Wojciech Karpiński

Książka o wrażliwości. Od pierwszych zdań otula ciepłym, poetyckim nastrojem. „Odnaleźć się lub zgubić” to zbiór opowiadań wyrażający niepewność autora, który nieustannie poszukuje istotnych wartości w obrębie życiorysu narratora i przywołanych postaci. Ostatecznie nie rozstrzyga dylematu zawartego w tytule. Ujawnia natomiast rozczarowanie realizmem codzienności, obserwuje ją z różnej perspektywy, choruje na romantyzm, stąd momentami podróżuje na pograniczu rzeczywistości i fantazji. Książka niewątpliwie skłaniająca do głębszej refleksji i interpretacji w odniesieniu do własnych wyborów.Beata Biały, „Twój Styl”“Odnaleźć się lub zgubić” to proza o stanach uczuciowych. Opowiadania łączy wyjątkowa dojrzałość języka, w którym liczne niedomówienia wyrażająogromny szacunek i zaufanie wobec czytelnika. W swoim przekazie W. Karpiński jest niebywale szczery i autentyczny.Bożena Dykiel, aktorka"

Wojciech Karpiński opisując czas dorastania bohatera, przywraca zapomniane słowa. Przedstawia obrazy życia w miejscach, które istnieją, choć tylko ktoś wtajemniczony potrafi się po nich poruszać. Bohater powraca do nich, uświadamia sobie co przemknęło niezauważone. Przypomina co tak ważne było w rozumieniu sensu bycia. Każdy z nas zapewne ma takie miejsca. W czasach, które gonią w zawrotnym tempie nie wiadomo dokąd, potrzebujemy chwili wyciszenia, powrotów, zanurzenia w świat, który zostawił w nas ślad na całe życie. Autor pisze jak możemy do tego świata wrócić i jak to porządkuje nasze życie. Ta książka jest jak drogowskaz, którego coraz częściej nam brakuje.

120 dni Kultury to wybitna, odkrywcza książka! Rodzaj testamentu Wojciecha Karpińskiego, któremu zawdzięczamy „książki zbójeckie”: nowe spojrzenie na literaturę Polską w podzielonej Europie w „napowietrznym boju” o wolność indywidualną, społeczną i polityczną. W 120 dniach Kultury Karpiński powraca do najważniejszych tekstów opublikowanych w czasopiśmie, do najważniejszych autorów i wydarzeń. Dzięki oryginalnemu doborowi cytatów i komentarzy książka ta może zainteresować nie tylko oddanych miłośników „Kultury”, ale też zupełnie nową, młodą publiczność, która do tej pory mogła czuć się przytłoczona mnogością tekstów (i kontekstów) związanych z czasopismem Giedroycia. Dla tych, którzy „Kulturę” znają, będzie to więc podróż sentymentalna. Dla młodych czytelników – rodzaj przewodnika, który otworzy przed nimi świat Czapskiego, Miłosza, Gombrowicza, Jeleńskiego i wielu innych. Prof. Andrzej St. Kowalczyk, Uniwersytet Warszawski