kuczyńska, Oksana Puchońska, Anna Horniatko-Szumiłowicz, Przemysław Lis-Markiewicz. Zasadniczy trzon Monografii stanowią teksty naukowe poruszające istotne aspekty twórczej spuścizny Ołesia Ulianenki.
Częścią Monografii jest Aneks zawierający trzy teksty wspomnieniowe autorstwa Mychajła Słaboszpyckiego, Pawła Wolwacza oraz Ihora Ostrowskiego, przetłumaczone na język polski. Ostatni z zaprezentowanych tekstów wspomnieniowych został opublikowany po raz pierwszy. Wspomnienia rysują portret Ulianenki jako twórcy nietuzinkowego, całkowicie oddanego procesowi tworzenia i jednocześnie jako człowieka wyalienowanego, uwikłanego w arcytrudną rzeczywistość okresu przełomu lat 80. i 90. XX w. na Ukrainie, którym do końca targały głębokie rozterki egzystencjalne i dylematy moralne.
Dzięki uprzejmości Myrosława Słaboszpyckiego Monografia mieści wybrane zdjęcia Ołesia Ulianenki, zarówno z jego dzieciństwa, młodości, jak i dojrzałego okresu życia aż do przedwczesnej śmierci.
