Janusz Bieszk

Poprawione, drugie wydanie publikacji dotyczącej organizacji władzy i funkcjonowania Lehii, czyli starożytnej Polski, zwanej inaczej Imperium Lehitów, Scytią Europejską lub Sarmacją Europejską. Na podstawie ponad 50 kronik i materiałów źródłowych, polskich i zagranicznych, oraz 36 starych map cudzoziemskich autor opracował, po raz pierwszy, poczet słowiańskich królów lehickich w okresie od XVIII w. p.n.e. do X w. n.e. Dokonał także opisu terytorium Lehii, jej gospodarki, handlu, budownictwa miast, grodów, portów oraz żeglugi, transportu i bitych monet lehickich, a także głównych wojen i bitew, pominiętych dotąd. Powyższe odkrycia były ściśle związane z wynikami najnowszych badań genetycznych Ariów - Słowian, przeprowadzonych w laboratoriach polskich i zagranicznych w latach 2010-2013, według których my Polacy, Ariowie - Słowianie zamieszkujemy tutejsze ziemie od 10 700 lat. Potwierdziły to również ostatnie odkrycia polskich archeologów na terenie grodów, miast, osad obronnych i grobowców, wybudowanych przez naszych przodków, Ariów - Prasłowian, na terenie obecnej Polski.

Jest to trzecia część Trylogii Lechickiej Janusza Bieszka. Zawiera kolejne dowody odnośnie do funkcjonowania Lechii i panowania królów lechickich wraz z ich szlachtą rycerzami – Lechitami w starożytności oraz w średniowieczu. Dowody te w postaci 107 cytatów z najstarszych kronik lechickich od X do XV wieku oraz 43 cytatów ze źródeł zagranicznych w siedmiu językach obcych z tłumaczeniem na język polski i komentarzem – są niezaprzeczalne i jednoznaczne! Dotyczą one m.in.: - wielu starożytnych imperiów i królestw Ariów-Słowian Indoscytów funkcjonujących tysiące i setki lat p.n.e., w tym Sarmacji Europejskiej oraz Europejskiego Sarmackiego Imperium Lechitów według profesora Nikćevicia, - Konfederacji Słowian Suewów według Godwina, - Imperium Lechitów według Jana Uphagena, - starożytnej Sarmacji i Lechii według kroniki Miechowity, - walk Lechów z legionami rzymskimi w Bawarii w I wieku według Nuremberg Chronicle – Liber Chronicarum, - władcy Dynastii Lechów według Die Theilung Polens, - panowania Wizygotów i Suewów przez ponad 300 lat w Hiszpanii, - panowania Sklawenów przez ponad 200 lat na Bałkanach i w Grecji, - udziału króla Lechii Wrocisława w 892 r. w konwencie władców nad rzeką Tulln, w zjeździe w Hangsfeld i w walkach na terenie Wielkich Moraw według Aventinusa, - koronacji diademem cesarskim Bolesława I Wielkiego w kościele Notre-Dame w Paryżu w 1024 r. według La Pologne historique…

Na mapach wydawanych od starożytności do XX wieku często występują oryginalne nazwy używane przez naszych przodków i w ówczesnym świecie, które dotyczą naszego kraju. Należą do nich między innymi: Lugia, Lechistan, Polachia, Podlachia, Sklawonia, Sławia, Wenedonia w różnych językach obcych oraz… Polska w różnych wariantach. Niewątpliwie zaszokują one wielu czytelników, a zwłaszcza historyków. Atlas opracowany merytorycznie przez Janusza Bieszka oraz graficznie przez Wojciecha Zielińskiego zawiera reprodukcje 127 unikalnych, autentycznych map wydanych w 12 językach. Powstał dzięki historycznej pasji i żmudnym poszukiwaniom prowadzonym przez autorów - niezależnych badaczy starożytnej Lechii i naszych przodków Ariów-Sławian Indoscytów, zwanych też Lechami, Lechitami, Sarmatami lub Scytami. Prezentowane mapy są dowodem na istnienie Lechii, królów lechickich i rycerzy Lechitów w starożytności i w średniowieczu.

Niniejsza publikacja stanowi drugą część Trylogii Lechickiej, w której autor opisuje panowanie w Lechii, 28 władców chrześcijańskich w ramach Wielkiej Dynastii Lechitów od X do XIV wieku. Zamieszcza tu 228 dowodowych cytatów z wymienionych 45 kronik, roczników i dzieł polskich oraz zagranicznych. Przedstawia odmienne i według niego bardziej realne spojrzenie na średniowiecze oraz inną interpretację działań władców lechickich i wydarzeń z nimi związanych. Według niego w tym trudnym okresie w Lechii: • wprowadzano okrutny system feudalno-religijny pod groźbą miecza i kar, co wywoływało bunty Ariów-Słowian, • Cesarstwo Polanii, zwane w kronikach: Principum Polonorum, Principum Poloniae, Polonorum Imperium, Totius Superioritas Imperii, przetrwało tylko 38 lat, • ogółem panowało 28 władców, w tym trzech cesarzy (król królów, princeps, primus) oraz 8 królów i 17 książąt, • wymuszono dwa rozbiory kraju (mały i duży aż na 182 lata), • dokonano sześciu zbrodniczych krucjat na naród Lechitów, • obłożono 16 władców lechickich i naród słowiański 20 destrukcyjnymi klątwami i interdyktami kościelnymi, • zamordowano 9 władców lechickich, • książę Konrad Mazowiecki nie sprowadził Krzyżaków, • na 300 lat na terenie Lechii i w Prusach, osadzono papieskie krzyżackie wojska okupacyjne. Autor podkreśla, że pomimo tylu negatywnych wrogich działań władcy lechiccy potrafili się skutecznie bronić i przywrócić do życia Królestwo Lechii w XIV wieku.